Volgens mij is twijfelen heel normaal. Wij twijfelden ook of we nu voor een 2e moesten gaan of niet. Terwijl we in elk geval een 2e wilden. 3 zou hier een twijfel zijn, hebben straks na de 2e eerst wat andere prioriteiten en als we het dan nog overwegen, gaan we ervoor.
ik weet ook echt niet wat me tegen houdt wist k het maar dan was het misschien makkelijker om definitief de knoop door te hakken! Ik loop al 2 jaar te dubben ik word er langzamerhand best gek van. Ik wil gewoon kunnen zeggen We gaan ervoor!! Misschien ben ik ook wel bang om niet meer zwanger te kunnen raken. Ik weet het niet, wist ik het maar!!
Bij de eerste 2 besefte ik nog niet zo wat er allemaal mis gaan tijdens een zwangerschap. Dat een zwangerschap niet zomaar iets is, dat het ook zeker een risico is enz....Bij de 3e werd het al wat meer duidelijk. En nu door vele dingen die om me heen gebeuren ben ik er heel erg bewust van dat het niet zonder risico is voor beide. Wat als er wat met het kindje gebeurd kan ik dat verdragen en verder leven? Wat als er wat ergs met mij gebeurd? Laat wel een man en 3 kinderen misschien 4 achter omdat ik er graag nog een wou. Oke het is wel het uiterste horror scenario maar alles kan natuurlijk. Ik ben ook een hypochonder en overal bang voor dus ik haal me ook zomaar vanalles in me hoofd helaas....Maar ik zou het wel heeeeeeeel graag willen! Ik ben ook best bang dat als ik het niet doe, ik over een paar jaar mezelf wel voor de kop kan slaan omdat ik het niet gedaan heb. Wat je niet hebt kun je niet missen, maar een verlangen kan wel altijd blijven.....
Ik denk dat je helemaal gelijk hebt! Hier ook bij beide kids een sprong in het diepe geweest en had ook best wat twijfels, maar toch voor gegaan.
Bij de eerste 2 nooit getwijfeld ging er gewoon voor. Bij de 3e ben ik er ook gewoon voor gegaan, heb alleen een paniekaanval gehad toen ik net zwanger was, bang voor wat er allemaal komen ging. Ma na de 1e echo was ik meteen smoorverliefd en dacht ik nergens meer bij na. Maar nu is het al voor ik eventueel zwanger ben de angst, en daardoor durf ik die stap niet te nemen. Die angst zit me zo in de weg!!
Daarbij ik ben al 103 dagen niet ongesteld geworden terwijl ik normaal altijd mooie cyclussen had, misschien dat dat ook wel mee speelt??
Als je toch al twijfeld, waarom dan niet de natuur de gang laten gaan? Lukt het, lukt het. Lukt het niet, lukt het niet. In beide gevallen zul je je erbij neer moeten leggen...
Hier ook sterk de wens voor een vierde, en toch ook twijfels gehad. Hebben goed nagedacht of we echt nog een kindje in ons gezin wilden. Nu ben ik 7 weken zwanger van ons vierde wondertje en eerlijk is eerlijk toen ik de test deed hoopte ik heel sterk zwanger te zijn en na de test was het ook even van oh ja nu is het echt zo. Dat duurde echt maar 2 tellen en sindsdien zijn we dolblij! De toekomst zal uitwijzen hoe het in de praktijk zal gaan met vier kindjes. Zal zeker weer ietsje drukker worden, de jongste drie schelen straks gemiddeld maar anderhalf jaar. De buitenwereld zei toen ik zwanger was van de derde goh jij krijgt het straks heeel druk. Continu weer, werd er op het laatst gek van en in de praktijkvalt het me 100% mee. Hoe het dus met nummer 4 zal gaan zal de toekomst uitwijzen.
Ik zou zeggen: bij twijfel niet doen. Je kent jezelg het beste, dus alleen jij kunt zeggen waarom je twijfelt. Waarschijnlijk zijn er toch factoren die veroorzaken dat je twijfelt. Je relatie, financien, woonsituatie, alle praktische zaken eromheen (auto ed.)? Ik zou ook wel weer zwanger willen zijn en een klein babytje in mijn armen willen houden, maar dat is ook een korte periode en om die reden krijg je niet een kind erbij. Als ik naar mezelf kijk, doe ik alleen dingen als ik er 100% van overtuigd ben dat ik dat moet doen, vooral belangrijke zaken als dit. Als ik jou was zou ik er nog een tijdje over denken, je bent nog jong? Op zich is een leeftijdverschil van 5 of 6 jaar toch ook niet erg?
Kon ik wel geschreven hebben. Als het zo ver is , dan zal ik heel blij zijn. Moet alleen durven de stap te nemen nu....... Gefeliciteerd!! Hoop dat je een hele fijne zwangerschap zal hebben!
Zeker niet erg maar eer er hier een bij komt mocht het lukken dan zal het verschil al 5 jaar zijn misschien wel meer. De kleine heeft dan wel grote broers/zus boven zich waar ie die al 5 tot 9 mee verschilt....
Hee meissie andere naam pikken he Fijn dat het weer goed gaat tussen jullie! Nu zou ik dan toch echt niet meer twijfelen hoor, doen!
Ik moet iniedergeval eerst maar eens ongesteld worden want dat is ook al dik 3 maanden geleden helaas....Mocht ik echt niet meer ongesteld worden dan houd het sowieso op!
als je nog zo jong bent wordt je heus wel weer een keer ongesteld hoor, niet jezelf zand in de ogen strooien he Enne, nee je twijfelt omdat je niet durft he, ik kan niet best zeggen DURF nou maar gwoon. Vind het zelf ook moeilijk maar jij hebt het zó sterk!
ik moet ook best wel om mezelf lachen. Van t weekend nog over gehad met een vriendin. Zij heeft er 1 en zei ik wil ook wel graag een 2e maar......alles is nu zo makkelijk met 1. Hij kan na oppas, we kunnen makkelijker op vakantie, we kunnen vaker op vakantie. Wie zegt niet dat de 2e moeilijk kindje word, of moeilijke baby enz....ik zeg ja dat weet je nooit vantevoren maar is dat gevoel sterker dan een wens? Nee ik heb liever een kindje dan vakanties, maar het is ook wel weer lekker om op vakantie te gaan, geld uitgeven enz...ik snap het aan de ene kant wel, maar aan de andere kant denk ik ja wat wil je nou eigenlijk? een kind kost geld dus je moet er wat voorover hebben.....en nou zit ik zelf. Me angst staat op dit moment hoger dan me wens. Waar praat ik over haha???