@ zieke baby's: jeetje wat een hoop! Hopelijk blijft Sanne idd fris en fruitig Iedereen beterschap! of het nou tandjes of virusjes zijn... vervelend en sneu is het altijd! @ vakantie: wij gaan in juni 1,5 week naar Het Land van Bartje van Landal. Hoop dat we dit keer meer geluk hebben qua zieke kids Er is iig veel te doen voor de kleintjes, dus helemaal leuk. Ook blij dat manlief vroeg vakantie heeft dit jaar. We zijn er echt aan toe! @ banaantje: die Caitlin, hihi, zul je altijd zien dat het dan ineens beter gaat. Lastig met je gewicht zeg! Kan me voorstellen dat je niet zoveel af wilt vallen nu, maar zo te horen doe je er alles aan om het tegen te gaan @ waterpokken: ik dacht er ook laatst aan, nog 3 maandjes wachten graag en dan mogen ze komen! Je kunt het maar weer gehad hebben, denk ik dan @ maryloes: groot gelijk dat je even gaat hardlopen, je hebt het verdiend na zo'n week! Fijn, bijna je man weer thuis! @ hier: weer een K-dag, zoveel aanvaringen met Lucas dat het echt niet leuk meer is. Ik ben nu op zoek naar iets van opvoedkundige ondersteuning/advies omdat ik het idee heb dat we iets niet goed doen ofzo, het wil gewoon niet. Misschien dat diegene eens kan observeren en adviseren... verder ben ik het eventjes vergeten...
@Mrs Hair: Ik heb wel eens ergens gelezen dat babies inderdaad flinke koorts kunnen krijgen door tandjes. Nou moet ik wel zeggen dat het een rare tijd is nu, want er heerst vanalles, dus voor hetzelfde geld is het niet te wijten aan tandjes maar een bacterie, of een samenloop. Ze zeggen ook wel eens dat kindjes juist ziekig/verkouden worden vanwege de tandjes omdat hun weerstand dan minder is, toevalligerwijs was bij alle keren dat Caitlin ziek was inderdaad het geval dat er ook tandjes in het spel waren tot nu toe. Sterkte voor jou en Liesbeth, hopelijk zakt de koorts gauw. En die chagrijnigheid bij een 'lastige' baby komt me bekend voor want dat heeft die man hier ook altijd (En eerlijk is eerlijk, soms word ik ook chago als ik niet meer weet wat ik moet doen). @MamaMarije: Sjonge, wat naar voor je zeg, steeds die aanvaringen met Lucas. Ik kan me voorstellen dat je daar even moedeloos van wordt. Hulp van buitenaf, een opvoedcoach, is natuurlijk nooit weg. Misschien dat juist door een andere manier van benaderen de driftigheid bij Lucas wat minder wordt. Soms weet zo iemand heel goed de vinger op de zere plek te leggen. Maar vermoeiend is het wel voor jou zo, zeg, sterkte ermee *knuf* Land van Bartje ben ik ook wel eens geweest, was zeker leuk, dus een goede keus MamaMarije. Prachtige fijne huizen.
Ik ben ook niet meer te genieten na een dag met zieke kids hoor! Herkenbaar dus Heb idd ook wel eens gehoord dat tandjes en virusjes vaak samen gaan... jippie . De weerstand schijnt idd slechter te zijn. Ik geloof wel dat de 'regel' is dat verhoging van tandjes kan komen, en echt koorts (dus boven 38 graden) te maken heeft met een virus. @ banaantje: ja, het is doorvermoeiend zo... Vandaag kreeg Lucas een driftbui van ca. een uur omdat zijn broodkorst op de grond viel . Ik weet het gewoon echt niet meer dan. Met een beetje geluk komt er maandagavond iemand langs om eens te praten en daarna een plan van aanpak te maken voor ons en de kindjes. Ik geloof ook echt dat het slechte slapen van Benjamin een belangrijke oorzaak is. Fijn dat jouw ervaringen met Land van Bartje goed zijn! @ mrs hair: heeft de borst een beetje geholpen bij Liesbeth? Sneu altijd, als ze zo ziek zijn Die mr hair... vertel hem maar dat hier een lotgenoot zit, hihi
Bah, moet even iets kwijt hoor... Ik erger me dood aan een bepaald topic waarbij iemand zwanger is en graag een meisje wil hebben, maar die heeft echo gehad en het blijkt een jongen en is nu goed teleurgesteld. Die reacties daarop! My god, mijn mond valt open, wat een stelletje onbeschofte mensen bestaan er toch, door iemand te gaan lopen veroordelen vanwege haar gevoelens... Natuurlijk is het geslacht van ondergeschikt belang aan de gezondheid, maar waarom zou iemand geen voorkeur mogen hebben, ik vind het zo gemeen dat iemand zo op z'n ziel wordt getrapt terwijl ze er niks aan kan doen.
Ja, dat is het grote nadeel van een forum ... ik snap heel goed wat je bedoelt hoor, ik kon me daar ook altijd KAPOT aan ergeren... Als je het dan niet eens bent met iemand, reageer dan gewoon niet. Of heb tenminste het fatsoen om netjes te reageren. Blijkbaar is dat voor sommige mensen erg moeilijk. Ik vraag me wel eens af of ze dit in real life ook tegen zo iemand zouden zeggen
Nou MamaMarije ik ben het zooooo met je eens!!! Oja en die broodkorst, hihihi, ik kon een lachje niet onderdrukken, een driftbui om een broodkorst! Maar wat moet dat vreselijk voor jou zijn om te handlen. Weet Lucas dan zelf wel aan te geven waarom die zo boos wordt?
Ik denk dat hij daar nog wat klein voor is Banaantje... Gevoelens benoemen duurt echt heel lang... Hugo kan dat zelfs nog niet zo goed, begint nu te komen... Of vergis ik me Marije? En over die zwangere dame/ongevoelige reacties: je ziet die topics soms van ver aankomen.. Ben blij dat we in ons clubje altijd zoveel respect voor elkaar hebben...
Dames: wat vinden jullie: Morgen hebben we een etentje met de beste vrienden van Mr. Hair. Is in Nieuw-Amsterdam, dus een eind rijden. Volgende opties: Liesbeth mee en in het campingbedje slapen (dat hebben we nog nooit gedaan dus weet niet of het een succes wordt, en ze moet dan ook weer wakker gemaakt worden en een uur in de auto terug), of opa en oma hier thuis oppassen (voordeel: ze slaapt in haar eigen bedje, nadeel: ze is nog nooit savonds door iemand anders naar bed gebracht en in de avond is ze sowieso niet zo makkelijk). Ik kom er niet uit... Duivels dilemma.. Ik ga net zo lief niet, maar dat vindt mr. Hair geen optie...
@mrs hair: moeilijk dilemma! Mijn (hele lichte) voorkeur zou uitgaan naar slapen in haar eigen bed, maar kan me voorstellen dat je het lastig vindt om haar door iemand anders in bed te laten leggen, vooral als het 's avonds zo moeilijk gaat. @banaantje: hoe gaat het met jullie? Wel fijn dat je met je ouders en collega/vriend over de zwangerschap kan praten, lijkt me wel zo prettig! @mamamarije: heel goed dat je hulp ingeschakeld hebt en dat ze waarschijnlijk maandag al komen kijken. Want dit klinkt echt niet leuk... Pfff, een driftbui van een uur om een broodkorst... *nogmaals een hele dikke knuffel* @banaantje/topic: verschrikkelijk ja, die veroordelingen! Blij dat wij hier wel respectvol met elkaar om kunnen gaan...
Maryloes, fijn dat je man morgen weer terug komt! MamaMarije, fijn dat er maandag iemand langskomt om te praten en een plan van aanpak te maken. Die driftbuien, dan is je kind zo onbereikbaar hè! Danique heeft de laatste periode vaak aan het eind van de dag dat soort bodemloze buien met gillen en huilen, dat gaat maar door, pfffff. Ook heel zielig want ze zit er dan echt in vast. Brullen, met lange uithalen, "ik moehoeoet huilen, wihilhiiiiiiiil niet huilen, neeeeeheeeeee mama, ik huil nuhuuuuuuu, morgen ga ik ook huileeeeeeeeeeeeee, heb nog traantjes, wil niet huiluhuhuuuuuuuh!". Ah gosh! Mrs Hair, als Liesbeth nog koorts heeft zou ik haar denk ik in haar eigen bedje laten slapen. Zomervakantie : waarschijnlijk gaan we weer zeilen. Afgelopen zomer met zo'n kleine baby niet gedaan, maar de laatste jaren huurden we een zeilboot in Turkije voor 2 weken. Lekker dobberen in het warme blauwe water, aanleggen in kleine baaitjes met 1 steigertje en een 'restaurantje', zon op je snuit en wind in je haren...... laat mij morgen maar vertrekken! Het is sinds Danique wel wat 'ingewikkelder' geworden en ik moet nog even bedenken hoe we dat met 2 kleine kinderen gaan doen. We zijn met D. 2x wezen zeilen, 1x met 10 maanden en 1x met 22 maanden. Beide keren was ze nog zo klein dat ze veel vast zat in een stoeltje, overdag nog 1 of 2x sliep, dat is nu natuurlijk niet meer zo. En aandacht hebben voor de boot en voor 2 kindjes kan best lastig zijn op momenten.
@Natas: Mag ik mee???? Dat klinkt het super goed zeg! Ik heb het wel eens gezien op tv bij Yorin Travel. Dat zag er in zijn geheel niet slecht uit! **understatement** @mamamarije: Goed van je om meteen actie te ondernemen. Wij hebben het ook gehad met Julia, toen Emma er net was. Is hier iemand 2x geweest van het CB en heb ik wat handvaten gekregen om om te gaan met de buien van Juul...positief opvoeden heette dat geloof ik. @Driftbuien: Hier meer huilbuien. en dan zegt ze: ik wil gewoon even huilen, ik ben zo moehoe!!! @Mrs Hair: Ik zou denk ik ook kiezen voor de optie opa & oma. Desondanks iemand anders haar naar bed brengt, is ze wel in haar eigen veilige omgeving, dus minder prikkels denk ik. Maar ik snap dat je het moeilijk vindt hoor....maar vind het aan de andere kant wel heel goed van Mr Hair dat thuis blijven geen optie is @Zieke kindjes: Nou, gisteravond hadden we echt het hoogtepunt. Emma wilde alleen maar bij mij hangen, mij in zicht hebben en voor de rest niks. En dat terwijl Julia nog in bad zat, ik nog eten moest koken (wil graag om 18 uur eten ivm sporten) Emma zelf nog moest eten en Guido natuurlijk nog op de zaak was.....grrrr....Steeds krijsen en dikke tranen! Volgens mij is/was het bij ons een combi van ziekjes zijn, tandjes én een sprongetje want mevrouwtje is opeens een stuk bewegelijker. Omdraaien vanuit zitten, op de buik liggen en spelen en proberen vooruit te komen. Heb haar vandaag nog niet gezien, maar volgens papa is er niks meer aan de hand. Ze was erg vroeg wakker, 6.30, maar wat wil je met al die uren slapen. Op een gegeven moment ben je natuurlijk klaar met slapen! Julia gaat straks met papa mee naar kantoor, kan ik even met Emma boodschappen halen. Met een peuter en baby gaat was moeilijk alleen. Guido kan vandaag een giga opdracht binnen halen....heel spannend!
Mamamarije, goed van je dat je hulp inschakelt. Ik zit er zelf ook aan te denken...maar ben nog niet zover dat ik bel. Hier gisteravond ook een uur lang een driftbui, ik werd er gek van. Ze was gister op het kdv en werd te vroeg naar haar idee opgehaald en ik maar denken dat ze dat fijn zou vinden omdat ze 's ochtends nog aan het huilen was dat ik haar wegbracht. Ik heb haar op een gegeven moment bij kop en kont opggepakt en in de auto gezet.pffff..ik weet het op dat soort momenten ook niet meer. Ben benieuwd wat ze zeggen, als het jou nou bevalt neem ik misschien ook wel de stap. Maar zit me constant af te vragen, is dit nou "normaal" koppig peutergedrag of pakken we het verkeerd aan?
Goed, kwam even een peuter tussendoor, die heb ik nu met papa naar buiten gestuurd. Overigens is de ingreep van manlief enorm meegevallen. Ik had vanochtend vroeg al het idee dat ik het niet ga trekken vandaag, die constante strijd om alles, word er zo moedeloos van. En dan fijn ook deze week de maan- en dinsdag vrij . Zijn nooit voor mij de beste weken... Overigens maandag voor mezelf naar de huisarts, ik heb echt al dik een maand onverklaarbare blauwe plekken op mijn benen, van de week met zwemmen viel het me pas goed op, 15 blauwe plekken zonder dat ik me kan herinneren me te hebben gestoten en laat staan 15 keer. En herinner me dat ik vorige maand in tennisrokje ook al dacht, hoe kom ik aan al die plekken? Vreemd he? Maar eens kijken of de dokter daar iets van weet? Mrshair, tja lastig, is Liesbeth wel in goede doen? Anders zou ik haar thuis laten, zit je zelf ook wat rustiger. Mamavanjuul, leuk dat Emma nu ook probeerd vooruit te komen! En fijn dat ze weer wat is opgeknapt.
@ mrs hair: ik zou Liesbeth thuislaten. Lekker in haar eigen bedje, eigen huis en eigen luchtjes. Hier gaat vaak het naar bed brengen door opa/oma veeeel makkelijker dan bij onszelf . Goed van Mr hair dat ie een beetje 'doordrukt', maar ik snap je gevoel heel goed, zeker als het zo de eerste keer is. Wat betreft Lucas en gevoelens: meestal wordt ie er alleen maar bozer van als ik gevoelens probeer terug te koppelen. Waarom-vragen zijn idd nog heel moeilijk. Behalve als ik vraag: Lucas heeft Benjamin geslagen!' Dus tja het wisselt... @ kipkip: de stap voor mij om hulp te zoeken waren doordat ik me drie dingen realiseerde: - als iemand tegen mij zegt: wat heb je leuke/lieve/brave kinderen! Dat ik dan meteen denk: "nou je moest eens weten wat voor blagen het zijn" - Het eerste jaar met Benjamin is voorbij en het enige wat ik kan denken is: "wat een K-jaar was dit!" Ik kijk Benjamin bijna groot en kan niet genieten van zijn baby-zijn - Ik ben soms bang dat ik mezelf niet in de hand kan houden Deze drie dingen zijn nou niet bepaald statements waar ik me prettig bij voel en zo'n ouder wil ik niet zijn. Ik wil een mama zijn die geniet van de kids (ondanks de drukke/driftige dagen) en die niet constant alleen maar negatieve dingen ziet. Ik wil ook niet de hele dag nee roepen en boos zijn, schreeuwen tegen de kids, etc. Plus, ik merk dat de kinderen er onder lijden, dus dan is het duidelijk. Ik weet ook gewoon echt niet meer wat ik moet doen. Deze coach is idd ook opgeleid in het 'Triple P'-opvoeden (denk dat je dat bedoelt mamavanjuul, of niet? Dat is positief opvoeden ja. Daar kan ik me goed in vinden. Bizar trouwens, die blauwe plekken! Goed om even na te laten kijken als het nieuw is voor je. @ mamavanjuul: wat spannend van Guido's opdracht! Wanneer hoort hij of hij hem krijgt? Sneu voor Emma dat ze gisteren zo overstuur was. @ natas: ah gos... D. dus ook ja Ze zitten dan gewoon zo met zichzelf in de knoop! Dan voel je je als mama echt machteloos... Wat een heerlijke zomervakantie en wat dapper zeg!! Met 2 kleine kids gaan zeilen, ik vind het heel stoer.
@Kipkip, Mamamarije & Natas: Ik herken me in al jullie verhalen wel over de peuters Volgens mij is het echt allemaal een fase (zucht) en is het ene kind wat explosiever als de andere. Ik heb ook vaak genoeg op de bank zitten janken om Julia hoor! Omdat ze soms zo onuitstaanbaar is, verwend en dwars! Dan heb ik het om 8 uur al helemaal gehad om dat ik dan al zo vaak heb gewaarschuwd Ik was ook altijd van het "waarom" vragen, maar dat kunnen ze helemaal niet beantwoorden. Nou is Julia altijd wel mondig en die antwoordde ook altijd met: ik weet het niet. Dus wij vallen altijd terug op de emotie benoemen. En wij zijn ook heel lang bezig geweest om iets te zoeken waarmee we tot haar doordringen. Even afkoelen, op de trap, mat of gang helpt hier niet. Omdat het nu even wat rustiger is, zijn we Julia nu het volgende aan het leren: Soms wil je iets heel graag en vraag je het heel lief...maar soms mag/kan het niet altijd. Pfff....wie zei dat opvoeden altijd leuk en makkelijk was? Dus nee, jullie gevoelens zijn mij niet geheel onbekend! Ben soms ook gewoon opgelucht dat ik aan het werk kan, want dan weet ik dat we allemaal een goede dag hebben. En deze gedachtes gaan dan gepaard met heel veel schuldgevoelens
Zo kippetje vanmiddag 3 uur geslapen! Dus hoop dat ze even bijgetrokken is. En vanaf 7-2 naar de psz een ochtendje en ze staat op de wachtlijst voor hier in het dorp. Mamamarije, waar heb je de hulp vandaan gehaald?
@ kipkip: dat is lang ze zal het nodig gehad hebben... en jij ook . Fijn dat kippetje snel terecht kan voor een ochtendje PSZ! Ik heb me aangemeld bij Home Start hier in de regio met de vraag om opvoedondersteuning en die hebben me doorverwezen naar Caroline Rutgers. Je kunt het ook via je CB doen en in sommige steden zitten er bijv. ook opvoedwinkels of opvoedbureau's. Ik wilde graag het cb omzeilen als het ff kon @ mamavanjuul: erg hè, die schuldgevoelens? Daar hoor je eigenlijk ook nooit iemand over als het over de kinderen gaat. Iedereen schaamt zich daarvoor denk ik. Het zijn inderdaad allemaal fases, maar wat ik zo moeilijk vind, is dat de ene fase volgt op de andere zonder 'rustperiode' en dat het gedrag van Lucas alleen maar heftiger lijkt te worden. Ik kan ook steeds moeilijker contact maken met hem en hij wijst me vaak af. Doet/deed Julia dat ook?
Ik vind het vaak zo lastig dat de hele dag in het teken staat van haar en je dan als dank een driftbui incl schoppen en slaan terug krijgt. Ik snap ook wel dat een kind zich daar niet van bewust is....maar vind dit wel echt moeilijk. En misschien is dat ook wel mijn fout dat ik de hele dag in het teken van haar stel . Het fijnste moment van vandaag is als ze slaapt .
@ kipkip: dat heb ik dus ook. Ik kan niet wachten totdat ze op bed liggen en ik even rust heb aan mijn hoofd en ik kan dus ook gewoon niet van ze genieten. Ik had het erover met mijn moeder en die vertelde dat 'wij tegenwoordig' veel te veel laten draaien om de kinderen, 'vroegah' werd er helemaal niet zoveel gespeeld met de kinderen en rekening gehouden met ze. Ze hobbelden gewoon mee in het dagelijkse ritme. Mijn moeder deed haar complete huishouden met twee kleine kids erbij in 5 dagen, mij lukt dat echt niet hoor! Nu was het vroeger natuurlijk ook niet optimaal, maar ik denk wel dat ze een punt heeft. Lucas kan zichzelf ook echt niet vermaken... voor een deel zit dat in hemzelf, maar voor een deel heb ik dat ook wel toegelaten, denk ik. Het zijn echt twee kleine prinsjes hier in huis en dat werkt niet en het stomme is... het klinkt allemaal zo logisch en ik weet het ook allemaal wel wat ik 'fout' doe, maar het lukt gewoon niet...