Ik ben nu36 weken en heb geen kracht meer om verder te gaan. Vanaf week 30 slaap ik hooguit 2 uur per dag. De reden weet ik niet. Vorige zwangerschap was dit ook zo, toen door krampen. Nu heb ik die niet maar slapen is een ramp. Ik moet ook nog zoveel doen waar ik totaal geen kracht voor heb. Het is nog iets te vroeg maar ik verlang zo naar de bevalling. Ik hoop dat ze volgende week komt .. Nog 4 weken zo leven hou ik niet uit. Ik voel me zwaar depressief door vermoeidheid en als dat nou de enige was. Ook heb ik last van zware b.i. ik kan niet lopen, draaien of overeind komen. Neee, ik voel me zwaar .... Excuses voor zo'n deprimerend topic; ik moest gewoon even klagen. Het is bijna 5 uur en nog steeds slapeloos... zuchtttt. Oh ja en nog een ding, uit verveling en frustratie eet ik weer teveel; ik denk alleen maar aan eten. Bahhh wat is dit naar zeg
Ik denk niet dat ik de juiste persoon ben om te antwoorden, omdat ik nog niet zwanger ben (geweest) en daardoor inlevingsvermogen mis. Maar het is midden in de nacht in Nederland (ik woon in Noord-Amerika) en ik denk dat er weinig mensen online zijn hier, dus ik ga het toch proberen. Je zult het dus met mij moeten doen vrees ik. Wat lijkt me dat rot, het gevoel dat je niet meer kan en dat het dan nog 2 tot 6 weken duurt voor je gaat bevallen! Ik wou dat ik je helpen kon, maar ik vrees dat mijn middelen beperkt zijn. Misschien helpt het een beetje om het probleem wat meer in kaart te brengen? Waar ligt het aan dat je het zo zat bent, is dat vooral het slaapgebrek? Twee uur per nacht is natuurlijk bijzonder weinig. Is de beeb erg actief 's-nachts? Lig je nog wel (relatief) comfortabel? Kun je eventueel je slaap wat aanvullen met een dutje hier en daar? Wat moet je dan nog allemaal doen wat niet kan wachten? Moet je echt nog zoveel, of is het meer het gevoel dat het echt niet goed komt als je je hele to do lijst niet van A tot Z hebt afgewerkt? Kun je niet eventueel iets uit handen geven? Ik denk echt dat het helemaal niet zo gek is als jij het jezelf nu zo gemakkelijk mogelijk maakt. Je schrijft ook dat je je verveelt. Zijn er dingen waar je normaal van geniet? Hoeven geen wereldschokkende dingen te zijn; als jij houdt van bubbeltjes uit bubbeltjesplastic drukken, dan mag dat ook. Ik hoop echt dat het beter wordt voor je en dat je gevoel wat je hier beschrijft een momentopname is. Sterkte en een dikke knuffel!
Sterkte. je ziet het, hier nog een die wakker ligt. :x Is helaas weing aan te doen. Ik hoop voor je ds je snel bevalt, maar ja dan zul je daarna ook niet zoveel kunnen slapen
oh dat lijkt me ook niet bepaald fijn. als je echt depri gevoelens/gedachten hebt zou ik hier niet meeblijven lopen want dag kan echt de verkeerde kant opgaan. heb je dit bij je vk gemeld? sterkte meid!
Vandaag je verloskundige bellen en je gevoelens en gedachten bespreekbaar maken. Zij zal wel een hele boel dingen herkennen van andere vrouwen en misschien je wel willen gaan begeleiden hierin. Opgepast dat het geen pre natale depressie wordt he meis..op tijd aan de bel hangen!
Die vermoeidheid en dat niet kunnen liggen en slapen, is heel herkenbaar bij BI. Loop je bij een bekkentherapeut? Vraag die om tips, misschien dat die nog wat voor je kan betekenen. Heb je nog geen bekkentherapeut, dan alsnog heen hoor! Zie Bekkentherapie.nl - Bekkeninstabiliteit Bekkenpijn voor iemand bij jou in de buurt. Bespreek die BI ook met je VK. Mogelijk dat, als de groei van je kleintje OK is, je eerder ingeleid mag worden, (bijvoorbeeld iig uiterlijk bij 40 weken. Ik heb met Thirza met heftige BI doorgelopen tot 42 weken en toen bleek ze 4330 gram te zijn. Ik wil volgende keer dus een groeiecho als ik het op het laatst niet meer trek ook, zeker nu met een kleintje in huis, en dan leiden ze me maar in op 40 weken, als het dan weer is zoals bij Thirza. Ik kon na Thirza's geboorte veel beter slapen: de BI trok een eind weg, en ondanks de nachtvoedingen, voelde ik me toen veel uitgeruster, omdat ik toen idd ook weer meer uren ging maken dan daarvoor. Sterkte!
Ik doe met je mee! Ik wil ook zoo graag bevallen, word echt zwaar nu en vooral met een 1 jarige erbij
hier begint het slapen ook drama te worden... gelukkig ben ik er bijna en daar houd ik me aan vast! Heeeeeeeeeel veel sterkte de komende tijd en idd, bespreek het met je VK.
Hier juist het tegenovergestelde haha, ik wil juist nog helemaal NIET. Zieke kinderen met diarree en spugen, enorme bende in huis. Heel veel dingen nog niet in huis voor de baby, man die enorm druk is op het werk en nu in het buitenland zit, die rotkou.. bleeh.
Zeker bespreekbaar maken met je VK, echt doen hoor! Geef ook aan dat je eventueel eerder ingeleid wil worden, dat je er niet op zit te wachten dat je een depressie ontwikkelt, want dan ben je verder van huis. Sterkte!
Haha Umm die van jou mag nog tot wk 42 blijven zitten Wij hebben hier ook alles pas sinds deze week klaar, eerder ging gewoon niet. Nu mag het dan ook, en het liefst nu!
Heel herkenbaar. Vorige zwangerschap en nu weer zware bekkeninstabiliteit. Ik heb de vorige keer 3 maanden gelegen omdat ik zo los in elkaar zat dat ik bij iedere stap een bot voelde verschieten en deze verkeerd vast kwam te zitten. Maar hoe dan ook heb ik wel een tip voor je. Ik geef hem hier op het forum vaak omdat ik zelf hier absoluut van overtuigd ben. Kijk naar magnesiumtekort en zwangerschap op google. Er is op sites van meerdere bronnen te vinden dat tijdens de zwangerschap vaak magnesium tekort ontstaat (zeker bij lichamelijke uitputting zoals bij b.i) Magnesium tekort uit zich in o.a. slecht slapen, nachtmerries, vermoeidheid en depressieve klachten. Magnesium is te krijgen intablet vorm maar daar ben ik altijd voorzichtig mee. Het kan ook verkregen worden uit voedingsmiddelen. In cacoa zit veel, pinda's en nog veel meer. Kijk even of je wat kan vinden en of je er wat aan hebt. En trwns, ik ga aangeven dat ik maximaal tot 40 weken wil lopen. Vorige keer een herstel proces gehad van 1 jaar dus het lijkt me geen onredelijke vraag. Geef het aan! sterkte er mee!
Ha ha ha!! Pure pindarotsjes dus en geen melkpinda rotsjes! Ik neem warme choco van pure cacao, zonder suiker met een flinke schep cacao.
Ik kom even kijken hoe het gaat. Laat je wat weten? Ik lees van de andere dames dat dit tot op zekere hoogte normaal is, die slapeloosheid. Ook dat vertellen ze je vast niet van tevoren. Maar als je je zo rot voelt, lijkt bespreekbaar maken mij inderdaad een erg waardevolle tip!
Vandaag moest ik na een slapeloze nacht weer vroeg mijn bed uit, mijn zoon naar psz brengen. Thuis probeerde ik nog wat te slapen maar niet gelukt. Mijn man kwam gelukkig vroeg thuis en ik heb de hele dag ziek in bed gelegen. Ik merk nu heel goed de effecten van wekenlang niet slapen. Mijn lichaam is helemaal gebroken (en mijn geest ook ) Verloskundige weet dat ik niet slaap maar niet dat ik er zo mee zit. Ook heb ik niks gezegd over depressieve gevoelens, omdat ze er toch niks mee kunnen doen. Ik wil geen slaappillen of anti depressiva. Maar zoals iemand al zei kan ik misschien wat eerder worden ingeleid. Strax moet ik nog tot week 42 :S. Na bevalling heb ik het veel drukker maar ik weet dat ik dat aan kan als ik maar minstens 6 uur aan mijn slaap kom. Ik wil jullie bedanken voor het meeleven!!
Ik ben -meer nog dan op het eind van de zwangerschap van Thirza- op een gegeven moment, toen Thirza bijna een jaar was, ongelovelijk moe geweest van al een jaar slapeloze nachten, (2-3 uur slaap per nacht, overdag sliep ze slecht en huilde veel. Dat alles bovenop de vermoeidheid van de zwangerschap/BI dus). Van vermoeidheid wordt je depressief, dat hoeft allemaal niet hormonaal of pre-nataal te zijn. En dus is oplossen met anti-depressiva daarom ook sowieso geen oplossing. Wat je kunt doen, is kijken of je wat pijnstilling kunt gebruiken, in combi met een natuurlijke rustgever/slaapmiddel. Ik had wel wat aan dat middeltje van VSM, hoe heet het ook alweer? Verder dus idd wel met je VK bespreken en aangeven hoe je erbij loopt: jouw gesteldheid telt mee in de overweging of er eerder ingeleid moet worden of niet, (ik trok het mentaal wel, maar was toen gewoon hele dagen alleen thuis. Weet ook niet hoe dat nu zal gaan, nu de zorg voor Thirza er is).
Ik sluit mij hier volledig bij aan! Je moet er echt met je VK over praten, anders kan zij je ook niet helpen en volgens mij is dat meer dan wenselijk.
Zo herkenbaar... Ook ik slaap slecht, deels door bekkeninstabiliteit, deels door vaak wakker te worden 's nachts en dan niet meer in slaap kunnen komen. Zoonlief is elke dag om half zeven wakker en is dan met geen tien paarden meer in bed te houden, dus langer blijven liggen is helaas geen optie. Ook erg jammer dat hij overdag (al lang) niet meer slaapt Geen middagdutjes voor mij! Verder kan ik vrijwel niets meer door de B.I. De hele dag pijn, kan niet meer fietsen, nog maar kleine stukjes lopen, niet langer dan een kwartier in één houding zitten of liggen, niet langer dan twintig minuten in de auto zitten, vrijwel niets meer in het huishouden, maximaal twee keer per dag de trap op en af... Kortom, mijn wereldje wordt steeds kleiner en ik moet nog zo lang! Gisteren heb ik met de vk besproken dat ik er erg tegenop zie om overtijd te gaan. Zij kon dat heel goed begrijpen. We hebben afgesproken dat ze vanaf week 37 iedere week een inwendige controle doet om te voelen of de baarmoedermond al rijp is. Als die rijp is, doet ze eerst een paar strippogingen. Halen die niets uit, dan kan ik vanaf 39 weken aangeven wanneer het genoeg is geweest; de vk verwijst me dan door voor inleiding. Dit overigens wel alleen als de baarmoedermond rijp is; zit die nog potdicht, dan leiden ze liever niet in ivm het risico dat het uitloopt op een keizersnede. Dit is volgens de vk niet bepaald bevorderlijk voor het herstel als je B.I. hebt. We zullen zien... Ik hoop er het beste van en tot die tijd bekijk ik het maar van dag tot dag. TS, ik zou het alsik jou was zeker bespreken met je vk! Sterkte intussen, want het is niet niks...