ze krijgen hier wel wat christelijke dingen mee hoor maar we lezen niet in de bijbel,gaan niet wekelijks naar de kerk de andere waarde krijgen ze mee.
Maar een Christen is toch een Christen? Ik (wij) zijn dat zeker van plan. Maar ik vind niet dat wij over het geloof van welke Christen dan ook kunnen oordelen. Dopen omdat het altijd zo gaat, terwijl je zelf niet gelooft vind ik niet kunnen. Maar dan ben je gewoon niet gelovig, en is het meer een vertoning voor een feestje. Als je wel gelovig bent, en je bedoeling is ook om je kind dat mee te geven, vind ik ondanks dat je er verder niet actief in bent iets wat niet "fout" is. Eerder had je het namelijk over belijdenis. Dat gebeurt zover ik weet voornamelijk in gereformeerde kringen? Toen ik vroeger met mijn moeder mee ging naar de kerk (nooit verplicht) gingen wij naar een baptisten of pinkstergemeente, en daar speelt dat niet. Dat is gewoon een andere invulling, maar daarom toch niet minder? Gewoon anders. Ik reageerde misschien wat te fel, maar ik krijg wel vaker verwijten van mensen dat ik niet met regelmaat naar een kerk ga, en dat "hoort niet" Ik trek me dat te persoonlijk aan denk ik. Sorry als ik geagiteerd reageerde
Ik denk ook dat het sowieso mooi is om je kindje te laten dopen, ook als je zelf niet 100% voldoet aan alles wat de kerk leert en zegt. Als dat het criterium zou zijn, dan zou niemand z'n kind meer mogen laten dopen, want we maken helaas allemaal fouten. Ik denk ook dat als je zelf zoekende bent, het helemaal okay is om je kind te laten dopen. Jezus zegt toch zelf laat de kinderen tot mij komen? En ik denk dat ouders die er echt niks mee hebben hun kind sowieso niet laten dopen.Natuurlijk moet het niet een soort theater-ritueel zijn, maar ik denk dat mensen die hun kind laten dopen het sowieso niet zo beleven en toch wel bewust kiezen voor een doop. Dat je zelf misschien nog geen heilige op aarde bent mag volgens mij geen belemmering zijn om je kind te laten dopen. Zelf ga ik wel naar de kerk enzo, maar dit ff als bijdrage in de discussie.
Ben het helemaal met jou eens, ik heb ook nooit belijdenis gedaan, wij zijn nl katholiek, wij doen dus communie. Dan kan je wel roepen dat belijdenis wel telt, maar bijv communie niet , maar zo is het niet natuurlijk, mijn geloof geeft er een andere invulling aan dan het jouwe, maar is dus niet meer of minder, alleen anders. Christen is Christen, de manier waarop iemand daar oprechte invulling aan geeft mag je niet bekritiseren vind ik.
Melanie beschrijft het heel mooi vind ik. Maar ook dat is persoonlijk, ik merk toch in mijn omgeving, hoe zwaarder de kerk, hoe zwaarder de 'regeltjes' tellen. Mijn souders gaan 2 keer op zondag, wij 1 en ik ben de afgelopen maanden door een zware zwangerschap geen 1 keer geweest. Zijn vinden dat vrij erg, ik niet. Ik ben er thuis ook mee bezig. Maar sommige mensen kunnen niet door het plaatje heen kijken. Verder denk ik idd dat mensen die alleen voor de 'lol' hun kind willen laten dopen, nog moeite zullen hebben om een kerk te vinden die dat doet. Bij ons betekend de doop niets meer of minder dat je de intentie uitspreekt om je kind volgens het geloof op te laten groeien. Op volwassen (puber) leeftijd volgt bij ons dan (protestants gereformeerde kerk) de belijdenis. Maar wat maakt het uit wat voor naam het ritueel krijgt, de bedoeling erachter is toch hetzelfde?
Wij willen ons kindje graag laten dopen. Het is niet alleen de intentie om ons kindje in het geloof op te voeden. Ik vind het meest mooie van de doop dat daarin God eerst naar dit kindje toe komt. God zegt in de doop dat Hij wil dat het bij Hem hoort en dat Hij het nooit zal afwijzen! Hieraan kunnen wij ons kindje blijven herinneren in het opgroeien. Het lijkt misschien een keuze van ons, maar uiteindelijk is het de keuze van God en wij mogen daar deel van uit maken om die belofte door te geven. Ons kindje mag uiteindelijk zelf beslissen of hij/zij belijdenis wil doen en zelf de keuze wil maken om God te dienen. Maar daarin willen we het wel voorleven met al onze verkeerde dingen! En tsja of je nou 1 keer per maand of 2 keer per zondag naar de kerk gaat, ik kan daar niet zoveel mee. Uiteindelijk beslist God over wat er in je hart leeft en iedereen moet persoonlijk verantwoording afleggen. Zo zie ik het. Wel vind ik dat je niet zomaar moet dopen. Je belooft als ouders ook wat en zoals ik het zie is het een nieuwe belijdenis van je geloof en het aangaan van het avondmaal. Maar iedereen moet voor zichzelf uitmaken of je je belofte kunt nakomen denk ik!