Ik ben gebroken. De oudste sliep eindelijk vanaf 1,5jr eindelijk goed en 9 vd 10x de nachten door op enkele troostmomenten na. Nu sinds een week draaaaaamaaaa, hij gaat met moeite en gehuil zijn bed in, word na een uur wakker en blijft huilen gillen etc. Even stil (of niet) en dan weer verder gillen. vanacht heeft ie letterlijk vanaf 11u avond lopen gillen tot 6u ochtend. Ik ben continue naar m toegegaan, ander dekentje, drinken, troosten, lampje aan, slaapzak uit, extra knuffeldoekje etc etc etc... maar hij bleef gillen, bed uitkomen, deuren bonken totdat ie zijn zin dus kreeg toen ik helemaal op was om 6u in de ochtend en hem bij me in bed legde... je raad t al : t was gelijk over !!! dus het gaat m er gewoon om dat ie in ons bed ligt. Wat raden jullie aan en is dit een fase in zijn leeftijd, gewenning kan t niet zijn want we doen t echt bijna nooooit. Wat moet ik doen, kan niet elke nacht zo doorgaan dat ie eraan went en denkt als ik lang genoeg doorga neemt ze me welin bed bij der. En nu de Baby: die kwakkelt al weeeken weer is pppffff en dat is helemaal slopend want heb letterlijk nooit me handen vrij of een moment voor mezelf. Hij valt rond 9u in slaap om vervolgens 22u weer klaarwakker te zijn wat je ook doet. Dan pas middennacht 1u gaan slapen en dan half 3 weer willen drinken, dan half 6 weer en dan 8u klaarwakker... maaaaaaar tussendoor dus ook constant wakker worden, huilen, eruit willen, niet willen drinken etc... vanacht een nacht gehad met een peuter die van 23u tot 6u ochtend bleef gillen tot ie zijn zin kreeg( ik kon t niet meer aan) en tegelijk dus de baby ook nog om t uur dus je raad t al: niet geslapen!!! Wat raden jullie aan na t lezen van t verhaal van de 2 boys en waar ligt t aan, mij, de leeftijd, een fase, doe ik wat fout, schema niet goed? Wie o wie kan mij tips of adviezen geven , want ik ben gesloopt, als t de 1 niet is dan is t de ander en bij dikke pech beide tegelijk ik heb nooit tijd voor mezelf .... dat maakt niet uit, maar geen goede rust betekent vaak overdag er niet goed bijzijn en dat wil ik niet. Wil fit zijn en vrolijk... sorry voor t lange verhaal, maar ik weet echt niet meer wat ik moet doen of juist niet moet doen. Ik pak t verkeerd aan denk ik, maar wat moet ik doen!? alle tips en adviezen zijn van harte welkom, pleaseeee deel t met me
Pittig .. Ik noem dat soort dingen altijd fases maar goed snap wel dat je flink gesloopt bent. Krijgt de kleinste bv of fv ? En al bijvoeding ? Hoe slapen ze heb je een ritueel die elke dag het zelfde is voor ze op bed gaan ?
Wat betreft de peuterman: Heb hier ook zo'n tijd gehad. Toen nadat ik supernanny (of hoe ze ook heet) heb gekeken haar methode toegepast. Weet niet hoe het bij jullie zit maar zij sliep vanaf haar 2de verjaardag in een peuterbed en kwam er dus tig keer uit. Pakte haar dan bij dr hand, liep met dr naar het bed en legde haar erin zonder ook maar een woord te zeggen en vertrok weer uit de kamer. Heb dit een paar avonden achter elkaar de hele avond moeten volhouden met een hoop gekrijs en gejank van haar kant maar toen was het ook klaar.
Het is heeel heftig, ik ben iemand die altijd roept: t is een fase, het zijn kids hoort erbij, ze worden een keer groot etc.. maar als t dagen/weken zo gaat dan breekt t op. ben zelf lichamelijk ook niet 100%. Elke dag zelfde ritueel, voor de oudste: eten, douchen, soms wilt ie pap krijgt ie dan, goede tijden tot de reclame en dan kwart over 8 naar bed. baby ook dagelijks zelfde: 6u avond eten ( paar mini happen) pyama aan, beetje in de box of wipstoel spelen. 8u fles en dan valt ie weg, leg ik m in bed en 22u is ie er vrolijk en klaarwakker weer om vervolgens tussen 23u en 01u weer te gaan slapen en dan niet eens de nacht door.... hij krijgt kv en bijvoeding gaat er amper in, fruit beter als avondmaaltijd... ik weet t niet meer hoor, oudste denkt: als ik blijf gillen lig ik lekker erna bij mama...wil volhouden, maar dan denk ik: ow jee de buren worden gek, ik word gek en na uren aanhoren en op en neer lopen geef je op/toe
Hier kreeg ze tot voor kort vaak nog een late avondvoeding/nachtvoeding. Nu wordt ze nog wakker maar leg ik haar even bij ons neer, wordt ze rustig en meestal geeft ze na een tijdje vanzelf aan dat ze wil slapen en breng ik haar naar haar bedje. Echt slapen bij ons wil ze niet, soms wil ze 'mama bed' maar dan leg ik uit dat ze er best even mag liggen maar daarna weer in haar eigen bedje gaat slapen. Gaat hier prima. Heel soms een onrustig nachtje maar ook wel een nachtje dat ze helemaal doorslaapt.
@umm: peuter slaapt nog in ledikant, als ie slaapzak aan heeft klimt ie er niet uit, gister zo aan t zweten door de opwinding had ik m uitgedaan met als gevolg: binnen een half uur klom ie eruit. Hij is nooit een superslaper geweest vanaf baby al, maar t ging een lange tijd zo goed! 8u/half 9 naar bed tot volgende ochtend 8u maar nu .... al een week drama en hij geeft niet op!
Denk je niet dat hij wellicht toe is aan een ander bed? Slaapt hij tussen de middag nog en gaat hij naar een kdv of psz?
nou hier een mannetje die niet laat sollen met zich! bij mama is bij mama blijven, als ik zeg naar eigen bedje, ff en je gaat terug etc dramaaaaaa en weer blijven gillen dus helaas geen optie
Even over de oudste: Het lijkt erop dat hij toe is aan een peuterbed. Onze oudste deed precies hetzelfde met die leeftijd en is toen overgegaan naar een peuterbed (nou ja, hier dan meteen een groot bed). Maar daar was het hysterisch gillen nog niet mee gedaan. Ze gilde toen aan 1 stuk door MAMA MAMA MAMA, om knetten van te worden. Maar hier werkt de kei harde regel het beste en dat is gewoon laten gillen. Veel moeders kunnen het hier niet mee vinden, maar voor ons was dat toen de uitkomst. Gewoon avond ritueel en naar bed. Dan gewoon 10 minuten laten krijsen ff aai over de bol zonder maar iets te zeggen of oogcontact en weer weg en laten krijsen, en steeds een paar minuten verlengen. Het lijkt erop dat hij een grens op aan het zoeken is (en het ook tot nu toe heeft gewonnen, door bij jou te mogen liggen). Maar goed, je moet jezelf er ook mee kunnen vinden met deze methode en je moet het vol kunnen houden, want het is een dagen-strijd. En dan nog de jongste: Mag ik vragen wat het ritme van de kleine draak is? Gaat het overdag wel goed, of dan ook niet? Als ik het zo lees, dan lijkt het alsof het ritme zoek is?
ik weet niet of je er iets aan hebt, maar gooi t toch maar eens op t net. onze dochter (goed 9 maanden) was (en is) ook een moeilijke slaper. ik zat elke nacht 2x een half uur en soms 2uur lang met dr op schoot in de schommelstoel. geen honger, geen dorst, maar bij mama willen zijn. ze sliep, ik legde dr weg, en ze begon weer te brullen. tot vorige week donderdag op vrijdagnacht, ik stond over te geven van vermoeidheid van al die maanden weinig slaap, viel bijna van de trap. mn man vond t genoeg zo, en we hebben diezelfde avond nog rigoreus doorgepakt. naar bed, (na t hele ritueeltje) wakker= speen terug, en mama gaat weer weg. ze krijsde en gilde, wilde eruit. ik heb in de andere kamer een uur lang meegehuild, hand van mn man vastgehouden. wat had ik t moeilijk! ze is lekker gaan slapen, en heeft geslapen tot kwart over 8 (normaal 7uur), zo elke avond, maar we kwamen erachter dat als ik erheen ging voor de speen ze meer overstuur was (mama gezien) dan dat ik er niet heen ging. sinsdien horen we haar s nachts wakker worden, soms 1 jengeltje, of wat gebrabbel en ze gaat weer slapen! ze slaapt 3 van de 5 dagen langer dan ooit. en overdag kan ik dr ook in bed leggen, ze pakt knuffel, kijkt me na, en gaat slapen. ze wist dat ik haar eruit pakte, en bij mama is gezelliger dan in bed. ze is heel helder voor dr leeftijd, en ik was echt altijd tegen huilen laten, maar als t gevaarlijk wordt om trap te lopen of auto te rijden, moet je wat.
Dus als ze toe zijn aan een peuterbed gaan ze ineens niet meer willen slapen en gillen tot ze bij jemogen slapen? Denk dat dat voor mijn zoontje niet geld... er zijn ook zat dagen waarop ie heerlijk slaapt en doorslaapt, maar momenten zoals deze week dus zijn drama en dramt ie door tot ie zijn zin krijgt( bij mama uiteindelijk dus wel) ik wil hem pas in een peuterbed als ie 3jr is..reden: kan ik beter communiceren met hem waarom in bed blijven liggen etc. Hij gaat nog niet naar een kdv,maar gaat hier per 1 feb wel 3 dgn in de week mee beginnen en hopelijk komt ieuitgeput thuis waardoor t slapen wat beter gaat Hij slaapt tussen de middag niet meer, weigert dit! Ligt wel altijd met een dekentje te rusten op de bank, heeft t slaapje wel nodig maar doet t niet! Heeel soms op de bank rond 5u valt ie even weg en maak ik hem 6u wakker of half 6... wat betreft de baby: sinds een week is t ritueel ver te zoeken en totaal nergens een tijd of ritme meer in, totaal geen vastigheid. weet niet meer waar ik t zoeken moet Om de 4u drinken is geen vastigheid meer, bijvoeding niet denderend, hij is meer wakker als dat ie slaapt zowel overdag als de nacht. overdag slaapt hij 2x een slaapje van 2uurtjes. soms van 12 tot 2 en dan van half 4 tot half 6 ong... fles ook niet altijd leeg, soms met moeite doen in 3 keren, onrustig is hij en wilt wakker blijven... en in de nachten ook veel gespook sinds een week.... wat doe ik fout bij beide? ik weet t echt niet meer hoe ik dit moet oppakken om enigzins ergens een rustig ritme en ritueel in te vinden en voor mezelf een beetje ontspanning en bijkomen en nachtrust... lukt t niet leg ik me erbij neer, ik ben mama en ik ben er voor ze, maar vind t ook sneu voor hun !
Hoi, even over de baby - min dochter is even oud als je zoontje en het is ook een gekkenhuis bij ons de laatste tijd. Zeker de laatste 3 dagen - gisteren naar CB - krijsen en gillen! slapen op vaste tijden lukt helemaal niet meer. Vandaag is ze 6 uur wakker geweest (wel zijn we even op een bruiloft receptie geweest - dat is dan erg druk natuurlijk). Aan de andere kant merk ik dat ze weer wat bewuster van haar omgeving is aan het worden. Zou het bij je zoontje ook een groeisprongetje kunnen zijn? merk je niet aan hem dat ie wat nieuws heeft geleerd? Mijn dochter heeft geleerd om in bed te draaien en rollen en dan zodra ik haar in bed leg gaat ze met haar oefening aan de slag (ipv slaapen dan ). Ik hoop heel erg voor je (en geloof erin) dat dit een fase is.
Al eens gedacht aan aardstralen/entiteiten? Kindjes tegenwoordig zijn hier heel gevoelig voor. Kan er helaas over meepraten...
Nog geen ervaring met peuters. Maar hier ook slaapdrama's. Uiteindelijk toch bij me in bed laten slapen om zelf ook aan wat slaap toe te komen. En na een paar nachtjes kon hij weer gewoon in het eigen bedje slapen. We leggen hem eerst in zijn eigen bedje. Troosten op zijn kamertje. Meestal slaapt hij daarna weer verder in zijn eigen bedje. Zo niet dan slaapt hij bij mij in bed. Ik heb het liever zo (zoontje gelukkig want hij is bij mama, en ik kan toch wat slapen). Maar ja, dat is ieder zijn eigen natuurlijk.
@ peppy: hier draait de baby al alle kanten op in zijn bed sinds hij 4,5mnd oud is en sinds 5 mnd van buik naar rug en andersom en door t hele bed gaat ie dan... ja fase zou t kunnen zijn, maar zeker weten doe ik t niet. Hij is nu idd wat bewuster van zijn omgeving, beter zicht, kan steeds meer....maar verbaasd mij gewoon dat ie overdag ook weinig slaapt en dan de nacht ook zo rommelig. pap en dikke voedingen werken hier dus helemaal niet! @mommy: uuhmmm en dat houd in??? geen idee wat je bedoeld. @mamalou: bij ons in bed leggen doen we soms uiteindelijk wel, maar t is een erg slim jongetje die t dan elke avond/nacht wilt en blijft gillen tot ie zijn zin heeft en dat wil ik dus voorkomen al is t al zover. Ik slaap helaas niet beter als ie bij me ligt ( heb zware bekkenklachten en rugklachten etc al 3jr) want hij blijft praten, bewegen, draaien en ik lig dan niet lekker terwijl ik al slexht slaap vd pijn.