Wat een goed bericht zeg!! En wat een last valt er dan van je af hè? Ik mag as. dinsdag, 3 januari, voor mijn eerste (inwendige) termijnecho. Ben dan 8 weken en supergespannen erover. Ik heb al een gezond zoontje, maar daarvoor 2 miskramen gehad. En hoewel ik dacht dat een volgende zwangerschap (na mijn 3e goede zwangerschap) niet zo gespannen zou zijn, vind ik de eerste weken weer vreselijk. Zo nerveus en zo bang dat ik wellicht slecht nieuws krijg pfffff vreselijk. Maar zal blij zijn als ik de echo achter de rug heb. Hoe het ook zij, weet dan iig meer en hopelijk goed nieuws!!
Mimi fijn dat je echo in orde was.. Ben je je onzekerheid nu al wat kwijt? Wij zijn woensdag aan de beurt duurt allemaal zo lang he pffff Nu voor jou genieten geblazen Groetjes
Hoi meiden. Ik heb gister en vandaag getest en ik ben zwanger.... Zo lang droom ik er van en nu durf ik niet eens blij te zijn.... Mijn man al helemaal niet. Die zegt eerst maar eens afwachten of het goed blijft gaan... Mijn buik voelt echt raar en ik moet wel 15 keer per dag naar de wc, heel irritant..... Ik ga komende week de huisarts bellen. En dan een afspraak maken bij de gyn. Maar wat gebeurt er die eerste afspraak? Gaan ze al kijken of er iets groeit?
Ja, dankjewel! Er valt inderdaad een last van je af als je het hartje hebt zien kloppen! Ik voel me inderdaad ook een stuk zekerder! Toch blijft het allemaal erg spannend, het is ons eerste kindje! En je wilt natuurlijk dat alles goed verloopt! Maar ik heb e vertrouwen in! Jij, veel succes 3 jan. Probeer hoe moeilijk het ook is, het een beetje los te laten! Fijne jaarwisseling!
Hi, dankjewel! Ja, ik ben de onzekerheid zeker een heel stuk kwijt. Het blijft toch altijd nog spannend. Het is ons eerste kindje en je wilt zo graag dat het goed gaat! Maar nu ik het hartje heb zien kloppen, valt e zeker een grote zorg van me af! Jij veel succes woensdag! Het duurt inderdaad allemaal wel erg lang, vooral als je wat onzeker bent. Maar kop op, nog een paar maanden hihihi.. Fijne jaarwisseling!
Als eerste GEFELICITEERD! Mijn buik voelt ook vreemd/gevoelig en moet ook heeeel vaak naar de wc. Ook 's nachts terwijl ik dat eerder nooit hoefde! Probeer het een beetje los te laten, hoe moeilijk het ook is. Probeer vertrouwen in je lichaam te hebben. Ik weet dat het lastig is, maar heb in deze korte weken (na mijn echo) geleerd, dat ik het een beetje los moet laten! Ik had een intake bij de verloskundige, en daar werden allerlei vragen gesteld en kreeg ik een echo en zag ik het hartje kloppen ... De huisarts zei niet veel, feliciteerde me wel maar zei er ook bij dat alles nog pril is en dat er een kans is dat het mis gaat.. Hmmm tjaa.. ik en de huisarts gaan ook niet echt samen denk ik maar hahaha! Fijne jaarwisseling!
Thanx Mimi! Ik ga idd proberen mijn lijf te vertrouwen! Kan niet wachten tot maandag om een afspraak te maken. Spannend allemaal maar ik begin het helemaal leuk te vinden!
goedemiddag dames, ik ben echt langzaam af aan het tellen moet zeggen ben wel al een stuk meer gerust maar dat komt voornamelijk door de symptomen die me er constant aan laten denken had alleen afgelopen zaterdag zo een kramp in mijn buik dat ik echt dacht ja nu gaat het mis..maar heb mezelf maar gerustgesteld met het idee dat het mijn baarmoeder is die aan het oprekken is. voor de rest ben ik lekker misselijk en lekker veel gerommel in mijn buik. maar gelukkig nog niet hoeven overgeven tot op de dag van vandaag maaaaar wat niet is kan nog komen he hoe zit het bij jullie ? groetjes
Hier is het elke dag 'lekker overgeven' Vanochtend was ik echt mégaberoerd; was helemaal licht in m'n hoofd en koud zweten ook... en óvergegeven, neeeeee.... Maar goed; ben er tot nu toe wel 'blij' mee... Probeer er vanuit te gaan dat het een heel goed teken is. En dat geeft me toch wel rust nadat vorige (bijna 2 wkn terug) echo ons kindje kleiner dan verwacht bleek... Nu as donderdag weer een echo... heeeeeeeel benieuwd... Zal BLIJ zijn als alles goed blijkt te zijn & ben benieuwd hoe groot het dan is, of hoeveel ik 'achterloop' op wat ik zelf denk... Gewoon dat stukje zekerheid... Tuurlijk kan er nog veel misgaan, maar die kans is dan zóveel kleiner... dan moét ik me toch wel opgeluchter voelen Durf nu nog niet zoveel te genieten; dus probeer me gerust te stellen met m'n kwaaltjes...
ja precies... zoalng er kwaaltjes zijn is het een goed teken. ik ben wel iedere dag de gehele dag door misselijk maar zo gauw als ik me dan weer iets kleins eet zakt de misselijkheid weer weg voor 2-3 uurtjes dus ik eet lekker veel om het zo maar te zeggen. wat vervelend dat ie kleiner was maar zal ook wel weer allemaal goed komen he gewoon positief blijven.
Nou vandaag onze echo gehad!!!! Was allemaal super 1 week vooruit gezet kindje beweegde goed hartje klopte stevig Zo opgelucht X
Mimi22: Sorry ik had je berichtje niet meer gezien, maar idd we zijn even ver. Ik zag dat je op een bepaald moment zo goed als geen symptomen meer had. Ik heb dat gehad over 4 dagen. Ik had 2 dagen echt niks meer. Ik kon gewoon eten, bijna geen vermoeidheid meer ... maakt je echt onrustig. Ik had de gyn gebeld, maar ze was net in verlof. Sindsdien ben ik af en toe nog wel misselijk maar niet meer zo erg. Ik kan pas terug naar de echo op 2 feb. Vind ik enorm lang duren, maar ergens probeer ik vertrouwen te hebben. Indien ik echt ongerust word dan ga ik toch nog even vragen om tussendoor te mogen gaan.
Hoi Deke, Bij mij zijn inmiddels de symptomen weer back Misselijk met vlagen (niet overgeven), moe moe moe, borsten worden groter en verder valt het allemaal mee. Maar ben er nu heel rustig over. Ik weet nu dat symptomen kunnen gaan en weer terug kunnen komen. Ik laat het los en ga er lekker van genieten. Ook al moet ik zeggen dat ik niet helemaal niet meer functioneer en op de roze wolk zit. Natuurlijk straal ik wel en ben ik trots, maar ben ook gewoon met de dagelijkse dingen bezig Ik hoop voor je dat jou onzekerheid wat minder word en inderdaad een extra bezoek bij de gyn kan nooit geen kwaad. Al helemaal niet als jij je daardoor rustiger gaat voelen!
Ik kom hier even stralen... want na onzekere weken (druppel bloedverlies; echo waarop ik week korter zwanger bleek; twee weken wachten) hebben we vanochtend een waanzinnige echo gehad!!! Kindje was bijna 15 mm groot & dat kwam op 7 weken en 6 dagen... wat maar een dagje scheelt met wat wij eigenlijk dachten. Hartje klopte prima; 170 slagen per minuut, mooi krachtig en regelmatig... Geweldig dus!! Heb het hartje zelfs al gehoord... ongelooflijk dat dat in je buik gewoon doorgaat!!! Over drie weken mag ik terugkomen. Krijg dan weer een echo; ook om de uiteindelijke datum vast te gaan zetten... Voor nu ga ik proberen alleen nog maar te gaan genieten!!!
Hey Meiden Ik herken me goed in jullie verhalen. Zijn nu ook goede 5 weken zwanger en voel me ook zo onzeker. Heb voornamijk precies lichte menstruatiepijn, tis te zeggen lichte pijn aan onderbuik (is nu wel bijna weg) en pijn aan de onderrug. Heb bij momenten ook zware steken in de linkerzij... Voel me ook misselijk, hoewel ik niet moet overgeven. Vooral die pijnen, net alsof ik mijn menstr. moet krijgen vind ik zorgwekkend... Moet pas binnen 3 weken nr gyn... Herkent iemand zich hierin?
De onzekerheid is echt heel normaal hoor!! Zelfs na mijn goede echo hou ik dat een beetje. Tuurlijk minder dan eerst, maar het blijft enorm spannend. En zeg het nog maar een keer, het wel of niet hebben van kwaaltjes zegt werkelijk helemaal NIETS over het verloop van je zwangerschap. De ene vrouw heeft veel last, de ander niet tot nauwelijks. Laat je dus niet gek maken, door het veel gehoorde 'kwaaltjes hebben is een goed teken'. Bij mijn vorige zwangerschap heb ik helemaal nergens last van gehad, behalve extreme vermoeidheid van week 8 tot 11. En heb kerngezonde jongen gekregen.
ondertussen is ook bij mij de misselijkheid met vlagen terug. Ergens ben ik daar blij om, maar als ik echt op een hoogtepunt van misselijkheid zit dan wens ik dat het snel over is . Ik vind het vooral vervelend dat ik zolang moet wachten op men tweede echt, maar met mijn zoontje van bijna 2 die rondhuppelt passeert de tijd wel heel snel. Veel sneller dan mijn eerste zwangerschap. Voor we het weten ligt er een kleintje in ons armen. En idd die borsten, fantastisch vind ik dat want ik ben na mijn eerste zwangerschap twee cupmaten verloren en nooit meer terug gekregen. Nu kan ik terug mijn oude bh's aandoen. De grote
Ik had het niet beter kunnen omschrijven.... Dat is precies wat ik voel. Las al eerder dat er vrouwen zijn die niet blij durven te zijn uit angst dat die blijdschap je straks weer ontnomen wordt. Daar herken ik me ook enorm in. Ik ben gewoon bang dat ik dit grote geschenk niet verdien of zoiets en dat het me weer afgepakt wordt. Ik houd me nu vast aan de 12 weken. Maar ik weet nu al dat het daarna de 20 weken wordt, dan de 36 (dan mag ik hier in het ziekenhuis bevallen nl.) Maar opgelucht ademhalen zal ik pas doen als het kindje op mijn buik wordt gelegd...