wewerken beiden man 32 uur (maandag vrij, werkt dinsdag t/m vrijdag) ik werk 24 uur (ma wo en do) ma dus man thuis wo naar opa en oma do kdv
Hier 2 verdieners en houden niet veel over, verdienen beide niet veel. Alleen op mijn man z'n loon zouden we het niet redden. Maandlasten zijn hoger dan zijn loon. Man werkt 40 uur, ik normaal 23-26, met ouderschapsverlof nu 18.
Ik zit nu thuis, in de ziektewet ivm BI en voorheen in de WW. Maar ik krijg dus wel uitkering, dus we zijn nog steeds tweeverdieners. Ik werkte voorheen 28 uur en mn man werkt als uitzendkracht hele wisselende uren: zo ongeveer tussen de 16 tot 40 (of 50) uur. Op 1 salaris zouden we het niet redden, de vaste lasten zijn daarvoor te hoog. Vooral de huur.
ik ga straks 24 uur werken, en mijn man gaat dan 32 uur werken. dan hebben we amper oppas nodig, en kunnen we toch werken ( moet er niet aan denken om thuis te zitten)
mijn contract loopt af in maart. Ik hoop dat ik kan blijven. of terug komen als ik bevallen ben. Wij zullen het wel redden van mijn man zijn salaris. Maar het is toch fijner als ik werk. Dat is net het beetje extra voor leuke dingen. Ik wil graag tussen de 15 en 20 uur blijven werken. Plus ik hebben een dure hobby; paarden. en dat wil ik graag blijven doen...
Mijn man werkt fulltime en sinds de geboorte van dochtertje (nu 3 jaar ) ben ik gestopt met werken omdat het voor ons makkelijk haalbaar was ... nu na 3 jaar was ik weer actief op zoek naar een baantje gewoon omdat ik het thuis zitten wel zat was ....maar nu weten we dat we weer zwanger zijn dus nu gaat het weer even op een laag pitje en als ons 2de wondertje er is dan zien we wel weer verder .... financieel gezien hoef ik niet te werken maar zou het toch wel weer een leuke afleiding vinden hoor...
Mijn man werkt fulltime en ik werk 28 uur in de week. We zouden het prima redden op alleen zijn salaris maar ik vind het leuk om te werken.
Die dure hobby heb ik ook Gelukkig is het ook mijn man zijn hobby, en wij hebben de paarden aan huis, dus is het wat minder kostbaar. Wij zouden het ook best kunnen redden met alleen zijn salaris, maar we houden ook van luxe dingen; uit eten, mooie dingen. Plus dat ik mijn werk harstikke leuk vind, en ik er echt niet mee wil stoppen.
Mijn man werkt (meer dan) full time en ik ben bewust thuisblijfmoeder. In de toekomst zou ik graag weer gaan werken, maar dan wel pas als de kids op school zitten. Al was het alleen maar om dan de kosten voor opvang uit te sparen, want om die reden kan het nu voor mij niet uit om (parttime) te werken. Dan houden we er simpelweg niks aan over. Op dit moment redden we het prima. We doen gewoon niet al te veel gekke dingen en letten op de kleine dingetjes. Niet altijd leuk, maar goed te doen
m'n lief werkt 36 uur p/w en heeft een normaal inkomen. Ik ben thuisblijfmoeder en we redden het prima. Het ligt er een beetje aan wat je belangrijk vind. Wij vinden het belangrijk dat ik thuis kan zijn met m'n dochter, zodat zij niet naar opvang hoeft (dat bespaart kosten en is veel minder gehaast in de ochtend). Daar staat dan tegenover dat wij meer op de centen zijn gaan letten. Het is niet zo dat we nu veel slechter uitkomen dan eerder, maar we moeten nu wel keuze's maken. Zomaar uitgeven is er niet meer bij, ik moet meer nadenken bij wat ik uitgeef. Ik heb het er graag voor over en als dochterlief (en evt. een 2de kindje) straks naar school gaan zal ik weer op zoek gaan naar een part-time baan.
Mijn vriend werkt fulltime en we krijgen elke maand 1800 binnen. Aan vaste lasten gaat er 1950 uit. Hoewel hij elke drie maanden een bonus krijgt van zo'n 600 euro 'moet' ik straks dus wel gaan werken anders komen we niet rond. Gelukkig heeft hij spaargeld en kunnen we het nog wel een jaartje uitzingen, maar grote extra's zitten er niet in.
Wij werken allebei. Wij zouden ook goed rond kunnen komen als alleen één van ons werkt (hij of ik), maar kiezen hier niet voor, om vele redenen.
Wij werken beiden 28 uur en wij zouden rond kunnen komen als één van ons fulltime zou gaan werken. Alleen geen van ons beiden wil de hele week thuis zitten, dus dat is voor ons geen optie.
Wij werken beiden 32 uur. Niet alleen voor de inkomsten, maar ook omdat we geen van beiden thuis zouden willen zitten. Daarnaast vinden we het belangrijk dat we de zorg voor onze dochter (en straks nummer 2) delen, dus zijn we allebei minder gaan werken.
Mijn man werkt 40 uur in de week en ik ben een thuisblijfmama. We krijgen genoeg geld binnen om goed van rond te komen maar moeten wel goed plannen als we iets "extra's" doen. Als alle kinderen naar school gaan wil ik mijn studie gaan afmaken en dan weer gaan werken, maar misschien is de situatie tegen die tijd alweer zo anders... we zien wel wat gaat komen. Ik heb overigens tot halverwege dit jaar wel gewoon gewerkt. Eerst 4u per week en, nadat we zijn verhuisd naar een ander dorp, daarna 20 uur per week (vooral omdat we financieel in die tijd anders niet rondkwamen). Maar ik merkte dat ik het erg moeilijk vond om goed voor de kinderen te blijven zorgen terwijl ik daarnaast ook nog 20 uur moest blijven werken (mijn werktijden waren niet ideaal en de werkgever kon daarin helaas erg moeilijk doen)... Maar ik ben heel blij dat ik nu thuisblijfmama kan zijn. (kan me trouwens ook heel goed voorstellen dat er genoeg vrouwen zijn die gillend weg zouden rennen als ze thuisblijfmama waren )
Ja wij zijn dan nog niet zwanger maar zijn alvast aan het na denken hoe je het moet kwa oppassen enzo. en mijn man wil weten hoeveel we overhouden in de maand dat gaat hij uitrekenen. als het haalbaar is zal ik ook thuis willen blijven en dan als het kindje naar school gaat weer werken. heb wel eens gekeken als het kindje naar kinderdagverblijf gaat hoeveel dat kost dan werk ik voor het dagverblijf en dat wil ik niet.
Mijn vriend werkt 40 uur en ik nu nog 36. We zijn een beetje aan het kijken hoe we het straks gaan doen. Hij 32 en ik 30, of hij 36 en ik 28. Denk dat we van 1 salaris rond zouden moeten komen als het zou moeten, maar we werken allebei graag dus zouden het ook niet anders willen.
Mijn man is nog student, maar hopelijk studeert hij in juni af en vindt hij snel een nieuwe baan. Ikzelf ben net afgestudeerd en werk nog in een winkel. (Was altijd mijn bijbaantje geweest, maar werk er nu extra uurtjes) Voor mij heeft het zoeken van een nieuwe baan op dit moment weinig zin. Mocht mijn man niet gelijk een baan kunnen vinden blijven we beide parttime werken. Ik in de winkel en hij bij zijn bijbaantje. Maak me er verder niet zo veel zorgen over. We zien wel hoe het loopt.
Mijn man werkt fulltime en ik ben bezig met afstuderen. Ik blijf de eerste tijd wel thuis bij ons kindje, en gelukkig is dat financieel ook mogelijk. Als ons kind naar school gaat, wil ik parttime gaan werken.