Ik droomde als kind altijd van een meisje waarmee ik net als jij lekker kon tutten en roze jurkjes aan kon trekken. nu was de eerste hier een jongen (we wisten het geslacht niet bij hem) en wat was ik blij dat hij er was. Ik zag me helemaal niet als jongensmoeder, maar ook ik die dacht echt een meisjesmoeder te zijn is toch echt wel van gedachten veranderd, want jongens zijn geweldig. Bij nummer 2 wisten we wel dat we een meisje zouden krijgen en wat was ik blij met mijn kleine meid, maar mijn meisje is geen meisje meisje en doet het super tussen haar broers. Ze wil geen strikjes in haar haar, maar vind rose wel leuk, maar jurkjes en rokjes die draagt ze liever niet en ik, ik zie haar het liefst in stoere meisjes kleding en iet in dat rose met kantjes en dergelijke, terwijl ik dat altijd zo voor me zag en ook bij haar wel dacht te krijgen. Nummer 3 weer een knul en ik vind en het super, nog een jongen. Nummer 4 lijkt weer knul te worden en ik vind het geweldig nog een knul erbij. Praktisch zou een mesije veel makkelijker geweest zijn en ik zou het best leuk gevonden hebben toch een meisje te krijgen, maar onze knul is meer dan welkom. Ben dus straks mama van 3 knullen en 1 meisje, terwijl ik voreger alleen maar van meisjes droomde en wilde dromen, want jongens vond ik niets aan. Dus dat gevoel kan echt nog wel veranderen en tuurlijk hou je van je kindje wat het geslacht ook is, maar kan me de telerustelling best wel even voorstellen, maar zet je er over heen en ga genieten van al die stoere kleertjes en die stekeltjes of kuif straks bij je knulletje.
toen ik wist dat ik zwanger was eerste wat ik zei (MAAK NIKS UIT WAT HET IS ALS HET MAAR GEZOND IS) ik hoor van veel mensen dat ik jongetje krijg en heb zelf ook het gevoel maar je weet maar nooit. meisje of jongen maak niks uit eerste wat je moet denken dat het gezond is dan moet je blij wezen als je hoort dat het 2 beentjes heeft 2 armpjes dat het kortom gezond is . maar ok is jou mening ik zeg der niks over aleen vind ik het wel gemeen
Jammer dat er zo'n taboe ligt op een voorkeur hebben. Wat een veroordelingen, ik vind het juist GOED dat mensen hier over praten. En als je op je handen moet zitten, tjonge, lees de topics dan niet? Waarom zo gemeen doen naar iemand die deelt wat ze voelt? Als jij dat niet deelt, prima, laat het topic dan ook liggen. Volgens mij is het vrij normaal en menselijk om een voorkeur te hebben, wat niet betekent dat iedereen dat heeft of bijna iedereen. Maar je bent ook geen monster als je het wel hebt, en al helemaal niet als je dat toegeeft. Ik had ook een voorkeur. Bij de eerste en bij de tweede ook. Geen idee waarom. Ik weet zeker dat ik even dol was geweest op een jongen, dat heeft niks met dat gevoel te maken. Voor mij iig niet, het is hoe dan ook mijn kindje, ook als ik een knulletje zou krijgen.
Een voorkeur hebben is toch iets heel anders dan niet blij zijn met het geslacht vind ik.. En voorkeur heeft iedereen denk ik wel in meer of mindere mate.. Je hebt toch een beeld in je hoofd hoe het zal zijn en daar zit bewust of onbewust ook een geslacht aan vast..
TS, een jongentje is super!! enne ze zeggen dat jongetjes liever zijn als meisjes iig voor hun mama! meis je gevoel kun je niet negeren , het heeft denk ik ook te maken met wennen hoor! je had zo'n beeld van een baby-meisje... en nu krijgen jullie een jongen. je ideeen moet je denk ik nog wat bijstellen. En dat gaat ook zekers goed komen hoor! straks heb jij en lieve jochie in je armen en kun je je een leven zonder hem niet meer voorstellen!!! goede zwangerschap toegewenst!
Een lichte voorkeur hebben is inderdaad iets anders dan niet blij zijn met het geslacht. Overigens vind ik het woord 'voorkeur' nog altijd verschrikkelijk als het om iets als het krijgen van kinderen gaat. Je hebt gewoon niets te kiezen. Of moeten we straks allemaal naar de kliniek om het geslacht te selecteren, en dan ook meteen maar bruine ogen of blond haar omdat tja, we daar nu eenmaal 'lichte' voorkeuren voor hebben! TS, je hebt al heel veel mooie berichten ontvangen van jongensmoeders en hopelijk kun je je gaan instellen op de geboorte van je zoon. Ik vind het ook dapper dat je dit deelt en je teleurstelling zo probeert te verwerken, want je staat hier niet alleen. Denk alleen dat een kind geen aankleedpopje is of een kopie van jezelf. Het zal een heel eigen karakter ontwikkelen en meer voorpret bij het shoppen zegt niets over het verdere verloop en de impact dat het krijgen van een kindje teweeg brengt in je leven. Zoals anderen al hebben gezegd, een jongetje kan heel rustig mama willen helpen, een meisje kan een wildebras worden die geen strikjes in haar haar wil en al helemaal mama niet helpen in het huishouden. We zijn toch een beetje af van dat stereotype rollenpatroon? Ook genoeg mannen doen het huishouden inmiddels!
Ik ben iedere dag nog heel dankbaar en blij dat ik een gezonde meid heb rondlopen en een -voor zover bekend- gezond kind in mijn buik heb. Neemt niet weg dat ik heeeeel blij ben met het geslacht van de baby en dat ik de gevoelens van ts snap. Dit terwijl ik van dichtbij meemaak hoe pijnlijk het is om een kindje te verliezen (beste vriendin) of om geen kinderen te kunnen krijgen. (nicht) Het is zo dat zij ts begrijpen ondanks hun eigen verdriet. Zelf hebben ze ook een duidelijke voorkeur (gehad). Mijn beste vriendin is nu opnieuw zwanger en ondanks het verlies van haar kindje dat bijna volgroeid was heeft ze toch een sterke voorkeur en daar praten we ook over. Ze zou flink moeten wennen als het een ander geslacht is dan ze hoopt. Tja...het is een heel gevoelig onderwerp en het is logisch dat het zo veel verschillende gevoelens bij iedereen oproept. Het is inderdaad zo dat er veel topics over zijn de laatste tijd en ik merk bij mezelf dat ik het wil lezen dat zegt dan ook weer veel over mij. Blijkbaar toch iets waar ik (onbewust?) veel mee bezig ben. Overigens zegt mijn vader regelmatig dat je aan jongens meer hebt maar voel ik me daardoor totaal niet tekort gedaan. Ik snap het zelfs wel. Ik vind er namelijk totaal geen bal aan om met motorsport en vissen bezig te zijn en mijn broer toevallig wel. Volgens mij krijg je stereotypische benaderingen nooit helemaal de wereld uit. Ach ja, leven en laten leven denk ik dan
Ik kan je vertellen dat door alle positieve reacties die ik vandaag heb gekregen een stuk positiever ben gaan denken over mijn kleine man... Hij wil straks met mama trouwen!! Niet bij stilgestaan, en dat is er pas 1!!
Maar dat je niets te kiezen hebt, is rationeel, dat is een feit. Gelukkig, want eugenetica in die vorm lijkt me een eng toekomstbeeld (dat je wel zou kunnen kiezen). Een voorkeur is een gevoel. Net als teleurstelling. Die gevoelens zijn er gewoon. Wat de TS nodig heeft (dacht ik) waren mensen die haar een ander beeld over jongens konden geven of mensen met hetzelfde gevoel (want er is echt een taboe op dit soort gevoelens, en dat helpt niet). Ik kan me wel voorstellen dat de titel wat heftig is - ik zou het zelf ook niet zo formuleren, maar dat is een woordkeuze misschien. Ik zou trouwens zelf net zo goed heel blij zijn met een knulletje, los van dat ik een lichte voorkeur had voor een meisje. Het zou me in wezen niks uitmaken als ik ander nieuws bij de echo kreeg. Sterker nog, bij deze zwangerschap werd mij verteld dat er bij 12 weken al iets te zien was dat eerder op jongen dan meisje leek (dat vonden wij raar maar wel apart, zo vroeg al iets zien ). En nu vandaag de 20 weken echo en het eerste dat (dezelfde) echoscopiste riep was dat ze nooit meer een uitspraak zou doen want het was duidelijk een meisje.
Meiden echt heel erg bedankt voor jullie begrip en hulp!!! Dit helpt mij echt heel erg, ik zit mijn topic dan ook met tranen te lezen, zowel de negatieve als positieve berichten!! De reden dat dit onderwerp wellicht de grond uitschieten als paddestoelen zoals iedereen dit zo mooi zegt, is waarschijnlijk omdat deze taboe eindelijk wat doorbroken wordt en mensen er meer voor uit durven te komen wat zij werkelijk voelen! Ook ik schaam mij hier absoluut niet voor. Ook niet dat ik moest huilen dat ik hoorde dat ik een jongen kreeg. Eventjes heb ik mij schuldig gevoeld maar de echoscopist zei al meteen, meis iedereen heeft zijn gevoelens!! Ik ben er dan ook heilig van overtuigd dat mijn mannetje mijn alles zal zijn!! Dat is hij NU al!!! Dus voor iedereen die zo naar doet tegen mij, jullie hebben GEEN IDEE van wat ik WEL voor mijn kleine voel!!
Ik ben blij dat je al wat positiever bent. Jij dacht aan een meisje met een minstofzuiger. Nou, onze zoon loopt met de swiffer rond en helpt mij met het volladen van de wasmachine. Als ik jouw eerste bericht lees, moet ik zeggen dat ik daar wel van schrik. Een voorkeur hebben is niet erg. Maar als die voorkeur voor het ene geslacht zo sterk is, dat je een 'afkeer' hebt van het andere geslacht, dan vind ik dat ongezond. Gelukkig geef je al aan dat je van je zoon gaat houden. (Anders had je er ook niet aan moeten beginnen, vind ik.) Jongetjes zijn echt ook leuk hoor! Ze zijn anders dan meisjes. Maar ik denk dat jongens net zo veel 'voordelen' en 'nadelen' hebben als meisjes. Dat is een ongelukkige uitdrukking, maar ik vind het lastig om het goed te verwoorden. Er zijn dingen die je bij een meisje leuker zult vinden dan een jongen. Maar er zijn echt net zoveel dingen die bij een jongentje leuker zijn dan bij een meisje. En dan ben ik vreselijk aan het generaliseren, want ieder kind is uniek. Een meisje kan dus ook 'tegenvallen' als het gaat om mini-stofzuigertjes en strikjes in het haar. Misschien vindt zij daar niks aan. Maar dan heeft ze weer een heleboel andere prachtige karaktereigenschappen waar je enorm van zult genieten! Maak je niet te druk om jongen / meisje. Geniet van de zwangerschap - als je achteraf terugkijkt is het zo vlug voorbij gegaan. En belangrijker nog: geniet straks van je kind, met alle mooie en minder mooie dingen die het ouderschap je te bieden heeft!
hou nou toch eens op.. schrijven dat mensen naar tegen je doen. pff ik doe niet naar tegen je. ik reageer met het simpele zinnetje dat ik er geen begrip voor heb en dat ik hoop dat je er overheen bent tegen de tijd dat je kind geboren is. punt is gewoon dat MIJN mening is dat je best een voorkeur kan hebben, maar dat je niet blij ben en heel erg teleurgesteld ben als het het andere geslacht blijkt te zijn, dat dat voor MIJ onbegrijpbaar is. ik kan er niks aan doen, maar ik moet, zoals iemand anders al schreef, dan gelijk aan china denken.. en aangrenzend soort gedachtes. ik ben wél heel blij dat je ondertussen een ander gevoel aan het krijgen ben.
Ik ben blij dat je er anders over bent gaan denken, maar je kan het de dames die gereageerd hebben het niet kwalijk nemen. Je eerste post was nou niet zo positief als je laatste. Nogmaals ik ben blij dat je positiever erin staat nu, want je kindje verdient dat. ( en niet raar staan kijken als het bij de 20 weken echo toch een meisje is, die kans is er altijd . Al zal je dan weer moeten omschakelen =) )
Ik ben pas op de helft hoor, maar moet reageren! Ik ben 2 kindjes verloren, en ben blij dat ik eindelijk een levend kindje op de wereld heb gezet! En ja, ik had een lichte voorkeur voor een meisje, en alleen maar omdat iedereen in mijn omgeving meisjes heeft! Pas 4 maanden voor mijn bevalling werd er bij mijn buren een jongetje geboren en ik was om!! Meisjes zijn pestkoppen, gemeen en papaskindjes!! Natuurlijk, als ik een meisje had gekregen was het ook superleuk, maar jongens zijn toch rustiger, mamaskindjes en knuffelaars!! Wat was ik uiteindelijk blij toen mijn verrassing er was!!! en als ik nu die drukke meiden bekijk.... Die mij mijn lekkere knul maar! Voorkeur of voorgevoel mag, je hebt nu nog tijd om te wennen, maar als het zo blijft zou ik nog voor de geboorte met iemand gaan praten, dit kindje voelt het ook!
Weet je...als je in je hoofd een meisje denkt te krijgen..zie je ook alleen maar al dat mooie spul voor meiden in de winkel! Ga nu nog eens naar de stad...en ga nu eens echt alleen kijken voor jongens! Zoveel leuks..je kunt je blut kopen! Ik zie voor meiden alleen maar Roze-kantjes- zoet sappige dingen, en dat voor meiden veeeeeel meer in de winkel hangt dan voor jongens...maar ja ik ben een jongensmoeder..en kijk ook niet gericht en goed naar al dat meiden spul!
Ik had het niet tegen jou persoonlijk.. Dat jij mij niet kan begrijpen, begrijp ik weer, absoluut!! maar uitspraken als je moet je DOODschamen en bleghhh gaan er bij mij niet in, a. ik heb niet om dit soort uitspraken gevraagd, vroeg om hulp en ervaring en b. hun weten niet wat ik WEL voor mijn kind voel, dat is alles wat ik er verder over zeg
Ik dacht ook dat ik een meisje zou krijgen.. Maar dat kwam meer omdat mijn man en ik eigenlijk alleen maar over meisjes fantaseerden, dat kwam waarschijnlijk omdat we al een naam hadden voor een meisje ver voordat ik zwanger was en voor een jongen nooit verder over nagedacht. Toen mijn zus ook 2 meiden kreeg dachten we eigenlijk al helemaal niet aan een jongen. Helemaal niet expres ofzo maar meer omdat je al een beeld / bepaalde gedachte hebt. Toen met 17 weken zagen we dat het toch echt duidelijk een jongetje wordt. Eerst moest ik echt even omschakelen maar toen vertelde mijn moeder dat ze bij haar eerste kindje sterk een voorkeur had voor een jongen (omdat ze zich meer een jongensmoeder voelde) en ze kreeg een jongen (mijn oudste broer), ze was helemaal verliefd! Ik vond dit heel opmerkelijk omdat mijn moeder en ik heel sterk op elkaar lijken en een heeeeeeel goede band hebben. Bij de tweede wilde ze eigenlijk weer een jongetje maar ze kreeg mijn zus en ze was op slag verliefd! Ze heeft in totaal 4 meiden en 2 jongens gekregen. Toen besefte ik dat het ook eigenlijk niks uitmaakt. Later vertelde ze me dat ze echt niet kan wachten om oma van een jongetje te worden en dat vond ik superleuk! Ze is echt stapeldol op haar kleindochters en straks krijgt ze ook een kleinzoon! En wij krijgen een superschattig jongentje (voorgevoel ) Dus kop op, niet zo stereotype denken en geef het even de tijd om het te laten bezinken