Nuage, wow wat een verhaal.. eerst tranen over jullie blijdschap om de positieve test.. en daarna de tranen vanwege het laatste stukje.. pff meid toch wat een hel! Knap dat je het zo hebt kunnen opschrijven. Dikke knuffel!
Poeh Nuage wat een verhaal meid. Wat heb je een hel door moeten maken Ik hoop dat deze zwangerschap voor jullie een wolk van een baby mag betekenen. Het is jullie gegund!
Jeetje Dronty ik snap het helemaal wat je zegt over heen en weer gesmeten worden qua emotie. Wij hebben donderdag eigenlijk de intake bij pleegzorg. Wij hadden dus ook echt niet meer gerekend op een zwangerschap. Ik heb het nu maar afgezegd, je mag toch niet verder met de procedure als je zwanger bent. Dankjewel Melanie, maar volgens mij heb jij ook al een behoorlijke weg afgelegd meis. Dikke knuffel terug!
Dronty, ook voor jou dus niet vanzelfsprekend. Genoeg dames dus die de angst voelen die het verliezen van een wondertje met zich mee brengen. Tuurlijk heeft een vrouw die zwanger is van de 1e of nog nooit een miskraam heeft gehad ook angsten, maar als je weet waar je bang voor bent is dat toch heel anders. Ik kan de weken wel vooruitkijken. Kon ik maar doorspoelen naar 20 weken...misschien dat ik dan echt voor 100% kan genieten.
Jij ook gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter en nu al zwanger van de 2e. Gefeliciteerd... Alle dames sterkte in deze belangrijke fase.
Pff heb je verhaal gelezen van begin tot eind maar meid wat heb jij een rot tijd gehad Ik zelf heb er 2,5jaar overgedaan om eindelijk een goede zwangerschap te hebben maar jij hebt wel heel veel tegen slagen gehad. Ik duim zo hard dat iedereen hier een goede zwangerschap heeft en dat we allen in september een gezond kindje mogen ontvangen. Ik zit gewoon te janken lekker die hormonen
Hier in december een miskraam gehad. Met 7 weken het vruchtje verloren, blijkbaar was het al heel vroeg gestopt met leven. De maand erna gelijk alweer zwanger, dus had in het begin ook heel veel twijfels en onzekerheid. Maar voel me deze keer echt een stuk beroerder dan de vorige keer, ben veel misselijker en voel me wat dat betreft echt zwanger. de vorige keer namen de klachten alweer af voor de eerste echo. Ik heb vorige week de eerste echo gehad, dacht dat ik 7 weken was, maar was minder ver. Eisprong heeft wat langer op zich laten wachten door de mk. De echo zag er wel een stuk beter uit dan die van de vorige mk, dus ik probeer er maar vanuit te gaan dat ik volgende week een mooie echo heb met hartactie. Hier gisteren nog wel weer een testje gedaan, gewoon om te kijken of het nog steeds zo'n knaller is, en jawel.. Nu proberen toch positief te blijven! Sterkte voor iedereen, en vooral toch proberen te genieten..
Nuage, heb net je verhaal gelezen. Wat een heftige tijd hebben jullie achter de rug! Ik hoop van harte dat het deze keer bij jullie goed mag gaan en jullie straks een geweldig wonder mogen vasthouden.
Dankjewel lieve meiden! Zit hier bijna te tranen op m'n werk. Voelt heel fijn als er meiden zijn die begrijpen wat je hebt meegemaakt en ook snappen hoe belangrijk deze nieuwe zwangerschap nu is.
Nuage, helaas zijn er teveel meiden die het ECHT begrijpen. Waarom kan zoiets niet gewoon goed gaan he, Altijd die zorgen. En voor dit soort dingen is het ideaal dat je een blog kunt plaatsen. 1x je verhaal typen en dan als mensen het willen weten kun je ze doorverwijzen daarheen ipv elke keer alles weer te moeten typen. Heb ik ook...In mijn blog staat ook mn verhaal van Mylan*.
Veel te veel helaas... Ik ga jouw blog ook nog lezen, op mijn werk alleen geen optie want ik weet nu al dat het me emotioneel zal maken. Ga ik dus thuis even in alle rust doen.
Ik heb jouw blog's ook gelezen en vind het echt verschrikkelijk Waarom moest het nou fout gaan met je kleine mannetje ook omdat ze helemaal geen reden hebben kunnen vinden. Ik vind het moeilijk om meer te zeggen woorden schieten te kort wil je wel een hele dikke knuffel geven en ook voor jou duim ik op een prachtig kindje wat komt in september
ik heb het gelukkig niet mee hoeven maken, maar zelfs ik maak mij zorgen, dus ik kan mij voorstellen als je een kindje verliest dat een nieuwe zwangerschap een achtbaan van emoties is. Hoge leuke pieken, maar vast ook flinke dalen! Gelukkig zijn er altijd meiden die je begrijpen en hetzelfde meegemaakt hebben. En elke goede echo en week is weer een stapje in de goede richting. dikke knuffel.
Dankjewel Brenda, wij hopen er ook op!! Maar de angst blijft, logischerwijs ook. Vooral omdat het zo laat nog gebeurde. Maar ze hebben wel een reden kunnen vinden, we hebben alleen niet nog verder laten zoeken. Er waren aanwijzingen voor een chromosoomafwijking. De gyn zei letterlijk: Ik zal het niet mooier maken dan dat het is maar dit hartje had niet eens moeten gaan kloppen. Dit had met 5 weken mis moeten gaan. Waarom dat niet gebeurt is kan ik niet verklaren. Maar dit kindje heeft zn plekje bij jullie verdiend, koester hem.
Is er nog chromosoomonderzoek bij jullie gedaan verder? Bij ons niet, ondanks dat een kindje bij partiële mola een hele set chromosomen teveel heeft. Was niet nodig zei de gyn.
Tulip, ik leef het zelfs met de dag. Elke avond dat ik naar bed ga ben ik dankbaar dat het kleintje er nog zit. En als ik sochtends wakker word en ik zie geen bloed en ben ik misselijk ben ik weer opgelucht. nog ietsje meer dan een week tot aan de 1e echo...Spannend!! Maar ik voel me wel echt zwanger, dat scheelt gewoon een heleboel.
Hallo meiden, Ik heb net mijn frustratie al geuit bij de lounge, wil het ook graag nog bij jullie neerleggen. Ik krijg vandaag een brief van de belastingdienst over de kinderopvang toeslag. Ik krijg nu alleen mijn gewerkte uren nog vergoed. Wat ik ergens ook wel kan begrijpen. Maar ik heb een nul uren contract, dus ik maar even gebeld om te vragen wat de consequenties zijn voor mij. Nu willen ze dat ik dus maar natte vinger werk ga doen en de uren dus ga schatten met het risico dat ik volgend jaar een flinke schuld heb. Hallo??? Dat is toch niet normaal!! Het komt er nu dus op neer dat ik beter thuis kan blijven. Ook al verdien ik niet veel alles is welkom op dit moment. Het is dus heel tegenstrijdig!! Hebben jullie hier ervaring mee en hoe hebben jullie dit opgelost? Groetjes, Angie
nee, voor zover ik weet niet. Ik wil wel de 21e bij de gyn vragen of er nog meer uitslagen zijn binnengekomen. Maar wij vonden hetzelf niet nodig om chromosomenonderzoek te laten doen. We hebben een gezonde zoon, zijn allebei jong en aan beide kanten komt geen downsyndroom of iets dergelijks voor. Dit is gewoon een fout in de aanleg geweest, en Mylan* heeft met alles geknokt totdat ik hem zelf mocht gaan baren en hij een plekje in ons gezin zou krijgen.
Tja Angie, als het zo'n ge-etter zou worden zou ik thuis blijven. Het kan om fikse bedragen en daar zou ik niet over gaan gokken en raden. Thuisblijven betekend minder inkomsten, maar ook minder kosten.
jeetje dan is het een sterk mannetje geweest die graag nog bij jullie wilden zijn vind het zo oneerlijk!