Mijn dochter zit op de psz, 4 x pw. Zie het eigelijk niet zitten omdat haar dan thuis te houden omdat dat echt haar uitlaatklep is (ben dan bang voor een overactieve peuter). Ga proberen toch zo snel mogelijk haar te kunnen brengen en halen en dat de kraamhulp dan even thuis kan blijven bij de baby ofzo? Of misschien dat de kraamhulp het wel wil doen?
Pfoe respect hoor dames. Ik heb dan wel 2 keer een ks gehad en kon die eerste week sowieso niets, maar anders had het mij nog erg zwaar geleken om alles zelf te moeten doen die eerste week. @ts: kun je je schoonmoeder niet opbellen en vragen om toch te helpen, aangezien ze het zelf heeft aangeboden? Ik vind het nu al zwaar met 2 kleintjes, dus ben ook bang voor die laatste paar weken, vooral met die nesteldrang wil je het gewoon netjes hebben. Persoonlijk zou ik er wel bij je man op aandringen op zijn minst na de kraamtijd 5 dagen vrij te nemen. Je hebt toch de tijd nodig om te herstellen. Mijn man neemt straks ook geen dagen vrij voor de bevalling, maar wel na de bevalling 2-3 weken. Ik heb dan vantevoren ook geen hulp ben ik bang, maar goed, dat zie ik dan wel weer .Vorige keer kon ik tot 42 weken alles zelf nog goed doen en ging ik met 41 week nog uitgebreid shoppen, maar deze zwangerschap is veel zwaarder.
Heb hier bij de psz wel ooit kraamhulp gezien die dat doet hoor.... Zelf probeer ik het ook zo snel mogelijk te doen.. oudste is sowieso leerplichtig... en ach we moeten het ritme, toch zo snel mogelijk ziet op te pakken, toch? hier heeft vent 2 weken vrij (als het goed is...) maar ach.... hulp met de nachtvoedingen etc. verwacht ik toch niet... (ook niet toen onze jongste pas met 8 maanden doorsliep) die hoop heb ik na de eerste laten varen....
Ik heb wel veel hulp van familie en mijn man. Heb bekken klachten waardoor ik het huishouden en de zorg voor de oudste niet allemaal zelf trek. De oudste gaat 2 dagdelen per week naar de peuterspeelzaal en slaapt elke week 1 nacht bij opa en oma. Zodra mijn man thuis komt neemt hij de zorg voor de oudste en het huishouden over, tegen die tijd kan ik zelf amper meer lopen. Na de bevalling heeft mijn man sowieso twee week vrij en neemt daarna evt. nog zorgverlof op. Dit omdat ik na de eerste een postnatale depressie heb gehad en ook ivm mijn bekkenklachten. @ Umm85: Als je dochter lopend naar de peuterspeelzaal gebracht kan worden dan mag dat, met de auto mag niet ivm verzekering ( en fiets weet ik eigenlijk niet)
Bij de 3e zwangerschap had ik last van zware BI en toen heeft mijn moeder vanaf week 20 geholpen. Ze bleef een paar dagen in de week (de dagen dat manlief op locatie moest werken) logeren en hielp me in het huishouden en (vooral) met de kinderen... Uiteindelijk werd het zo erg dat ik echt bedrust moest houden en toen is mijn moeder wekelijks ma/vr hier geweest... mijn man kon net overstappen naar een andere (betere) tak binnen het bedrijf dus die wilde (terecht) dit niet op het spel zetten door extra verlof op te nemen. Maar als je het echt niet trekt, gewoon hulp vragen!
heb ik toch geluk met mijn vent. Die is tot het overdreven af nu ik zwanger ben. Mag nog net zelf gaan verzitten en dan ben ik pas 5 weken hahaah. Dat wordt wat....Ben heel benieuwd hoe dat straks zal gaan. Toch schrik ik ervan als ik lees hoe sommige partners niet of nauwelijks betrokken zijn. En natuurlijk een en al begrip voor eigen zaken, drukke banen etc..., maar toch....
nou, mijn man heeft ook een eigen zaak en is straks een maand vrij!!! Op het moment dat ie zoveel werkt, houdt het ook in dat er veel geld binnenkomt en kun je hulp betalen. Komt er niet veel geld binnen, doet ie het niet goed. wat betreft kinderen brengen naar school/psz, zijn er geen andere moeders van kinderen die de kleine willen ophalen/wegbrengen? Ik zou verwachten dat ze je toch wel willen helpen daarmee? Mijn man heeft dus ook een eigen zaak en werkt zo'n 80/90 uur in de week en is erg actief in de kerk. Toch stopt ie nu tijdelijk met muziekmaken in de kerk, is hij een maand vrij en als huishoudelijke klus dweilt hij nu. Dat is nu te zwaar voor me. Voor de rest lukt me alles en gaat het erg fijn de laatste weken. Een man moet ook gewoon prioriteiten stellen en volgens mij doen de meeste mannen dat niet op de juiste manier.
Hier ook 36 weken zwanger van de derde (1e is 3 jaar en 2 maanden oud, 2e is 19 maanden oud). Ik heb makkelijke zwangerschappen en doe in principe alles zelf: boodschappen, stofzuigen, dweilen, alles verder schoonhouden, huis leegruimen (toch nesteldrang? ) en zooi naar het grofvuil brengen. Gaat tot nu toe op zich prima, maar ik merk wel dat het wat meer moeite kost. Mijn vriend heeft tot nu toe dus niet meer hoeven doen. Heb hem wel gevraagd vanaf komende week de "weekboodschappen" te doen, zodat ik daar niet meer mee hoef te zeulen, dat lijkt me wel zo lekker. En ik weet dat als ik hem iets vraag hij het zonder morren doet. Hoop (en verwacht) het gewoon weer zelfstandig uit te kunnen zingen tot de bevalling en erna ook wel. Vriend neemt geen vakantie op, maar is wel wat flexibel met zijn werk. Hij zal dus best 's ochtends kunnen helpen met de andere kids en aan het eind van de dag zorgen voor eten etc.
ik heb eerlijk gezegd amper hulp nodig gehad toendertijd, voelde me ehct topfit...heb tot op de dag van de bevalling ( precies met 40 wkn bevallen) gedweild en gestofzuigt...had wel enorme nesteldrang, maar vodn het ook fijn om zo mn tijd door te brengen. Man tilt wel echt zware dingen enz...maarja nu heb ik een zoontje van ruim 10 kg...en tja die moet ik ook soms best lang tillen, mot gebeuren Verder komt mn moeder wel es "oppassen "zodat ik bijv bepaalde dingen kan uitzoeken of opruimen, of weet ik veel...zodat ik in elk geval even mn handen vrij heb Als het aan het einde bijv niet meer echt gaat ofzo...dan kan mn moeder altijd die kleine even opvangen om te gaan wandelen oid.. Oh en na de bevalling heeft man wel bijna elke dag gekookt!! en de boodschappen gedaan, dnek dat ik dat pas oppakte na een maand of 3
Na mijn tweede zwangerschap bood iedereen aan te helpen als ik weer zwanger zou worden, het zou namelijk zwaar worden zo snel achter elkaar en ondanks alles toch elke keer bevallen (zie handtekening)! Jet was ook erg zwaar en ik zat met 26 weken met bi thuis! Niemand gezien, iedereen had het te druk! En ja, ik heb tig keer aangegeven dat het te zwaar werd en dat ik het alleen thuiszitten zat was! 1 keer is mijn vaders vriendin met haar dochter geweest voor een grote schoonmaak, toen de babykamer gedaan was zijn ze weggegaan en niet meer geweest om te helpen!
Lol, het is een startend bedrijf, en niet zo makkelijk in deze tijd allemaal he. Zal hem wel melden dat hij iets fout doet dan, anderen zullen vast meteen bergen geld in het laadje brengen.
Bedankt voor jullie reacties! Suus1983 Ik heb het mijn schoonmoeder gevraagd, maar ze reageert er niet op. Als je net van je zoon hebt gehoord hoe goed het gaat en 10 min. daarna je schoondochter aan de telefoon krijgt met: ik heb het zo zwaar, ik kan niet meer, kan je me helpen, dan geloof je blijkbaar je zoon. En ik ga niet smeken, dat is mijn eer te na! Mijn moeder woont erg ver weg, dus die valt ook uit. (al zou ze best een nachtje kunnen blijven slapen, maar helaas, ook dat heb ik al een paar keer gevraagd, maar doet ze niet) Ik heb mn man er weer op aangesproken. Hij vindt dat hij geen 4/5 weken vrij kan nemen van zijn werk omdat ik toevallig zwanger ben. Nou vraag ik daar ook weer niet om, maar ik vraag of hij even niet wil overwerken (structureel 3 uur per dag) en gewoon naar huis wil komen als zijn 8 uur er op zit. Het antwoord is ronduit nee, daar heb ik geen tijd voor. Huishouden is hij te moe voor, want hij werkt 12 uur per dag, konijn verschoont hij niet, want het is donker of het is weekend. Al met al krijg ik van iedereen te horen, zoek het maar uit. O en of ik na de bevalling met een week of 1,5 alles weer zelf kan doen, want ze gaan massaal op vakantie Ach ja, ik ben verder geen zeur ofzo hoor. Ben superblij met m'n derde kindje en weet dat als hij eenmaal een maand oud is, ik er heel anders tegenaan kijk. Maar voor nu wil ik alleen maar slapen, slapen, slapen!!!!!
Umm85, gelukkig is het zometeen voorjaarsvakantie en heb ik het er dan op zitten, dus dan hoeven we even niet heen en weer. De kraamzorg heeft hier aangegeven dat ze niet worden gebracht en gehaald. Ik heb nu een moeder uit de buurt gevraagd of ze het wil doen op de dagen dat ze niet hoeft te werken.
ik vind het toch schrikbarend om te horen dat sommige mannen zich zo gedragen mijn man doet nu regelmatig de afwas alleen, omdat hij wel ziet dat ik zo moe ben `s avonds. hij weet dat hij vrij kan krijgen van zijn werk of een paar dagen minder kan werken als het moet. en mijn moeder/schoonmoeder zitten nog net niet bij de telefoon te wachten op een telefoontje of ze kunnen helpen. nu ik deze topic heb gelezen voel ik me gezegend met zo'n omgeving.
Hier heb ik hulp van mijn moeder gekregen (van de week is ze een hele stapel was weg komen strijken (wel de babykleertjes en van ons pleegkindje maar goed) en overal even een doekje langs. Mijn vader hangt alles braaf op en helpt mee met verven en, boren etc. Mijn man doet de weekboodschappen als het uitkomt en ruimt zonder morren het speelgoed van de grond op, stofzuigt als ik het vraagen en laat mij overdag in bed slapen tijdens het slaapje van de oudste. Tja en mijn schoonouders?????????????????????? Tsjaaaaaa dat is een verhaal apart.... die hebben het al zwaar genoeg...... Willen graag de lusten maar niet de lasten. Dus tja, daar heeft deze schoondochter een stokje voor gestoken . Maar als ik kijk naar mijn zusje, net een week of twaalf zwanger en kotsmisselijk. Die brengt haar kindje overal en nergens onder want ze is zo beroerd. Tja....ik had toen twee pleegkindjes in huis (beiden onder de 2,5 waarvan een overvoed en dus loeizwaar) en dat deed ik zelf, kotsend en wel .
O ja, ik moet wel even mijn allerliefste Marokkaanse buurvrouw even in het zonnetje zetten. Toen ik zo misselijk was, kwam ze meer dan wekelijks aan met een pannetje soep. Kippensoep, bloemkoolsoep, tomatensoep en weet ik niet meer. HeeeeeeeeerlijK!! Daar knapte ik echt van op! Dat mens is goud waard. Ben zo blij met haar.
Ik ben zwanger van de eerste, dus heb hier geen andere kindjes rondrennen waar ik voor moet zorgen; dat scheelt vast een berg! Maar ik voel me nu ook gewoon nog prima, ik doe dagelijks boodschappen en wat huishoudelijke taakjes. Mijn man hoeft in het huishouden nu niet veel te doen, behalve als er iets zwaars getild moet worden. Hij zet overigens ook de stofzuiger weg voor me, maar vooral omdat hij niet wil dat ik dat doe, ik kan het fysiek nog prima. Hij haalt ook gewoon boodschappen als ik daar om vraag, maar ik vind het wel fijn om het zelf te doen, dus vraag het zelden. Ik geef hem nu ook juist de ruimte om hard te werken, zodat hij na de bevalling het op z'n werk rustiger heeft en dus vrij kan nemen. (Dat kan sowieso de eerste dagen na de bevalling wel, maar hij wil liever wat langer vrij of iig een aantal dagen per week de eerste weken.) Ik schrik wel van sommige verhalen hier hoor, ben echt blij dat mijn man me heel goed aanvoelt en veel dingen uit zichzelf overneemt, ook al heeft hij het ook erg druk met zijn werk. Lijkt me vreselijk wanneer je moet vragen of hij de vuilnis buiten wil zetten en dat hij dat vervolgens nog weigert ook, kom op zeg... ik zou niet eens weten wat ik dan met 'm zou moeten, zoiets simpels weigeren tegenover je zwangere vrouw... Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Ik heb verder dus geen hulp nodig, maar weet zeker dat mijn schoonzus wel zou helpen als het nodig zou zijn, en buren zouden bijvoorbeeld ook met plezier helpen met dingetjes.
Hier heb ik genoeg hulp. Mijn moeder past 2 dagen op en op die dagen kookt ze ook voor ons. Mijn man deed al veel in het huishouden maar nu helpt hij iets meer mee en in het weekend staat hij op zodat ik toch wat kan slapen, want sinds week 30 kan ik 's nachts niet slapen. Ik heb geen rijbewijs en daarom doe ik geen boodschappen. Best een luxeleventje maar toch vind ik het al te zwaar de laatste loodjes. Respect voor iedereen die geen hulp krijgt!!