Even peilen hoe anderen over deze situatie denken M'n schoonmoeder maakt makkelijk contact (en heeft een goede mensenkennis, moet ik er eerlijkheidshalve bijzeggen). Onze dochter van bijna 3,5 jaar logeerde bij haar (en m'n schoonvader) en samen hadden ze in de supermarkt een andere moeder met dochter ontmoet (zelfde leeftijd als onze peuter). Ze bleken schuin tegenover mijn schoonouders te wonen en die vrouw is diezelfde ochtend nog met haar dochtertje bij mijn schoonmoeder op de koffie gekomen. De twee meisjes hadden het erg leuk met elkaar gehad. Dus 's middags zou mijn dochter daar gaan spelen, hadden ze bedacht. Ik hoorde dat omdat ik toevallig even belde ergens over, anders had ik het niet gehoord (of na afloop). Mijn aarzeling hierover aan de telefoon werd niet echt opgepikt en het is 's middags dan ook gewoon doorgegaan. Nu vraag ik me dus af: wat zouden jullie daar van vinden? Ik merk dat ik het vervelend vind dat onze dochter uit spelen gaat zonder dat daarover even contact met ons is opgenomen. Dat ze uit spelen gaat bij iemand die wij niet kennen, sterker nog, die mijn schoonouders ook niet echt kennen. En ik vind het vervelend dat mijn schoonmoeder dus niet aanvoelt dat ik dit een onderwerp vind waar je even contact over opneemt van tevoren of wat blijkbaar gevoelig ligt bij mij. M'n man snapt niet helemaal wat mijn 'probleem' is. Nu vraag ik me af: ben ik raar en overgevoelig, of zouden anderen dit ook een beetje een rare gang van zaken vinden? (M'n schoonmoeder is verder een schat van een mens hoor, daar niet van!)
Ik zou er denk ik niet zo'n probleem van maken. Ik begrijp je gevoelwel,want je kent die mensen niet en stel nou dat....... Maar ik denk dat je schoonmoeder het goed bedoelt en wel aanvoelt wat voor soort mensen het zijn. Mocht je het vervelend blijven vindenzou ik het denk ik wel bespreken met haar. Succes!
Vind ik niet raar hoor. Gaat ze je dochter daar alleen achterlaten of blijft ze daar. In het eerste geval is het bij mij noway (ze kent die mensen van vanochtend en met al die griezels die er rond lopen). Als ze er zelf constatn bijblijft(dus niet van een koffieklets in de keuken terwijl de kindjes in de tuin spelen) en haar niet uit t zicht laat zou het mogen van mij. Schoonzus was hier eens met de oudste naar haar familie aan de andere kant van t land gereden zonder mij te verwittigen en dat vond ik al een beetje erover (en dat was dan familie)
Ik snap je aarzeling. Vind het ook wat apart om eerlijk te zijn. Ze is bij je schoonouders en je gaat er vanuit dat ze ook daar blijft. Ik zou zeker met hen bespreken dat je graag wilt dat ze over dit soort dingen even overleggen met jou. Nog even wat anders... als je dochter dadelijk 4 jaar is, gaat ze waarschijnlijk ook spelen bij andere kinderen uit haar klas, waar je de ouders ook niet echt van kent (alleen van zien, of een kort praatje). Dus het los laten komt ook een keer. Maar dat is toch net weer wat anders dan zo via opa en oma.
Moeilijk!! Ik weet niet of het mij wat uit zou maken, ik denk het wel! En dan niet om het feit dat ze daar speelt, maar wel dat ze dat even overlegd. En ik denk in dit geval dat jij aan de telefoon had moeten zeggen of je het wel of niet wilde!! Je wist ervan door dat gesprek aan de telefoon, dus dan had je het zelf duidelijk aan kunnen geven toch?
Als ze je dochter daar alleen zou laten, dan zou ik het vreemd vinden. Als ze mee gaat, dan zou ik het een stuk minder vreemd vinden. Wanneer ze haar daar alleen zou laten, dan zou ik op z'n minst verwachten dat ze dat met jou zou bespreken/aan je zou vragen. Ik zou dat dan ook met haar bespreken. Niet verwijtend, maar gewoon dat jij merkte dat je er moeite mee had/hebt en dat je graag wilt dat ze dit soort dingen in het vervolg met je overlegt. Moet kunnen, lijkt me?
Ik zou mijn kind nooit bij iemand laten spelen die ik nog nooit had gezien. en ook niet die mijn sch-moeder net 5min kent? dat snap ik niet. zelfs hele goede mensenkennis kan er naast zitten.. wie is er verder nog in dat huis... IK zou er dus met sch-ma over praten dat ik dat niet nog een keer wil hebben. maar blijkbaar denk ik daar alleen zo over.
Ik zou er niet zo mee zitten, zolang mijn schoonmoeder erbij bleef. Als ze mijn zoon daar alleen zou laten zou ik woest worden.
Ze hebben haar daar naartoe gebracht en zijn er niet bij gebleven nee. Ik moet er ook bij vertellen dat een deel van mijn vervelende gevoel voortkomt uit het feit dat dit de eerste keer was dat m'n meisje een speelafspraakje had zonder mij erbij en met een ander kind dan een kind van vrienden van mij/onszelf, en ik dat dus niet heb kunnen meemaken. Ik kon niet de keuze maken of zij daar aan toe was, of dit een goeie gelegenheid / goeie mensen waren om het bij te doen en ik kon niet zien hoe zij het vond. Niet of ze het eng/spannend vond, maar óók niet of ze het heerlijk vond en er duidelijk aan toe is. Een vriendin van me had ook onlangs het eerste speelafspraakje van haar dochter en zij vond dat echt heel bijzonder en daar hebben we uitgebreid over gekletst. Dat heb ik dus gemist. Juist óók om 'als mama mee te groeien' met het steeds meer loslaten van ons meiske. (Het is niet dat ik er emotioneel helemaal door van slag ben hoor anders had ik het inderdaad wel duidelijker aan de telefoon aangegeven dat ik het niet wilde. Maar ik voel wel alsof een 'speciaal moment' aan m'n neus voorbij is gegaan ) Oh, en wat ook meespeelt is dat onze meid op het ogenblik wat issues heeft met zindelijkheid en met plassen op andere wc's dan de onze thuis. Zou het heel zielig voor haar hebben gevonden als ze het daar in haar broek zou hebben gedaan of buikpijn van het plas-ophouden zou hebben gekregen omdat ze niet naar de wc durfde. Ook daarom zou ik er zelf bij betrokken willen zijn hoe zo'n speelafspraakje handig uit zou komen (met eerst thuis even plassen bijvoorbeeld of haar daar een eerste keer even helpen op de wc voordat ik weg zou gaan). Nou ja, dit nog als toevoeging. En ik wil ook best geloven dat het een 'ding van mij' is, daarom vraag ik het hier
Nee, dat zou ik ook niet zo'n fijn idee gevonden hebben op die manier. Kan me wel voorstellen dat je dat niet lekker zit. Als ze er nou blij was gebleven, had ik er geen moeite mee gehad.
Zo te lezen heeft je schoonmoeder het met de beste bedoelingen gedaan. Eerst zijn ze bij haar geweest om nader kennis te maken. Tja, om eerlijk te zijn begrijp ik beide kanten wel. Ik begrijp dat je het niet fijn vind dat je die mensen nooit hebt gezien en niet even hebt kunnen 'keuren'. Aangezien ze al 's morgens op bezoek zijn geweest had ze het daar ook bij kunnen laten. Maar ja, dat is achteraf. Je weet het nooit 100% zeker, ook niet bij schoolvriendinnetjes straks. Moeilijk, moeilijk! Ik zou het even hierbij laten zitten. Geen ruzie maken over iets waar je schoonmoeder nu niks meer aan kan veranderen. Heb je misschien een keer tijd om samen kennis te maken? Ik zou het er wel even over hebben voor een volgende keer. Je mag best je gevoelens uiten daar wordt iedereen beter van (als je het tactisch doet). Succes!
Ik zou er ook niet echt blij mee zijn eerlijk gezegd. Je kunt er idd nu niks meer aan veranderen, maar ik zou wel proberen op de één of andere manier te voorkomen dat het in de toekomst nog eens gebeurt. Wat zegt je man ervan? Ik zou er ook niet op hoge poten naartoe stappen, maar ik vind wel dat je hierin een grens mag aangeven.
Ik snap je gevoel heel goed, als M zo bij nieuwe vriendjes gaat spelen als ze op school zit dan zou ik zelf op zn minst eerst een kopje thee komen drinken Ik zou dit heel rustig en vanuit jouw gevoel tegen je schoonmoeder zeggen. Het is mijns inziens ook geen reden om boos te worden of ruzie om te maken, maar wel uitleggen dat je dit geen prettig idee vindt (ondanks het feit dat ze goede mensenkennis heeft). Zelf zou ik het ook niet zo leuk vinden dat ze als ze bij oma is, ergens anders gaat spelen. Ze is daar toch om lekker met/van oma te genieten en vise versa?
Ik ben net zo; ik zou het ab-so-luut vreselijk vinden gok ik. Het is me nog niet overkomen, maar het idee staat me vreselijk tegen. Toch, na het lezen van dit verhaal, ben ik eens heel kritisch na gaan denken (doe ik wel meer de laatste tijd). Omdat ik in mijn geval, veel te veel bedenk voor mijn kind. Ik leg haar naast mijn eigen meetlat en dat geeft dus o.a. dit soort situaties. In veel gevallen ken ik haar natuurlijk goed genoeg om een beslissing te nemen, maar ik merk ook dat IK vaak niet toe ben aan bepaalde dingen en dat weerleg bij Esmae. Daar moest ik ook aan denken in de post waarin wordt gezegd; ze is toch bij oma om van oma te genieten? Dat klopt wel, maar dat is meer onze gedachte denk ik. Wie zegt dat zij net zoveel van oma geniet zoals wij dat in ons hoofd een plaatje/scenario hebben gegeven? Bij oma zijn, daar hoort ook dat ene kindje bij. Want ook daar dacht ik over na; hoe vond ik het vroeger bij mijn oma? Heel gaaf, maar vooral ook omdat daar ook leuke kindjes waren om te spelen. Als die er niet waren, vond ik het toch soms een beetje saai. Ik begrijp je punt echt helemaal hoor en ik zou het zeker niet tof vinden ook. Maar ergens ben ik de laatste tijd dus wel bewuster bezig met mijn reacties op dingen als het gaat om Esmae en het proces loslaten. Ik zou in jouw geval gewoon naar mijn schoonmoeder toe gaan en mijn gevoel hierin uitleggen. Dat je haar niets kwalijk neemt, maar dat je achteraf het zo jammer vond dat eerste momentje te missen. Daar is zij zich denk ik totaal niet bewust van geweest. Dat was ik ook niet in eerste instantie, tot jij dat opschreef over die vriendin. Sommige dingen leven meer bij de een dan bij de ander. En dan is het goed om het bespreekbaar te maken. Ik denk dat jouw schoonmoeder dat prima begrijpt.
Hoe vond jou dochter het? Als die het naar haar zin heeft gehad, zou ik er geen drama van maken. Lekker laten spelen dan.
Ik zou ontploffen. Maar mijn zoontje is pas één en jouw dochter is al drie zie ik. Dat vind ik wel een verschil, misschien dat ik er over twee jaar lichter over denk. Maar ik vind wel dat als ik mijn kind bij de oppas (wie dan ook) breng dat hij daar dan ook moet blijven en niet onder andermans verantwoording gebracht mag worden zolang ik daar niks van weet!
Ik had dit ook niet zo kunnen waarderen. Ik breng mijn kind onder bij oma en ga er dan ook vanuit dat Oma de hele dag verantwoordelijkheid draagt voor mijn kind. En daar hoort een speeldate waar oma niet bij is niet bij. Als oma er bij was gebleven had ik er geen enkel probleem mee gehad.
als ik weet bij wie ze zijn en ik ken die mensen of (schoon)ouders kennen ze goed vind ik het niet erg, maar als ze die persoon amper kennen zou ik het ook niet fijn vinden of (schoon)ouder moet er bij blijven
Hier sluit ik me volledig bij aan. Jij kent die mensen niet en je schoonouders ook niet. Ik denk dat ze helemaal niet in de gaten gehad heeft dat je er problemen mee zou kunnen hebben.
ik zou het ook niet waarderen maar tegelijkertijd ook niet verwachten dat sm dat maar "aan zou moeten voelen" ik zou het gewoon bespreekbaar maken, niet iedereen kan jou aanvoelen natuurlijk, je moet nou eenmaal wel je mond open trekken als je mensen iets duidelijk wilt maken.