Missq: wat heb je het mooi geschreven! Ik heb daar een reactie geschreven. Logisch dat je het moeilijk hebt, dat mag ook!, ik vond je al erg sterk! Heel veel sterkte meid!
Heb toch vanmorgen weer even wakker gelegen voor de echo van a.s. dinsdag, spanning neemt toe. Maar ik heb er wel meer vertrouwen in gekregen! Verder is er veel gekletst, Maxje welkom! Teddybeer ook! Ik zal proberen nog op een paar onderwerpen in te haken, maar ik ben waarschijnlijk alweer de helft vergeten... sorry Friesje: mooi verhaal van jouw bevalling!! En toch best een groot verschil in gewicht tussen beiden. Hopelijk mag M ook zo snel mogelijk naar huis! Ik kan mij voorstellen dat het heel druk is nu, een kindje thuis, een kindje in het ziekenhuis en dan nog jouw oudste. Borstvoeding: ik heb mijn dochter ruim 8 maanden gevoed, maar wel in combi met kv op een gegeven moment omdat ik niet voldoende opbrengst had. Het was een heel gevecht al met al door meerdere factoren, wat maakt dat ik nu wel het voornemen heb om bv te geven, maar niet tot het bittere einde. Ik verwacht een mix van bv en kv te gaan geven. Gewicht: ik ben nu 8 kg aangekomen en mijn buikomtrek meet 104 cm (gisteren gemeten) Pijn tussen schouderbladen: heel herkenbaar, gelukkig kan mijn chiropractor daar wel wat mee. Deze pijn kan trouwens ook druk op je borstbeen veroorzaken (is met elkaar verbonden qua spieren). Geen fijne combi. Josuus: voor jou ook echt de laatste loodjes nu hè? Hoe groot is nou jouw buik? Ik heb de "uitslag" gemist op facebook Afrola: wat goed dat de 20-wk echo helemaal in orde was!! Altijd weer een fijne gedachte. Jij hebt dus ook last van nesteldrang? Ik heb het nu vele malen erger dan bij mijn eerste zwangerschap. MissQ: ik heb jouw verhaal gelezen. Daar word je echt stil van. Prachtig verwoord en jouw pijn is zo tastbaar. Ik vind je een hele sterke vrouw en ik denk dat iedereen hier begrijpt dat je hier minder te vinden bent. Veel sterkte en een dikke knuffel! Mysunshine: het lijkt erop dat het bij jou wat rustiger is, of niet? En ik zien al de 30 in jouw banner staan. Nu nog 7 weken ongeveer! Wanneer moet je weer op controle? Oh wacht, ook de 24e toch? Spannend dagje voor ons met hopelijk alleen maar hele goede berichten!
Meiden! Ten eerste gefeliciteerd met jullie zwangerschappen en tweelingkindjes! Maar ik lees ook verdrietige verhalen over verlies, sterkte voor diegenen! (missQ, sterkte meid, met tranen heb ik je verhaal gelezen!!) Jullie weten als geen ander hoe bijzonder en verrassend het kan zijn als je hoort dat je in verwachting bent van een tweeling. Graag wil ik jullie ervaringen dan ook horen! Hieronder mijn verhaal. Ik hoop dat jullie mij meer kunnen vertellen. Alvast erg bedankt! We zitten nu met zoveel vragen en scenario's die door ons hoofd gaan!: Afgelopen donderdag hebben we een echo gehad om te kijken of er een intacte zwangerschap is. We hebben al een dochtertje van twee en voor haar hebben we een miskraam gehad, vandaar de onzekerheid en nu eerder een echo. Ik ben nu 7.3 wk zwanger. Afwachtend en hoopvol gingen we dus afgelopen week naar het zh voor een echo. Ik voel me heel goed, niet misselijk, dat had ik bij mijn dochtertje behoorlijk, dus ik was vrij onzeker of het nu wel goed zat! Daar lag ik, hopend op een intacte zwangerschap en mooi kloppend hartje, keken we naar het scherm! En daar was ons minimensje, wauw!! Een mooi kloppend hartje, mooi op schema! En meteeen erna het bericht: en daar nog een kloppend hartje, het zijn er twee! Wat?!? Overdonderd staarden we naar het scherm, twee? Dit komt niet voor in onze families, we zijn nog jong, op de natuurlijke manier zwanger geworden, dus tjee.... twee wonders was een complete verrassing! Echter, matig enthousiast, want een kindje was prima mooi op schema, het andere, tweede kindje klopt niet helemaal met termijn en is iets kleiner wat kan wijzen op een een vruchtje wat niet helemaal in orde is en afgestoten kan worden. Dit kan ten koste gaan van het goede vruchtje helaas is ons verteld. Of het kan uiteraard ook goed gaan en dat bij de volgende echo het kleine kindje is 'bijgetrokken' en we wel twee wonders kunnen verwachten. Of het kleine kindje gaat mis en wordt opgenomen in baarmoeder en het goede kindje groeit gewoon door (vanishing twin). Dus het kan nog alle kanten op en je kan er nu nog geen zinnig woord over zeggen! We krijgen volgende week weer een echo bij de gyn om te kijken naar de groei van de twee. Aan de hand daarvan weten we dus meer. Er gaan dus veel scenario's door ons hoofd, willen er nog niet teveel aan denken, maar dat doe je toch he?! We wachten dus nu de echo af van volgende week en laten de natuur nu maar haar werk doen. Wie heeft er iets soortgelijks meegemaakt? En hoe is dit afgelopen (positieve en minder positieve verhalen uiteraard welkom!) Liefs Hummie.
Wauw zeg wat is er veel gekletst... ben er even niet en weer 3 paginas vol Welkom nieuwe zwangere! Leuk! Weet niet meer wat ik allemaal gelezen heb hoor dus op jullie verhalen reageren is een beetje moeilijk zo tussen de bedrijven door.... Ik las wel iets over BV... Bij de oudste wel gedaan, maar had vanaf het beginaf aan al niet voldoende... veel bloedverlies gehad ook en BV word uit bloed gemaakt dus mijn lijf was bezig om weer op peil te komen en dan ook nog BV aan te maken was een beetje teveel gevraagd (en een ruime 9 ponder als kindje, die vroeg ook wel wat )wel 3 mnd volgehouden, eerst beide borsten daarna nog een flesje... dubbel op bezig dus... Bij de 2e een KS gehad, BV kwam amper op gang, wel weer geprobeerd want tsja ik had haar al zelf niet op de wereld gezet het minste was dan dat ik haar nog wel zelf kon woeden, maar helaas dat faalde ook.... Best moeilijk mee gehad! Maar we werden beide een stuk rustiger van de fles... Nu met de 2ling dus meteen gekozen voor de fles.... Geen stress, gewoon heerlijk genieten èn papa kon ook heerlijk de fles geven en de visite ook.... Zal je merken als je bezoek hebt rond flessentijd dat je de hulp erg waardeert Gister afscheid genomen van mn oude werk waar ik al ruim 6 mnd niet geweest ben... eind van de maand ben ik officieel uit dienst... Toch wel raar, bijna 10 jaar er gewerkt... Lekker uiteten geweest met collegas... meost wel weer dik5 kwartier naa rhuis rijden was dus een latertje gister èn manlief had de zorg voor de 4 kids wat hem toch wel even wat tegen viel Nu a.s. woensdag met Lieke naar het ziekenhuis ivm haar heupjes, ze is in stuit geboren dus ter controle foto en echo... Ook heb ik die middag een soll. gesprek... ben benieuwd! Zo tijd voor wat drinken
hummie welkom hier.. ik zelf heb dit niet mee gemaakt ik ken wel iemand waar ook het kindje achter bleef in groei en idd uit eindelijk is overleden geloof rond de 16e week. dit kindje was ook weinig meer van over.. bij de bevalling. het andere kindje doet het super goed.. is inmiddels al ruim een half jaar.. wens je veel geluk zegen en wijsheid.
Jeetje idd veel gekletst zeg! Borstvoeding, heb hier in het begin veel gekolfd omdat ze te klein waren om aan de borst te drinken, in de laatste week voordat ze naar huis mochten heb ik ze samen met de lactatiekundige aangelegd en dat ging na twee keer oefenen gelijk goed. Ik vond het zelf voeden geweldig en prachtig maar ook erg zwaar. Eenmaal thuis nog even volgehouden maar na twee weken toch besloten te gaan stoppen, het vergde teveel van mijn lichaam. Ik ging onder de 50 kilo dus dat was voor mij de reden om over te gaan op kunstvoeding. Ik had voldoende productie maar twee was teveel voor mijn lichaam. Ik denk zelf dat ik het met 1 kindje wel langer had volgehouden. Heb soms nog wel eens spijt dat ik gestopt ben maar ik moest op dat moment voor mezelf kiezen. Missq ook hier weer kippenvel na het lezen van je verhaal, respect hoor! Nieuwe zwangeren welkom Ben de rest alweer kwijt..
Hummeltje: welkom en (voorzichtig) gefeliciteerd met jullie (prille) zwangerschap. Ik heb er geen ervaring mee... Hier was bij de eerste echo maar 1 kindje te zien... Bij de tweede echo dus een extra grote shock! Ik wens je veel sterkte met afwachten!
Dankjulliewel voor het welkom! Fijn dat ik hier met 'lotgenoten' en de experts op het gebied van tweelingen kan praten! Meer dan afwchten kunnen we nu gewoon niet doen. De volgende echo zal meer duidelijkheid geven bij de Gyn. Tjeee meiden, borstvoeding bij een tweeling inderdaad, is ook zoiets wat nu oa in je hoofd rondmaalt, hoe doe je dat in hemelsnaam?! (met een peuterpubermeisje ernaast). Dat moet gewoon pittig zijn! Ik heb ons dochtertje gelukkig ruim een half jaar BV gegeven, maar vond het best zwaar af en toe hoor, zeker de eerste weken en na 3 mnd als je weer aan het werk gaat. Ik heb er wel enorm van genoten, heerlijk altijd even dat momentje samen! Candijtje, wow meid, na twee kinderen nog een tweeling! Wat een verrassing en wat zul je druk zijn! Ik kan me dan heel goed indenken dat je dan voor de fles hebt gekozen! Liefs hummie
@hummie, welkom hier! Hoop dat het met het 2de kindje goed gaat! @mm7, hoe was de pretecho???? Heb je t gezien haha
Ik durf eerlijk toe te geven dat we in het begin helemaal niet stonden te juichen. We wilden een kindje en niet twee. Maar het was gelukkig snel om. We waren er met een weekje aan gewend. De gyn zei dat er eigenlijk niemand juichend aan der bureau zat en vaak genoeg echt huilende mensen. (ze hadden dan vaak al 1 of 2 kinderen)
Breek even in, ben nu bij mn ouders eten dis lees straks evem terug : Wij krijgen een.......... Meisje!
Nou ik was ook echt helemaal in shock en zat daar ook te huilen aan het bureau van de VK.... MM7 gefeliciteerd, wat leuk nog een meid erbij! sUPER....!
Kun je een mix van bv en kv geven? Ik dacht altijd dat als je kiest voor Bv dat dan ook het enige is wat je geven kunt. Ik zie er best tegenop met twee, je wilt zelf toch wel een leven overhouden..ergens..en met een flesje kun je een voeding nog eens uitbesteden aan man of grote zussen. Zou het ook ogelijk zijn af te kolfen i.p.v steeds de borst tegeven of ben je dat de godganse dag in de weer met een kolfpomp? Jeetje, 104 maar bij 27 weken? Ik maak me nu toch wel ernstige zorgen met mijn 98 bij 13 weken of zijn het toch vooral mijn darmen? Pffffff hoe dik kan je eigenlijk worden? Jeetje, missq ik lees maar pas mee hier maar wat een verhaal. Het doet me wel beseffen hoe kwetsbaar ze toch zijn in je baarmoeder. Wat een vreselijke rotpech zeg! Sterkte..