Ik wilde in t begin 2 kindjes met maar weinig leeftijdverschil. Dat was mijn ideaalbeeld (eigenlijk 3 maar dat zal niet gaan lukken). Ik zie nu juist steeds meer de voordelen van een groter leeftijdverschil en ik vind t nu zelfs eigenlijk wel mooi als kindjes wat meer schelen qua leeftijd. Als t maar wel nog een keer mag lukken en ons gegund is. Soms ben ik gewoon bang dat t hierbij blijft (en zéker ben ik super dankbaar voor de gezonde dochter die we hebben mogen krijgen, dat staat hier los van). Wat ik me afvraag hebben jullie die angst ook wel (eens)?
@lobi, ja die angst heb ik ook regelmatig. Zou het ook niet leuk vinden voor mijn zoontje. Stel nou dat wij komen te overlijden dan blijft hij helemaal alleen achter. Ik zit daarom toch heel erg aan de volgende stap te denken. Al heb ik altijd gezegd als het niet natuurlijk gaat dan maar niet. Zo zie je maar weer hoe je grenzen verlegd. groeten Rebma
Ook namens mij, SUCCES! Ik had 2,5 jaar tussen beide kindjes kunnen hebben. Nu gaan we richting de 4. Hun haar ook graag n broer of zus maar niet ten koste van alles. Voordeel van enigskind is dat ze vaak beter zijn in contacten leggen en ipv een broer of zusje kan er ook wel eens een vriendin mee op vakantie. Verder heeft ze later hopelijk wat goede vrienden die haar steunen als wij overlijden. Maar uiteraard hopen we nog wel op een 2e. Xxx
Ja ik zou t ook zó zielig vinden voor mijn meisje. Alle kindjes om haar heen krijgen broertjes en zusjes en ondanks dat ze t nu niet echt beseft en accepteert zoals het is ben ik bang dat ze dalijk toch een broertje of zusje mist. Al hoewel ik er wel steeds meer van overtuigd ben dat t vooral mijn eigen verdriet is en niet zozeer het hare. Wij hebben de mmm al doorlopen. Dus meer stappen kunnen we (helaas?) niet zetten.
Ik zie ook steeds meer de voordelen van enigskind zijn. Maar voor nu zijn dat vooral rationele voordelen. Gevoelsmatig ligt t toch écht anders..
Bij ons is er geen reden gevonden voor verminderde vruchtbaarheid, maar toch zouden we de stap naar iui mogen zetten. Hoe zit dit dan bij jullie?
Hoi meiden, Vanochtend 1e gesprek gehad en ook meteen een inwendig onderzoek en echo. Alles zag er goed uit gelukkig. Volgende week woensdag terug komen voor de samenlevingstest. Ik had zelf een uitgebreid overzicht gemaakt van mijn cyclus sinds we bezig zijn en het viel haar al op dat de fase na mijn ei wat aan de korte kant is. Of dit verder nog problemen oplevert heeft ze niet gezegd. Het bruinverlies wat ik heb kan komen door de wisseling van hormonen. Manlief heeft al een potje meegekregen voor zaadonderzoek en hij zal zelf even moeten kijken wanneer hij dat inlevert. Krijg ook nog een keer een baarmoederfoto, maar weet enkel nog niet wanneer. Ben vooral blij dat het inwendige onderzoek achteraf heel erg mee viel. Ze heeft nog aangegeven dat het goed zou zijn als ik ong. 5 kilo zou afvallen. Heb meteen tegen manlief gezegd dat alle koek, snoep en chips de deur uit moet en dat hij er ook op moet gaan letten. Het gemene is dat hij veel kan snoepen en niets aankomt. Ben in het verleden al een keer 20 kilo afgevallen enkel door snoep, koek en chips te laten staan, dus die 5 kilo moeten ook wel lukken. Weet waar het voor moet hihi! @ Lobi: Ik heb die angst ook wel eens hoor. Mijn man heeft zelf helaas geen broer meer (wilde niet meer toen hij 18 was) en als er iets met zijn moeder is moet hij het altijd alleen oplossen. Heb zelf een broer en een zus en voel me altijd erg gesteund. Wil dat gevoel ook graag aan mijn dochter kunnen geven.
Ik heb een afwijking aan mn baarmoeder (een halve) en ze zijn er onlangs achtergekomen dat mijn linkereierstok heel hoog zit, net onder mn ribben. Als ik dus links mijn eispring heb kan ik zo goed als niet zwanger worden.
Girafje hoe kort is je lf dan (luteale fase, de tijd na je ei tot menstruatie?) Ben benieuwd hoe het jullie verder zal verlopen! En wat jij zegt over je kindje een broer of zus gunnen dat heb ik dus ook! En natuurlijk ken ik ook mensen die geen contact meer hebben met familie en de beste vrienden om zich heen hebben en daar veel steun aan hebben etc. Het is meer een gevoel denk ik...
Ik heb dat ook. Meerder gynaecologen hebben tegen mij gezegd dat dat geen probleem is. Ben benieuwd of jouw gyn er nog iets over gaat zeggen!
Hoi meiden. Wat een topic al zeg! Leuk dat iedereen zoveel reageert. Ik zelf heb een zoontje van ruim 2 jaar. De eerste x was het in 4 maanden raak. Erg naïef van me om te denken dat het deze x ook zo snel gaat. Niet dus! Zijn in maart gestopt met de pil. Morgen mn NOD. Blijft elke x spannend. Heb nu wel erg ongi gevoel dus ben dr weer bang voor. Gr annemarie
Nee. Klinkt stom maar durf ik vaak niet. Voel me zo ongi worden. Ben bang voor de teleurstelling. Ben dan van slag maar heb stiekem nog de hoop dat het kan omdat je nog niet ongi bent. Nu was mn eisprong vrij laat. Dag 17. Dus jeah het idee dat ik ook een aantal dagen over tijd zal zijn. Xx
Ik test juist meestal wel. Juist omdat de teleurstelling van een menstratie dan minder is en ik ook weet dat ik m psychisch niet tegenhou., Maar ik snap je helemaal. Spannend hoor!!
Ik wacht tot het weekend denk ik. Zeg ik nu wel heel stoer maar moet mezelf ook tegen houden hoor! Haha. Woensdag gaan de amandelen van mm ventje eruit dus ben daar druk zat mee . Hoop dat ik dr daardoor niet zo veel aan denk als normaal. Zat kan een mens zichzelf gek maken hè! Word soms moe van mezelf! Haha
Veel herkenbare dingen hebben jullie weer geschreven zeg! Zoals van het enigstkind blijven... Aan de ene kind denk ik vaak, dan is het maar zo en kunnen we alle aandacht aan onze kleine meid geven en misschien wat meer met haar doen. Maar aan de andere kant, ik ben zo NIET klaar om het er bij te laten zitten. Maar zoals ik al eerder zei, ik weet niet to hoe ver ik de mmm in zou gaan. Ik zou best een gesprek willen met een gyn. en een aantal onderzoeken, maar of ik echt tot IUI of iets dergelijks zou gaan, dat weet ik niet hoor... Ik vind het ook zo lastig om te wachten tot de nod met testen, maar doe het wel altijd. Soms dan is 't al een paar dagen na mijn nod en ben ik nog niet ongie en dan doe ik een test, is ie negatief en dan nog geen uur later wordt ik alsnog ongesteld. Bizar he?! Nu moet ik wachten tot de 19e of 20e... we'll see... ik heb al weer een aantal puistjes, de eerste tekenen...