Hier absoluut geen voorkeur en ook niet extreem lang bezig geweest om zwanger te worden, dus die vlieger gaat hier ook niet op. Maar meis, wees blij dat je zwanger bent, dat is het mooiste gevoel en bijzonderste gebeurtenis die een vrouw mee kan en mag maken. En Wie weet vindt je zoon het later wel heerlijk om met mama te tutten en naar de zwaluwhoeve te gaan En misschien zitten ze er nog wel naast met het geslacht, 16 weken is vroeg hoor. Wij zouden eerst een meid krijgen bij 17 weken en bij 20 weken was het toch echt een jongen.. Maar probeer je gevoel niet te laten overheersen , het is zo een bijzondere tijd, geniet ervan. Ik heb een meid rondlopen die met autos speelt en soms niet onder doet voor de ondeugd van jongens, en heb een jongen waar ik niet van zal weten of hij van autotjes of poppen gehouden had maar het had mij echt niet uitgemaak.. (maar dat mag ik vast niet vermelden van sommige medeforumdames....)
ik zit hier onder het maken van de traktaties van mn dochter nog es over na te denken en kan eigenlijk maar 1 zeggen: je moet je kapot schamen
Dames, misschien even begrip voor TS. Net haar andere berichten gelezen en zoals ik het lees kwam ze er pas laat achter dat ze zwanger was en is ze niet bewust 'aan kinderen begonnen'. Ik kan me voorstellen dat je dan over de zeik bent, en als je je uiteindelijk dan ook nog eens verheugt op een kleine meid en je blijkt een jongen te krijgen is dat misschien wel ff moeilijk voor haar. Bovendien schreef ze het bericht een dag na de echo, kan me niet voorstellen dat ze het toen al heeft laten bezinken en er rationeel over heeft nagedacht, vandaar dat ze waarschijnlijk fel overkomt. Zullen we nu dus weer ff lief doen, met dit in het achterhoofd?
Een gevoel kan je niet zomaar 1,2,3 veranderen helaas... Ik plaats dit topic enkel en alleen uit hoop dat hierdoor mijn gevoelens enigzins veranderen.. En ik vind alle berichten van de meiden hartstikke leuk, ik zit te lachten en te huilen tegelijk!! Ik zal zeker van mijn mannetje houden, dat doe ik nu al maar nogmaals een gevoel kan je helaas niet zomaar veranderen.
ik snap niet zo goed wat jij bedoelt met het punt ze kwam er pas laat achter dat ze zwanger was ?? ja en dan weet je als nog dat je het geslacht niet voor het zeggen hebt toch?? en tuurlijk mischien is het de frustratie van de echo en denkt ze er nu anders over , maar ze had wel kunnen nadenken voor dat ze zo,n bericht online zet waarin ze eigelijk heel erg naar voren brengt dat jongetjes maar moeilijk en eigelijk niet goed genoeg zijn en meisjes nooit problemen veroorzaken !
Dat vraag ik mij ook af en op de zin wilde je zwanger zijn van een kind of van een meisje zal ik je zeggen, ik wilde nog niet zwanger zijn, het is een ongelukje.. Wel heb ik al jaaaaren de droom van een dochter...
ondanks het een 'ongelukje' is weet je op het moment dat je de verantwoordelijkheid pakt voor het kindje ( waar ik super veel respect voor heb overigs ) je eigelijk al hebt besloten dat ondanks het niet gepland is dit kindje er wel komt en je er van zou houden. met dat in je gedachten , maakt het dan toch ook niet meer uit of het een jongen of een meisje is! en tuurlijk mag je dromen over een dochter, maar dromen spreken niet altijd de waarheid , wie weet lezen we over een jaar een topic van je en schrijf je : ooit opende ik een topic omdat ik niet blij was met het geslacht maar nu ben ik de gelukkigste mama van de wereld .
Ik wilde niet reageren tot ik jouw reactie zag De allerliefste jongen vd hele wereld is toch echt mijn Sem....
Wie of wat is TS? In ieder geval, bedankt voor dit bericht, ik ben inderdaad niet gepland zwanger, echter is hij vanaf dag 1 dat ik het weer WEL gewenst.. Wat ik al tegen Tulip zei, Mensen kunnen boos worden en gaan veroordelen maar een gevoel daar kan je niks aan doen.. Net zoals relaties die kapot gaan omdat het gevoel er niet meer is.. Dwing het maar eens af! Ik ben een ontzettend gevoelsmens en mijn vraag was ook niet of mensen het er wel of niet mee eens waren maar of er mensen waren die dit gevoel herkende en die uiteindelijk toch het positieve zijn gaan in zien! Ik zal er zeker niet minder om houden van mijn kleine man. Ik ben ook heel erg blij met alle positieve reacties en voel mij er al een heel stuk beter bij (ook jongentjes pakken de stofzuiger, en meisjes die liever voetballen dan met barbies spelen) Ook het gedichtje vond ik supermooi en de tranen stonden in mijn ogen!! Bedankt lieve meiden, en voor de anderen vrouwen. Ik heb er bewust voor gekozen om mijn kind te houden, jongetje of meisje, ik houd nu al van hem!!!!!
En oja, dit is inderdaad mijn eerste kindje.. Daarom vind ik het waarschijnlijk juist zo moeilijk omdat dit mijn kans op een meid vermindert.. De kans is er natuurlijk nog wel, dit houd ik dan ook in mijn achterhoofd!!
"Vind ik leuk" Ik heb het topic niet gezien, vandaar mijn topic, ik zocht ernaar maar kon het niet vinden.
TS= topicstarter, jij dus. Missymaaike, ik bedoelde wat ts zelf ook al zei: dat de beeb niet gepland was. En dat ik de argumenten van 'je kiest voor een kind, niet een geslacht' dus nergens op vond slaan. Miimandy, nog veel geluk in je zwangerschap. Dat je maar een gezond jochie mag krijgen dat veel van winkelen en schoonmaken houdt haha
Hi Bri, ik heb dit bericht niet gepost om nare dingen te horen, hoe somige vrouwen er op reageren zegt meer iets over henzelf.. Ik vind namelijk dat je niet zomaar iemand mag veroordelen en elke situatie is anders. Ik trek mij hier dan ook verder niet zo heel erg veel van aan, in ieder geval niet persoonlijk, ik had ook liever gehad dat ik er een ander gevoel bij ervoer. Ik post dit omdat ik weet dat ik niet de enige ben en omdat ik ervaringen wilde horen van anderen zodat ik mij iets beter kan voelen!! Maar bedankt voor je concernss!!
ik ben het niet hellemaal met je eens op het moment dat ts er achter kwam dat ze zwanger was heeft zei de keuze gemaakt om het te houden , dus ze heeft gekozen voor het kindje in dit geval , kan dit kindje zowel een jongen of een meisje zijn ! dus vind ik jouw argument niet hellemaal kloppen
AHAA, ik al zoeken naar iemand met de naam TS, dommie!! Thanks Yupgup, vanaf dag 1 dat ik weet dat ik zwanger ben, hou ik van mijn kleine, mijn vriend heeft meerdere male gezegd dat ik het weg moet laten halen omdat wij er ondanks onze leeftijd (25) financieel niet aan toe zijn. Ik heb er voor gekozen deze klein man te houden omdat ik mijn liefde voor hem hoger heb zitten dan de financieen en gelukkig is mijn vent nu ook heel blij met het feit dat IK heb besloten onze kleine man te laten zitten waar hij zit!! Mijn mannetje hoeft niet van winkelen en schoonmaken te houden, wil wel een stoere vent hahaha maar blijven hopen dat de volgende een meissie is
Ik was ook inderdaad depressiever geweest als ik hem weg had laten halen dan dat ik nu weet dat het geen meisje is Of de zwangerschap nou gepland is, of niet gepland is, de kans op een jongen is er ALTIJD!!!! Dat ontken ik niet maar nogmaals, als mens weet iedereen dat gevoelens die ervaren worden helaas niet te sturen zijn. Nogmaals, ik zal ECHT niet minder van hem houden, in dat gevoel zitten mijn gevoelens voor mijn kind wel goed!
ik denk wel dat dit iets is waar je goed naar moet kijken en je gevoel serieuze nemen , en mischien toch is met iemand gaan praten ( niet dat ik zeg dat je gek bent hoor ) maar ik weet niet hoe diep dit gevoel zit en het lijkt mijn vreselijk om na je bevalling het zelfde gevoel te hebben en soms lucht praten echt op
Dat was ook de reden van mijn topic, zodat ik misschien meerdere mama's kon horen over zelfde gevoelens die snel verdwenen of na de bevalling, en zoals ik dat hier allemaal lees komt het helemaal goed met mijn kleine man en mij ik voel me al happier, ben net zelfs een speentje wezen halen met I <3 opa!! En mijn vent is superblij dat het een jongetje is, dus nu even lastig maar moet wel goed komen!! Ik praat er ook zeker over met fam en vrienden en zij weten me allemaal wel positieviteit in te praten!
voorkeur hebben mag en ik denk ook dat de meeste dat hebben sommige komen er voor uit andere niet.... maar dat je zo insteld op je voorgevoel en dan diep teleurgesteld bent begrijp ik niet zo goed, mijn man had nu een voorkeur voor een zoon, ik kan dat begrijpen die voorkeur... maar niet moest de gyne bv zeggen en het is een meisje dat hij diep teleurgesteld was en er zo vanaf zag.... hier wasde voorkeur minder dan in de tijd met mijn andere kindjes toen had ik echt zo iets van ik wil een zoon/dochter... en niet alle meisjes houden van jurkjes,strikjes etc ja de eerste paar mnden kan je ze dat aandoen en schattig maken maar eens ze een jaar of 4-5 zijn beslissen ze toch al gauw zelf wat ze graag dragen en doen, ik er eentje van bijna 6 die absoluut niet van strikjes en prullen houdt terwijl ik haar als baby wel kon optutten, we zeggen dikwijls er is een jongen aan verloren gegaan, en mijn zoon, das zo een gevoelig jongentje...