Ons zoontje van 18mnd is de laatste weken zo veel aan het huilen,soms vanuit het niets (ook wel veel last van kiezen),maar vooral als ie iets niet mag,ik iets afpak wat hij niet mag,met het verschonen/aankleden,als hij aan het spelen is maar iets lukt hem niet,ga zo maar door! Allemaal redenen om hysterisch in huilen uit te barsten,ben dit niet van hem gewent dus maak me best zorgen of er toch niet iets anders aan de hand is.Of is dit gewoon een fase wat bij de leeftijd hoort?
Denk dat het bij de leeftijd hoort. Ze ontdekken dat ze een eigen persoontje zijn, en dat ze soms iets anders willen dan mama. Afpakken van dingen zou ik niet zomaar meer doen, pikt die van mij allang niet meer , maar eerst uitleggen dat hij dat niet mag, en vragen of hij het aan je wil geven. Als dat niet lukt eerst zeggen dat je het gaat pakken, voordat je het pakt. Andere dingen ook goed uitleggen, aankondigen, etc. Positief gedrag heel erg belonen, bespreken dat het vervelend is als iets niet mag, maar tegelijk het hysterische gedrag zvm negeren, en als iets niet mag hem goed helpen een alternatief te bedenken. En verder ook bij jezelf goed nadenken wat echt moet, en wat je ook wel kunt laten gebeuren. Bijv een poepluier moet, en met een mes spelen mag absoluut niet, maar mag hij wel zijn eigen boekjes allemaal tegelijk uit de kast halen bijvoorbeeld. Of zijn schoenen aan als hij dat wil, etc. Ik weet natuurlijk niet hoe jij daarin staat, maar het is ook belangrijk voor een kind om vrijheden te hebben, en dat kan je een boel gehuil schelen. Maar niet alles hoor, het hoort er ook wel erg bij volgens mij.
Babel bedankt voor de tips! Onze zoon begint er nu al mee. Vind het wel vroeg, 1 jaar. Maar het is zo'n heethoofd dat als iets wordt afgepakt of hij krijgt zijn zin niet dat hij in een driftbui beland.
Hier ook even gehad net na het jaar. Met 1,5 weer. Goed uitleggen, vertellen wat je wil en wat je doet. En ruimte geven voor hun eigen willetje.
Heel herkenbaar! Als ze iets niet mag en wordt gecorrigeerd dan veranderd ze in een driftkikker. Loopt richting een hoek en gaat daar een paar seconde mokken om vervolgens weer te komen knuffelen.
Op die leeftijd zit echt een lastige fase, hier ook gehad dat ze echt om alles kwaad werd. Duidelijk zijn, dezelfde aanpak blijven hanteren en het gaat vanzelf weer over
Gelukkig fijn (nou ja fijn) om te lezen dat het bij de leeftijd veel hoort. Babel,hij mag veel hoor maar dingen die echt gevaarlijk of vies zijn gewoon niet.Maar ik ga er op letten dat ik beter uitleg want heb nog wel eens de nijging om het gewoon af te pakken en dan nee te zeggen.Wat poepluier betreft dat is vaak een hij ramp,vanalles al geprobeerd maar hij heeft zo'n hekel aan verschonen,hij blijft liever uren in zijn luier dan dat ik em verschoon,de viezerik!!
Hier begint dat nu ook te komen ja. Vind de tips van babbel wel fijn inderdaad! hier ook dat ze niet verschoont wil worden. Gister ook, ze had (bleek achteraf, mijn man en ik zijn allebei zo mega verkouden dat we niks meer ruiken dus ook de poepluier niet geroken) een mega poepluier, zelfs over dr romper gepoept, maar jammeren ho maar, Gewoon blijven spelen en pas toen we haar naar bed brachten en gingen verschonen bleek ze zo'n mega luier te hebben.. Hier mag ze van dr eigen speelgoed alles, alles teglijk uit de kast trekken, alles mag over de vloer, uit de kast, uit de bak etc. Maar ze wil altijd juist datgene wat niet van haar is (fruit uit de fruitschaal over de grond gooien, kaarsen van de eettafel willen hebben als we aan het eten zijn etc). Dus dat is soms zooooo lastig. En dan wordt ze me toch een partijtje driftig als ik nee zeg, niet normaal meer... Maar, als ze dan op dr'donder' heeft gehad en ze is weer gekalmeerd komt ze toch weer lekker knuffelen en extra lief doen, alsof ze heeeeeeel goed weet wat ze gedaan heeft... Maar goed, vind het ook soms heel lastig maar ga er vanuit dat het een fase is... X ps: o ja, de kaarsen op de eettafel zijn niet aan hoor, staan er gewoon voor de sier...
En hoe doen jullie het met jammeren en huilen als je ergens mee bezig bent en hij/zij wil perse opgetilt worden?Ik probeer em dan af te leiden met wat anders maar dat gooit ie dan meestal woest weg.
Hey Gijsje, onze zoontjes zijn bijna even oud,Sietse is van 30 juni 2010. Hij heeft dit ook,hij kan ontzettend driftig worden als hij iets niet mag of iets lukt niet. Ook is hij erg aan het uitproberen nu,als hij iets doet wat niet mag is het toch doorgaan met een grote lach op zijn gezicht,en als ik dan naar hem toe ga en hem vasthoudt en hem duidelijk zeg dat het niet mag is het gillen en begint hij te slaan..ik vindt dit moeilijk om mee om te gaan,vooral omdat ik dit dus ook niet ken van hem....
Ik probeer haar ook af te leiden (wat 9 van de 10 keer ook resulteert in woest weggooien), maar leg dan uit wat ik doe, bijv. Mama moet nu echt even koken, dus moet je even alleen spelen. Ze mag er dan wel bij zitten in de keuken, in dr stoel, of op de grond, dat maakt me niet uit, maar ik kan haar niet altijd als zij dat wilt oppakken. Zo ook als ik naar de wc moet, en ze wil niet alleen gelaten worden, dan laat ik de deur open zodat ze weet waar ik ben maar ze moet dan toch echt even wachten, en ja, dan helaas maar even jammeren. Meestal (bijv. met koken) dan helpt het wel als ikd r even negeer als ze zo boos wordt. Dan gaat ze even flink te keer en dan gaat ze weer verder spelen. Ik zing dan wat in de keuken en dat vind ze wel fijn. Maar als ik haar dan juist aandacht geef door tegen dr te praten werkt dat averechts, dan wil ze juist naar me toe, dus zeg ik maar even niks en laat dr lekker dr gang gaan.
Ik lees even mee,dit is bij ons vooral tijdens het koken. Pinterman is dan nog niet thuis,en meestal zet ik dan even een filmpje op als afleiding,helaas blijft hij aan mijn broek hangen,jammeren en me echt vast houden omdat hij opgetild wil worden. Ik pak hem dan op de arm en leg hem uit dat mama eten doet maken en dat sietse even doet spelen....Hij wijst dan naar de kook potten en zegt dan AUW(heeft zich een tijdje terug flink verbrandt dus alles wat heet is,is auw)... Wat ik ook vreemd vindt is dat als ik hem wat wil uitleggen en hem in de oogjes wil kijken zodat hij de aandacht heeft,hij altijd weg kijkt....
Hier wordt al lange tijd alles uitgelegd. Ook toen ze nog zo klein was dat ze er echt nog geen biet van snapte.... Wij merkten gewoon dat het hielp en zijn het dus blijven doen. Ze is hier nog niet driftig geworden, maar wel boos als iets niet mag. Dan 'werpt' ze zichzelf op haar knieën op de grond en dan helemaal voorover met hoofd ook op de grond (niet bonken of zo) en dan huilen... Ziet er eigenlijk altijd wel grappig uit, haha, zo heel dramatisch!! Als ze aan het jammeren is om bijv opgepakt te worden (is overigens meestal als ik net aan het koken ben of zo..) dan geef ik haar kleine opdrachtjes of zo dat ze kan helpen: ga ... even pakken in de kamer of doe het deurtje maar weer dicht etc. En wederom uitleggen dat je haar/ hem niet op kan pakken, want je bent lekker eten aan het maken etc. Er wordt dan ook altijd heel schattig geantwoord met ja of nee... Ook voor het verschonen werkt het goed. Hier wilde ze altijd meteen gaan zitten of staan en dat vind ik persoonlijk niet praktisch bij het verschonen van een poepluier. Na uitleg (toeval of niet) bleef ze netjes liggen totdat de pamper goed zat, daarna mocht ze gaan zitten of staan... Blijven uitleggen wat je bedoelt en wat jullie gaan doen. Iedere ochtend vertel ik ook even wat we gaan doen in de ochtend: boterham eten, naar de kindjes (KDV), dan zwemmen. Zo weet ze wat er verwacht wordt en het levert bijna nooit ellende op.... Succes!
Hey,ja we waren de laatste uit het juni2010 topic volgens mij Wat gaat het snel he!! Tijdens het eten koken hier ook zo verveelend,alles doen wat niet mag en als ik daar wat van zeg is het huilen hoor.Tegenwoordig zet ik em er in de kinderstoel bij me maar dan wil ie dat vaak weer niet....grrrrrrr!!
Wij waren de laatste ja,ik had me uit voorzorg maar alvast bij de juli dames aangemeld omdat ik met precies 42 weken zou worden ingeleidt,dus de kans was er dat het een julie baby werdt. Uiteindelijk is de nacht voor de inleiding alles toch nog vanzelf begonnen. Siets in de stoel zetten is geen optie,dan denkt hij dat het eten er is en wordt dan helemaal wild!!