Ja natuurlijk heb ik die angst tot op zekere mate wel. In principe gaan we wel voor langdurig, met de mogelijkheid dat een kindje blijft tot het uit huis gaat zeg maar. Maar de kans bestaat altijd dat hij/zij eerder naar huis zal gaan. Dat zal denk ik heel moeilijk zijn. Ik probeer dat te relativeren en dan te beseffen dat dat wrs het beste is voor het kindje en dat we dan iig wel hebben mogen bijdragen aan een beter leven voor hem/haar. Ik weet dat dat heel rationeel klinkt, maar gaandeweg het traject ben ik ook echt begonnen zo te voelen. Hoe het straks zal zijn als dit misschien echt zo gaat gebeuren weet ik natuurlijk niet.
Doe even zo reageren, precies jij verwoord het goed. Onze dochter weet later niet beter, maar ik kijk vooral naar mijzelf, zou het zo leuk voor haar (en voor mij) vinden dat ze een broertje/zusje heeft. En pleegzorg zou echt iets zijn wat ik graag zou willen. Maar eerst "even" de MMM door. Leuk dat je in het traject zit, wanneer kunnen jullie gaan opvangen? Precies! Door het op die manier te relativeren heb ik er zelf wel ietsje minder verdriet van. In ieder geval het verdriet voor haar is er een stuk minder. Wat overblijft is mijn eigen verdriet. Daar heb ik maar mee om te gaan en ik moet zeggen dat dat steeds wel beter gaat (wel met de nodige dipjes natuurlijk). We hebben de huisbezoeken gehad en krijgen in februari nog informatie-avonden. Daarna, dus ik denk vanaf maart, zullen we op de wachtlijst komen te staan. Dan kan het nog een maand duren, maar ook een jaar. Afhankelijk van wanneer er een match is. Idd echt ongelooflijk hoe dit ziekenhuis heeft gewerkt. Achteraf hadden we ook eerder aan de bel moeten trekken. Radboud valt gelukkig mee te praten en denkt mee! Onze kinderneuroloog is gelukkig heel betrokken. Onze dochter heeft medicijnen, ze heeft vorig jaar november de laatste grote aanval gehad. Hopelijk blijven de aanvallen nu helemaal weg. Over een half jaar nog een keer een 24 uurs EEG om te kijken of er nog epilepsie te zien is. Ze is gelukkig op haar medicijnen goed in te stellen en heeft ze weinig tot geen last op het moment. Gelukkig gaat het nu goed met jullie meisje! Maar ik kan me voorstellen dat je enorm geschrokken bent. Fijn he, als artsen zo betrokken zijn, dat haalt een groot deel van je angsten en zorgen weg. Dat je op iemand kan en durft te vertrouwen. Spannend hoor over een half jaartje. Als er dan niks meer te zien is (wist trouwens niet dat ze dat kunnen "zien") is ze er dan voorgoed vanaf? Door mijn zenuwpijn heb ik mijn twee paarden (stonden aan huis) moeten verkopen. We hebben nu nog grasparkieten in een buiten volliere en we denken eraan om een hond te gaan nemen. Altijd al een grote wens van mij. Onze dochter is autistisch en het zou voor haar echt heel goed zijn. Ik heb een topic in de lounge gestart, daar staat het hele verhaal op. Vandaar mijn vraag hihi Oh ga straks eens lezen! Wat naar dat je je paarden hebt moeten verkopen, prachtige beesten! Maar wel super leuk, dat jullie een hond overwegen! Ik denk dat voor een kindje met autisme (en voor jou natuurlijk ook) een hond super kan zijn! Honden en beesten in het algemeen voelen dingen toch vaak heel goed aan en communiceren op een heel ander vlak. Is je dochter erg autistisch of heeft ze het in lichte mate? En kan het samenhangen met haar epilepsie? (domme vraag misschien) Jullie nog plannen voor het weekend, wij gaan morgen naar de efteling, hopen op net zo mooi weer als vandaag! Leuk! Veel plezier! Ik moet werken Fijne dag meiden! Groetjes jopa [/QUOTE]
Girafje hoe bekijken ze een samenlevingstest eigenlijk? Via een echo of moeten ze wat slijm weghalen om te beoordelen of er nog levende zaadjes zijn?
*zucht* even een ego bericht. Zit pas op dag 28 en vanmorgen al ongesteld geworden Volgens mij begint me cyclus een beetje van slag te raken na een jaar. Deze maand maar eens gaan tempen. Iemand die weet hoe dat precies werkt?
He bah wat balen zeg:x Tempen: je moet iedere ochtend meteen als je wakker wordt, eigenlijk iedere dag dezelfde tijd maar dat deed ik niet, tempen. Dus niet eerst opstaan, plassen of wat dan ook. Na je ei stijgt je temp 0.2 tot 0.5 graden en dan kun je zien of je een eisprong hebt gehad. Ik weet niet of je een telefoon hebt waar je apps op kan zetten. Fertility Friend is een fijne site waar je je temp bij kan houden. Hij bepaalt dan ook zelf of er een ei is geweest.
Hallo meiden, Tjonge, het loopt storm hier! Al even geleden heb ik een paar berichtjes hier gepost maar toen liep het nog niet echt hard. Wat gezellig dat zoveel meiden zich aansluiten. Ik neem gelijk een 'abonnement' want ik vind het zo fijn om jullie berichten te lezen. Alleen maar herkenning... Ben de topic waarin meiden om de haverklap zwanger worden, waar ze nog balen als het in één ronde niet lukt, waar ze 'opscheppen' dat het zo snel gelukt is enz. helemaal zat. Sorry, beetje gefrustreerd . Daar kunnen zij natuurlijk niets aan doen maar ik vind het wel confronterend. Fijn om hier een eigen 'hoekje' te hebben! Maia en Rose, jullie ken ik nog vaag van de oktobermama's 2009! Jaja, ik heb ook een dochter . Leuk om jullie hier weer te treffen. Ik lees dat veel van jullie ook continue aan het afwegen zijn om de MMM niet of juist wel in te gaan... Ik zit ook erg met dat dilemma. Op onze dochter hebben we destijds ruim 2 jaar moeten wachten en hebben we na 1,5 de eerste onderzoeken gehad (alleen echo + zaad- en bloedtest). Daar kwam niets uit en uiteindelijk raakte ik na 2 jaar spontaan zwanger. Maar oké, nu zijn we weer bijna anderhalf jaar verder en ik denk toch heel sterk dat er toch iets mis is met me... Zou graag meer/betere onderzoeken willen hebben (bijv. naar endometriose, poliepen e.d.). Maar ik schrik er ook weer van terug... Na iedere maand weer een teleurstelling verwerkt te hebben denk ik: 'En nu ga ik echt bellen' maar dan doe ik het uiteindelijk toch weer niet... Stom hè... @ Lobi/Rose ik heb voor de eerste zwangerschap ook met Fertility Friend gewerkt! Werkte erg fijn. Je leert je lichaam zo goed kennen dat ik nu eigenlijk altijd zonder het programma weet wanneer m'n ei eraan komt. @ samenlevingstest. Wij hebben de onderzoeken bij het AMC gehad en daar doen ze inderdaad niet aan de samenlevingstest (volgens mij alle acedemische ziekenhuizen niet?). Het blijkt inderdaad een nogal onbetrouwbaar onderzoek te zijn.
Hee Jiska wat leuk ook een dochter. Iemand zei het van de week al maar inderdaad veel moeders met dochters hier Ik snap wat je bedoelt met die topics, ik vermijd ze ook vaak. In mijn omgeving stopt iedereen met de pil en hoppa zwanger, soms vind ik dit wel moeilijk. Een vriendin van mij is tegelijk met de pil gestopt met mij en die gaat al voor de 2de en ik ben nog niet zwanger grrr. Ach ja het zal ons hopelijk ooit nog wel een keer gegunt worden. Maar wat ik begrijp heb je ook nog geen contact op genomen met de huisarts?
Balen meid, altijd weer een teleurstelling he die nare ongi. Ik temp ook, als je vragen hebt hoor ik wel (zag dat Lobi al eea had uitgelegd) Groetjes jopa
Hier ook een dochter!Heerlijk he!! Ik kan er ook niet zo goed tegen hoor, die topics waar meiden al beginnen te klagen als ze niet binnen 3 rondes zwanger zijn. Of juist t tegenovergesteld, dat ze de eerste ronde zwanger zijn en dan gaan vertellen hoe ze dat gedaan hebben ofzo. Of tips gaan geven... Heerlijk dan een topic zoals dit!!
Natuurlijk Lobi, ook mij lijkt het heel erg moeilijk als er hier geen tweede mag komen. Maar dat is idd mijn eigen verdriet (en manlief) en niet die van dochter. Veel sterkte meid, moeilijk hoor! Ik denk dat we die angst hier allemaal wel wat hebben. Sterkte dus voor iedereen hier!! Spannend zeg, klinkt goed. Lijkt mij zo zinvol om met pleegzorg kids een leuke(re) jeugd te geven. Manlief is hier gelukkig ook voor in. Hoop dat de wachtlijst kort is en jullie snel een kindje mogen opvangen! Wat leuk dat jullie er beide positief tegenover staan! Mocht je vragen hebben (t.z.t.) dan stel ze gerust hoor! Zeker fijn zo'n ziekenhuis / arts. Daar hebben wij het echt mee getroffen. Medicatie zorgt ervoor dat ze zeg maar geen epileptische activiteit is (onderdrukt zeg maar) maar helaas geeft dat niet de garantie dat de epilepsie weg is. Dan moeten we gaan afbouwen. Voorlopig doen we dat nog niet. De aanvallen die ze vorig jaar heeft gehad (januari en november) waren groot. Dus even rust inbouwen met medicatie. Hoop wel dat we weer een keer proberen met afbouwen. Eerst weer even vertrouwen krijgen. Wat een schrik zeg... Zo'n klein meiske en dan al zulke medische toestanden. Gelukkig doet ze het nu goed, maar ik kan me voorstellen dat de angst er goed in zit! Hopelijk zal t afbouwen in de toekomst goed verlopen! Is het trouwens ook gevaarlijk eigenlijk? Of vooral als ze zich bezeert tijdens een aanval? (als je het vervelend vind dat ik deze vragen stel, moet je t maar gewoon zeggen hoor!) Hond is ook voor mij erg welkom idd. Ik werk niet meer door de zenuwpijn en dus een maatje is erg leuk. Ook lekker wandelen / fietsen / (met mate allemaal) lijkt mij erg fijn om te doen. Ja heerlijk hoor! Ik hoop dat jullie een lief kameraadje zullen vinden!! Enne geen gekke gedachte hoor, ze zijn nu aan het onderzoeken of dat er samenhang is tussen de epilepsie en autisme. (wetenschappelijk zeg maar) maar ik denk zelf dat er zeker een link is. (ook met het doorlopen tot 42 weken. Hersentjes kunnen een overontwikkeling hebben doorgemaakt. Kinderen met epilepsie blijken vaak ook autisme te hebben. Wij zijn voor nu "blij" met de diagnose en leren ermee om te gaan. Poe... dat is nogal wat zeg... Ik kan me voorstellen dat deze onderzoeken voor jullie niet meer echt heel relevant zijn, maar zeker in relatie tot doorlopen tot 42 weken is t wel heel interessant en relevant om te onderzoeken! Sterkte meid (al moet ik eerlijk bekennen dat ik ook graag had willen werken) Wat voor werk doe je? Na bovenstaande gelezen te hebben kan ik me dat goed voorstellen ja! Ik ben zelf studieadviseur op een school en er is open dag dit weekend.
Lobi ja sommige meiden pffff, ik hou meestal maar me mond want anders heb je het meteen gedaan hahah. En vaak ook geen zin in die langdradige discussie in een topic. Ben blij dat ik hier mee kan praten