Ik vind t ook een brutale vraag. Al ligt t er wel aan wie en hoe die gesteld wordt. Sommige mensen zijn zich er vaak niet bewust van wat ze nou eigenlijk vragen ( ja nederlands is een lastige taal..) het ligt een beetje aan m'n bui hoe ik er op reageer. Ik ben 27, vaste baan, koophuis je zou denken dat we alles hebben voor een kleintje, en ook wij krijgen deze vraag. Zelfs van mensen waarvan ik weet dat ze zelf moeite hebben gehad met zwanger worden, stelde mij deze vraag. Ze bedoelen t vast goed daar probeer ik me maar aan vast te houden.
Wij kregen bij de eerste ook veel de vraag.. maargoed wij waren dan ook 4 mnd samen toen we het vertelde Dat i.c.m onze leeftijd, toen beide 21, zette mensen gewoon aan het denken. Voor ons was het geen verrassing.. toen we na 2 mnd gingen samenwonen is de anticonceptie de deur uitgegaan! bij de tweede uk absoluut geen vragen gekregen.. mensen hadden t wel verwacht. van de week vertellen we t van de derde, dan zal de vraag wel weer voorbij komen
ik vind het ook enorm aso om het te vragen, ik was al 9 jaar getrouwd toen ik zwanger werd vd eerste en het eerste dat ons gevraag werd is of het gepland was, ik vond dat zelfs pijnlijk omdat het van iemand kwam die heel dicht bij ons staat, helemaal overrompeld gaf ik er ook nog netjes antwoord op, als ik dat moment over kon doen zou ik iets meer zelfrespect opbrengen. alsof ik iemand een verklaring schuldig ben als ik blij vertel dat ik zwanger ben! nu bij de 2e geen vraag in die richting gehad. stom is dat maar een 2e is vaak voor je omgeving minder onverwacht dan de 1e, ik denk dat het daar iets mee te maken heeft.
bij mij is het gelukkig niet gevraagt, maar mijn omgeving wist dat we in de mmm zaten. Wat wel enorm veel werd gevraagt was: wat wil je dat het wordt? nou gezond en gelukkig. ik kreeg die vraag zo vaak, en toen ik wist dat het een jongen werd vroegen er veel mensen of ik daar blij mee was!!?? HUH? op welke planet leven die mensen.
Ik vind het inderdaad een hele domme vraag! Je hebt goed geantwoord door een keer "nee" te zeggen! Had het gezicht van de ander wel willen zien....
Jaa vreselijk, zelf in het ziekenhuis na zijn geboorte is het nog gevraagd door zusters (ik ben 22) het is tegenwoordig net alsof je 40 moet zijn om aan kinderen te beginnen ofzo..
ik vond het ook echt een vreselijke vraag! kreeg deze regelmatig bij de 1e zwangerschap te horen. Ene kant snap ik t wel beetje. Wij hebben 1 inkomen, mn rug is verrot al 10jaar, leven op low budget, woonden toen in een jongerenwoning met maar 1 slaapkamer. tja ok snap t opzich wel. Nu 2e zwangerschap heb ik de vraag niet gehad. wij wonen in een ander huis, veel meer ruimte. nog wel 1 inkomen want werken kan ik dus nog steeds niet
ja he dat viel mij ookal op! ik kreeg dus ook regelmatig de vraag bij de 1e. terwijl mijn ouders even oud waren als wij toen mn oudste broer werd geboren. idem bij mn schoonouders
Mijn zus vroeg het ook maar volgens mij meer om daar haar volgende reactie op af te stemmen "Wat leuk voor je/Wat erg voor je"* * doorhalen wat niet van toepassing is Maar het voelt bij mij toch alsof ik mezelf steeds moet verdedigen dat ik zwanger ben en niet (zoals mijn zussen) eerst voor een carrière heb gekozen! Het is toch verdorie mijn zaak als ik NU zwanger wil worden! Ben er een beetje zat van om steeds maar uit te moeten leggen waarom we ervoor gekozen hebben... (Overigens is het vanuit mijn mans familie precies de andere kant op, die bleven maar vragen wanneer we dan EIN-DE-LIJK eens aan de kinderen gingen! Zijn broer letterlijk: "Wanneer wordt je nou een keer zwanger? En hoe vaak ben je van plan om naar het ziekenhuis te gaan om mijn broer een kind te baren?" PARDON?? Verzachtigende omstandigheid is dat mijn man uit Afrika komt en daar de cultuur dus heel anders is. Maar heb m'n zwager wel even duidelijk gemaakt wat ik van dergelijke vragen vind! )
Manlief was gisteren nog even naar een verjaardag waar ook 2 weekend collega's van hem waren ( Studenten die zaterdag in de bakkerij helpen ) De ene is een heel leuke jongen en die wist ook al een week of 2 terug dat we een 2e kindje verwachten. De 2e is sociaal een beetje gestoord zeg maar, en die wist het nog niet. Het kwam gisteren ter sprake en toen reageerde die 2e dus met "Nee, man dat meen je niet, wat het een ongelukje ofzo! 2 Weken geleden zei je nog dat een kind hebben zo zwaar was, dat je wel 2x na mag denken over de verantwoordelijkheid die je aangaat! Wist je dat je vrouw weer zwanger was dan?" Ze hebben zich daar rot gelachen want ik ben nu al 14 weken zwanger dus toen mn man vorige x zo reageerde, wist hij het natuurlijk ook al! Deze jongen vroeg nl al sinds de vorige zwangerschap of wij "plannen" en nog meer kinderwens hebben enzo.
suus, lastig he als je dan tegen vrienden moet gaan zitten liegen terwijl je dan al weet dat je zwanger bent wij moeten nu ook glashard liegen tegen familie dat we t geslacht niet weten terwijl we dat allang weten haha
Ik vind het ook zooooo een irritante vraag, waar ik het liefst "gaat je niks aan" wil antwoorden. Ja het was inderdaad enorm gewenst, maar nee niet gepland. Zoals iemand al zei, je kunt het niet plannen. Bij ons was het ook de eerste ronde raak en dat hadden we absoluuut niet verwacht. Ik blijf me verbazen over de nieuwsgierigheid van anderen.
Oh ja die vraag vind ik ook zo dom! Als ze mij nu vragen of ik weet wat het wordt zeg ik: een kindje, zou wel raar zijn als er een hondje uit zou komen. Je moet die gezichten eens zien dan! Tja domme vragen krijgen van mij ook een dom antwoord. En dat er serieus mensen vragen of je blij bent met een jongen vind ik echt ongelooflijk! Natuurlijk ben je blij met een jongen, met een meisje ook uiteraard. Als of je het voor t kiezen hebt! *zucht* Af en toe...
Hier niet rechtstreeks de vraag of het gepland was. Wel van 2 mensen de vraag: 'En, wat vindt .... (naam van mijn vriend) ervan?' of 'En, is ..... blij?' Ja natuurlijk, ik ben niet stiekem zwanger geworden en we hebben er samen voor gekozen.
Vindt t ook een stomme vraag. Bij onze eerste werd t ook gevraagd door een collega. Andere kant is dat ze t niet vragen en dan maar wat invullen. Zo hoorde ik van mijn stiefschoonmoeder dat t zwanger worden bij ons ook niet zo makkelijk ging En dat terwijl ik van de eerste in 3 mnd zwanger was (2e duurde wel wat langer maar die was er toen nog niet). Schoonzus vroeg zich af of t lang geduurd had toen ze de foto's van mijn testen zag en schoonmoeder was daar niet bij, maar zo zal t gerucht wel ontstaan zijn...
hier is het ook niet gepland... en ik voel me soort van verplicht te vertellen dat het niet gepland is.. omdat ze me anders scheef aankijken.. wat ik stom vind van ook al is het nuet gepland we zijn er zo enorm blij mee en kunnen onze knul ook echt niet meer wegdenken!! we kunnen niet wachten tot het mei is en onze jongen in onze armen ligt!!
Zwanger worden kan je niet plannen nee, niet-zwanger worden wel iets beter. maar dan nog kan het 'mis' gaan. Wij hebben die reactie ook wel gekregen. We zijn ongeveer 2 jaar samen (en wonen vanaf het begin af aan samen) en denk dat het daardoor komt. Vinden de meesten nog te kort denk ik? Of ze kunnen het zich uberhaupt niet voorstellen dat we kinderen willen. En waarom; via via hoorde ik al omdat we beiden niet wegsmelten van een willekeurig kind op straat dat we niet kennen... Nee sorry, ik vind ook niet alle katten en paarden leuk, maar onze eigen poes en paarden wel.... Dat is toch niet raar? Ik weet 300% zeker dat wij onvoorwaardelijk van ons kindje zullen houden en ervoor zullen zorgen zoals dat hoort. Het was een zeer overwogen keuze om met de pil te stoppen. Het lijkt ons echt iets heel moois, een kindje van ons samen. Maargoed, vind het ook wel een beetje een beledigende vraag hoor. Blijkbaar voldoe je niet aan het ideaalbeeld voor ouders: een twee onder een kap, stationwagen, 10 jaar samen, getrouwd en elk kind dat je tegenkomt bespringen met 'agossiejoepiepoepie'.