jvtje, dat bedoel ik ook hoor, er is dan in mijn ogen een alternatief. skye, nou ik moet dan zeggen: ik vind dat kinderen dat moeten leren. Maar jouw kindje mag dan alles wat jij ook hebt?? Want toen ons moppie 1,5 ofzo was zag ze ook dat ik een gevulde koek ofzo at. Zij krijgt dan echt geen gevulde koek hoor, maar ik had voor haar een doosje rozijntjes of een nijntjekoekje o.i.d. Als jouw dochter om die gevulde koek had gevraagd en bv dr rozijntjes liet staan, dan mag ze dat, of niet?? Hoe doe je dat met alcohol of wat saskia zegt met koffie bv (als jullie dat drinken) of met prik??
Tulip, ik vind het ook helemaal geen rare gedachtengang hoor, en vind het ook helemaal niet raar dat jij je kindje dat zo leert. Maar ik ben waarschijnlijk gewoon iets makkelijker daarin. En ik vind dat het niet per definitie slecht is als je je kind wel een keer wat geeft wat jijzelf hebt. Ik geef mijn kind ook geen frisdrank en ze zal ook nooit om een slokje van mij vragen. Maar alsik wat eet, vraagt ze altijd wel wat ik daar heb en dan krijgt ze vanzelf te horen of zij ook mag of dat ik iets anders voor haar heb en dat accepteert ze gewoon. Dus waarom zou ik dan nooit wat kunnen geven van mijzelf.
haha! sushi is heeeeeeeeeeerlijk!!! Mijn dochter mag meestal wel wat wij eten. Maar ik eet dus geen chocolade waar zij bij is Op een feestje mag ze gerust een ieniemienie taartje. Als we friet eten, eet zij dat ook. Daarin ben ik dan weer niet moeilijk.
o trouwens over koffie. Mijn ouders geven mijn dochter wel eens een ieniemienie laagje caffeinevrije koffie. Volgens mij is dat niet zo erg toch? Ze vindt het erg lekker (wat ik niet begrijp want ik vind koffie ronduit smerig ) Maar ach, is alleen bij mijn ouders.
Mijn dochter drinkt wel eens kinderkoffie, minibeetje koffie met veel melk en chocopoeder in een espresso kopje
nee dat is ook niet per definitie slecht, maar in je vorige post kwam het anders op mij over, alsof je dus nooit nee tegen je kindje zegt, daar was ik verbaasd over, maar nu klinkt het al heel anders.
idd........en als ik als moeder niet wilt dat ze het krijgen en ik zeg nee...nou dan is het nee...geen moeite mee hoor!
Ja, daar kan ik inkomen Als ik het nu nog eens terug lees dan komt het idd over alsof ik nooit nee zeg, maar het ging mij meer om het feit dat het bij niet altijd nee is. De ene keer mag het wel en de andere keer niet
Toen mijn Dl 6 maanden was kreeg ze ook een tractatie met een lollie erbij . Ik vind het zo stom dat ouders niet logisch nadenken. Ik ben zelf niet zo moeilijk voor mijn DL ze mag zachte snoepjes hebben die niet gevaarlijk zijn. En als ik wat eet mag ze er ook van . Ze mag van mij dus geen harde snoepjes koffie frisdrank kauwgum en alchohol. Of andere dingen die niet voor kinderen zijn, Maar een hapje gevulde koek of frietje moet gewoon kunnen. Nou zijn er dagen dat ze niet snoept en soms dagen (verjaardagen) dat ze veel snoept. Ik doe daar echt niet zo moeilijk over alleen nee blijft wel nee bij de dingen die ik echt niet wil hebben.
Ik heb er opzich geen moeite mee om nee te zeggen en me daaraan te houden. Maar als ikzelf wat wil eten en ik wil niet dat mijn kinderen dat eten, maar ik heb ook geen alternatief (of wil ze geen alternatief aanbieden), dan zorg ik er wel voor dat ik datgene pas ga eten als mijn kinderen niet in de buurt zijn. Ik ga dus niet onder hun neus iets naar binnen werken en ze vervolgens zeggen dat ze niets mogen. Het kan dan dus wel gebeuren dat ik niet wil dat ze dat eten wat ik heb. Daar zeg ik dan wel 'nee' tegen (en houd ik me ook aan), maar biedt ze dan dus wel een alternatief aan
Nee oke dat doe ik dan ook niet Vindt ik ook best gemeen dan om te doen...ik eet meestal zo`n dingen toch als als ze in bed liggen hahaha...
moest ik toch even delen.. past ook mooi bij dit topic hier kunnen we het in ieder geval over eens zijn Vijftien jaar kipnuggets eten wordt meisje (17) bijna fataal - Bizar - AD
:x Het kan aan mij liggen, maar als je kind al sinds haar 2e (!!!) alleen maar kipnuggets eet, doe je als moeder zijnde toch ook iets niet helemaal goed : Ik weet ook echt wel dat een peuter nogal dwars kan zijn met z'n eten en dat zeker groente meestal niet bepaald tot de favorieten op het menu behoord (heb zelf gelukkig 2 fruitmonsters, dus da's hier geen enkel probleem ), maar dan ben je er als ouders zijnde wel nog zelf bij of je dan maar toegeeft aan de nukken van je kind of niet. ZEKER op die leeftijd. Vind het dan ook tamelijk hypocriet om nu te gaan roepen dat 'je hart breekt als je haar die vervloekte nuggets ziet eten'. (Ter nuancering: ik kan me heus indenken dat ze het daadwerkelijk op dit moment zo voelt, maar ze heeft het uiteindelijk wel zelf zover laten komen. Denk eerlijk gezegd dat zij daar een veel groter aandeel in heeft gehad -door in de peuter- en kleuterjaren haar dochter haar zin te geven- dan haar dochter)
Mja dat was mijn idee ook zo'n beetje Dat ze geen groente wil eten.. Dat gebeurd maar ze heeft heus niet al die jaren zelf kipnuggets gehaald