Ik niet, zou ik absoluut niet durven Als er trouwens een foutje bij de kassa zou worden gemaakt, in mijn voordeel zeg ik daar niks van.
Dat zeg ik toch niet IK spreek voor mezelf in plaats van conclusies over anderen te trekken. Tsjonge jonge zeg, soms lijkt het wel alsof je een hele disclaimer over je bericht erbij moet plaatsen, over hoe het wel en niet opgevat moet worden :x Nou bij deze: Ik bedoel dus dat voor mij het geloof een extra 'motivatie' is om eerlijk en fatsoenlijk te zijn. En er zullen een heleboel mensen zijn die zonder geloof net zo eerlijk en fatsoenlijk zijn. Ik had het alleen over mezelf en niet over anderen.
Ja ik heb een tijd lang kleding en sieraden gestolen. Het was als een soort verslaving, ik moest gewoon steeds terug om nog iets te jatten. Het ging ook zo makkelijk. Tot ik een keer met een kledingstuk de winkel uitliep en het alarm afging: vergeten om eraf te halen. Ik ben snel terug de winkel ingelopen voor iemand me kon aanspreken en heb die broek terug gelegd. Vond het zo doodeng dat ik daarna niet meer durfde. Achteraf schaam ik me kapot dat ik zo aan mijn kleding kwam maar in die tijd kon ik het allemaal heel erg goed praten voor mezelf!
Nee, nog nooit, daar zou ik me veel te rot over voelen. En dat weet ik dan toch weer uit ervaring... Als kleuter heb ik een keer klei meegenomen van school (zeer bescheiden hoeveelheid) en daar voelde ik me zo verschrikkelijk rot over. Ik heb toen een nacht heel slecht geslapen en de volgende dag de klei stiekem terug gelegd. Maar ik vind het gewoon niet kunnen. Ik vind eerlijkheid erg belangrijk, en vind dat je van andermans spullen af moet blijven. En dan verwacht ik ook dat ze van mijn spullen afblijven!
Een keer heb ik per ongeluk een mascara mee naar buiten genomen die niet betaald was, was zo dom geweest om hem in mijn jaszak te stoppen toen ik mijn telefoon moest opnemen. Ben wel onmiddellijk terug gelopen om te betalen, al heb ik wel gedaan alsof ik hem toen pas had gepakt, vertellen wat er was gebeurt durfde ik dan weer niet. (was 15) Ik vind het ook best apart dat er zoveel mensen al gestolen hebben, ik zou het echt nooit bewust kunnen doen.
ja een poosje terug normet de pampers. ik had 6 pakken 3 voor zoon 3 voor dochter. dit zeg ik ook bij de kassa van de etos maar die griet bleef lullen met haar vriendin die gewoon in de winkel was. dus ik pak de luiers in de tassen en ik reken in de gauwe vluggigheid af wat zoon lief ging er vandoor en dus verder niet gekeken naar de bon of het wisselgeld dat deed ik los in mijn zak. zou dus 40 euro moeten afrekenen want het was toen nog 3 voor 20 euro. maar toen ik bij de volgende winkel stond (dorp verderop) en wilde betalen haalde ik 30 euro uit mijn zak ivp de 10 die ik verwachte. toen gingging er niet echt een lichtje branden pas toen ik thuis was snapte ik hem en heeft ze het dus helemaal verkeerd aangeslagen. ik heb de volgende dag naar etos gebeld deze gaven aan dat ik het niet terug hoefde te betalen en dit de fout was van de cassiere,moet zeggen dat ik haar daarna nooit meer gezien heb
Maar hoe leg je dan je kind uit dat je voor het ene (duur) ding wel terugloopt naar de winkel en voor het andere niet? Het principe blijft hetzelfde. Maar moet eerlijk bekennen dat ik ook even twijfelde hoor maar ben toch maar teruggegaan.
Vroeger, als 11 jarige, stickerboekjes bij de boekhandel onder druk van een 'vriendin'. Oh ik heb me nog maanden schuldig gevoeld. Daarna nooit meer. Ik vind ook niet dat dat met geloof heeft te maken maar met fatsoen, normen en waarden.
Ik heb toen ik 13 of 14 was nepnagels gestolen. Het alarm ging af en het winkelpersoneel kwam dus direct naar me toe. Heb het meteen uit me zak gehaald en aan de medewerkster gegeven. Ze hebben de politie gebeld en ik moest mee naar het bureau. Daar hebben ze me in een cel laten zitten en mijn moeder gebeld. Die vond het een goed idee dat ze me nog even een paar uur daar zouden laten en dat hebben ze gedaan. Ben in slaap gevallen in de cel en werd wakker toen ik naar huis mocht. Heb toen nog taakstraf gehad ook. Als ik terug denk, dan denk ik in eerste instantie was wel een streng optreden van de medewerker, politie en moeder. Aan de andere kant heb ik nooit meer iets gestolen en heeft dit dus wel goed indruk op me gemaakt. Wat je allemaal uitprobeert, haha
ja oorbellen geloof ik dat t was. in ieder geval in mn pubertijd.ik was 12. samen met 2 vriendinnen. een beetje elkaar opjutten van durf jij t en zo. nou ja toen 1 vriendin ervoor staan en ik en de andere t mee nemen. kon er niet van genieten dat weet ik wel. kon ze nooit thuis in doen. dan wisten mn ouders direct hier klopt wat niet.
Ik heb nog nooit gestolen. Zou me echt heel erg naar voelen. Ik heb het wel een paar keer gehad dat ik iets niet had afgerekend, omdat het onderin de kinderwagen lag, maar daar ben ik nog dezelfde dag of de volgende dag mee terug gegaan naar de supermarkt om alsnog af te rekenen. Ik vind dat je het niet kunt maken om dingen mee te nemen zonder te betalen.
Wil er nog even bij vermelden dat ik ook het standpunt heb, blijf met je handen van andermans spullen af! Oh mijn hart zat in mijn keel, toen ik de winkel uit liep. Schuldig voelen heb ik me ook een heletijd gedaan. Heb jaren niet in de winkel durven komen! Vond mezelf een vreselijk persoon na mijn daad. Maargoed was een goed leermoment!
Nee nog nooit. Verbaasd me wel dat er "veel" ja wordt gezegd. Maar dat vind ik wel eerlijk Maar zegt wel weer dat het niet zo "moeilijk" is. Ik denk er wel eens over na als ik iets kleins wil afrekenen, zouden ze het merken als ik het nu wegmoffel, ik denk het niet.. Maar nog nooit uitgeprobeerd haha.
Ja als tiener, haarelastiekjer enz en 1 keer een truitje. Ben nooit gesnapt, maar heb het nu al geen 10 jaar ofzo meer gedaan en zou het ook niet meer doen.
Als puber, elastiekjes of oorbellen ofzo bij de Hema. De uitslag verbaast mij juist totaal niet. Sterker nog, ik verwacht eigenlijk dat de JA uiteindelijk hoger zal komen dan de NEE, erg he
hier ooit een keer een babysjaal bij de hema.. ik zat in een koopjes bak te rommelen, en toen ik niks kon vinden ben ik weg gelopen.. een eindje verderop hing er een sjaal aan een haakje aan mijn tas... oeps...is netjes terug gebracht. en bij de karwei ging ik laminaat kopen 25 pakken, kassiere sloeg maar 1 pak aan.. dus ik betalen.. en met de bon en de auto naar achter gereden.. daar gingen 2 man van de karwei mijn auto vol laden met pakken laminaat.. die kerel pakt mijn bon (ik dacht ohoh) zet er een handtekening op (ter controlle) en geeft hem terug.. fijne dag nog.. uhm....... okeej hetzelfde he... ik had voor ongeveer 600 euro laminaat bij me en maar 1 pak betaald.. tja.... dan moeten ze maar beter opletten hoor
Hier hetzelfde. Eens zo'n rittersport ( iets met chocolade) en scheet zowat in mn broek, dus daarna nooit meer gedaan )