@bouwjaar, ik ben deze ronde ook gestart met de etos pillen. Afgelopen 2 maanden elke keer allerlei kwaaltjes gehad, en prompt deze maand bijna helemaal niks! Morgen ga ik een vroege test wagen.. ben benieuwd!
Daarom was ik er ook mee gestopt Nu las ik weer in een topic mee, waarbij iemand de ene 1 cyclus waarbij ze gestopt ook meteen langer duurde. Toen dacht ik hé: me too Misschien is het ook complete onzin, want het is mn een multi-vitamine en of dat ene extra stofje nou zoveel effect zal hebben? Niemand zal t zeker weten. Al roept de ene dat ze er zwanger door is en de andere dat het haar cyclus verpest heeft. Bij mij: begonnen in lange cyclus, volgende was weer korter en toen 2 gelijke van 32 dagen met ei op zelfde dag. Toen gestopt en was t weer langer.. Oja wat ze "precies" doen? Volgens de verpakking: Vitex agnus helpt je cyclus normaal te laten verlopen. Maar ik heb ook weer gelezen dat er zo weinig inzit dat het helemaal niet kan werken (per 2 capsules: 40mg). Ze spelen natuurlijk ook gewoon in op de onzekerheden van de vrouw
@ LadyLaura Fijn dat je zo'n goede band hebt met je schoonouders. Ik heb dus niet zo'n goede band met mijn schoonmoeder, vandaar dat ik het haar ook niet aan haar neus wil hangen dat we bezig zijn voor een derde. Ik denk niet eens dat ze het leuk gaat vinden, eigenlijk... Toen ik mijn maansteen net droeg, vond ik het ook heel bijzonder voelen. Helaas nog niet het gewenste resultaat gehad met m'n maansteen, maar het voelt ook nog niet goed om haar weer af te doen. @ Bouwjaar Nou, ik hoop ook dat het maar voor 1 ronde hoeft!! Ik hoop dat die pillen nog voor je gaan werken. @ Mieks Spannendddddddddddd!!!!!
Door jouw reactie zag ik het weer topic staan Veel succes morgenochtend!!! (pin je er niet te veel op vast: ik heb cyclussen gehad waar ik alles en niets voelde: allemaal zonder resultaat)
Huh hoezo? Ja, nou ik was aan de ring De wens is begin dit jaar keihard komen binnenzeilen en sinds maart gestopt (bij mij gaat alles laat: na 12 jaar relatie niet getrouwd -boeit me ook niet- en we hebben pas sinds ff ruim 2 jaar een eigen koophuis) Ik herinnerde me ook nog dat je gisteren schreef dat je je maansteen ging opladen, maar het is helemaal geen volle maan. 9 januari weer: Maanstanden 2011 & 2012
@iloiza, spannend bij jou ook! Fijn dat je serieus wordt genomen en ze gaan onderzoeken waarom het niet lukt. Hopelijk heb je volgende maand gewoon een mooie roze test! @bouwjaar, ik blijf realistisch en zie de etos pillen ook niet als wondermiddel. Hopen doen we allemaal en elke negatieve test of ongi is een teleurstelling, maar als het zo is gaan we gewoon weer naar de volgende ronde Misschien ben ik ook nog wel te vroeg, maar als de test positief is weet ik in elk geval dat het dubbelfris in mn champagne glas wordt
Haha , was gewoon interesse Bij ons is de kinderwens ook opeens binnen komen vliegen. Ik was in juli gestopt met de pil omdat het niet meer goed voelde, maar nog niet echt met de intentie aan kinderen te beginnen Toch speelde het al wel een tijdje in mijn hoofd en die van mijn man...toen in september de knoop doorgehakt Jup, ik weet het en dan ga ik hem ook weer opladen, maar ik las ook op de site waar ik hem gekocht heb dat het om maanlicht gaat, niet perse over volle maan. Er was gisterennacht 20% maanlicht...dus eerst gereinigd en toen op de vensterbank gelegd. Ik heb ook gelezen dat volle maan idd beter is, maar met gebrek aan beter eerst dit maar proberen Thanx voor de tip!
Waarom zou zehet niet leuk vinden? Poeh...dat lijkt me niet leuk...ik heb dat gevoel bij mijn vader...die werd dit jaar overwachts opa van mijn jongere broertje van 20..dat was een ongelukje in een ongelukkige situatie, maar toch echt een prachtig wondertje...Hij zag er de lol totaal niet van in, begrijpelijk, maar is er nu aan 'gewend'. Maar of hij erg blij zal zijn als ik nu opeens zwanger ben? Mwua
Ach ja als eigen baas heb je wel zelf voor het zeggen, dan gaat het kind maar lekker mee kan ik meteen pronken bij de klanten. Ik weet niet of ik ook een echo krijg op de 5e denk het niet want de praktijk is gewoon bij de verloskundige aan huis.
Nou, ik weet eigenlijk niet of ze het echt niet leuk zou vinden, maar ik verwacht geen leuke reactie van haar. Mijn schoonzus (haar dochter) heeft twee jaar geleden een kindje verloren bij 21 weken zwangerschap. Wij kwamen er vier maanden later achter dat we ons tweede kindje verwachtten. We waren natuurlijk heel blij, maar vonden het moeilijk om dit aan mijn schoonzus en zwager te vertellen, omdat zij natuurlijk nog veel verdriet hadden. We hebben het toen eerst aan mijn ouders, mijn schoonouders en mijn zwager (broer van mijn man) verteld. Mijn ouders, schoonvader en zwager vonden het leuk voor ons, al was de situatie misschien een beetje pijnlijk. Mijn schoonmoeder was niet blij. Ze vond het 'niet gepast' dat wij een tweede kregen, terwijl haar dochter zo'n verdriet had. Ik zei nog dat we het daarom ook moeilijk vonden om het aan hen te vertellen, maar dat we het belangrijk vonden dat ze het van ons zelf zouden horen en niet via een ander. Het enige wat ze kon doen was snuiven en ons niet meer aankijken. Ze was duidelijk niet blij en heeft ons ook nooit gefeliciteerd. Ik heb nog geprobeerd duidelijk te maken dat het niet onze schuld was dat zij haar kindje had verloren en dat ons geluk los stond van hun verdriet. Dat was zij duidelijk niet met me eens en vond dat wij hadden moeten wachten tot haar dochter wél een gezond kindje op de wereld had gezet. (Dan hadden we dus nog even 2 jaar kunnen wachten, want ze heeft sinds een paar maanden een dochtertje gekregen). Maar blijkbaar had ik (niet mijn man, die doet nooit wat - maar ik ben in haar ogen altijd de boeman) alles van kwaad tot erger gemaakt en we zijn maar weg gegaan. Diezelfde middag nog waren we van plan om naar mijn schoonzus en zwager toe te gaan om het zelf te vertellen. Mijn man belde zijn zus om te vragen of we langs konden komen. "Nee, liever niet. Ik weet al waarvoor jullie komen en ik wil jullie even niet zien." was haar reactie. Het kón niet anders dan dat ze het had gehoord van haar moeder, vader of broer, want verder wist niemand het nog. Mijn man heeft dus zijn moeder opgebeld en toen bleek dat zij, meteen nadat wij zijn weggegaan, haar dochter had opgebeld en het 'er per ongeluk uit had geflapt'. Ja tuurlijk!!! We vonden het al moeilijk om ons nieuws te delen met mensen die nog zo verdrietig waren, maar nu ze het al wisten was het voor ons nóg moeilijker om ze onder ogen te komen. Ik had nog gezegd dat we het belangrijk vonden dat ze het van ons zelf zouden horen, maar daar had schoonmoeder dus geen boodschap aan. Langzaam maar zeker werden mijn schoonzus en zwager toch blij voor ons, ondanks hun eigen verdriet. Schoonmoeder is nooit blij geweest. Ze bleef het 'ongepast' vinden en maakte me duidelijk dat ze liever haar tweede kleinkind van haar dochter had gekregen en niet van ons. Dat deed ontzettend veel pijn, maar ik dacht dat het wel over zou gaan als de kleine er was. Maar zelfs toen niet... onze tweede zoon werd 'voor de show en de foto's' door haar geknuffeld, maar verder negeerde ze mij en onze baby gewoon. Onze oudste werd door haar wél heel erg verwend en dit heeft me zo veel pijn gedaan. Ik had zelfs het gevoel dat ik meer van m'n jongste moest gaan houden dan ik al deed, omdat hij anders minder geliefd zou zijn dan m'n oudste. Het is toch erg als je al zo moet denken?!! Het werd pas beter vanaf het moment dat mijn schoonzus weer zwanger was. Nu zijn alle kleinkinderen even lief en even belangrijk, maar voor mij is het allang klaar. Ik hoef dit schijnheilige gedoe van haar niet meer. Sinds ze mij de grond in heeft geboord omdat ik zwanger was van onze tweede, heb ik helemaal niks meer met dat mens. Mocht ik nu zwanger raken van onze derde, weet ik niet hoe zij zal reageren. Misschien vind ze het toch wel leuk, want haar dochter heeft inmiddels ook een gezond kindje. Misschien vind ze het ook wel helemaal niet leuk, want heeft ze liever haar vierde kleinkind van haar dochter. Ik weet het niet, maar ik heb heel sterk het vermoeden dat ze ongeveer zo zal reageren: "Goh, hebben jullie niet genoeg aan twee ofzo?!!" en daarna helemaal in een deuk ligt om haar eigen 'goeie grap'. Daar zie ik haar dus echt voor aan en ik durf er zelfs geld op in te zetten dat het ook ongeveer zo zal gaan. Ik ben in ieder geval 'bang' dat ik iets in de trant van "Is dát je reactie?! Bedankt he, ik had toch op z'n minst een 'leuk' of 'gefeliciteerd' verwacht." zal moeten zeggen. Ik denk echt dat ze niet leuk gaat reageren - maar eigenlijk zal me dat ook een zorg zijn. Sorry, komt misschien een beetje hard over, maar er is zó veel gebeurd en het feit dat zij niet blij kon zijn met onze tweede zoon heeft mij zoveel pijn gedaan dat ik me nu afsluit van alles wat van haar komt. Het liefst zie ik haar nooit meer, maar m'n man heeft wél een goede band met haar en ze is en blijft zijn moeder en ze is en blijft de oma van mijn kinderen - dus ik probeer de lieve vrede maar te bewaren, al zal het tussen haar en mij nooit meer goedkomen.
Goh, heftig verhaal... Ik geloof het idd dat het dan moeilijk is om te vertellen als dit zo is gegaan...erg vervelend ook dat ze jullie niet de kans heeft gegeven het zelf te vertellen... Hoop voor jullie dat ze nu wel leuk zal reageren...
Tja, voor mijn man hoop ik dat ook - maar mij zal het eerlijk gezegd een worst wezen. Maarja, eerst maar eens zorgen dat ik zwanger word, anders valt er weinig te vertellen.
@Iloiza ...... Nou ik ben soms ook wel keihard, maar schoonma zou ik dus nooit of te nimmer vragen op je kids te letten als je naar het zh moet. [beschaafd modus aan] vlieg weg! [beschaafd modus uit]. Dat ze het ook gauw aan je s-zus verteld hebt terwijl jullie dat met zorg proberen te doen...te achterbaks. Je s-zus is niet toevallig bezig voor een volgende? Als je een 3e mag verwachten zou ik dan lekker wachten tot ze vraagt of je niet eens aan de lijn moet denken :x Of vertelt je man het lekker in z'n eentje tegen haar, hoef je ook de reactie niet aan te horen. (Ook weer not done natuurlijk, wellicht valt het mee ) Ik kan me zo voorstellen dat het idd nooooit meer goed komt. Hopelijk kun je zoveel mogelijk over je schouder gooien en zonder achterom te kijken, alle (negatieve) energie die ze van je vraagt is het niet waard. Maar ja helaas gaan emoties de ratio soms/vaak te boven en is 'zuks' makkelijker gezegd dan gedaan.
zo dat is lang geleden.. ik kom hier niet zo vaak meer.. beetje afstand houden, die knop is vanzelf nu omgegaan.. ben ook gestopt met tempen, ach, als je genoeg vrijt, komt het vanzelf wel een keer niet?
Idd, aan de klus jij! Oh wij zijn voor onze eerste bezig, lijkt me zoveel fijner als je al weet dat het al twee keer gelukt is Voelt voor jou miss niet zo, maar kan me het voorstellen Ik heb als jong gupke nog even het idee gehad dat ik zomaar opeens zwanger zou zijn
haha ach, je kan tempen en ovu testen gebruiken en doen wat je wilt.. als je niet vrijt, zul je nooit zwanger raken he