ach ja... je bent nederlander of je bent het niet. En met 2 kids in de luier ben je er zo door heen. Het viel trouwens mee. Het paste nog net in onze (grote) kofferbak op 3 pakken na. Kinderwagen hadden we wel thuisgelaten. Hebben wel 6 keer heen en weer moeten lopen, winkel in en uit... haha.
Idd zijn geld is mijn geld. Hij werkt en heeft zijn zaak, en verdient daar geld mee. Ik neem de verzorging van de kinderen en het huishouden geheel op me en neem zo nodig gewoon zijn pas mee.
Gelukkig hebben wij het ook niet slecht. 4keer per jaar op vakantie, da's het voordeel van geen kinderen hebben. Je zit niet aan dure schoolvakanties vast. We kunnen lekker sparen. Hopen dat de komende icsi wat gaat worden, anders wordt dat wel een dure aangelegenheid helaas..
Ik werk dan wel, maar we hebben het er de laatste wel eens over dat ik ga stoppen. Maar dan is het gewoon ons geld, ik zorg dan voor de kinderen en hij voor het geld, maar alles wat binnenkomt is van ons samen, dat is nu ook zo. Hier trouwens ook niet dat ik alles maar kan kopen, maar gewoon idd die luxe dingetjes die kunnen. Luxe broodjes tussen de middag ipv brood meenemen naar het werk. Hier zo'n 3 tijdschrijften per week en dan heb ik nog een abbonnement op 3 tijdschriften. Veel geld aan kleding uitgeven, dat kan ik niet zo goed. Vooral voor mijn kids koop ik vaak bij de Hema, want dat blijft toch nooit schoon. Alleen manlief koopt vaak wat duurdere kleding, want die moet er op zijn werk wel netjes bijlopen. Wij hebben echt niet een heel hoog inkomen, 7x modaal redden we echt lang niet, maar we hebben het wel goed.
Pfff, nou idd, elke keer denk ik dat ik nog wel luiers in de kast heb en dan zijn ze alweer op . @ TS: Sorry, completerdepleet off-topic. Gaan jullie allemaal maar weer lekker verder met opscheppen !
ik wil er ook nog wel inderdaad bij vermelden dat dingen samen doen ook hier inderdaad de meeste waarde aan word gehecht. en tja veel geld verdienen is en blijft heel betrekkelijk natuurlijk wat de 1 veel vind is voor de ander peanuts.
Volgens mij mogen wij ook niet klagen, helemaal niet zelfs. mijn man verdient wel goed voor 36 uur 4x9 en ik werk 20 uur. Mijn man kan echter geen geld uitgeven aan materialistische spullen, dat zit gewoon niet in hem, maar wel in mij. Ik ben gek op winkelen en mooie dingen. Maar aan de andere kant, als we op vakantie zijn speelt geld geen rol, hetzelfde geldt voor uit eten en boodschappen. Bij de aldi zul je hem dus nooit zien, maar toen ik bijv graag van onze breedbeeld tv uit 1500 voor christus afwilde, moest hemel en aarde bewogen worden voordat er eindelijk zo'n ding kwam. Dus we (hij) zijn selectief zuinig.
Wij zijn ook financieel gezond, wil niet zeggen dat we het ontzettend breed hebben maar we kunnen zonder nadenken boodschappen doen, als we wat nodig hebben kan dat aangeschaft worden. We hebben hier 1 rekening en ieders een pas daarvan, dus geen verschil tussen het loon van mijn man en mijn uitkering. Elke maand sparen we (automatisch) voor ons zelf maar ook voor beide kinderen. Toch houden we onze uitgaven in de gaten want we willen wel graag financieel gezond blijven.
wij zijn niet rijk en manlief verdiend het alleen, maar maakt er ook genoeg uren voor. Maar ik heb alles wat mijn hartje begeert, lieve zorzame man en 2 prachtige kinderen, een leuk niet al te groot huis, en nog wat geld op de bank. 2 x per jaar vakantie met onze eigen sleurhut. en we zijn allemaal gezond!!! Kortom We hebben het goed
Ook wij hebben het best leuk. Mijn man heeft een eigen bedrijf en ik werk 1 dag in de week. Doordat ik een hbo functie heb, verdien ik ook nog best goed voor 1 dagje. Dit bedrag is ook helemaal lekker voor mezelf. Maar goed een jaar of 2 geleden hebben wij een behoorlijke klap gehad door de crisis en toen ook de andere kant ervaren. Dus we weten dat het ook anders kan, maar ook hoe dat voelt. Ook toen waren we niet minder gelukkig al gaf het wel een boel stress. Maar deze ervaring heeft ons wel even met beide pootjes op de grond gezet en gelukkig ook dichter naar elkaar toe gebracht. Maar goed het blijft lekker een leuk loon, zo heb ik een schoonmaakster, we houden van verbouwen dus een paar keer per jaar wordt alles op zijn kop gezet en de boel vernieuwd. Nu zijn we met de badkamer bezig en een stuk van de garage wordt bij het huis getrokken. Ik hou van kleding kopen voor mezelf en de meiden. Ben dol op tweedehands dus zoveel kost dat niet. We bestellen 2 keer in de week en we kunnen spullen nieuw kopen als iets kapot gaat. Allemaal heel fijn, maar goed zoals ik al schreef we weten ook dat het zomaar ineens heel anders kan zijn, dus strooien we niet met geld en weten we precies hoeveel we wel of niet kunnen uitgeven.
nou helaas kan ik niet echt mee kletsen in dit topic maar vind het een leuk topic om te lezen en lijkt me stug dat je vervelende opmerkingen krijgt want waarom mag iedereen wel zeggen hoe slecht ze het hebben en niet hoe goed ze het hebben toch! vind het ook leuk om te lezen dat het echt wel anders kan, hopleijk kan ik ooit ook eens mee kletsen maar voor nu is het dus meelezen hahaha
Wij hebben ook genoeg te besteden, geld is hier geen issue eigenlijk... We gaan 2x per jaar op vakantie (zomer 4 weken, winter 1 week) en daarnaast geregeld een weekend weg, eten bijna elk weekend wel 1 of 2x buiten de deur, koop kleding wat ik leuk vind zonder dat ik naar de prijs hoef te kijken (maar dat doe ik soms wél!), een groot vrijstaand huis, 2 auto's voor de deur en een goed gevulde bankrekening... Keerzijde van de medaille is dat we een eigen bedrijf hebben en mijn 80u/week werkt of meer. Maar mag het aan de andere kant dan iets makkelijker leven zijn, denk ik dan maar. En daarbij ben ik me heel erg bewust van het gezegde: geld maakt niet gelukkig en geluk is niet te koop. Máár.... het is wel gemakkelijk...
ik geef gewoon het geld uit wat er binnen komt en of dat van mijn man is lekker boeiend daar voor zijn wij ook getrouwd ik werk maar 16 uur per week en heb geen superbaan ik werk gewoon in een winkel. maar hij is chef hoofdmonteur en verdiend wel een goed salaris bij ons was het ook heel makkelijk dat ik minder ging werken ik werkte ook 32 uur en ben naar de helft gegaan mijn salaris sparen we en van zijn geld leven we
Wat een verademing dit topic zeg.Je krijgt hier op het forum af en toe het idee dat je je bijna moet schamen al je meer als gemiddeld hebt. Wij hebben het ook helemaal niet slecht. Ik werk 3 dagen in de week en mijn man werkt overdag 40 uur en verdient goed daarbij werkt hij ook als Dj in de avonduren en weekenden wat ook nog een extra salaris met zich mee brengt. Wij gaan elk jaar op vakantie naar Curacao in de winter en in de zomer gewoon lekker naar een landal of centerparcs omdat mijn man dat zo leuk vind met kinderen. Kleding ik koop wat ik leuk vind en voor mijn zoontje ook en dat is nog geeneens vaak merk want de meeste merk kleding vind ik niet eens leuk. Voor mezelf koop ik eigelijk alleen bij Steps, sps en Didi dus gewoon normaal. Heb ook geen budget voor boodschappen en we sparen elke maand een mooi bedrag waar we erg blij mee zijn nu ons huis verbouwt wordt. Ik kan nu alles kopen en doen wat ik leuk vind in huis zonder afwegingen te hoeven maken of het nog wel kan. Zo genoeg opgeschept
@ Joyce, daar ben ik nu ook steeds bewuster mee bezig. Vooral na alle berichten in de media natuurlijk. Wij krijgen al geen toeslagen, en weten niet wat er meer gaat veranderen. Terwijl wij toch aardig hoge lasten hebben. Nu hebben wij nog geen kinderopvang nodig, maar hoe zal dat straks zijn? Daarom heb ik me dit jaar wel voorgenomen bewuster met geld om te gaan!
ook wij hebben genoeg te besteden. Maar we willen graag onze hypotheek over een x aantal jaren afbetalen, de studie van onze dochter en evt. meerdere kinderen kunnen betalen en de rijlessen enz. Dus ik heb mezelf daarom een budget gesteld gesteld in de maand en daar redden we het makkelijk van. Waar wij dan onszelf mee verwennen is lekker lunchen, uit eten gaan, bioscoop, avondje theater. Ik bezuinig ook niet ook goede (lees ook: mooie...) schoenen, laarzen. En op vakantie gaan we ook 3 keer per jaar... en dan nog wel vaak 2-3 weekendje weg. We kamperen dan wel graag, dus kost niet megaveel. Maar toch wel luxe dat we dat kunnen. En we trakteren mijn familie vaak op uitstapjes. Mijn ouders en broers hebben het niet echt breed en daar doen we vaak leuke dingen mee: midweekje vakantie, zwemmen, dierentuin enz. En ik koop ook vaak en heel graag kleding voor mijn neefjes.
pas vragen????? je hebt toch gewoon een eigen pinpas?? onee ik bedenk wij hebben een en/of rek met gewoon beide een pas van dezelfde rekening
Hier hebben we het ook hartstikke goed. Mijn vriend heeft een drukke verantwoordelijke job (universitair geschoold) en ik ben thuis voor onze dochter. Ik ben volledig afgekeurd (had zelf ook een goedbetaalde baan) en krijg een WAO-uitkering, maar ook zonder deze uitkering zou ik thuis zijn voor onze dochter. Komend jaar gaat mijn uitkering geminderd worden omdat ik weer aan het werk mag van het UWV, maar we hebben er voor gekozen dat ik toch de eerste paar jaartjes nog thuis blijf voor de kinderen. Bijkomend geluk is dat mijn huis (wat ik nog altijd aanhield nadat wij zijn gaan samenwonen, tja...dat was mijn onafhankelijke stukje ) net heb verkocht en die lasten ook niet meer hoef te dragen en er ook nog eens een leuk centje aan over houd Vangt elkaar weer een beetje op. We wonen in een mooi koophuis, kunnen op vakantie wanneer we willen (financieel dan, want de tijd is er niet), we hoeven niet te beknibbelen op boodschappen en kleding kan ook altijd gekocht worden. Voor onze dochter (en de nieuwe baby) kunnen we aanschaffen wat we willen en hoeven niet te kijken of het wel mogelijk is allemaal. Wat een luxe zeg! Mijn vriend en ik kennen ook allebei de andere kant... het moeten bezuinigen op alles (lege flessen inleveren om een brood te kunnen kopen bijv.) en niet weten hoe je het einde van de maand gaat halen. We beseffen heel goed dat we in een luxe positie zitten, maar ik betrap ons er wel eens op dat je nu eenmaal ook gaat leven naar wat je hebt. Met betrekking tot de vraag hoe de thuisblijfmoeders het doen financieel: Wij hebben voor elkaar gekozen en wonen samen in een huis. Dit betekent dat wij ook samen onze financieen delen. We hebben allebei wel een eigen rekening, maar daar wordt eigenlijk veelal op gespaard omdat we toch alles samen doen van de gezamenlijke rekening. Het zou wat zijn (vind ik) dat mijn vriend goed verdient en ik niet en dat ik dan niets kan en overal op moet bezuinigen en hij lekker alles kan aanschaffen wat hij zou willen! Mijn vriend kan nl. zo veel werken omdat ik thuis ben voor onze dochter en dan nog... ook hij geniet lekker van het geld dat uit mijn eigen huis komt. We delen gewoon alles! Ik vond dit eerst ook erg moeilijk omdat ik een behoorlijk onafhankelijk typje ben (vond niet dat ik recht had op 'zijn' geld), maar sinds onze dochter is geboren zie ik ons echt als gezin en dan vind ik het logisch dat je dan ook alles samen deelt. Ik ben nog steeds supereigenwijs als het gaat om dure aanschaffen hoor. Mijn vriend wil graag het beste van alles, terwijl ik eerder kies voor de iets goedkopere optie omdat ik sommige dingen gewoon te gek vind. Mijn vriend is ook geen big spender hoor (hij gaat bijv. 2x per jaar kleding kopen in de uitverkoop), maar als er iets groots wordt aangeschaft moet het ook wel goed zijn volgens hem. Ook koop ik vrij weinig voor mezelf (ga nu wel helemaal los voor onze dochter trouwens ), mijn vriend moet mij echt aansporen om eens een duurdere kleding zaak binnen te lopen en dan ook iets te kopen en daarvoor onze gezamenlijke rekening te gebruiken. Hahhaa... soms vind ik bepaalde dingen die ik koop zo niet nodig en dat betaal ik het van mijn spaargeld omdat ik mijn vriend er niet de dupe van wil laten zijn. Dit vindt hij dus onzin. Ach, dat stukje onafhankelijkheid zal er altijd wel in blijven zitten Verder steunen wij allebei twee goede doelen en eens in de zoveel tijd verruilen we deze voor weer andere goede doelen. Ik geef aan alles collectes en kinderen aan de deur en ik steun ook nog eens bepaalde doelen door lid te zijn van hun maandblad. Daarnaast heb ik ook nog een tijd vrijwilligerswerk gedaan, maar toen ik zwanger was van onze dochter ben ik daar mee gestopt. Ik vind echt dat als je het goed hebt, je altijd stil moet blijven staan bij degenen die het minder hebben. Belasting betalen? Daar zal ik nu nooit over zeuren want met die belasting worden anderen weer geholpen. Heb je het goed, dan kun je ook iets meer afstaan...tja, ik blijf een 'rode rakker'