Maar goed, je moet doen waar je jezelf prettig bij voelt hoor! En nu niet bang worden voor wiegendood ofzo als je ervoor kiest je kindje op zn eigen kamertje te leggen. Ik zou eigenlijk niet weten hoe het wiegendood tegen zou moeten gaan door ze bij je op de kamer te leggen?? En zoals de meeste al aangeven, je kunt het allebei proberen.Dan weet je het snel genoeg. Gewoon je gevoel volgen!! Succes.
Als je het een en ander opzoekt hierover, zal je lezen waardoor je de kans op wiegedood verminderd door je kindje bij je op de kamer te laten slapen .
Heb al dagen en nachten over wiegendood gelezen omdat mijn zoontje 3 mnd geleden is overleden in zn wiegje, naast mijn bed! Dat was uiteindelijk na onderzoek niet aan wiegendood maar ik denk dat ik wel het een en ander er vanaf weet nu. Dus vraag ik mij af hoe je dat dan tegen gaat als je kindje bij je op je kamer slaapt?
Natuurlijk is niet gezegd dat een wiegje op de ouderslaapkamer wiegendood altijd voorkomt. Minder kans wil niet zeggen dat het niet hoeft te gebeuren...Vind het vreselijk dat het je is overkomen 2kidsmum! Zie in je handtekening dat het nog maar kort geleden is, veel sterkte...
Nog even een apart berichtje voor een andere vraag. Ik lees kindjes die een paar weekjes bij de ouders hebben geslapen, ik lees kindjes die een paar maanden bij de ouders op de slaapkamer hebben geslapen en zelfs 1 kindje die er 2,5 jaar heeft geslapen. Hoe is het gegaan toen de kindjes weer naar hun eigen kamertje gingen? Duurde het eventjes voor ze eraan gewend waren of ging dat gemakkelijk? Ik wil ook graag mijn kindje bij ons op de kamer (voelt gewoon 'natuurlijker' en meer aansluitend op de behoefte van het kindje) maar vraag me soms wel af of het kindje dan moeite gaat hebben met alleen slapen of dat dat wel mee zal vallen? En hoe hebben jullie het gedaan met overdag slapen? Dan wel in het eigen kamertje? Of in het wiegje op de ouderslaapkamer terwijl je zelf in de woonkamer zat? Of het wiegje in de box gezet waar je bij zat? Er zijn zoveel opties!
Nijn heeft tot ruim 14 maanden bij ons op de kamer geslapen. Wij vonden het heerlijk! Lekker dichtbij en als ze gevoed wou worden konden we haar zo uit haar wieg (later ledikant) pakken en bij ons in bed leggen om te laten drinken. Als we in de toekomst een 2e kunnen krijgen gaan we voor een cosleeper. Nog makkelijker en het kindje nog dichterbij!
Inderdaad, helemaal mee eens, 'verminderde kans op' is zeker geen 'geen kans op'. Ook namens mij sterkte. @ Eveline, Overdag hebben wij de oudste twee bijna altijd in de kinderwagen/box gehad (box wel met speciaal gemaakte matrassen). De jongste heeft wat minder vaak overdag beneden gelegen, maar ook vaak wel. Maar bijv de eerste 9/10 maanden zijn ze altijd savonds pas naar bed gegaan als wij naar bed gingen, tot die tijd sliepen ze bij een van ons of bij ons beide op de borst. Het over gaan van onze dochter (2.5 jr) naar een eigen kamertje is heel rustig gegaan. We zijn in eerste instantie begonnen met haar heel af en toe bij haar broertje of zusje op de kamer te leggen. Vervolgens hebben we haar snachts bij ons gehad en overdag in haar eigen kamertje. En daarna zijn we helemaal over gegaan naar haar eigen kamertje, dit 'rustige' vooral voor mijn gemoedsrust . Nooit geen problemen gehad dus zeggen wij, het was voor iedereen op dat moment gewoon het juiste moment .
Hier straks wel weer een wiegje. Hadden we bij de eerste ook en ik vond het erg handig. Ook ik gaf gewoon bv, maar vond het fijn dat hij dicht bij me lag. Kon hem in de gaten houden en we hoefden niet zo ver te lopen om bij hem te komen...
Je moet doen waar jullie je het prettigst bij voelen. Onze zoon heeft uiteindelijk 7 maanden bij ons op de kamer geslapen. Wij vonden dat erg prettig en wij gaven fv. We waren zo gewend aan welke geluidjes hij maakte dat we rustiger in bed lagen als hij bij ons sliep. We hebben hem wel eens op zijn eigen kamertje gehad 's nachts, maar juist dan lagen we wakker door het steeds liggen luisteren. Onze zoon was dan erg onrustig. Na een paar uurtjes van wakker liggen haalden we hem toch weer terug en konden we alle 3 weer rustig slapen. Na 7 maanden ging de overgang naar zijn eigen kamertje zonder problemen en eigenlijk als vanzelf. Maar ik heb vriendinnen die hun kindje na een paar dagen op hun eigen kamertje legden, omdat dat bij hen beter werkte. Straks komt de nieuwe baby ook weer bij ons op de kamer.
ik vond het super, je leert zo heel goed je kindje kennen. Ook hier bijna niet wakker geworden van andere dingen dan haar honger of ik wil iets (meestal gewoon mama) kreuntjes. Ze heeft 4 maanden bij ons op de kamer gestaan en bij een 2e zou ik het zo weer doen. Is ook gewoon lekker om haar zo uit haar bedje lekker naast je heen te kunnen leggen. Lekker warm. als ik daar weer aan terugdenk..... eerst sliep ze overdag in de kinderwagen bij ons in de woonkamer en na 2 maanden heb ik haar overdag in haar slaapkamertje heen gelegd om te slapen. Ik bleef dan boven om even wat te strijken enzo. Een week na haar 3e prikje (>4 maand) hebben we haar een nachtje in haar eigen bed laten slapen. Dit ging meteen goed en vanaf toen sliep ze alleen in haar kamertje, maar wel met alle deuren eerst open. Nu hebben we alleen nog de babyfoon aan.
Hier ging het na 9 maanden eigenlijk opvallend gemakkelijk. Hij is de eerste nacht in paniek wakker geworden, maar da's ook logisch want we waren net verhuisd dus hij herkende de omgeving niet. De nachten erna sliep ie gewoon door. Wiegje heeft regelmatig in de box gestaan, of op een andere plek in de woonkamer. Maar ook wel eens in de slaapkamer als ik bijvoorbeeld tv wilde kijken of iemand wilde bellen. Je merkt vanzelf wat voor jou het fijnste is!
lijkt me dat als een kindje op je kamer ligt, dat je dan eerder eerder in de gaten hebt dat er iets niet goed zit dan wanneer zo'n kindje op een apart kamertje alleen ligt. tenminste, hier merk ik het wel. je kijkt/checkt toch wat vaker even, hoort alle geluidjes.
hier is kleine meid bijna 10 maanden en slaapt nog in co-sleeper naast mn bed. ze heeft geen problemen om ergens anders te slapen. ze viel vaak genoeg beneden in de box in slaap. voor de rest legde ik haar overdag gewoon in haar ledikantje in haar eigen kamertje. ze was dus 2 bedjes gewend. evt. kan je inderdaad het wiegje erin zetten. voordeel is dat ze nu overal kan slapen. ging/ga ook gewoon op stap met haar, ongeacht slaaptijd. slapen doet ze ook wel in de wagen.
Hi meiden wij willen ook het liefst ons meisje de eerste maand bij ons op de kamer maar vond het ook lastig wat nou te doen want een 2de wiegje is best prijzig. wij hebben uiteindelijk een reisbedje/wiegje van nuna gekocht dit is een kleine reiswieg die je voor de eerste maanden gelijk mag gebruiken want er zit ook een aerosleep matras in en hij ligt hoog en als ons meisje dan groter word kan je het matras laag doen op de bodem en kan je hem opklappen en in een reistas doen voor als je ergens heen gaat en dat vonden wij wel handig omdat een echt wiegje na de maande toch wel in de weg gaat staan en deze kan je nog gebruiken tot 1 jaar dus wij hebben het zo opgelost gr wonderzonnetje
Bedankt voor jullie antwoorden, fijn om te lezen dat de overgang van ouderslaapkamer naar eigen slaapkamer bij vrijwel iedereen goed is verlopen!
Mijn vorige kinderen hebben niet zo lang op onze kamer geslapen omdat ik van elk geluidje wakker werd. En omdat de bv bij beide kinderen niet goed liep was ik erg gestresst waardoor we al snel besloten om ze op hun eigen kamer te leggen. En ik niet bij elk zuchtje of kuchje dacht: 'nee hij/zij komt nu toch niet al weer'. Dit keer komt de kleine weer bij ons op de kamer, ik kan er nu beter tegen (tenminste, dat denk ik haha). Gaat het niet, dan gaat hij/zij lekker naar zijn/haar eigen kamer naast de onze.
Dat ja. En ook onbewust speel je een grote rol. Baby's kunnen in het ergste geval in een slaapapneu blijven hangen en stoppen met ademen. Door bijvoorbeeld een snurk of zucht van de slapende ouder (en uit onderzoek is gebleken dat ouders dat 'toevallig' op het juiste moment doen) gaan ze weer door met ademen.