ze sturen zo aan op 'n thuisbevalling.

Ok, beetje vreemd inderdaad van je vk. Ik gaf meteen aan in het ziekenhuis te willen bevallen (voor het geval er complicaties zouden optreden) en daar werd totaal niet moeilijk over gedaan. Ook over pijnstilling niet. Ik koos op het moment van de bevalling zelf voor een pethadine (ofzo) prik en mijn eigen vk heeft de bevalling gedaan. Ik was wat ingescheurd en ze heeft me ook zelf gehecht.

Ik vind dat jij zelf moet bepalen waar je wil bevallen en laat je niet iets aanpraten! Overleg het de volgende keer even.

 

uit onderzoek is gebleken dat thuisbevallen even veilig is als in het ziekenhuis bevallen. Thuis vordert de ontsluiting vaak beter, omdat de vrouw in haar eigen omgeving is. De vk kan gewoon inknippen (bijvoorbeeld), en heeft een fles zuurstof bij zich, mocht het kindje wat extra lucht nodig hebben. Mocht de vk de indruk krijgen dat het toch niet helemaal goed gaat, dan kun je altijd nog naar het ziekenhuis, of wordt er eventueel een ambulance gebeld.
Het enige dat je thuis inderdaad niet hebt, is pijnstilling... Ik kies er bewust voor om thuis, zonder pijnstilling te bevallen. Thuis, omdat ik dat de vorige keer heerlijk vond, zonder pijnstilling, omdat daar heel veel risico's voor jezelf en voor je kindje aan zitten. (dan heb ik het m.n. over de ruggeprik)

Tijdens de bevalling zal het echter altijd je eigen keuze zijn: de vk kán je niet thuis houden als jij dat niet wilt. Eerlijk gezegd had ik het ook wel gek gevonden als ze nu had gezegd: "Prima, we gaan meteen naar het ziekenhuis als je weeën hebt, en dan krijg je ook direct pijnstilling". Ik kan me goed voorstellen dat ze het verloop van de bevalling even wil afwachten. Wie weet gaat het allemaal voorspoedig en vlekkeloos....

 

Ik heb mijn vk's totaal niet als sturend ervaren. Ze hebben voorlichting gegeven over thuis en in het zkh bevallen, over pijnbestrijding en alles wat daarbij komt kijken. Ik heb zelf m'n keuzes mogen maken, en zij hebben geen moment geprobeerd mij op andere gedachtes te brengen.

Lijkt me heel vervelend, als je het gevoel krijgt dat je niet écht zelf mag kiezen van je vk. Bespreek het, en geef aan hoe je het wel zou willen.

 

Mijn vk's zijn daar gelukkig volledig open in; ze hebben nooit gestuurd naar per se een thuisbevalling, ze hebben juist heel duidelijk de voor- en nadelen op een rijtje gezet. De afweging is heel duidelijk aan ons, want de voor- en nadelen zijn heel persoonlijk. Ze zeiden er ook duidelijk bij dat je moet doen waar je je het prettigst bij voelt. Ik heb voor het ziekenhuis gekozen, en daar staan ze ook volledig achter, ik heb nooit te horen gekregen dat bv mijn zwangerschap zo voorspoedig verloopt dat ik het ook best thuis kan proberen ofzo.
Ze hebben ook heel duidelijk uitgelegd wanneer ze mij zouden overdragen aan een gyn, ook daar nemen ze geen risico's en houden ze zich strict aan de richtlijnen; vraag ik om pijnstilling? Hup, overdracht. Duurt het te lang? Hup, overdracht. Etc etc. Heel helder en ik krijg er absoluut niet het gevoel bij dat ze moeite hebben met overdragen. Ik voel me er heel prettig bij

 

Bij mijn verloskundigenpraktijk was het juist een klein beetje andersom... In mijn woonplaats kun je niet poliklinisch bevallen, maar alleen in een geboortecentrum (dat heet dan een verplaatste thuisbevalling). Ik wilde graag thuis, en ze vroegen een aantal keer waarom ik niet voor het geboortecentrum koos. Dat is voor hen natuurlijk veel makkelijker: alles bij de hand, goed licht... Maar ik mocht zelf kiezen.

Offtopic: waarom moet er nou weer gemekkerd worden over 'de grote risico's van pijnstilling voor jezelf en voor je kindje'? Afgezien van het feit dat dat uit geen enkel onderzoek gebleken is, vind ik het veroordelend naar moeders die wél voor pijnstilling hebben gekozen.

 

Dat aansturen op een thuisbevalling is volgens mij erg Nederlands. Hier in Belgie kwam ik meteen onder controle van een gynaecoloog (ook al heb ik een normale eerste zwangerschap), ik krijg elke maand een echo waarin alles wordt gecontroleerd (en vanaf de laatste weken vaker), bevalling in het ziekenhuis is eigenlijk de norm (thuisbevalling is wel mogelijk).

Ook sturen ze je niet direct naar huis na de bevalling, behalve als je dat graag wilt. Ik vind het wel fijn dat je gerust in het ziekenhuis mag blijven en ze je ondersteunen met borstvoeding, de eerste zorg, etc.

 

@Anna27 ik ben het helemaal met je eens! Als thuisbvallen niet of enigszins minder veilig zou zijn dan een ziekenhuis bevalling dan zou dit echt niet toegestaan zijn! Tuurlijk moet er bij complicatie tijdens de zwangerschap of bevalling direct doorverwezen worden naar het ziekenhuis maar ook wanneer de aanstaande mama dit zelf liever wil (zh bevalling).
Ik heb een prima thuisbevalling gehad en ben ook ingeknipt en gehecht door verloskundige. Hoop nu weer thuis te kunnen bevallen omdat ik persoonlijk geen voorstander van pijnstilling ben en ervaring heb met ziekenhuis bacteriën; zo heeft ieder zijn eigen voor en tegens! Prima toch?

 

Aangezien ik hierover aan het mekkeren was, zal ik even reageren:
Ik mekker daar in dit verband over, omdat ik zowel van vk's als gynaecologen begrijp dat ze niet per sé staan te springen om pijnbestrijding toe te dienen wanneer dat niet nodig is. (al zullen ze altijd naar je luisteren, zolang de fase van de bevalling dat toelaat)
Ik heb mij van de week nog door een gyn hier in het ziekenhuis laten vertellen dat er bij een ruggenprik meer kans is op een kunstverlossing (vacuum), er meer kans is op koorts bij zowel moeder als baby (en dat je daardoor dus langer moet blijven, en dat geldt dan vooral voor de kindjes), dat het kindje, weliswaar in zeldzame gevallen, een zuurstoftekort kan krijgen etc. Van pethidine zou je alleen 'high' worden, waardoor je de bevalling op een 'wazige manier' meemaakt, terwijl de pijn niet minder wordt. Het enige dat voor mij nog wel goed klonk, was het pompje met remifentanyl.

Aangezien pijnbestrijding in Nederland nog steeds (door de vk's en gyn's) gezien wordt als een 'redmiddel wanneer je het écht niet meer trekt', bedoelde ik dus te zeggen dat ik me goed kan voorstellen dat je vk wil proberen om je in een vroege fase van de zwangerschap niet direct 'aan de pijnstilling te praten'.
Aangezien ieders pijngrens en bevalling anders is, wil ik zéker degenen die voor pijnstilling kiezen niet veroordelen. Ik heb alleen het gevoel dat er tegenwoordig wel heel makkelijk over gedacht wordt.

Ik wil voor de tweede keer bewust thuis bevallen zonder pijnbestrijding, maar wilde alleen maar aangeven dat ik het 'standpunt' van de vk in dit verhaal kan begrijpen.
En ik blijf erbij, dat ik uit het verhaal van ts niet kan opmaken dat de vk er onbehoorlijk op aan dringt.... I rest my case....

 

@Anna, in de Verenigde Staten is pijnbestrijding bijna de norm geworden ipv een uitzondering. Ik weet niet of ze het "aanraden", maar niemand zal een barende vrouw veroordelen of met haar in discussie gaan als ze om een ruggeprik vraagt (of het moet al niet meer kunnen), wat volgens mij de enige juiste reactie is.
Zouden dan heel veel Amerikaanse baby's met risico geboren worden? Dat lijkt me een beetje kort door de bocht.

Ik wil de risico's van pijnbestrijding niet uitvlakken maar ik vind dat een ander nooit voor jou kan bepalen of iets wel of geen pijn doet en dus ook jou iets niet moet "weigeren" omdat het ideaal is dat je thuisbevalt zonder enig medisch ingrijpen. Een thuisbevalling of bevallen zonder pijnbestrijding is nou eenmaal niet voor iedereen weggelegd. In andere Europese landen kijken ze anders aan tegen bevallen en zit het verlossysteem anders in elkaar. En qua babysterfte zien cijfers van die landen er gunstiger uit dan die van hier.

 

nee, hier hele fijne vk's. Ik wilde ook graag in het ziekenhuis bevallen, maar niet om de pijnstilling, maar omdat ik het zelf een fijner idee vond. Dat vond ze helemaal prima.

 

@Nescio: nee, dat klopt, er moet niets geweigerd worden, maar ik vind persoonlijk dat je, tot het moment van bevallen zich aandient, alle opties open moet houden.

wbt de risico's die in Amerika genomen worden: toevallig las ik van de week een artikel op internet, waaruit bleek dat inmiddels 30 tot 35% van de vrouwen daar een keizersnee krijgt, en dat een groot deel daarvan 'vrijwillig' is. Regelmatig wordt niet vanuit angst oid voor een keizersnee gekozen, maar omdat vrouwen bang zijn dat 'de boel daaronder' er zo anders uit komt te zien na de bevalling.... Er daar wordt dan dus aan meegewerkt. Wat dit soort zaken betreft ben ik blij dat Nederland anders is dan Amerika.... Redelijk OT trouwens, weet ik....

 

Ontopic:
Vandaag nog over mijn bevallingsplan gesproken bij de vk. Ze sturen totaal niet aan op een thuisbevalling. Ze luisteren goed naar mij en naar de omstandigheden. Zo is bij mijn huis simpelweg thuis bevallen niet mogelijk. Zou dan enigszins raar zijn als ze er toch op aansturen.
Dus, geen gezeur wat dat betreft

Offtopic:
waarom moet er altijd zo moeilijk gedaan worden over pijnbestrijding in nl. Ik snap er werkelijk waar niks van. In omliggende landen en Amerika is pijnbestrijding eerder de norm dan uitzondering (wat al gezegd is hier). Soms heb ik echt het idee dat we hier in de oertijd zitten wat bevallingen betreft ondanks dat veel zaken heel goed geregeld zijn.
Altijd maar die discussies over pijnbestrijding.... jeetje zeg

 

Ik heb alle bevallingen in het zh gehad. Niet omdat ik indicatie had maar meer omdat ik dat zelf fijner vond. Daarnaast is manlief ook niet zo van al dat bloed in huis .... Maar heb me altijd meer op me gemak gevoeld in het ziekenhuis bij een bevalling dan thuis (ben altijd bang dat de buren of de kinderen mij horen ofzo... en dan zit ik toch niet op mijn gemak)...

Mijn vk's hebben daar nooit moeilijk over gedaan. Tijdens de 1e bevalling ben ik uiteindelijk overgedragen aan de gyn en heb ik antibiotica en pijnstilling voor mijn hernia gekregen tijdens de bevalling. De 2e bevalling is door de vk gedaan en de 3e bevalling door vk van het zh (ik liep toen ivm extra bloedprikken om een of andere reden bij de gyn)... verder nooit pijnstilling nodig gehad maar ik had ook heeeeeele kleine kindjes die heel makkelijk eruit wilden (zwaarste was 3290gr en de lichtste was 3000gr... ze waren allemaal 48cm groot en lagen ideaal voor een bevalling)

maar kan me zeer zeker voorstellen dat vrouwen voor pijnstilling kiezen.

Deed bij de laatste bevalling trouwens mee aan een studie TREAT. Die onderzocht de voor-/nadelen van preventieve pijnstilling (zoals dat bijv in vs al wordt gegeven).. ik hoorde bij de groep die geen preventieve pijnstilling kreeg en dat was maar goed ook, want tegen de tijd dat ik in het zh kwam had ik al 8cm ontsluiting en na een uurtje was ik al bevallen....

 

@Nescio; ik denk dat een ieder naar zijn eigen gemoedsrust en mening moet handelen en de keuze moet maken voor thuis of ziekenhuis bevalling. Het komt soms over alsof thuis bevallen gevaarlijk zou zijn en dat we door thuisbevallingen een hoger baby sterfte hebben, wat een onzin!
Wel vind ik dat wanneer er maar een heel kleine twijfel/risico heerst over gezondheid van moeder en/of kind er direct actie ondernomen moet worden ipv een afwachtende houding aan te nemen door verloskundige, maar gelukkig verstaan vele verloskundige hun vak prima!

 

En wie bepaalt dan dat het niet nodig is dan? De vrouw die aan het bevallen is lijkt mij!
De reden waarom sommige vk's daar moeilijk over doen, is dat ze de bevalling over moeten dragen aan de gyn.

@Ts: heb je er nog met je vk over gehad?

 

Tess, klopt. Als er inderdaad niets aan de hand is, is een thuisbevalling natuurlijk prima te doen. Het lijkt me ook wel fijn in je eigen omgeving te zijn, alles vertrouwd... Ik denk dat het inderdaad 'mis' gaat als de overdracht moet plaatsvinden. Door de miscommunicatie (lees: pure haat en nijd) tussen vk en gyn is een aantal jaren geleden in een Noord-Hollands ziekenhuis een babytje overleden. Te voorkomen, want het kindje was gezond. Maar de vk was te laks met juiste informatie geven omdat de gyn arrogant was ofzo. Die hebben dus de dood van een kind op hun geweten...Je moet er toch niet aan denken... ik denk dat die overdracht veel soepeler moet verlopen, dat het daar vaak misgaat.

 

ik herken het niet. Onze vk's vinden ziekenhuis wel makkelijk volgens mij, kunnen ze efficienter werken, die van mij hopte zo door naar de volgende.

Ik ben heel blij dat ik poliklinisch naar het ziekenhuis ben gegaan! Als ik daar niet was, was ik thuis minimaal flink ingeknipt door de vk zei ze of met bloedspoed naar zk met sirenens...Nu doordat ik er al was tot het echt spannend werd overgedragen naar de medisch vk en wat persweeen stimulatie bevallen, zonder baby in nood knip.

 

Kijk, dat scheelt toch heel veel gestress en onzekerheid.

 

Ik kan me niet voorstellen dat vk's moeilijk doen als je in het zkh wilt bevallen?! Dat is toch jou keuze?! Heb daar eigenlijk nooit over na gedacht, dat ze daar moeilijk over zouden doen.

Hier wilde ik juist graag thuis bevallen, bij de eerste ben ik met volledige ontsluiting naar het zkh gegaan omdat hij er niet uit kwam. In het zkh bleek hij in een rare kruinligging/sterrekijkers houding te liggen en kwam hij er maar moeizaam uit met de vacuuum, op het nippertje geen keizersnede.

Toch was bij de 2e bevalling geen medische indicatie om in het zkh te moeten bevallen volgens de gyn. Dus ik weer thuis begonnen en weer met volledige ontsluiting naar het zkh gebracht omdat m'n dochter er ook niet uit wilde. Weer een vreemde ligging! Maar wederom was er voor een volgende geen medische indicatie om in het zkh te moeten bevallen, het kan door m'n bekken komen maar kan ook "toeval" zijn....

Nu ben ik zwanger van de 3e maar ik wil dit keer wel meteen naar het zkh

Ik heb 2 hele goede ervaringen met de begeleiding thuis en ben ook netjes op tijd naar het zkh gestuurd, al was het bij de 2e bevalling wel op mijn verzoek omdat ik precies door had dat het hetzelfde ging als bij mijn eerste bevalling.