Heel herkenbaar dit. Het ene moment weet ik zeker dat het goed is zo, met twee kinderen en het volgende moment weet ik zeker dat er (ooit) nog weL een derde kindje gaat komen. Hmmm Wel spannend zeg voor jullie, dat je al zo snel een beslissing moet nemen!
Er zijn altijd wel dingen te bedenken waarom je het niet moet doen. Maar het is gewoon zo'n verrijking. Voor mij is het eigenlijk een beetje een droom, 3 kinderen. Anders blijf ik het gevoel houden en denken, hoe zou het met een derde zijn geweest.
Weet je mijn gevoel naar een derde was zo sterk maar dat gevoel had ik na een derde ook. Mijn man wilde dat nog wel graag maar ik bedacht me dat dat echt niet handig zou zijn en tsja... waar stop je dan. Ik was alleen heel bang dat dat gevoel zo sterk zou blijven. Ik vond het lastig zwangere te zien, te horen dat iemand zwanger was enz. Maar nu is de jongste 3, het moment waarop we de vorige keren weer een baby hadden dus dat magische punt was ik voorbij. Dat was wel lastig, er komt er echt geen meer bij. Nu is de jongste zelfstandiger en wordt het allemaal wat makkelijker en moet zeggen dat ik echt het gevoel heb dat het goed is zo, dat had ik niet verwacht. Niet dat ik onze jongste kwijt zou willen, sterker nog... Ze verreikt ons leven. Is lief heeft humor echt een geweldig ki dje. Maar ik vraag me dus wel af of het gevoel naar een derde ook over was gegaan als die wens niet was vervult. Maar ik heb het geluk 3 lieve kinderen te hebben, we kunnen overal met ze naartoe, gaan regelmatig uiteten en doen leuke dingen. Ik kan ook nog gewoon alleen met ze op pad, het hoeft echt niet het eind van je leven te zijn hahaha Wij hebben ook geen groot netwerk. Ze gaan in de vak naar de bso en de jongste naar de crèche. Maar even een dag samen weg of zelfs een weekend is lastig plannen. Mijn moeder werkt veel en onregelmatig maar gelukkig moeten we van haar 1x in het jaar samen een nachtje weg en dan past zij op.
Ik heb er ook over getwijfeld. Inderdaad ook vanwege de praktische dingen, en natuurlijk de drukte die het met zich mee brengt. Hebben mijn man en ik dan nog wel tijd voor elkaar? En kunnen we alle kinderen dan nog wel de aandacht geven die ze verdienen? Ik heb die twijfel wel eens met anderen besproken. Een collega van bijna 60, zelf 2 (volwassen) kinderen, gaf toen aan dat als ze één ding over mocht doen, is dat ze graag nog een kindje erbij had willen hebben. Toen ze hebben besloten om het bij 2 te laten, deden ze dat omdat ze meer tijd voor elkaar wilden hebben en 3 kinderen toch waarschijnlijk te druk vonden. Maar nu heeft ze er dus spijt van. Het zijn idd tropenjaren wanneer de kinderen klein zijn, en je hebt wat minder tijd voor elkaar. En je hebt minder te besteden. Maar die tijd komt wel weer terug. En ja, dan gaan we maar wat minder met z'n tweeën naar de bios of uit eten. Of wat minder op vakantie. Er is genoeg te doen, wat weinig of geen geld kost. Wij hebben nu toch heel bewust gekozen voor de 3e. En misschien komt er ook nog wel een 4e als alles goed gaat. Ik wil later in ieder geval nooit spijt hebben, dat ik het niet heb gedaan omdat ze simpelweg niet in onze auto passen. Dan rijd ik maar een grotere Dacia ipv Volkswagen, of misschien helemaal geen auto.
Gefeliciteerd Joyful!!! Wat jij schreef is idd een van de dingen waar ik aangedacht heb, namelijk later spijt hebben. Dat is natuurlijk niet de hoofd rede, maar het speelt wel mee.
Hoi, Wij hebben nu 3 kindjes.. ikzelf droomde (en nog) van een groot gezin.. (als het ons gegeven word) 5 a 6 kindjes zou ik erg leuk vinden.. Tja, ik had bij de 2e zoiets van, waarom geen 3e, in de auto past t gewoon 3 kids achterin, en de ruimte en tijd hebben wij hier gewoon. ondanks ik toch aardig wat werk (16 uur per week, wel avonddiensten) dus dan liggen de kids op bed, en heb je tijd voor elkaar.. wat later komt zien we dan wel als ze langer op blijven, misschien stop ik wel met werken, maar ga ik nu niet verder over na denken, vind het heerlijk 3 kinderen, maar ik heb nog niet zo iets van nu is het genoeg..sterker nog, zou het geweldig vinden als de 4e zou komen..aangezien mijn leeftijd (24) hoef ik ook niet persee te haasten, komt t niet is ook prima, dan zien we over enkele jaren wel. ik zou me niet anders voor meer kunnen stellen zonder of met minder kinderen. Soms denk je dan wel s waar stopt t dan.. maar zolang je ervoor open staat zou ik zeggen doen.. spijt krijg je (meestal) te laat. ik zou daar dan ook bang voor zijn, volg je gevoel en hart succes!
Pff hier nog iemand die misschien wel een derde zou willen "krijgen" ... vriend vindt 2 wel goed maar het is niet helemaal nee van zijn kant...dus gelukkig! Van je eerste twijfel je nooit he....je tweede ook niet maar de derde dat wordt opeens zo moeilijk....en eigenlijk is het stom...
Echt he! Waarom wordt het vanaf drie plots moeilijk bij vele? Ze willen wel maar twijfelen veel harder. Natuurlijk het valt niet te ontkennen... Het zal weer drukker worden, terug in de pampers of langer in de pampers, nog meer plannen enzv. Er zijn véél redenen om het niet te doen maar er zijn zoveel mooiere om het wél te doen... *zucht* Soms kijk ik naar mijn twee meisjes en dan vind ik het écht goed! Maar even later staat mijn biologische klok op springen en zie ik me zelfs met vier kinderen. Ik weet niet wat ik moet doen. Gisteren zei ik nog tegen mijn vriend wat moet ik toch met dit gevoel en hij zei me je hebt gezegd dat je er nog vier maanden over zou nadenken en als je dan beslist hebt ben ik er voor je... Vond het lief en het gaf me een heerlijk gevoel. Soms wil ik weer beginnen plannen voor een nieuwe zwangerschap, weer terug lezen, meepraten met de dames die zwanger willen worden maar ik zit zo strop met mijn eigen gevoel. Ga ik spijt hebben als we er niet voor gaan?? Ik wil ze écht kort op elkaar want ik vind de periode net na de kleine babyperiode net het leukst! Dus ik wil best snel uit de pampers zijn. Daar doe ik het dus al niet voor... En zwanger zijn is magisch maar ik ben tweemaal ontzettend ziek geweest en heb zwangerschapsdiabetes gehad (gelukkig beperkt) en de kinderen zijn volledig gezond en hebben er niet onder geleden maar ik wil maar zeggen zo rooskleurig was het allemaal niet. Ik wil gewoon uitsluiten dat ik het niet "gewoon" doe omdat ik nog eens graag zwanger wil zijn. En dat is dus niet... Bovendien de maatschappij! Laten we eerlijk zijn vanaf 3 kinderen krijg je commentaar... 1 OF 2 is normaal maar o wee als je er meer neemt. Daar heb ik ook best schrik voor. De reacties... WAAAA ik ga gillen. Ik zit zo met mezelf in de knoop!
@LOlieken ik ben het zooooooo met je eens!!! Ik kon het wel zelf geschreven hebben!! Idd waarom is die derde nu zo erg he! Waarom niet gewoon toegeven aan je gevoelens en wensen en vooral denk ik dan.....wij hebben het geluk al om zwanger te kunnen raken dus waarom niet waarderen wat je kan...maar ja zo makkelijk is het natuurlijk niet allemaal.. zeker alles wordt toch weer wat duurder ... maar waar 2 kids wonen kunnen toch ook wel 3 wonen!!! Maar ja hier is het dus dat ik maar eens moet afwachten wat mijn vriend wilt want hij vindt het echt wel goed zo met 2 meiden.....maar ik dus niet! En wat doe je dan.......dus ik gil met je mee.........aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhh
hihi! Zullen we op een topje van een berg gaan staan? Dan klinkt het wat. Ach meid we komen er wel zeker? Wat moeten we anders? Mijn vriend is met mijn beslissing tevreden. Hij is gek op zijn twee meiden dus volgens mij kan er voor hem best nog eentje bij om gek van te zijn... Maar voor hem is het eveneens goed zo dus ik denk ook niet dat hij gaat treuren als ik beslis om er niet voor te gaan. Mannen hebben het makkelijker. Ik ben idd wel blij dat hij wel zou meewillen. Als hij het helemaal niet zou willen is het helemaal vervelend toch? Kan je er met je man over praten? Mijn vriend is zelf geen prater. Hij heeft het zijne nu gezegd en de rest is aan mij. We zijn al meer dan 10 jaar samen dus zo ken ik hem wel. Ik wou dat ik nu zwanger was. Dan zou dat vervelende denken weg zijn. Maar even nadenken kan ook geen kwaad natuurlijk. Maar waarom geen full house? Dat heeft toch ook zijn charme? Te denken dat ik altijd geroepen heb dat 2 meer dan genoeg was. Nu blijkt mijn moederhart nog plaats te over hebben.
hahaha ja idd op een berg kunnen we wat harder hahahahaha.. Ja ach hij heeft nu niet echt definitief nee gezegd maar aakt wel vaak de opmerking bij anderen...."nee ik vindt het goed zo hoor en komt er geen meer bij" tja en dat doet pijn! Ik wil dus wel nog...ik geef hem vaker opmerkingen hierover dus hij weet het wel....ach ik laat hem maar even met rust want nu nu wil ik ook nog niet! Maar ik hoop dat ik nog eens zwanger mag zijn hoor....de jongste voelde voor mij niet als laatste!
Ook helemaal eens met Lolieken, precies zo twijfel ik ook idd. Maar ik heb mezelf ook (lang) de tijd gegeven om een definitieve keuze te maken hoor, dus ik mag nu ook nog twijfelen. Maar irritant is het wel! Ik hoef mijn vriend trouwens niet meer te overtuigen voor een derde, hier is het eerder andersom, haha.
Hihi dat is natuurlijk héél fijn... Ik ben er wel zeker van dat ik veel commentaar ga krijen... Ik voel het gewoon aankomen. Waarom hebben mensen toch steeds een oordeel klaar? Ik zit toch ook niet te zeuren als iemand maar voor 1 kindje kiest. Daar zoe ik wel wat tegenop hoor...
Ja ik denk ook dat er een hoop het niet eens zijn met ons dere kindje dan......maar eigenlijk belachelijk! Mag je alleen meerdere kindjes als je ontzettend rijk bent? Want dat merk ik ook vaak! Niet dat wij arm zijn maar ook niet belachelijk rijk....en schijnbaar mag je alleen een derde kindje hebben als je een hooooop geld hebt! Maar lekker dames dat jullie man wel gewoon wilt!
Nou vandaag zei mijn vriend in de auto....als wij een derde krijgen wil ik echt weer een meisje......niet dat het allemaal vanzelf gaat he hahahaha...maar we gingen op bezoek naar iemand die nu hun derde kindje krijgen en al 2 meiden hebben net zoals ons... En toen zei hij dit dus.......nou ik ben helemaal blij....maar wat kunnen mannen soms vreemd zijn hahaha...ach de arme schat wil we maar is denk ik bang dat ik dan weer gelijk wil....wat meestal wel zo is hahahaahaha
Leuk meid! Ik wil echt nog even wachten en nog wat kilos kwijt en ook wat aan de conditie werken. Bovendien ook weer aan de vitamientjes... beetje aan mezelf werken zeg maar. Al zou ik er best nu al voor willen gaan. Hihi. Of ik de vier cyclussen haal is nog maar de vraag. Weet je wat het gekke is? Ik zit echt met vier kindjes in mijn hoofd. *bloos* Eerst maar zien of we die derde gemaakt krijgen.
Ik heb van te voren nooit gedacht hoeveel kinderen ik zou willen. Ik was zo blij toen ik zwanger was van de 1e! Na een jaar leek het me toch wel erg leuk als ze een zusje of broertje zou krijgen. Het zusje kwam er, precies een maand na haar 2e verjaardag. Een lekker stel samen! En toen...... de jongste was 7 mnd en ik bleek zwanger te zijn van de 3e. Dat was wel even wennen, maar hij was enorm welkom! 't Was wel een tropentijd hoor, 3 kinderen binnen nog geen 3 en een half jaar. Vier jaar nadat nr 3 geboren werd ons kleine kadootje geboren. Wat een heerlijkheid, weer zo'n klein popje terwijl zussen en broer al naar school gaan. Natuurlijk is het druk, maar we hebben nog tijd genoeg voor elkaar, leuke vakanties enz. Ik heb er absoluut geen spijt van, wie weet komt er nog wel een vijfde!
Wanneer waren die tropenjaren bij jou voorbij? Of zit je er nog steeds in. Dan weet ik waar ik me op voor kan bereiden. En wat voor soort vakantie's hebben jullie? Is het een beetje betaalbaar met 4 kinderen?