Al vind ik dat ook wel weer een last voor ons kindje hoor.. ik zie het al voor me.. jongen = stamhouder = dus de bedrijfsopvolger.. dus misschien dan toch liever een meisje
Toen ik zwanger was van de eerste, had ik een sterke voorkeur voor een meisje. Toen bleek bij de 20weken echo dat onze baby een ernstige hartafwijking had, wil je natuurlijk dat alles medisch goed gaat en natuurlijk wil je het liefst een gezonde baby - no matter boy or girl! Maar toch bleef het verlangen voor een meisje wel, hoor. Dat kan toch naast elkaar bestaan die gevoelens? Toen onze knul eenmaal was geboren, heb ik vanaf dag 1 van hem genoten (en is alles met zn hartje goed gekomen). Gek genoeg, nu we voor een 2e bezig zijn heb ik geen voorkeur. Omdat ik weet hoe ge-wel-dig mijn knulletje is!! Ik was wel blij dat we het geslacht niet wisten tot de geboorte. Je hoort toch vaak dat bij een 20 weken echo ouders even moeten slikken als blijkt dat het niet het geslacht van hun voorkeur is. Terwijl in alle overweldigende emoties en opwinding van de bevalling het allebei helemaal geweldig is - heb ik ervaren. Wat ik ook niet zou doen is het aan mijn omgeving laten weten als we een voorkeur zouden hebben. We hebben kennissen en zij wilden heel graag een jongetje, dat wisten best wel wat mensen. Ze hebben 4 dochters gekregen en ze zullen heus echt wel blij zijn met hun gezin. Maar toch voelde het zo dat toen 'dochter nr 3' en 'dochter nr 4' werden geboren van: 'Ach, toch weer een dochter.' Nou, dat wil ik echt niet dat dat wordt gedacht over een van mijn kinderen!! De vlag gaat uit wanneer de 2e komt - zoon of dochter!
Heb je heel mooi verwoord meis ! Toen ik jong was droomde en dacht ik wel eens hoe zou mijn leven er uit zien als ik 35 ben. getrouwd 1 of 2 kindertjes mooi beneden huis en gelukkig met elkaar . Nu bijna 40 ! zonder mijn grootste wens een wondertje , wel getrouwd en gelukkig samen . mist alleen dat laatste stukje van de puzzel en dat doet nog altijd pijn. En even terug komen op het geen waar dit om gaat. Manlief en ik zijden tegen elkaar voorkeur over het geslacht mag ieder hebben tuurlijk . Maar voor ons blijft het pijn doen wij daar geen keus in hebben. Ik hoor hier niet zo als ik al zij , maar ik wilde toch even mijn idee er over kwijt. Er zijn veel topic s soms hier over , ja die moeten de mmm meiden dan maar vermeiden mee eens. Ik vermeid ze ook altijd , maar deze niet , omdat ik vind dat je dromen mag over wat het word. Meiden veel succes en geluk met het krijgen van jullie wens . Ik mocht het niet krijgen , hoop dan ook dat jullie ook niet dat moeten gaan ervaren wat ik nu door maak. Knuf
marnat wij hebben toch ook geen keus? Een jongen of meisje, je krijgt (als het je gegeven is) wat je je gegeven is. En ik snap dat dingen je pijn doen maar doen niet alle dingen omtrent zwangerschap en babys je pijn? Ik zie werkelijk het nut niet van andere mensen hun dingen afzeiken omdat jij pijn hebt... Wil niet zeggen dat ik het niet vreselijk voor jullie vindt hoor meid. Helaas is er niets wat ik kan zeggen wat het gevoel minder zal makken voor jullie.
Ik wou net zeggen, heb Marnat nog nooit op grofheid in dit aoort topics kunnen betrappen. Marnat heb het al weleens eerder gezegd, maar vind ik het klote voor jullie zeg! Ik kan me voorstelken dat het heel veel pijn doet
dit dus... en wat je hierboven gequote had wat zara zei... zie werkelijkwaar de toevoeging voor het topic hier niet van. maar bedoel het niet alleen naar wat jij zegt. Mat wat over het algemeen door mmm meiden wordt gezegd hier en waar jij je je bij aansluit.
Dromen ja. Mijn voorkeur is altijd een meisje geweest. Maar ik nu loop te dromen als ik langs de babywinkeltjes loop, vind ik alles voor jongetjes veel leuker. Maar mij lijkt dat getut met een meisje zo leuk. Maar goed, als het zover is, is vast alles leuk. Nu nog hopen op een rake zwangerschap
marnat nee sorry daar had ik overheen gelezen. Mijn excuus daarvoor. Maar ik blijf er bij dat ik soms de reacties echt niet leuk vindt (niet perse van jou dus!). Ik kan me zo voorstellen (en eigelijk kan ik het me helemaal niet voorstellen, dat hele kleine stukje mmm door mijn pco is peanuts in vergelijking wat anderen moeten doorstaan) dat alles wat gezegd wordt over zwangerschappen misschien over moet komen als gezeik. Dat als iemand "zeurt" over misselijkheid of over de zwangerschap zat zijn aan het einde dat jij en anderen altijd denken "pfoe ik zag graag met je ruilen". Maar moet dat dan altijd gezegd worden? Dat doet toch niks af aan het gevoel van een zwangere. Het zou net zo zijn als ik met mijn overgewicht eens zeg van... wow ik heb de hele dag nog bijna niks gegeten, ik heb echt honger nu... en dat iemand in afrika dan denkt "wat zeur je mens, ik heb al maanden amper gegeten". Flauw voorbeeld, maar wat ik bedoel is dat in de schaduw van de mmm alles klein en nietig lijkt, maar dat zwangeren nog wel met hun gevoel zitten. En dat ze daar gewoon recht op hebben, en ook om dat gevoel te uiten. Het blijft cru maar dit blijft nog altijd zwangerschapspagina. En geen forum van freya oid...
En persoonlijk zal ik ook zeggen dat ik het heel erg vindt voor mensen die met "gender disappointment" te maken hebben. Mensen zouden zich niet zo moeten voelen, maar ze voelen het wel. En ik vind dat mensen daar recht op hebben. Ik heb vreselijke dingen gevoeld met mijn prenatale depressie bij mijn dochter. Op eeen gegeven moment wilde ik helemaal niet mee zwanger zijn, ik dacht erover na om een mes in mijn eigen buik te steken om het kind te vermoorden (niet omdat ze een meisje was hoor, gewoon door de depressie en de zwangerschap). En als ik dan nu naar mijn dochter kijk dan vind ik dat vreselijk dat ik dat ooit gedacht heb. Mijn prachtige meisje... hoe heb ik zo iets vreselijks over dr kunnen denken. Maar hoe raar het soms in sommige mensen hun oren heeft moeten klinken... ik ben wel blij dat mensen mijn gevoel toen serieus namen en dat ik mijn ei kwijt kon.
Excuus aan vaart meis , maar tip : lees eerst goed voor je mij oordeelt he Vind het knap van je dat jij weet wat ik denk , als een zwanger zegt pff die misselijkheid . dat ik dan zou zeggen ruilen ? Dat heb ik in mijn leven nog nooit gedacht en zeker niet gezegt.
hiermee zeg ik dat het niet perse van jou is... en ik zeg ook dat ik het me kan voorstellen, niet dat het zo is. Maar ik ga nu ophouden hierover. Veel te erg off topic. En ik merk dat ik het moeilijk vind me te verwoorden zonder iemand te kwetsen. Want iemand kwetsen lijkt me helemaal niet nodig (van beide kanten)
Lieve Marnat wat een aardige en volwassen reactie. Ik bedoel er verder niks mee, vind het gewoon super van je.
Om maar weer even on topic verder te gaan! (zijn dit soort offtopic discussies nou echt overal nodig?) Ik wilde altijd meisjes, dacht ik. Nu ben ik zwanger en heb ik gek genoeg dat voorkeurs gevoel niet meer. Ik hoop voor mijn man op een jongetje. Tijdens neuzen op internet betrap ik mezelf er wel steeds op dat ik keer op keer naar roze neig... Maar niet eens omdat ik graag een meisje zou willen ofzo...