wie kan mij helpen? mijn zoontje is nu bijna drie en half jaar oud en dus, vind ik, hoog tijd om de speen er af te halen. Al een paar pogingen eerder gedaan maar hij is een astma en eczeem kindje, dus op de een of andere manier liet ik de speen weer toe als hij weer ziek was of nachten achter elkaar wakker werd als hij last had van zijn eczeem. Vanmorgen de afspraak gemaakt dat ik vind dat zijn tandjes kapot gaan van de speen ... en dat dat zonde is van zijn tandjes. Ik heb met hem de afspraak gemaakt, dat hij als hij nu de middagslaapje zonder zijn speen ging slapen dat hij een klein kadootje en een sticker mocht uitzoeken. Dat vond hij geweldig! Daarna beloofde ik hem dat als hij dan 7 stickers had verdiend dus ongeveer 3-4 dagen zonder speen slapen dat hij dan een grotere kadootje mocht hebben en dan zo probeer ik dat steeds verder en verder op te bouwen totdat je op een gegeven moment op een lange tijd (lees; aantal weken) en dan zit het er al in (hoop ik). Maar vlak voor het naar bed brengen, zegt hij tegen mij "Mama ik hoef niet kadootje ik wil mijn speen." Ik heb afgesproken dat hij zijn speen moet inleveren maar zijn tuttie mag hij houden. Maar ik wil voet bij stuk houden en ik wil hem van die speen af hebben. Zijn tandjes worden er ook niet echt beter op, wel dan? Nu zijn we inmiddels al 20 minuten verder en dochterlief ligt heerlijk te slapen en zoonlief krijst de hele wereld bij elkaar. Hij trapt tegen het bed aan en slaat met zijn vuisten boos tegen de deur aan. Wie heeft er tips? Ik moet nu echt even sterk zijn, dit hoort erbij toch? Ooooooooh ik wil niet zwichten maar pffff, dat gehuil, vreselijk!
Ik zou lekker bij hem in bed kruipen en hem troosten. En blijven uitleggen dat het echt niet anders kan. Dat ging bij ons in ieder geval goed. Hij heeft het nu even heel erg moeilijk en mag best getroost worden. Bij ons was het ruim een half uur krijsen om de speen en daarna was ze alleen nog maar heel verdrieting. Denk dat ze na anderhalf uur is gaan slapen. Even doorzetten! Succes!
lekker laten gaan of aangeven dat hij niet hóéft te slapen, maar ook een boekje mag lezen maar dat hij z'n speen níét terug krijgt. Ik kan me namelijk ook voorstellen dat hij nu niet moe genoeg is en het dus lang vol kan houden. Ik ben benieuwd hoe het gegaan is afgelopen uur!
Ik had gisteren precies hetzelfde. Uiteindelijk heb ik haar uit bed gehaald, niet de speen gegeven en 's avonds weer geprobeerd. Toen echt erbij gaan zitten, handje op haar borst. Zachtjes liedjes zingen. Toen werd ze uiteindelijk rustig en is in slaap gevallen tot vanmorgen uur of 5. Daarna wat onrustiger geslapen, maar ging wel zelf weer slapen. Vanmiddag is ze na wat piepen zelf gaan slapen, dus gewoon volhouden!!!
oei oei.. Ik word zo bang als ik deze berichten lees.. Ik ben namelijk ook aan de beurt met speentje stoppen.. Heb met Mike afgesproken dat wanneer de baby van de buurvrouw komt (over een maand) dat we de tut aan de baby gaan geven.. En dan moet moeders eraan geloven.. Dus ik lees lekker mee en kijk hoe ik het zelf moet gaan aanpakken...
Oh ja ik voel me zo'n slechte moeder. Op een gegeven moment tegen 1uur vanmiddag dus na meer als een uur krijsen, schreeuwen en totaal over de zeik zijn ben ik gezwicht ... ik sprak met hem af dat hij 5min de speen mocht en ik liep na drie minuten al naar boven en hij was nog half wakker, met zijn hoofd schud hij dan heen en weer en ik trok de speen uit zijn mond en legde het weg. geen probleem. Net was hij dus weer wakker en hij is nog heel moe ... rode oogjes, kleine oogjes .. ik weer afgesproken 5min mag je je speen. Dus nu ga ik dan weer naar boven om het ding uit zijn mond te halen. Maar hij heeft ook geen knuffel ofzoiets , dat vind tie niks. er mag ook niks in zijn bed liggen wat hem kan troosten, dus ik zit echt met mijn handen in het haar. En als ik hem zo laat krijsen slaapt zijn zusje ook niet echt lekker. en als ik hem 's avonds ook zo laat krijsen heb ik ze straks allebei over de zeik ... pfffff moeilijk hoor ...
op het moment een huilend en heel boos kind op schoot hij WIL zijn speen terug en niks ervan. Hij heeft wel zijn tuttie die altijd aan zijn speen vast zit, die was ik dan ook maar voorlopig even niet uit, mss dat hij daar dan zijn troost in kan vinden en ik probeer hem op andere gedachten te brengen. Ik heb het idee dat het niet zo makkelijk bij hem zal gaan. Het word denk ik wel even door de zure appel heen bijten. Misschien moet ik hem anders 's avonds wat later in bed leggen dat hij echt echt moe is en dat hij eerder in slaap valt ofzoiets? en bij hem in bed liggen wil hij niet hebben. Dat is ook niet nodig bij hem. Maar ik wil het anders wel proberen als het vanavond bagger gaat. Natuurlijk! Alle tips zijn welkom!! Graag.
Niet lullig bedoeld hoor, maar als je al een paar keer gezwicht bent en weer de speen gegeven hebt zal het alleen maar steeds moeilijker worden om echt te stoppen. Op deze leeftijd zou ikzelf het uitgelegd hebben waarom hij de speen niet meer mag. Wij stopten al veel jonger met de speen en hebben na de uitleg dat het niet goed was voor haar tanden hem in een doosje op haar kamer gelegd zodat ze wel wist dat hij in het doosje zat, maar hem niet meer in mocht. Was een middag, avond en nog een middag brullen, maar daarna was het meteen goed.
Ook niet lullig bedoelt, maar als je hem hebt uitgelegd waarom hij zij speen niet meer mag hebben zou ik hem ook niet meer geven. Misschien gezamenlijk de speen in de prullenbak gooien? Dan weet hij dat hij weg is en kun jij niet meer in de verleiding komen hem toch te geven. Wat je hem nu leert is dat hij, door maar genoeg drama te maken, zijn zin wel krijgt.
hebben wij dezelfde kindjes!! hier N ook een kadootje belooft als ze 10 nachten zonder speen zou gaan slapen ze slaapt smiddags niet meer we zitten nu op dag 3 je moet echt voet bij stuk houden N zei savonds hoef geen kadootje wil me speen ik heb het volgehouden en resultaat ze vraagt er afentoe om maar als ik zeg dat ie er niet meer is, is het goed
ik denk door dat jij steeds de speen 5 minuten terug geeft je geen duidelijkheid geeft dat het echt over is .... want het ene moment mag hij hem niet , maar als hij gaat huilen dan krijgt hij hem weer terug voor 5 minuten dus heeft hij ze zin . ik weet dat een vriendin van mij gewoon de speen heeft laten weg gooien zodat hij ook echt weg is en niet meer gepakt kan worden omdat een moeder hart breekt. me nichtje heeft haar speen in een envelop op gestuurd naar de zielige kindjes in afrika , want die hadden het echt nodig en zei niet meer . wat je ook beslist om te doen ik denk dat je er goed aan doet om standvastig te blijven en heel duidelijk te zijn dat die de speen echt niet meer krijgt ondanks dat je moederhart breekt laat hem maar even verdrietig zijn maar nu zorg je er voor dat het verdriet instand blijft om dat hij niet weet waar hij aan toe is
Hoi hoi ja ik snap jullie niet lullig bedoelde opmerking en daarom voel ik me ook zo slecht. Ik zal zometeen eens even weer met hem praten, en het even nog duidelijker maken, ook over het sticker systeem. Vinden jullie dat wel een goed idee dan? Ik kan er zo gewoon niet tegen om hem zo te laten krijsen. Ik heb nu een schema getekend samen met hem op een groot vel papier en ik hen hem net een sticker laten plakken op dinsdag middag slapen. (niet geheel terecht maar nu snapt hij de bedoeling.) Nu zei hij zelf al wel dat hij morgen weer sticker wou plakken ... dus hopelijk werkt dit bij hem zo op deze manier. Ik zit er inderdaad ook echt over te denken om de speen dan ook samen met hem weg te gooien ... ook voor mezelf. Ik ben normaal gesproken zo streng maar rechtvaardig wat kinderen betreft, maar pfff hij huilde zo zielig. maar het is hard om te lezen dat het stom van me is dat ik gezwicht ben, helemaal omdat ik dat van mezelf ook al wel weet natuurlijk, maar het pept me wel op om dan ook echt even standvastig te blijven. Maar stel nou dat het vanavond weer zo gaat. Mijn man is nog softer als mij. En ik moet dan zeker weten de sterkste zijn. Vanavond dan maar gewoon laten huilen? Krijsen enzovoorts? Of dan idd bij hem in bed gaan liggen? zoiets?
wat heb je hem verteld .... heb je hem uitgelegt dat spenen voor kleine kindjes zijn en dat hij al mama,s grote jongen is , en dat mama,s grote jongen echt geen speen meer nodig hebben ! en mischien moet je het verhaal wel zo maken dat er een babytje is die de speen veel harder nodig heeft en jij hem vraagt of hij zijn speen wilt geven ( toevallig geen vriendin kennis met een kindje) en dan het speentje samen gaan brengen !
Waarom zeg je niet eerlijk dat je het zelf ook moeilijk vind? Dat je het moeilijk vind om hem zo verdietig te zien? Je kunt dan afspreken dat jullie het samen gaan proberen in plaats van hij alleen. Hier gaan donderdag de speentjes mee naar kraamvisite. ze zijn dan weg gegeven en hebben een doel (in plaats van de prullenbak). Misschien kan je hem meenemen naar de winkel om zelf een knuffel te laten kiezen? Geef het speentje dan samen aan de winkeljuf. leg uit dat de winkeljuf het speentje aan een kleine baby geeft. zorg dat je geen speentje in huis hebt! heel veel sterkte, ik begrijp je echt wel. het is toch je kleine mannetje die zo verdrietig is. bedenk dat als je iets zegt je eraan moet houden. je kind heeft aan dit voorbeeld veel voor de rest van zijn leven. Hij zal zich dan ook beter aan afspraken kunnen houden.
Hoi dames! Nou breekt mijn klomp. Ik heb het schema gemaakt met de sticker en bla bla bla alles uitgelegd en idd gezegd dat hij nu dan ook 's nachts zindelijk is dat hij daarom nu ook zo groot is en dat ik trots op hem ben en dat hij dan ook geen speen meer nodig is. "Mama moet mijn speen maar kapot knippen" zegt hij zelf!? En samen hebben we het ding in drie stukken geknipt. Daarna heeft hij het ding zelf in de prullenbak gegooid en het lijkt wel alsof niet alleen ik maar ook hij er klaar voor is om het af te leren. Hij is opgelucht lijkt wel, en hij voelt zich heel groot nu. Hopelijk houd hij dit gevoel vast en heb ik niet dagen en nachten lang geschreeuw nu. Maar ik wil volhouden, ik ben dat ding zo zat. Mama van meisje dank je wel voor je woorden! Fijn om te lezen. Nou mijn buurvrouw moet pas in maart bevallen en de jongste in mijn omgeving is al 1 jaar geweest en die heeft dus dezelfde speen als mijn zoontje ... schiet niet echt op, want als ze samen spelen pakken ze elkaars speen gewoon !? haha dat wordt hem denk ik ook niet. Maar mss is het wel een idee om samen met hem, als hij zo blijft huilen enzo, een knuffel uit te zoeken in de winkel die hij in bed wil hebben ipv zijn speen. EN ja idd ik vind het ook moeilijk, en idd het breekt je hart en die van mijn man natuurlijk ook, maar we moeten echt even door zetten nu. Ook mijn zoontje is er nu geloof ik vol overgave mee bezig en ik moet hem daarbij helpen om dat vol te houden.
wat goed heb je nu geen speen meer in huis ? anders met hem een kom pakken en een spenen speurtocht doen in huis en wie de meeste spenen vind wint ( hij dus ) en dan met de zelfde overtuiging samen doorknippen en weg gooien ..... en wint natuurlijk wat lekkers ofzo . zo kan je hem ook geen speen meer geven
haha, speen kapot knippen? wat een figuur dat kindje van jou! Laat hem vanavond eens lekker lang in bad spelen voordat hij gaat slapen. daar worden ze vaak moe en ontspannen van. misschien helpt het een beetje? misschien kun je als verrassing straks een medaille knutselen? die heeft hij wel verdiend! (en btw jij ook!)
Ik heb afgesproken dat we de speen naar Purk van Sesamstraat zouden sturen. Klein doosje, spenen erin, fictief adres erop en verstoppen.Mijn ouders stuurde namens Purk een bedankkaart. Ze was er zo trots op en heeft nooit meer naar d'r speen gevraagd.
Als ik deze soort topics lees over speen verbieden ben ik blij met onze manier Ik heb namelijk toen Isabella 4 werd gezegd dat ze hem alleen nog boven mocht hebben. Ik vind namelijk niet dat we het helemaal kunnen verbieden. Een kind heeft namelijk tot 7 jaar een natuurlijke zuigbehoefte. En kinderen met een duimen kunnen doorduimen Maar wat schept onze verbazing. Niet lang na haar verjaardag werd de speen niet zo belangrijk meer en vond ze hem ook niet meer lekker. Dus zonder DRAMA en zonder problemen gewoon nu zonder speen. Misschien moet je niet zo kijken naar wat andere mensen doen en kijken naar je eigen kind. 3,5 is nog jong. En helemaal als je bedenkt dat ze echt tot 7 jaar die behoefte hebben.