Ik heb een vriendin nou ja vriendin ze denkt alleen aan haarzelf en als je met met haar praat dan is zij alleen aan het woord en laat jou niet praten. Moet alles hebben en doen wat ik heb en doe enz. Ik was aan het stoppen met contact al een jaar dat ik haar niet bel en dat ik niet bij haar langs ga gewoon omdat ik geen zin in haar heb. Dat heb ik haar verteld maar zij snapt het niet hoe direct ik het ook vertel ik heb geen zin in contact enzo. maar zij snap het niet of wil het niet snappen en blijft smsen(reageer in niet op) bellen (ik neem niet op) en langskomen(ik laat haar niet binnen). Heb zo genoeg van haar. Ze heeft geen vriendinnen (vind ik niet gek) Heeft 1 zus (woont ver weg) ouders zijn overleden. en 1 dochtertje van net 2 Nou is ze een paar dagen geleden opgenomen dmv vroegtijdige weeen en heeft gevraagt of ik langs wil komen. Wat zouden jullie doen.
Het is allemaal wel heel sneu voor haar, dat ze je nu smst of je komt dat ze weeen heeft. Maar je bent al heel duidelijk geweest tegen haar en ik denk dat ik dat ook nog eens in een smsje heel duidelijk zou maken, dat je haar duidelijk hebt gemaakt dat je geen contact meer wil. Dus dat lijkt me een kort en krachtige boodschap aan haar. Als ze dan weer smst zou ik haar negeren.
Als jij geen vriendschap meer met haar wil zou ik zeker niet langs gaan (ondanks dat je misschien medelijden hebt) ik zou hooguit een kaartje sturen met sterkte erop
Omdat ik het heel erg rot vind dat er iets is met haar babytje die is nog lang niet klaar voor deze wereld en moet nog bijna 3 maanden bij haar in de buik zitten. Ze heeft helemaal niemand die haar kan steunen omdat ze niemand heeft. Als haar baby nou geboren word denk ik niet dat die het red en ze toch steun nodig heeft daarom twijfel ik. (klink raar weet ik)
ik vind het ook heel moeilijk. je bent idd duidelijk genoeg geweest, maar misschien is dat bij haar op de een of andere manier niet doorgekomen (bord voor dr kop) en als je dat nu heel duidelijk zou laten merken gaat ze misschien wel onwijs stressen en dat lijkt mij op dit moment niet goed. Ik zou dat zelf niet kunnen nu ze met vroegtijdige weeen in het z'huis ligt.
Ik denk dat ik het niet zou kunnen, iemand in zo'n situatie de deur wijzen. Zeker als je weet dat er niemand is die haar kan bijstaan. Wat droevig. Je hoeft ook niet een enorme band aan te gaan, om uit naastenliefde (niet per se hetzelfde als vriendschap) toch haar terzijde te staan in deze rottoestand. Moeilijk. Misschien helpt het om je voor te stellen hoe je zelf later zou terug kijken op de gebeurtenis. Waar zou je meer spijt van hebben, van een vriendschap met een matig contact (wat je zelf goed doseert) en waar je haar nu helpt omdat ze je hard nodig heeft, of van bij je punt blijven en contact volledig te verbreken?
Nou, ik zou gewoon toch even gaan. Heb je haar toendertijd ook verteld waarom je geen contact meer wou? Of alleen maar aangegeven dat je geen contact meer wilt... Soms hebben sommige mensen het niet door dat ze zo vervelend zijn/doen en moet iemand ze er op wijzen. Liefs
Ik heb haar verteld waarom. Ik had haar een paar maanden genegeerd toen vroeg ze of ik boos was en heb ik het haar verteld heb haar toen gezegd dat ze alleen aan haarzelf dacht en niet aan een ander enzo ze werd niet boos en zij alleen oow oké daarna ging het weer als vanouds (heel vervelend) Ze heeft geen plaat voor haar hoofd zoals iemand al eerder zei maar de chineze volgends mij. Duidelijker kan ik niet tegen haar zijn hoor
Ik zou niet gaan, je wilt geen contact meer en hebt het aan haar uitgelegd. Heel vervelend dat ze nu is opgenomen maar ga niet uit medelijden naar haar toe, uiteindelijk pak je dan alleen maar jezelf.
Ik zou mijn gevoel volgen dus niet proberen verstandelijk een keuze maken. Als ik me door iemand echt gebruikt zou voelen zou ik niets doen, maar soms voelt het gewoon goed om iemand te kunnen helpen, dat wil niet zeggen dat je dan beste vriendinnen moet zijn.
ik zou eerlijk gezegd niet gaan, de situatie waar ze nu in zit is heel vervelend maar zo geef je haar wel weer hoop dat jullie vriendinnen zijn.
Dat is zo natuurlijk. Ik ben zo'n softe loyale muts die dat dan op de koop toe zou nemen Maar nu vriendelijk zijn in een heel moeilijke situatie betekent niet dat je meteen een commitment van beste vriendinnen maakt. Dat contact kan je naderhand altijd weer proberen in te dammen, en je zou het ook kunnen aangeven, dat je er graag voor iemand bent (tenzij het je oprecht niet boeit - maar dan zou je hier niet komen denk ik), maar dat het overeind blijft staan dat je redenen had om de vrienschap op een heel laag pitje te zetten. Wie weet. Mensen kunnen ook veranderen. Soms. Ik ben misschien te trouw hoor. Tenzij mensen me opzettelijk gekwetst hebben geloof ik wel in tweede kansen. Maar goed, dat is hier niet aan de orde - daarvoor zou ze eerst zelf moeten inzien dat ze een vriendschap heel moeilijk maakt door steeds zo egocentrisch te zijn. Lastig. Maar ik zou zelf wel gaan.
ook ik zal gaan, zal me toch rot voelen omdat ze niemand heeft die nu bij haar kan zijn. toch wel erg dubbel allemaal. enerzijds is t sneu andere kant is t ook sneu dat ze t niet begrijpt. ik denk dat ik er heen zal gaan maar toch ook grenzen zal stellen. niet te diep op alles in gaan en als er iets over vriendschap te sprake komt dan niet er op in gaan ofzo. succes!
best een lastige vraag toch denk ik dat ik dan zal gaan, je hoeft niet ineens beste vrienden te worden maar ik denk toch dat ze het heel erg op prijs zou stellen als je langs zou komen mede ook omdat het kindje zou kunnen overlijden mocht het geboren worden hoe zou jij het vinden als het andersom was?
Moelijk. Als je heen gaat geef je haar wel weer hoop op een vriendschap natuurlijk. En even heengaan zit er dan ook niet in. Want als je nu heen zou gaan omdat je het sneu vind en haar kindje word idd te vroeg geboren loop je daar ook niet voor weg lijkt me. Dan ben je wel even zoet mee grof gezegd. Ik ben denk ik ook te lief zodat ik er wel zou zitten maar ik weet niet of dit het beste is. Waar is de vader van de baby? als die er is en die haar kan steunen zou voor mij de keuze om niet heen te gaan makkelijker zijn.
evenstar, ik ben ook zo n muts hoor. En daarbij zou ik het dan niet voor mijzelf doen, maar om de omstandigheden van dat kleintje wat het al zo moeilijk heeft zo goed mogelijk te maken. Later zou ik het dan misschien uitleggen en een goed gesprek aangaan. Maar ik zou het mijzelf nooit kunnen vergeven om haar af te wijzen en vervolgens het risico te lopen dat ze straks nog heftigere weeen krijgt (je weet niet wat er in haar omgaat) en dat het kindje dan veel te vroeg geboren wordt. Nee, dan zou dat voor mij later komen.
Als ik in jouw plaats was zou ik gaan. Ik zou het niet over m'n hart krijgen haar er alleen voor te laten staan. Maar dat wil niet zeggen dat dat uiteindelijk de juiste keuze zou zijn. Dat is gewoon wat ik zou doen. Doe wat jou het beste lijkt. Wat je ook kiest, jouw keuze is de goede keuze.
is er echt niemand anders waarvan je weet dat die toch dichterbij dr staat dat je miss diegene kan inlichten en vragen om langs te gaan? erg sneu hoor voor haarzelf ook als ze het zelf zo niet door heeft. als ze echt niemand heeft zou ik ook gaan denk ik, maar wel moeilijk hoor in hoeverre kan je in zo'n situatie alleen aan jezelf denken