Hallo allemaal, Ik zit een beetje met een probleem. Vanaf september zijn mijn vriend en ik begonnen voor een kindje. Ik ben daarvoor lang psychisch niet in orde geweest, maar voordat wij aan een kindje wilden beginnen hebben wij gewacht tot het een stuk beter ging. Het gaat nu dus goed. Door de ''ziekte'' ben ik lang niet aan het werk geweest maar omdat wij een kindje willen ben ik toch weer begonnen met werken. Wat voor mij nog wel moeilijk was/is. Nu kreeg ik een telefoontje dat ik mijn werk niet goed doe en er met de pet naar gooi. Nu ben ik het hier absoluut niet mee eens, want ik doe supergoed mijn best en probeer er alles aan te doen om mijn werk te behouden. Nu kreeg ik dan te horen, als het niet verbeterd dan word je ontslagen. En dit terwijl wij nu bezig zijn voor een kindje, en ik over 2 weekjes naar de gyneacoloog moet om te kijken of er eventueel gestart moet worden met een behandeling. Wat zouden jullie doen? Wachten met een kindje, en de eventuele behandeling niet door laten gaan? Of toch proberen voor een kindje te gaan? Groetjes Chila
oh wat een dilemma meid.. ja je zult moeten berekenen of t financieel wel haalbaar is voor jullie om een kind te krijgen als je niet aan t werk bent... zet effe alles naast elkaar.. een baby kost veel maar je kan ook met heel veel dingen goed besparen en toch van 1 inkomen in ieder geval voorlopig voor n beebje gaan. maar ja ik ken jullie situatie niet dus dat zou je echt toch zelf moeten berekenen en bekijken of t te doen is veel liefs babybelle
Ik zou gewoon naar de gyn gaan....dan weet je al iets. Mag ik vragen waarom jullie al naar de gyn gaan? EN op je werk zou ik eens een gesprek aangaan dan wat er aan de hand is?
Ja hoor, de dokter heeft mij doorgestuurd naar de gyneacoloog om te kijken of alles wel goed werkt bij mij. Ik word namelijk niet meer ongesteld. Weet dat het te maken kan hebben met ontpillen maar aangezien ik ook aan een aantal medicijnen zit wil hij me doorsturen. Ik heb gevraagd wat er dan aan de hand was en wou er op ingaan maar ik mocht niets zeggen en werd nogal bot afgekapt Het zou gaan om het feit dat ik onder werktijd wat telefoontjes heb gepleegd. Ik heb dat netjes gemeld en duidelijk gemaakt dat het niet anders kon omdat het de dokter was die ik moest bellen voor een aantal uitslagen etc. Dit begrepen ze maar nu dus dit
ah want het is zo vroeg maar goed dat hij het al wilt laten nakijken! Misschien is er gewoon niks aan de hand.... Nou dus jij mocht er niet verder op ingaan...beetje vreemd..en een dokter bellen is niet effe je man bellen toch? Mar misschien had je dit beter onder je pauze kunnen doen Maar ik zou toch een gesprek aanvragen dan.....wie deelde je het "even" mee dan?
Meid, wat een vervelende situatie! Maar...een kind voed je op[ met liefde niet met geld (hoewel dit het wel makkelijk maakt...) Oftewel ik zou gaan!! Succes met je keuze!
ja maar een baan hebben is toch wel handig? Je hebt ook geld nodig ....anders heb je een hoop stress...en dat maakt het gewoon minder leuk...zou zonde zijn....
Ik zou in elk geval gewoon naar de gyn gaan. Om toch even te laten onderzoeken. Verder zou ik alles financieel even op een rijtje zetten. Een kind heeft voornamelijk liefde nodig, maar geld is ook belangrijk want luiers, eten en dergelijke is ook niet gratis
Een baan heb je wel nodig ja, dat is zo. Maar de dokter heeft bij ons spreekuur tussen half 2 en 2 en ik moest hem dan bellen. Op dat moment had ik geen pauze... Maar het is niet zo dat we het niet kunnen betalen als ik niet werk. We zullen alleen geen babykamer van duizenden euro's kunnen kopen maargoed, er zijn zat leuke dingen voor wat minder geld! Ik ga in ieder geval maandag een gesprek aan want ik laat me niet zo behandelen. Ik hoop natuurlijk dat we gewoon voor een kindje kunnen gaan want niet alleen ik maar ook m'n vriend verheugd zich er heel erg op.. lastig lastig
Hej meis, wat ontzettend vervelend! Maar wat ik me afvraag: Heb je een jaarcontract gekregen? En weten ze op je werk dat je voor een kindje wil gaan? Dan heb je misschien de kans dat ze je 'eruit willen werken' omdat je in de toekomst zwanger kan zijn en dat kost hun natuurlijk geld. Weten ze op je werk ook van je medische achtergrond? Dat kan misschien ook een reden zijn. Het klinkt misschien heel lullig, maar ze zouden je er om die redenen er dus uit kunnen werken. Vind het namelijk een beetje verdacht dat ze aangeven dat je niet goed functioneert, alleen omdat je een paar telefoontjes hebt gepleegd. En vooral voor jou, met de moeilijke tijd dat je hebt meegemaakt, en je doet nu zo goed je best. Dat een werkgever dat dat niet in ziet... Zou echt voor jezelf opkomen hoor! En meis, mocht je zonder werk komen te zitten, er zal dan vast wel een inkomen komen van uitkering of ziektewet (je bent immers nog steeds herstellende, aangezien je aan de medicijnen zit). En zeker als je strakjes zwanger bent, denk niet dat men je zonder gaat laat zitten, zo denk ik er dan over. Heb zelf ook een kinderwens (en ook een instabiele achtergrond), gaan strakjes in mei beginnen. Heb een contract tot nov, die bij gebleken geschiktheid verlengd word. Mijn zwangerschap zou dus straks een reden kunnen zijn om het niet te verlengen (mocht ik snel zwanger raken), maar heb al opgezocht dat een zwangerschap dus geen reden mag zijn om een contract niet te verlengen. Men moet dan al ruim van te voren aangeven dat ik niet voldoe. Zo lang ik mijn best doe, op tijd verschijn, mijn werkzaamheden uitvoer hebben zij geen poot om op te staan. Als jij ook bewijs hebt dat je goed je werk doet, dan heeft je werkgever in principe geen poot om op te staan. Hou je sterk meisie en ook ik zeg: mocht je zonder werk komen te zitten, ga toch echt voor je geluk. Er zijn tal van banen en je moet misschien weer even solliciteren, maar er zal dan vast wel weer wat op je pad komen.
ja je wit er nu voor gaan en dan is het niet leuk als je nog moet wachten...maar een kind kost toch echt geld hoor....je kunt dan toch niet alles kopen van een loon? Tenzij je man goed verdient natuurlijk....je hoeft niet rijk te zijn voor kinderen maar een basis moet er toch echt zijn is mijn mening
Dankje voor jullie lieve reacties. Ik heb een contract gekregen tot eind maart, daarna zou het verlengt kunnen worden naar een jaarcontract geloof ik. Ik heb ze niet verteld dat we een kindje willen, maar de laatste tijd ben ik wel wat aan het klooien geweest met mijn gezondheid. Ik heb me nooit ziekgemeld en ben altijd netjes gaan werken, maar heb dus wel een paar keer de dokter moeten bellen. Nu ben ik afgelopen 3 dagen thuis gebleven omdat ik gewoon te beroerd was. En nu ineens krijg ik dit te horen. Ik heb ze wel uitgelegd dat ik gewoon met mijn gezondheid aan het kwakkelen ben op het moment 3 dagen geleden, toen zei ze tegen mij; goh wat vervelend voor je en hoop dat je snel opknapt. Heel meelevend en vriendelijk, maar nu dus dit. Heb ook het idee dat ze me eruit willen werken. Ik vind het gewoon zo lastig wat we nu moeten doen, want er is al zo'n tijd geweest dat gewoon alleen al om mij ging vanwege mijn psychische klachten en nu het eindelijk na een hele lange tijd goed gaat willen we gewoon verder. Ik hoop voor jou dat je je werk behoud en dat je straks snel zwanger mag zijn
er zijn toch ook genoeg mensen die dat wel kunnen Cindy? Niet meteen zeggen denk ik. Ts weet dat t beste en zegt zelf dat het kan, behalve ee kinderkamer van 1000en euros.. Aangezien een kind dat niet eens ziet..
Denk dat je het beste voor jezelf de voor en tegens op een rijtje kan zetten. Is het bijv. financieel haalbaar als jij stopt met werken? Een leuke kinderkamer heb je inprincipe wel voor relatief 'weinig' geld maar je kindje moet ook kleding hebben, voeding, luiers enz. enz. Kun je het psychisch ook trekken? Het is immers een hele verantwoordelijkheid en vergt bovendien best veel energie. En alle andere dingen die je verder nog kunt bedenken waarom je twijfelt in je keuze. Ik zou iig wel gewoon naar de gyn gaan, weet je ook hoe alles er voor staat. En eens een goed gesprek met je vriend/man voeren, hoe hij er over denkt, hoe hij het plaatje ziet enz. Deze keus kunnen jullie echt alleen samen maken. Je moet er beiden voor de volle 100 procent achter staan en wij kunnen jullie daar niet bij helpen.. Succes!
Tuurlijk kost een kindje geld! Maar je hoeft echt een vetpot te verdienen om het van één loon te doen hoor.. Mijn man verdient ook echt geen vetpot, maar toch redden wij ons ook prima .
ik zou voor je kindje gaan. nu hb je de kans en anders moet je later misschien eerst weer naar de ha om dan vervolgens doorgestuurd te worden. je bent nog niet zwanger... Als je een contract hebt (ook een tijdelijk) en deze wordt niet verlengt kun je een ww uitkering aanvragen tot je wat anders gevonden hebt mocht dit in de tussentijd niet lukken. (Ik ben ontslagen omdat ik zwanger ben zit al vanaf 1 september thuis en heb me rot gesolliciteerd. maar omdat hun mij ontslagen hebben had ik recht op een uitkering. weet dat veel mensen dit afkeuren maarja als je wel wil werken maar je wordt ontslagen of je kunt niks anders vinden is het wel een stukje inkomsten) succes met je beslissing
Hoe betaal je dan alles....zonder loon? Dat is alles wat ik bedoel...zonder geld kun je toch niks kopen of ben ik nu gek?
Ik zeg toch nergens dat het een vetpot moet zijn, jullie begrijpen mij verkeerd hoor Maar toch zul je iets van geld moeten verdienen....alles kopen om te beginnen oke...maar dan ben je er toch nog niet....kindje moet straks eten heeft kleertjes nodig en luiers...en jij moet eten kleren hebben ,.... dan moet je het wel kunnen van een loon
hoi hoi, Ik snap jullie allemaal. We hebben het berekent en omdat mijn vriend vrij veel verdiend is het wel te doen. We houden dan nog geld over. Maargoed, de twijfel is er omdat ik natuurlijk niet mijn vriend overal voor op wil laten draaien. Psychisch gaat het wel lukken, het gaat goed met mij en ik loop nog elke week bij de psycholoog om het zo te houden. Nu ik eens na heb zitten denken denk ik de reden te weten waarom ze ineens met dit vage gedoe komen vanuit mijn werk. Van de week heb ik mij ziekgemeld (bij de betreffende persoon) en zij deed toen poeslief en aardig tegen mij en er was toen nog niets aan de hand. Ook heeft ze toen niets gezegd over mijn klachten. Toen ik daarna de manager van de afdeling moest bellen die verder inging op mijn ziekmelding heb ik gemeld dat ik ontzettend last heb van mijn buik. Zij vroeg toen wat de dokter eraan ging doen en ik heb toen gezegd dat ik binnenkort naar de gyneacoloog moet. Waarschijnlijk heeft zij gedacht dat ik al zwanger ben maar daar niets over heb gezegd, en dat mijn ziekmelding dus zwangerschapskwalen zijn. Ik ga er maandag in ieder geval direct achter aan want als dit zo is hadden zij natuurlijk beter eerst kunnen vragen of dit het geval is!