Dank voor de reacties tot zover. Ik begrijp wel dat je op het moment supreme er niet zo mee bezig bent, en natuurlijk gaat het om het leven van het kind, maar ik vraag me af WAAROM sommige gynaecologen/verloskundigen het zolang uitstellen totdat het een spoedingreep moet worden. Als de ontsluiting niet vordert, of als het persen heel lang duurt, is de kans groter dat het kindje het moeilijk krijgt. Is er geen manier om dat te voorkomen? Dat ze bijvoorbeeld al eerder ingrijpen? Een vriendin van me bleef hangen op 9 cm ontsluiting, en niets te zien van de baby... toen werd haar zo'n beetje gevraagd of de pomp erop mocht of liever een ks (plaatselijke verdoving). Zij hebben toen geopteerd voor de keizersnee. Het lijkt me wel fijn als er nog genoeg tijd is om te beslissen, ipv dat de hartslag van het kindje daalt etc en alles onder stress en tijdsdruk moet gebeuren.. er zijn toch wel mogelijkheden die stressfactor te verminderen? Juist in deze tijd? En nee, een keizersnede is verre van ideaal, dat is natuurlijk ook een flinke ingreep, ik denk daar helemaal niet licht over. Al hoor je heel verschillende verhalen over herstel,borstvoeding, volgende bevalling etc. Zelf ben ik met een tangverlossing ter wereld gekomen na een bevalling van 50 uur. Ik moest in de couveuse en dat was volgens mijn ouders geen gezicht omdat ik een 7-ponder was en alle andere kindjes veel kleiner
Mama Annemijn, wat een heftig verhaal! Echt ongelofelijk dat ze het zover laten komen, ik kan daar zo boos om worden. Hopelijk zal jullie kleintje er snel bovenop komen, ik hoop dat hij minder gestressd raakt en hij zich goed zal ontwikkelen!
Uitstel komt vaak ook doordat het dan druk is en ze geen tijd hebben om eerder te kijken oid. Ik heb bijvoorbeeld een paar uur met volledige ontsluiting gelegen omdat ze wilde wachten tot de persdrang kwam (die kwam niet), maar dat kwam ook omdat ze het gewoon zo druk hadden dat ze ook niet vaak kwamen kijken.
Hier is de eerste met de pomp gehaald, was al lang blij dat ze iets gingen doen en dat het bijna over was. Plaatsen van de cup was vervelend, maar verder viel het mee. Stijn had toen hij net geboren was een behoorlijke rode gezwollen plek, maar dat trok echt snel weg en hij had de eerste dag wat last van zn hoofdje.
Ik denk ook dat gynaecologen e.d. zolang mogelijk willen wachten omdat een vaginale bevalling in principe de minste risico's met zich meebrengt. Plus, de meeste vrouwen zien ook erg op tegen een keizersnede en willen dat zelf niet. Ben het wel met je eens dat er soms erg lang gewacht wordt en dan lopen de risico's ook weer op... blijft lastig...
Hier 5 tracties met pomp, maar mn zoon heeft er niks aan overgehouden. Alleen eerste dag wat misselijk en hoofdpijn. Ben blij dat hij er uiteindelijk zo is gekomen en niet met een ks.
Mijn ervaring is dat je er wel degelijk iets over te zeggen hebt! Aan mij vroeg de gynaecoloog op voorhand om een bevalplan te maken. Daarin had ik opgenomen dat ik liever een ks wilde dan een tang/vacuum, tenzij dit voor de conditie van de baby de beste optie zou zijn. De gyn zei me toe dat ze er rekening mee zouden houden. Toen het tijdens het persen daadwerkelijk tot deze keuze kwam (vorderde niet en conditie baby werd slechter) kon het me eerlijk gezegd geen bal meer schelen: eruit met dat kind! Het is een keizersnee geworden omdat de gynaecoloog niet zeker wist of het wel zou lukken met de vacuum (groot kindje, sterrenkijker) maar ik mocht zelf kiezen. Als de gyn echter had gedacht dat het met de vacuum wel zou lukken, had ik daarvoor gekozen. Zeker nu ik weet dat het herstel na een ks erg tegenvalt... Overigens kwam de gyn na de ks nog langs om te zeggen dat het met de vacuum niks geworden was, dus gelukkig goede keuze gemaakt. In ieder geval was ik blij dat ik er vantevoren goed over na had gedacht, zodat ik niet tijdens het persen voor het blok werd gezet.
Maar het is van te voren niet altijd te zeggen.. Bij onze man konden ze domweg niet zien hoe slecht hij het binnen had op dat moment.. zijn hartslag daalde wel en is gelijk besloten om bij de eerste perswee een vacuum te plaatsen.. Als ze voor een KS hadden gekozen had ons zoontje niet boven op bed gelegen.. Hij was doodziek toen hij geboren werd.. Soms is er simpelweg geen keuze dan een vacuum/tangverlossing.. En ik vertrouw op de gyn.. als hij denkt dat een KS nodig is, prima.. Denkt hij dat het beter is om een vacuum te plaatsen, ook prima.. Hij heeft er voor geleerd en ik niet.. In sommige situaties heb je niks te willen en moet je kindje er zsm uit.. Overigens heeft hij waarschijnlijk weinig aan de vacuum overgehouden.. Alleen een kapje op zn hoofd, maar was na 2 dagen nauwelijks meer te zien.. misselijkheid oid durf ik niet te zeggen.. hij zat vol met medicijnen vlak na de bevalling..
Waarom ervan uitgaan dat het zo zal lopen? Zo was ik ook voor de bevalling. Maar ik ben niet gescheurd, niet geknipt, geen vacuum, geen tang geen keizersnee, niks van dat alles. Het enige wat ik heb overgehouden zijn 6kleine hechtingen omdat ik 3kleine schaafwondjes heb aan de binnenkant. Dit was mijn eerste bevalling, en Seth kwam pas met 41.3 spontaan. En hij zat goed op gewicht bij de geboorte. Het hoeft echt niet fout te gaan, maar uiteraard kan je jezelf wel het beste alvast inlezen.Maar laat jezelf niet bang maken. Ik heb een super bevalling gehad, zou het graag over doen.Maar ik ben natuurlijk wel dolblij dat Seth er is.
Zoals de meeste dames hiervoor al hebben gezegd: vaak is simpelweg geen tijd om een keuze te maken. Mijn zoontje is ook geboren mbv de vacuümpomp, omdat tijdens de persweeen steeds zijn hartslag ontzettend dipte. Later bleek er sprake te zijn van een navelstrengomstrengeling. Hij moest er dus met spoed uit en de vacuümpomp is dan het snelste. Op dat moment dacht ik ook alleen maar 'hij moet eruit, hij moet eruit!', dus ik vond het juist fijn dat er actie werd ondernomen. Mij persoonlijk is het erg mee gevallen, ik kreeg een plaatselijke verdoving voor het inknippen. Het plaatsen van het cupje was idd niet zo prettig, maar daarna was de kleine er met 3 persweeen uit. Hij wordt er overigens niet echt uit getrokken, je moet nog steeds zelf persen, maar er wordt een handje geholpen, zeg maar. De kleine had een flinke rode plek op zijn hoofdje, die na een paar dagen weg was. De eerste dag was hij wat suffig, waarschijnlijk toch een beetje hoofdpijn en misselijk, erg vervelend. Maar goed, soms is het niet anders.
Bedankt voor de reacties allemaal. Ik ben blij dat bij de meeste van jullie het erg mee is gevallen. En ik kan ook alleen maar begrijpen dat je op dat moment zelf wil dat je kindje zo snel mogelijk geboren wordt. Ik ga denk ik een bevalplan maken waarin ik echt de nadruk leg op alertheid. Dat hopelijk niet op het laatste moment tot zo'n hulpmiddel moet worden overgegaan, omdat dit, in mijn ogen, gewoon te laat is. Net zoals een spoedkeizersnede net zo goed te laat is. Natuurlijk kun je niet alles plannen en kunnen gynaecologen ook niet alles weten en voorzien, maar zij zijn er inderdaad voor opgeleid en je mag toch verwachten dat als voorkomen kan worden dat je kindje het moeilijk krijgt, ze ook daar alles voor zullen doen? Die laksheid, zo van 'bevallen is natuurlijk dus zal het wel loslopen' begrijp ik gewoon niet zo. Nu ga ik bevallen in België dus ik ben heel benieuwd hoe de protocollen hier zijn. Ik las iets over dat de vacuum allang verboden is in andere landen, behalve in Nederland? Dat geeft toch wel aan dat het niet zomaar iets is... En daisy, super zo'n bevalling! Mag ik daar alvast voor tekenen? Ik wil me ook niet bang laten maken hoor, we zullen zien!
Ik had dat ook en stopte daarom met het lezen van bevallingsverhalen. Je moet er toch doorheen dacht ik. Uiteindelijk heb ik twee supermakkelijke snelle en schadevrije bevallingen gehad
het verhaal van mama annemijn lijkt me wel erg uitzonderlijk, maar wel heel naar dat BoZ-ziekenhuis niks wil toegeven. Maar je kan ook niet zeggen dat ze dan maar op KS hadden moeten overgaan. Als je al aan het trekken bent en het kind zit in het geboortekanaal, dan kan het niet meer terug en dus niet met een KS gehaald worden. Ze hadden dan misschien wel eerder moeten overgaan op KS, in plaats van afwachten. mijn meisje zou met een KS gehaald gaan worden omdat de ontsluiting niet vorderde, maar dat wilde ik echt niet. Natuurlijk wist ik wel dat er op een gegeven moment geen keus meer was, maar ik mocht nog een kwartiertje met ruggenprik afwachten en toen de kleine het beter ging doen, mocht ik de ontsluiting afwachten. Bij het persen is alsnog de vacuum erbij gehaald en meeeen wat komt er dan een kracht op je kindje te staan! Daar schrok ik echt van. Vriendje moest op mn buik duwen, de gyn stond met haar been tegen het bed, de 2 assistentes trokken aan de gyn en ik maar persen voor mn leven, gadver! Yanna had een kleine blauwe/paarse plek die na een week weg was. En na 2 weken was er helemaal niks meer van te zien. De krasjes van de hartslagmeter duurde langer om weg te trekken. En ze had er geen last van, we konden er gewoon aanzitten en ze lag gewoon op haar rug (dus achterhoofd). het kan dus alle kanten op, wil ik hiermee zeggen.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar wat ik je vooral wil zeggen: focus je niet op dat wat je niet wilt! Probeer maar eens niet aan een roze olifant te denken Richt je op de droombevalling zoals jij die graag zou willen en informeer je objectief over dit soort noodoplossingen. Als het op dat moment niet anders kan, kan het niet anders, de arts doet wat het beste is voor jou en je kind.
Dat is niet waar. Het is de snelste en veiligste manier om een kindje dat al ver in het geboortekanaal zit snel geboren te laten worden als de conditie van de baby te slecht wordt. Met een ks kan het dan te laat zijn. De vacuum wordt, voor zover ik weet, in alle al dan niet ontwikkelde landen gebruikt. Ik las er laatst zelfs nog over in een Amerikaans tijdschrift!
Ik heb ook niet alle reacties gelezen maar weet uit ervaring: je kunt wel van alles willen en je van alles voorstellen bij een bevalling, maar het gaat zoals het gaat en de natuur laat zich niet regelen. Een bevallingsplan klinkt ook allemaal leuk en aardig, maar ik ken niemand bij de bevalling volgens 'plan' is gegaan. Je kunt een bevalling volgens mij hoe dan ook beter 'over je heen' laten komen, als je je er aan overgeeft zijn weeen ook beter te verdragen, en kun je beter aan wat er allemaal gaat gebeuren.
ik ben nu 34 wkn en moest ook een bevallingsplan maken..heb erin gezet dat ik echt geen pethidineprik wil..en dat ze me zo lang mogelijk mn ding moeten laten doen zolang dat geen gevaar geeft voor de kleine..en qua ingrepen..alles wat noodzakelijk is maar wel met goeie uitleg over het hoe en wat en waarom! en dat staat er dan ook nadrukkelijk in..de uitleg is zeer belangrijk!..voor de rest maakt het me geen sjoegem uit, zolang mn kleine man maar gezond ter wereld komt..
Geloof me; je wilt alleen maar dat de kleine eruit gaat op dat moment. Heel eerlijk gezegd doet het al zo'n pijn, dat ik van heel die pomp niets gevoeld heb. Maak je niet drukker dan nodig, je kunt het toch niet plannen hoe het gaat...