Hoi Survivor, Ik zie nu pas dat ik dat berichtje neer had gezegd over dat je niet zonder ze kan.. Zonder na te denken eigenlijk. Sorry. Goh, dus na al die jaren nog steeds geen vader. Vond je het op dat moment moeilijk of was je gewoon blij dat je moeder het op die manier had aangepakt? Fijn dat het zo goed is verlopen! 5 pappies, haha bofkont! Jij ook hele fijne zwangerschap toegewenst, dat alles maar goed mag blijven gaan. Liefs!
go girl! Lekker genieten nu, en wat lief van je moeder dat ze wil oppassen.. en je ex.. niet echt daddy material nee..
Ik heb verder niks gelezen, alleen het gequote berichtje, dus geen zorgen okay En nee, geen echte vader zeg maar. Ik zeg zelf altijd dat de man die overleed toen ik 16 was mijn vader was, de vader van mijn moeder dus. Hij was van de 5 toch echt degene waar ik het meeste contact mee had (bijna dagelijks) en die dus een grote betekenis had in mijn leven. Hij heeft alles gedaan eigenlijk wat een echte vader zou doen. Erbij geweest toen ik werd geboren (en dus zijn hand fijn laten knijpen door mijn moeder haha de arme man), mij aangemeld bij de gemeente, maar het belangrijkste nog was dat hij mij de liefde gaf die ik ook toch een beetje nodig had en liet me inzien dat er ook mannen zijn die wel goed zijn zeg maar. Achteraf ben ik dus heeel blij dat mijn moeder het besluit nam om mij alleen op te voeden, want aan die 'zaaddonor' noem ik hem maar even, heb ik niks gemist. Er was ook geen klik toen ik hem wel ontmoette in 2001. Zelf had ik het erger gevonden als mijn moeder het toen wel samen met hem gedaan had, juist omdat hij haar zo ongelukkig maakte. Dus ben jij gelukkig meis, dan zal je kleine dat ook zeker zijn. En ondanks dat ik geen ouders meer heb, heeft mijn partner die gelukkig wel. Zij zijn allebei schatten van mensen en zullen dus ook een groot deel uitmaken van de kleine die nu in mijn buik groeit. Ook heeft hij broers en zussen die het helemaal geweldig vinden en ik een aardig aantal neefjes en nichtjes aan mijn kant die niet kunnen wachten tot die kleine er is. Jij zal echt de beste mama worden die die kleine in je buik zich maar wensen kan Liefs
Nou fijn dat je er zo rustig onder bent survivor. En wat fijn dat je zulke fijne schoonouders hebt! Super! Dat gaat ook allemaal goedkomen gelukkig! Ik heb geen mannelijk persoon in mijn leven (kwa vader ooms oid) die een soort rol kunnen hebben in het leven van mijn kinderen.. Daar maak ik me ook niet zo heel erg druk over. Ik zal gewoon mijn uiterste best doen dat het ze aan niks ontbreekt. Met mijn 2 kinderen gaat dat prima! Ik maak me dan ook geen zorgen over dit wondertje wat er aan gaat komen Zie het leven weer zo zonnig! Ik heb me vaker gered alleen dus deze keer gaat het ook zeker lukken. Ik heb geen man nodig om compleet door het leven te gaan. We gaan ervoor en maken er het aller allerbeste van!
Wow! Het hele verhaal van voor tot achter gelezen. Jij hebt wel wat bizarre dagen achter de rug. Ik vind dat je trots op jezelf mag zijn met alle keuze die je gemaakt hebt de afgelopen dagen en wens je heel veel succes en sterkte met deze zwangerschap en je studie erna.
Hoi mammadoe. Het was inderdaad een achtbaan van emoties en gebeurtenissen. Nu gelukkig weer allemaal aan de betere hand! Bedankt voor je berichtje! Ik word er alleen sterker van als dit soort dingen gebeuren en zet me weer met beide benen op de grond. Je komt alleen op deze wereld en zo ga je er ook vanaf! Het is mooi meegenomen als je in de tussentijd je leven kunt delen, maar uiteindelijk ben ik degene die het allemaal moet doen en niet een ander.
Zo, heb je verhaal meegelezen en kan het niet laten om mijn bewondering over jou uit te spreken. Wat knap van je! Je staat, zo te lezen, met een rechte rug in het leven. Jij zorgt ervoor dat jouw kindjes het goed hebben met en bij jou! Heel knap! Succes voor in de toekomst en dat je derde kindje net zo'n wonder mag zijn dan de eerste 2! Groetjes!
Dank je wel ona! Dit derde kindje is nu al net zo een wonder als mijn andere 2 kinderen en net zo welkom!
Jeetje,wat een verhaal. Knap van je Ts,hoe sterk je blijft! Mag ik iets vragen? Je zegt in je post dat je dochtertje bij je woont,en je hebt ook een zoontje? Woont die dan niet bij je? En hebben ze wel contact met de vader? (even gemist of ze dezelfde vader hebben) je hoeft niet te antwoorden als je dat niet wilt hoor.
Jeetje wat een verhaal!! Wat ben jij heftig het nieuwe jaar begonnen. Maar erg knap hoe positief je hierin staat. En terecht! Diep respect, jij gaat het wel redden. Die slappe zak verdient jou niet. Hou je ons nog wel op de hoogte? Leef met je mee. Dikke kus voor jou.
Dank je wel Mijn zoon woont idd niet bij mij. Ik was nog erg jong en kom zelf uit een niet zo ontzettend fijn gezin waarom pleegzorg de beste optie was voor mijn mannetje. We zien elkaar nog steeds en hij begrijpt de situatie redelijk goed. Het is ook geen optie dat hij bij mij terug komt aangezien hij daar nu al vanaf zijn 9 maanden woont en inmiddels is ie al ruim 8 jaar. Ik probeer het altijd te verbergen, maar helaas verspreek ik mij weleens.. Het is ook niet zo dat ik nu niet voor hem zou kunnen zorgen. Dat zou prima gaan, maar ik wil hem ook niet uit zijn leven halen aangezien ik zelf weet hoe dit is. Ik heb veel internaten en pleeggezinnen gehad en het is geen pretje om uit je vertrouwde omgeving gehaald te worden. Verder hebben zij ook geen contact met de vader. Dus opzich vind ik het prima dat dit kindje dat ook niet heeft. Ik heb me erbij neergelegd dat ik alleenstaande moeder ben en heb hier zeer zeker vrede mee. Het is een mooi ideaalbeeld.. papa mama en kindjes.. Maar bij mij zal dit niet zo zijn en dat is prima. Daar ben ik misschien ook niet voor in de wieg gelegd. We nemen het leven gewoon zoals het komt
Dank je wel voor je berichtje! Erg lief en fijn te lezen! Het gaat hier erg goed. Ik ben erg zenuwachtig voor mijn echo volgende week dinsdag. Dan ben ik volgens eigen berekening 7w4d. Van mijn ex heb ik nog wel wat gehoord. Hij stuurde mij bericht of ik misschien wat menselijkheid kan tonen????? Ik heb hem een lange mail gestuurd waarin ik uitgelegd heb waarom ik geen menselijkheid wil en kan tonen. Dat dat van 2 kanten moet komen en ik dat van hem niet gezien heb en het hier verder bij wil laten. Krijg ik een reactie dat ik ziek in mijn hoofd ben. Oke, prima. Als hij zich er goed bij voelt zo dan is dat wat mij betreft prima. Ik ben gewoon heerlijk aan het zwangeren Helaas kan mijn studie niet doorgaan. Dit niet door de zwangerschap maar door andere praktische zaken. Dit is wel een tegenvaller want had mij hier erg op verheugd! Afijn dan maar heerlijk genieten van de zwangerschap. Helaas blijf ik nu wel in de uitkering zitten, maar ga vrijwilligerswerk doen. Dit in richting van de zorg, want dat is de richting die ik uiteindelijk graag op wil. MvM is langs geweest.. Ik kan alleen helaas niet mee doen Ik heb eens een bloedtransfusie nodig gehad na een miskraam, waardoor ik niet voldoe aan de voorwaarden. Nou dat was even een update van hoe het hier gaat..! xxx
Jeetje meid,wat moeilijk zeg! Je zoontje in een pleeggezin. Kan me voorstellen dat dat toen de beste keus was,maar het lijkt me best moeilijk,zeker daarna toen je beviel van je dochtertje.. wat enorm heftig! Woonde je toen nog thuis toen je beviel van je zoon? En heb je nu een eigen woning? Je bent een sterke vrouw,je komt er wel!
Hoi Saskia, het is inderdaad nog steeds heel erg moeilijk. Vooral als ik hem zie en hem dan weer terug moet brengen. Ik woonde toen niet meer thuis, mijn moeder was alcoholist. (Nu gaat het goed met haar overigens.) Ik woonde in een huis voor tienermoeders. Alleen doordat ik zelf nooit een basis meegekregen heb van mijn ouders, geen regelmaat geen normen en waarden geen discipline niks, kon ik dit ook aan mijn zoontje niet geven. Dat is niet iets wat je zomaar even leert. Dat heeft veel tijd nodig, en daar kan een kindje niet op wachten. Gelukkig ontzettend gegroeid in de tussentijd! Tussen mijn moeder en mij gaat alles weer redelijk. Mijn dochter doet het ook helemaal goed, zowel thuis als op school. Ik heb een eigen huisje, klein maar met mijn naam op het huurcontract, dus helemaal super! Een lange weg nog te gaan maar dat gaat zeker goedkomen! En door mijn kinderen heb ik onwijs veel motivatie om alles zo goed mogelijk te doen
Wat heftig! Heb je ook geen schuldgevoel naar je zoontje (gehad) toen je je dochtertje kreeg? Lijkt me heel erg moeilijk,een aantal jaar verder en gegroeid en dan wetende dat je zoontje opgroeit in een pleeggezin. Hartstikke fijn dat het goed gaat met je zoontje natuurlijk,maar wat moet jou gevoel hartverscheurend zijn zeg... Ik heb echt veel respect voor je,hoe je het allemaal doet! En nu met dit wondertje op komst,ik snap je helemaal.Het is een wonder,en ik weet zeker dat je er alles aan doet om ze een gelukkig leven te geven! You can do it girl! Girlpower!
Hoi Saskia! Ja ik heb heel erg een schuldgevoel gehad toen ik zwanger van mijn dochter bleek. Ik heb ook een afspraak gehad bij de abortuskliniek maar ben daar na de echo uitgelopen. Dat kon ik echt niet. Gelukkig begrijpt ie het nu redelijk goed dat ik toen nog erg jong was en dit zo beter voor hem was. Ik vind je berichten ontzettend lief! Ik weet ook dat ik het allemaal goed doe ondanks het leven wat ik zelf gehad heb. Daar wil ik mijn kinderen voor behoeden en dat gaat mij goed af. Ben ontzettend aan het genieten van dit kleine wondertje in mijn buik. Onwijs veel zin in de echo hoewel ik deze ook weer erg eng vind omdat het eerder zo mis is geweest een aantal keer. Maar we gaan vol goede moed en vol vertrouwen en t leven loopt zoals het moet lopen dus we nemen alles zoals het komt. Ik zie dat je net bevallen bent!! Wat ontzettend mooi!! Gefeliciteerd met je ongetwijfeld prachtige zoon!! Hoop dat alles goed is gegaan!
Oh, ik zit naar een vekeerd jaartal te kijekn.. Het is natuurlijk al 2012.. hahahaha. Nou ja, een beetje late felicitatie
haha maakt niet uit hoor meid! Die jaren gaan ook zo snel voorbij! Fijn dat je ondanks alles toch kunt genieten,al blijft het spannend dat geloof ik meteen! Echt super dat je zoontje het allemaal begrijpt,en hoe moeilijk het ook allemaal is (geweest) voor je. Uiteindelijk kom je er sterker uit! Heb je verder nog iets van hem gehoord?
Nee, ik heb niks meer van mijn ex gehoord gelukkig! Heb me voorgenomen dat als ik weer van die achterlijke berichtjes krijg ik een ander telefoonnummer neem. Ik kan het nooit laten om te reageren. Terwijl ik helemaal niet wil reageren. Maar ik kan gewoon niet mijn mond houden als ie weer iets achterlijks stuurt. En daarmee voedt ik hem natuurlijk weer en dan blijft het aan de gang. Nee hoor ik voel me prima zo! Ik ben onwijs gelukkig met mijn 2 kanjers en aankomende kanjer. Vind het totaal niet erg meer dat ik er alleen voor sta. Heerlijk alles op mijn eigen manier doen en naar mijn eigen zin. Geen rekening houden met.. Mezelf helemaal uitleven en klaarmaken voor de komst van dit wondertje Goh, je weet nu zoveel over mij! En ik weet nog bijna niks over jou Je hebt 1 zoontje? En nog samen met de vader? Al bezig voor een tweede wondertje????
Wow,wat klink jij sterk zeg!! Super dat je ondanks de teleurstelling toch het positieve kan zien aan het alleenstaande moederschap! Daar mag ik wel een voorbeeld aan nemen Hihi,het is ook jou topic toch? Maar helaas,ik sta er ook alleen voor.. nouja,gedeeltelijk dan. Ik ben met 38 wk zwangerschap in de steek gelaten,meneer ging er vandoor met een ander. Na een aantal maanden kwamen wij toch weer bij elkaar,maar ik moet heel eerlijk bekennen dat het allemaal niet gaat zoals het moet helaas. Ik woon nog steeds bij mijn ouders,want hij heeft zijn zaakjes niet op orde allemaal. Kortom,mannen hebben echt veel minder verantwoordelijkheids gevoel dan wij vrouwen. Goede mannen zullen er heus wel zijn,ik ben ze alleen nog niet tegengekomen. Wat mij ervan weerhoudt om te breken met hem weet ik nog niet helemaal,toch een stukje hoop.Hoop dat hij bijdraait. Je wilt je kind toch het liefste een leven geven met een papa en mama samen.. Besef wel dat dat echt niet realistisch is in sommige gevallen.. En ook een 2e kindje zou ik heel graag willen.. en liefst niet van verschillende vaders.. Zo,mijn verhaal in een notendop Ik heb eens een topic gelezen over de voordelen van het alleenstaande moederschap,daar kwamen best goede dingen naar boven! Jij beslist wat er gebeurd,hoe en wanneer. Je kan de naam zelf beslissen. Kindje is altijd mama's kindje je weet dat je alles alleen moet doen,dus geen teleurstelling als er een partner op de bank zit waarvan je iets verwacht,maar het niet doet. Vond het wel een goede,daar moeten wij ons aan vasthouden!