Op dit moment ben ik op zoek naar werk, maar vind het moeilijk om iets te vinden. De eerste keer dat ik hier in een kledingwinkel solliciteerde, werd ik afgewezen omdat ik zwanger was. Oke dat is begrijpelijk aangezien het een fysiek zwaar beroep is. Toen ik afgelopen maand weer langs kwam, heeft ze mijn cv aangenomen en me een half uur laten wachten omdat ze me zogenaamd 'vergeten' had (ze werd naar de kassa geroepen midden in ons gesprek en ging daarna vrolijk haar ding doen terwijl ik op haar wachtte, en ze heeft me echt meerdere keren recht in mijn ogen aangekeken). Goed ik dacht aan een misverstand en liet het dus maar zitten, had toen toch al geen zin meer om daar te werken. Vandaag ging ik naar een andere winkel, waar een meisje me heel vriendelijk te woord stond en me liet weten dat haar bazin nog niet aanwezig was maar dat ze er binnen 10 minuten zou zijn. Na 30 minuten was ze er eindelijk, en ze zei (nadat ik vroeg of ze personeel zocht, en ik wist dat dat het geval was want dat had het meisje net daarvoor gezegd) direct dat ik maar een andere keer terug moest komen omdat het volgens haar nu toch ECHT te druk was. Dus ik wilde vragen wanneer dan een goed moment zou zijn, en ze zei nou kom volgende week maar ergens terug met je cv. Verder niet onaardig ofzo, maar vooral ongeinteresseerd, terwijl ik dus zeker weet dat ze wel geinteresseerd zou zijn als ze mij een kans had gegeven om meer dan drie woorden te zeggen. Dus ik ben maar afgedropen. Maar nu komt dus de vraag naar boven, ligt het aan mij, moet ik meer aandringen? Of hoorde ze mijn overduidelijk niet franse accent en probeerde ze meteen van me af te zijn? Ik krijg namelijk steeds vaker het idee dat mensen hier wat minder welwillend tegenover mij staan dan tegenover andere corsicanen. Het kan zijn dat ik het me inbeeld hoor.. Maar er heerst hier een heel erg 'ons kent ons' cultuur, en vaak worden vacatures vervuld door vrienden van vrienden, familieleden etc. Dus ik als buitenbeentje kom maar moeilijk ergens tussen. Morgenochtend ga ik met openingstijd terug naar die winkel, zodat ik zeker weet dat het niet te druk is. En ik ga proberen wat assertiever te zijn. Zo had ik vanmiddag bijvoorbeeld al mijn cv kunnen afgeven, maar ik was bang dat ze hem dan helemaal niet zou lezen. Het probleem is dat ik na zulke opmerkingen altijd met mijn mond vol tanden sta, en omdat ik niets terug weet te zeggen het maar laat gaan. En dan achteraf in de auto dan komen er opeens een heleboel antwoorden of acties naar boven waar ik wat mee had gekund. Heeft iemand nog tips wat ik zou kunnen doen of zeggen om me niet weer af te laten wimpelen? Of denken jullie dat het geen goed idee is om morgenochtend weer terug te gaan?
Hmmm, ik denk inderdaad dat je wat assertiever had mogen zijn. Ik zou echt niet een half uur blijven zitten en had na 10 minuten (hooguit) al gevraagd of de bazin al was geïnformeerd (of zoiets, in ieder geval laten weten dat je er bent) Maar nu, ja ik zou morgen zeker terug gaan. De bazin heeft immers als enige smoes opgegeven dat het te druk was. Nou, dat is het morgen vast niet. Schouders naar achter, lachen, stevige handdruk en zorgen dat ze je niet een half uur zomaar laten zitten hoor meid, ga ervoor
Je woont dus in Frankrijk? Geen idee hoe het daar werkt, maar volgens mij is het altijd goed om te laten zien dat je initiatief toont en erg graag wil werken/passie hebt voor wat je zou willen doen. Dus ik zou als ik zeker weet dat ik op een bepaalde plek zou willen werken, me zeker elke keer weer laten zien/horen. Niet vervelend, maar vriendelijk en laten zien dat ik het graag wil. Succes, hoop dat je de baan krijgt.
Wat ik ervaren heb in de twee jaar dat we nu in Frankrijk wonen is dat de Fransen niet zo gewend zijn aan mondige mensen. Wij Nedelanders stappen graag zelf op mensen af en willen laten zien dat we wel willen. Maar op één of andere manier werkt dat dus niet hier. Een vriendin van mij die super goed Frans praat, al 6 jaar hier woont, een Franse vriend heeft heeft 10tallen cv's achter gelaten bij hotels etc. Ze heeft ervaring in de horeca en spreekt haar talen. Niets noppes nada. En waarom??? Terug gaan morgen kan altijd, al moet je oppassen niet te opdringering over te komen. Die "rare" Frasen zijn dat zo niet gewend. Misschien en open sollicitatie schijven anders? Wij zijn hier in Juli 2009 komen wonen. Mijn man heeft twee open sollicitatie brieven geschreven en binnen drie weken had hij werk. Wel tijdelijk maar toch. En daarna via via bij een ander bedrijf terecht gekomen. Zo werkt het hier helaas nog erg We zullen ten alle tijden "étranger" blijven hoe hard we ons best ook doen. Succes en laat je niet kisten!!
In Frankrijk is het m.i. niet een kwestie van 'assertiviteit'. Het werkt hier heel goed als je enigszins lief en nederig bent. Zéker als buitenlander. En ja, dat gaat ook in principe tegen mijn Nederlandse nuchterheid in, maar hier werkt dat erg goed. Ik persoonlijk ben mijn scherpe randjes in Engeland kwijtgeraakt (ben in mijn 14 jaar daar heel erg 'verengelst' en een stuk aardiger/milder geworden, en dat komt hier in Frankrijk redelijk van pas)...
Ik denk dat assertiviteit niet de reden is dat ze je niet aannemen. Die vrouw die je een half uur liet zitten is gewoon ronduit onbeschoft en inderdaad, daar zou ik ook niet meer willen werken. Maar de vrouw die vroeg of je op een ander moment wilde terug komen omdat ze het te druk had, had het misschien echt te druk. Ik bedoel, ze was al 20 minuten te laat en moest dus al die tijd gaan inhalen. Ik zou daar niet morgen naar terug gaan, ze zei tenslotte volgende week, dus maandag is mooi. Vraag dan wanneer het haar schikt, misschien even telefoneren van te voren, dan kan zij zich er ook op instellen. Verder wordt vaak al bij de eerste indruk bepaald of je kans maakt op een baan. Mijn vader heeft veel sollicitanten gehad in zijn loopbaan en van hem begreep ik dat hij voordat hij met een kandidaat de lift instapt al heeft bepaald of iemand wat is (en daarmee dus een kans maakt op de baan). Dus als ze je een half uur laten zitten, zijn ze niet in je geïnteresseerd, ik denk niet dat de 'juiste' opmerking je daar nog geholpen had.
Kwekijzer ja daar moet je hier dus erg voorzichtig mee zijn (zie reactie Nynke), je kan als opdringerig overkomen en dan maak je helemaal geen kans meer. Daarom twijfelde ik ook want een (Franse) vriendin van me zei meteen "oh als ze heeft gezegd kom volgende week maar weer dan zou ik niet morgen gaan". Terwijl ik zelf zoiets heb van nouja misschien stuurt ze me weg omdat ze zoiets heeft van 'daar heb je de zoveelste' en dat ze wat enthousiaster is nadat ze mij heeft gesproken.
Wat lastig. In eerste instantie wilde ik je adviseren een (voor jouw gevoel) arrogante houding aan te nemen. Ik zeg met opzet "voor jouw gevoel", want dan ga je net over je eigen grens en ben je niet meteen vreselijk uit de hoogte, maar heb je wel een hele andere uitstraling. Nu lees ik verder en blijk je in Frankrijk te wonen en Fransen geen fan zijn van mondige Nederlanders. Dan ligt het dus gevoeliger. Ik zou je adviseren je kwetsbaar op te stellen. De andere kant op dus. Praat met die bazin en vertel haar dat je moeite hebt met het vinden van een baan. Dat je graag advies wil in over hoe je het moet aanpakken. Misschien kan zij jou waardevolle tips geven. Open solicitaties werken hier in Nederland goed, wellicht het proberen waard. Succes!!
@Papaver: hihi dat zegt mijn man ook altijd. Die zegt ook steeds braaf ja,nee en amen tegen zijn chef. Al zou hij het liefst soms even flink tekeer gaan. Ik merk ook dat ik bijv van de aannemer meer gedaan kreeg door lief en aardig te zijn dan door "eisen" te gaan stellen. Een beetje paaien en ondertussen wel duidelijk maken wat je graag wil. En soms de "domme" buitenlander uithangen. Dat werkt hier bij de burgemeester erg goed.
Ja, zo werkt het hier ook wel... En dan hebben wij hier nog de luxe situatie dat we niet afhankelijk zijn van een Franse werkgever dus die hoeven we niet te paaien, maar ik vind het zowieso niet erg. Ik ben tenslotte voorlopig te gast in Frankrijk, en ik ga mijn eigen plekje wel markeren hoor...
Wat ik weet van de Franse mentaliteit/cultuur (maar jij weet er ongetwijfeld veel meer van via je man): wees onderdanig, buig, trek lieve snoetjes, gebruik je lieve baby'tje enz. Maar vooral: gedraag je niet als een Nederlander!!!
@Papaver: je omschrijft het precies zoals het is. En weet je, ik vind het niet eens erg om zo te moeten doen. Ben al aardig verfranst geloof ik. We waren met kerst in NL en ik heb genoten maar was ook zo blij om weer thuis te komen in de rust. Zoveel meer drukte en stress het vloog me soms echt aan in NL. @Luca: en wat heb je besloten?
Hier hetzelfde. Ik vind het wel fijn hier. En als ik kijk naar de mentaliteit van de jeugd in FR denk ik dat het nog niet zo slecht is geregeld met de Franse instelling... Wij zijn met de kerst bij mijn vader in NL geweest én bij mijn schoonouders in Engeland (en dat alles binnen een week tijd). Kun je je voorstellen hoe blij wij waren weer terug te komen? @TS: kun je niet proberen om in ieder geval komend zomerseizoen iets in het toerisme te vinden? Op die manier bouw je in ieder geval een werkverleden op in Frankrijk, en je hebt in elk geval een groot talenvoordeel t.o.v. de meeste Fransen...
Even een korte update; ik ben vrijdagochtend naar de winkel geweest, maar ze was er helaas niet. Over een uurtje komt mijn vriend thuis en dan ga ik weer langs, hopen dat ze er dan wel is en dat ze dan ook tijd heeft. Maarja het is nu uitverkoop dus de kans is groot dat het nu ook nog druk is. In ieder geval ga ik proberen mijn cv en telefoonnummer achter te laten, en anders morgen maar weer terug.. Papaver, ja in het toerisme zou ik wel kunnen zoeken maar dan wordt het of in een hotel, waar je vaak ervaring of een diploma voor moet hebben, of in de restauratie en dat zie ik niet zitten. Mocht ik niets vinden dan ga ik over een paar weken wel langs het toeristenbureau om eens te vragen of ze niet ergens een nederlandse kunnen gebruiken
Ik ben net langs geweest en gelukkig was ze er En had ze tijd! Het gesprek is goed gegaan, volgens mij heb ik een goede indruk achter gelaten. Ze belt me morgen want er komt eerst nog een andere kandidate. Dus het blijft even spannend! Die winkel waar die vrouw me een half uur liet wachten (en daarna me wegstuurde met 'nee we zoeken voorlopig niemand' heeft nu een advertentie op Pole Emploi geplaatst dat ze een vervanger zoekt voor iemand die met zwangerschapsverlof gaat. Dus dat was duidelijk dat ik daar niet in de smaak viel
Wat fijn! Ik hoop voor je dat het wat wordt! Ik vind het trouwens hartstikke moedig dat je uit eigen beweging op die winkels afstapt. Ik zou dat echt heel eng vinden. Ik wist niet dat je voor hotels diploma's of ervaring nodig hebt in Frankrijk. In Engeland (waar ik tot juni vorig jaar woonde) was het juist een makkelijke 'instapper' voor me, en ben de eerste 2 jaar daar hotelreceptioniste geweest. Een ander alternatief is nog campingwerk uiteraard. Maar met een beetje mazzel krijg jij gewoon die baan waar je vandaag op gesprek bent geweest!
@Luca: ik hoop dat het wat wordt. Camping werk is hier wel te vinden. Maar voor hotel en de betere restaurants vragen ze idd diploma's of anders wel werkervaring. Hoe goed spreken jullie Frans dames? We wonen hier nu 2,5 jaar. Ik versta het best goed en kan een gesprek redelijk volgen. Maar ik blijf struikelen over de werkwoorden en hun vervoegingen. Men zegt wel dat ik goed Frans praat maar toch....
Papaver ik vind het ook heel eng Maar op een andere manier werkt het hier niet. Nynke ik vind zelf dat ik goed Frans spreek. Af en toe kan ik een woord niet vinden of moet ik een zin anders formuleren, maar dat komt omdat ik nog teveel in de nederlandse en engelse zinnenconstructie denk en dat kun je soms niet letterlijk vertalen. Werkwoorden heb ik nauwelijks problemen meer mee. Wel word ik soms uitgelachen omdat ik woorden net verkeerd uitspreek. Zoals combinatie, ik zei combination maar dat moet natuurlijk combinaison zijn. Mijn lief en vrienden vinden dat altijd heel amusant Maar ik heb wel 6 jaar Frans gehad op de middelbare school en een jaar Frans gestudeerd aan de universiteit dus ik had al een beetje een voorsprong Waar woon jij in Frankrijk? En hoe bevalt het daar?