dank je wel. Zou het ook niet zo kunnen zijn dat jij je ook nog (terecht natuurlijk) een hoop zorgen om je man maakt. Tis allemaal niet niks wat jullie meegemaakt hebben en dan ook je man waar het niet goed meegaat..ik denk dat je best onbewust daar stress ofzo van hebt?
Een paniekaanval? Zal eens even googlen naar de symptomen. Maar was verder niet in paniek of zo hoor? Of hoeft dat ook niet?
Nee hoeft ook niet, ze kwamen bij mij ook zo op zetten. Onbewust kan je met zoveel dingen bezig zijn. Hartkloppingen, tintelingen in arm, benauwd, druk op borst, veel angst. Verschrikkelijk! Wellicht ook onbewust hyperventilatie erbij. Vooral omdat je er niets tegen kan doen, er is geen medicatie voor, behalve aan jezelf werken.
Zou best kunnen hoor. En ik heb ook, dat als mijn man niet lekker in zijn vel zit, ik dat ook heb. Samen ben je één, en ik vind het niet fijn om mijn man zo te zien. Ik denk dat het alles bij elkaar is... Zie ook erg op tegen de komende tijd. Ben bang dat we alles weer gaan herbeleven. 18 januari: nog een goede echo gehad in het zkh en de baby deed het goed. 19 januari: baby een dagdeel niet meer gevoeld en aan de bel getrokken. Later in het zkh bleek ze te zijn overleden in mijn buik. 21 januari: opname in het zkh om te gaan bevallen. 24 januari: eindelijk bevallen, de bevalling wilde niet op gang komen. 26 januari-31 januari: dochter opgebaard 31 januari: begrafenis. En de hel waarin we zaten. Zie op tegen deze weken. Ben benieuwd hoe ik me dan voel en of ik dan merk dat die hartkloppingen daar van komt. Nu ik dit allemaal typ komen ook emoties naar boven en voel ik ook dat mijn rikketik anders klopt, omdat ik gewoon op zie tegen straks...
Ik zat al even te kijken bij symptomen en herkende wel meer dingen uit het rijtje. Ik vraag het van de week even aan de assistente en wie weet volgt er dan wel een afspraak bij de ha.
ik geloof zeker dat de maand januari voor jullie iets is om snel doorheen te gaan. En ik las de afgelopen tijd al vaker dat je er als een blok tegenop ziet, en logisch natuurlijk, wat een vreselijke tijd. Dus ik denk dat alles bij elkaar, je man en de tijd die jullie tegemoet gaan gewoon even te veel van alles is. Wat zou het toch fijn zijn als je de hele maand met de dekens over je hoofd in bed kon blijven he?? Ik denk dat het iig belangrijk is om in die tijd ook veel te praten met mensen waarmee je daaraan behoefte hebt. Je vrienden/familie kunnen je door deze tijd heen helpen en elkaar natuurlijk. Ik hoop dat er snel een lichtpuntje voor jullie schijnt.
Inderdaad, de hele maand januari ergens onderduiken is een fijn idee. Maar dat zit er niet in helaas, we moeten er echt doorheen. Ik kan goed praten met verschillende mensen en woensdag weer naar de psych. Zal haar ook eens vertellen over mijn hartkloppingen. Misschien heeft zij er bij haar cliënten ook wel meer over gehoord.
het zouden idd ook paniekaanvallen kunnen wezen heb ze zelf ook. ik heb dan niet veel lichamelijke symptonen (enkelt duizelig en misselijk en tintelingen) maar ben op dat moment erg angstig en voel me erg grieperig en dan ebt het weer weg.. ook later pas gekomen. je kunt er wel wat aan doen oa antidepr slikken psycholoog alternatieve dingen het is niet dat je niks meer kunt doen hoor maar je moet er zelf sterk in wezen en het tijd gunnen volgens mij gaat het dan vanzelf de paniekaanvallen over succes
Ik ben vanmiddag even naar de huisarts geweest en ze heeft even mijn hart geluisterd (klonk prima) en mijn bloeddruk opgenomen. Ze denkt dat het ook met spanningen te maken heeft, maar ze heeft me toch even naar het zkh doorverwezen om een hartfilmpje te laten maken. Dus daar moet ik nog een afspraak voor maken. Word volgende week denk ik. En ik ga nog bloedprikken op een paar punten. Oa rode bloedlichaampjes geloof ik en schildklier, leven, nieren... Alleen maar om te kijken of alles verder in orde is. Dus ben benieuwd.
veel succes meid! mijn moeder heeft het ook vaak 's nachts en is toen naar de EHBO gegaan omdat ze er helemaal naar van werd. Bleek haar bloeddruk tijdens deze hartkloppingen veel te hoog te zijn en heeft nu medicijnen tegen hoge bloeddruk ( die ze normaal niet heeft buiten de hartkloppingen om) je kan oa ook hartkloppingen krijgen van een te snelle schildklier Maar lees dat je heel veel hebt meegemaakt wat niet niks is, dus het zou heeeel goed van de spanning kunnen komen. Dikke knuffel meid!
fijn dat het allemaal goed klonk en dat je verder ook serieus genomen wordt. Waarschijnlijk komt er niks uit de onderzoeken, maar dan weet je dat iig. Sterkte de komende weken.
Goed dat je het toch even hebt voor gelegd aan de HA, zo kan je toch bepaalde dingen uitsluiten. Heel veel sterkte de komende tijd, kan me voorstellen dat je tegen deze maand op zit dat is niet meer dan logisch. Knuffel voor jullie!
Om even terug te komen op mijn verhaal: ik heb vorige week bloed geprikt en een hartfilmpje laten maken. Vandaag kreeg ik hier de uitslag van. Mijn hart tikt perfect. Dus niets aan de hand. Ik vermoed zelf dus dat het (onbewust) met spanning te maken heeft. En ik heb dus ook bloed geprikt. Dit was op de schildklier, rodebloedcellen, de lever, de nieren, glucose etc.... en alles is perfect. Het is allemaal zo goed dat ze denkt dat ik misschien wel kan minderen of stoppen met een medicijn die ik slik. (Actos voor insuline resistentie). Ze hebben besloten dat ik daar voortaan voor onder controle kom en ik zelf mijn bloedsuikers goed in de gaten hou. Nou echt helemaal perfect allemaal en ik ben blij met dit nieuws!