Echt? Gaap ik niet, kan niet wennen. Heb het gevoel alsof ik weken weg ben geweest Thnx voor de pb, ik antwoord nog.
Beetje moe maar verder goed. steijn is gelukkig weer helemaal opgeknapt na zijn ab en zijn allergische reactie erop. Hij is alleen erg boos op het moment, vraagt me constant dingen over de dood en wat er met hem gebeurd als manlief en ik er allebei niet meer zijn. en dat hij het zo erg vindt voor het meisje uit zijn klas dat haar moeder er nu niet meer is. Moeilijk hoor.
he meiden. zit ff op mn foon hier maar trekken 2 kids aan me dus reageer vanavond wel op iedereen. heb ook een fijn verhaal over mn bezoekje aan de nieuwe bedrijfsarts:x
ik las het op FB, maar ik denk dat die persoon die schreef over weer terug ziekmelden na proberen, gelijk heeft....als dat de oplossing moet geven, doen! Knuff voor jou meid!
ja hij heeft het nu 2 keer van dichtbij meegemaakt, en dat laat toch wel een hele indruk achter. Meer dan uitleggen kun je niet doen, en het zal hem misschien nog wel een tijdje bezig houden. Weet niet of je een boekje over de dood thuis hebt? Of lid bent van een bieb, anders daar een boekje lenen over de dood? Denk wel dat je er gewoon met hem over moet praten. Het is zeker moeilijk. Dikke knuffel!
helaas een heel herkenbaar verhaal....hier komt het nog regelmatig naarboven, en het is nu toch al 10 maanden geleden dat de mama van Rick zijn klasgenootje gestorven is.... Probeer er zo eerlijk mogelijk over te praten, en als jij daar verdrietig van wordt, mag je dat ook tegen hem zeggen, dat geeft helemaal niks... en als jullie samen moeten huilen omdat jullie het moeilijk hebben, laat dat dan zo zijn... maar probeer het niet tegen te houden. Het is gewoon een heel moeilijk iets, en als je daar hulp bij nodig hebt, schakel dan de school in, misschien dat zij hierin kunnen helpen, of iemand van de schoolbegeleidingsdienst, daar zijn ze voor. hele dikke knuff en heel veel sterkte!
Idd sann: heb het ook gelezen of fb en ben het ook met ramoon en diegene eens, gewoon 1 of 2 keer proberen en dan maar weer ziek melden, want dit gaat gewoon niet! En hopelijk ziet hij dan in dat het echt niet lukt. Dikke knuf!
de strekking is hetzelfde , mijn antwoord was iets uitgebreider, maar ach.....ik denk dat onze bedoeling wel duidelijk is voor Christiea!
Senn; het weekendje weg met werk is pas in oktober Dus het is dan jammer genoeg altijd afwachten hoe het weer is KK heel veel sterkte meis in deze moeilijke tijd Christiea; hier is I.ndy ook erg veel bezig met overleden zijn enz...Afgelopen 1,5 jaar 4 mensen overleden. Mijn oma heeft ze het nog vaak over. Soms dan zegt ze dat ze er verdrietig over is..soms als ze een sterretje ziet dan zwaait ze naar het sterretje en zegt ze ''Dag opoe!''...Ook veel vragen over hoe het kan dat iemand ziek is etc...Lastig maar ik probeer er gewoon veel met haar over te praten en te laten merken dat erover praten ook goed is en dat je er ook verdrietig om mag zijn. Soms wel lastig want ze zei laatst bijvoorbeeld over een kennis va mijn schoonmoeder (die op leeftijd is): 'Gaat zij ook bijna overlijden?'..Dat vind ik wel lastig zulke vragen maar ik probeer er maar zo goed mogelijk op in te spelen. Daantje beterschap!! Hopelijk voel je je snel beter! Ramoontje fijn dat de zalf helpt...Ik kan me voorstellen dat je daar heel blij mee bent
Daar ben ik idd heel blij mee. Het is nog niet over, maar het is wel minder en ik kan iig weer normaal zitten (zonder daarna weer natte plekken te hebben) .
Was ik ook weer eventjes.. Mijn zwager is de nacht weer redelijk doorgekomen.. Hij heeft vanmorgen nog een paar heldere momentjes gehad, kwestie van heldere seconden Nu sinds vanochtend geen reacties meer.. Wel dat hij erge last van jeuk heeft en daar heeft hij nu zalf voor en dat gaat goed nu, daar is hij rustig door geworden.. Maar we weten gewoon niet hoelang dit duurt, terwijl eigenlijk iedereen ervan overtuigd was maandag dat het toen 's nachts zou gebeuren Pffff... dit is zo slopend
@KK: pffff dat is zeker slopend meis. Sterkte. @Christiea: moeilijk hoe je dat allemaal uit moet leggen aan een kind. Kan je er helaas niet bij helpen. @LK: lees via de anderen dat je weer zwanger bent. Gefeliciteerd!!!! @Daantje: he bah, niks aan je zo beroerd voelen. Beterschap meis. @Ramoontje: hoe gaat het met Joost? Nog steeds veel hoesten? Hoop niet dat ik iemand vergeten ben. Even nog voor de niet facebookers. Ben vanmorgen naar de nieuwe bedrijfsarts geweest en waar ik al een beetje bang voor was gebeurde. Deze nieuwe moet zich bewijzen en moet scoren dus hij had compleet schijt aan de adviezen van psycholoog en psychiater. Volgens hem is het logisch dat ik niet beter wordt want dat kan pas als ik weer mn normale activiteiten doe. Yeah right. Wat ik ook zei, niks maakte verschil. Ben aardig over mn toeren geraakt en raakte compleet in tranen van ellende. Maar het vonnis bleef hetzelfde: op korte termijn word ik uitgenodigd voor een gesprek met hem en mn leidinggevende samen en dan gaan we een plan opstellen. Sowieso moet ik vanaf dan elke week gaan komen en dat zsm uitbreiden naar 2 keer per week. En hup nog in tranen werd ik zo de deur uit gebonjourd en kon met rode neus en betraande ogen het ziekenhuis door naar de auto. Twijfel even of ik dit moet zeggen maar doe het toch. Toen ik naar mn auto liep dacht ik even kort ik stap in en rij mezelf hartstikke dood. Gelukkig was dat maar even en realiseer ik me dan gelijk weer dat dat zeker niet is wat ik wil. Maar dit zet me voor mijn gevoel wel ff een paar stappen terug en daart ben ik helemaal niet blij mee. Geloof dat de psych vanmiddag niet echt door had hoe moeilijk ik het er mee had maar dat is denk ik logisch aangezien ik het daar dan vrij nuchter en met droge ogen zit te vertellen. Genoeg gezeurd weer
1) jij zeurt NIET, doe je nooit! 2) heb jij bij de psych ook laten vallen wat je zo stiekem heel eventjes gedacht hebt? 3) is het een optie om terug bij de huisarts aan tafel te gaan zitten en het opnieuw aan te kaarten? 4) kan ik iets doen om je te helpen? en dan als laatste ook hier nog even een mega dikke knuffel!!!!
1) lief, dankjewel. Het voelt vaak zo voor mezelf. 2) nee 3) denk niet dat de huisarts er veel mee kan. Mn eigen dokter is ook nog eens met zwangerschapsverlof en om nou bij de vervanger aan te kloppen. 4) denk t niet maar vind alleen de gedachte al zo ontzettend lief
Maar lieverd.....als jij niet alles verteld bij de psych, dan krijgt hij/zij het plaatje ook niet rond hè!!!! Ik snap het wel hoor, begrijp me niet verkeerd.... Ik ga misschien iets heel raars zeggen/vragen, maar zou het voor jou niet veel beter zijn, als je je werk eens echt links liet liggen? En dan bedoel ik je baan voorlopig opzeggen...zo kan het toch ook niet, en bij je werk vergroten ze alleen maar iedere keer de druk en dat is nu net waar jij niet op zit te wachten (correct me if I'm wrong)... Weet natuurlijk niet of het financieel haalbaar is