Tips geplande keizersnede??

neem vooral je rust voor de operatie des te sneller ben je er weer bovenop. En na die tijd goed luisteren naar je eigen lichaam!

 

vooral de laatste dagen lekker slapen ( voor zover dat lukt).
Zorg ervoor dat manlief goed heeft gegeten, laad je camera goed op ( bij ons was er een zuster die er was om foto's te maken)
Als je bv wilt gaan geven goed aangeven dat je je kleintje bloot bij je wil hebben.
Pyama met knoopjes is makkelijk uit te trekken met je infuus en voor bv. ook.
Niet te stoer zijn en pijnstilling te lang uit stellen. Hoe minder pijn je hebt hoe sneller je er ook boven op bent.

 

Op de dag na de KS echt even proberen je bed uit te gaan!! De eerste keer opstaan is verschrikkelijk, ik dacht dat ik nooit meer zou kunnen lopen , maar na die eerste keer gaat het steeds een beetje beter!

En niet te eigenwijs zijn na de operatie; het is een heftige operatie en het herstel kan best even duren... Gun jezelf die tijd!

Spannend hoor!! Maar vooral leuk, komt allemaal goed!

 

- Probeer goed van te voren uit te rusten, beide !
- Luister goed naar de tips die de anesthesie verpleegkundige je geeft bij het prikken van de ruggenprik...de juiste houding is het halve werk (ontspan hoe moeilijk het ook is).
- Waarschijnlijk zal een verpleegkundige foto's voor jullie maken (camera opladen en voldoende ruimte voor foto's op het kaartje)...geef van de voren aan of je foto's van de geboorte zelf wilt (met open buik) of dat je dat echt niet wilt zien op de foto's
- laat je man nadenken of hij de geboorte wilt zien. Er zal een steriele doek als barriere hangen. Vaak geven ze vlak voor de geboorte aan dat het tijd is. De man kan dan opstaan en even kijken. Als hij niet goed tegen bloed etc kan kan hij beter blijven zitten.
- Geef het aan als jij je niet goed voelt of iets geks voelt. De anesthesie weet wat ze voor je kunnen doen om het zo aangenaam mogelijk te maken. Dus misselijkheid, duizeligheid, tintelingen etc...alles gewoon melden. Voel je niet bezwaard.
- geen kunstnagels of nagellak dragen.
- Geef het tijdig aan als je het koud krijgt.
- Schrik tijdens de operatie niet als je dingen voelt. Je kunt het een beetje vergelijken met de verdoving van de tandarts...je voelt het wel maar het doet geen pijn.
- Vlak voor de geboorte zullen ze even op je buik duwen. Dit is vaak hoger dan de verdoving zit en kan tijdelijk wat ongemakkelijk voelen. Dit gaat snel weer weg.
- geef het aan als je de placenta wilt zien. Niet alle ziekenhuizen vragen of je deze wilt zien.

Zo niet echt een logische volgorde,sorry.
Meer kan ik even niet bedenken. Als je nog vragen hebt over de operatie staat mijn pb box open (ben zelf van de anesthesie ;P)
Heel veel succes !

 

Hier sluit ik me helemaal bij aan! Heb het zelf bij de tweede ook aangegeven toen het begon te draaien, tintelen en ik het een beetje benauwd kreeg. Volgens mij hebben ze de tafel toen een stukje omhoog gezet ofzo dat m'n hoofd wat hoger lag dan de rest van mn lichaam en er ging ook nog wat 'lekkers' in het infuus . Toen ging het snel beter.

Bij de tweede x had ik twee hele fijne anesthesisten. De eerste heeft direct gehandeld toen ik niet zo lekker werd en de tweede heeft de hele tijd met me gepraat terwijl ze me aan het dichtmaken waren ook om de tijd een beetje te overbruggen en het voor mij zo aangenaam mogelijk te maken.

Verder gaat je kindje eerder de OK af dan jij, omdat het er te koud is voor de kleine. Je man kan bij je blijven of gaat met de kleine mee. Mijn man is beide keren met de kleine meegegaan en heeft in de tijd dat ze nog in de OK en op de verkoever met me bezig waren foto's gemaakt van de eerste uurtjes van de kleine. Die foto's zijn me dierbaar vooral omdat het bij de eerste echt uren duurde voordat ik de kleine weer zag (omdat ik mn -direct na de geboorte toegediende- roes lag uit te slapen).

 

@imama: je kan de verdoving iets laten zakken (ligt er wel aan welke medicatie je hebt ingespoten) door de tafel te kantelen. Je krijgt dan minder bloeddrukdaling. In het infuus krijg je dan nog wat om je bloedvaten wat samen te laten knijpen waardoor je bloeddruk ook weer wat hoger zal worden.

Niet bij alle ziekenhuizen mag de partner blijven hoor. Bij ons gaat de man altijd met het kindje mee. Wij maken met een digi camera altijd wat foto's die we direct kunnen afdrukken zodat tijdens het hechten de mama alsnog naar de kleine kan kijken. Veel hebben ook de behoefte om even bij te slapen omdat ze van de stress de nacht ervoor niet geslapen hebben. Ook lekker doen, ben je weer wat uitgerust als je bij de kleine bent. En de man kan ondertussen lekker knuffelen met de kleine en veel foto's maken natuurlijk!

Ik vind de sectio's altijd zo leuk Ondanks dat het me echt wel pijn doet omdat het bij ons zo lang duurt..maar ik blijf het geweldig vinden

 

Ik heb afgelopen maandag een ongeplande keizersnee gehad nadat ik er al 16 uur bevallen op had zitten.
Ik heb niet echt iets gehad van had ik dat maar geweten.
Ook bij ons zijn er foto's gemaakt, en je ziet op 1 foto na niks van mijn ingewanden ofzo, en op die ene foto moet je goed kijken om het te zien. Dus daar hoef je geen schrik voor te hebben.

Mijn man is met de kleine meegegaan en nadat hij wat was opgepoetst hebben ze hem even bij mijn hoofd gelegd en toen is hij met papa meegegaan naar de verloskamer.
Daar heeft de papa inderdaad foto's gemaakt, maar vooral ook heel erg van zijn zoon genoten en lekker zitten knuffelen.

Als je borstvoeding wilt gaan geven echt heel duidelijk aangeven.
Ik blijk vlakke tepels te hebben, dus bij mij pakte de kleine man de borst helaas niet, en daar is helaas in het ziekenhuis te weinig aandacht aan besteeds waardoor onze kleine man nu afgekolfde melk krijgt. Ook prima, maar natuurlijk wel jammer, hij duwt zich nu gewoon weg als ik de borst aanbied, dus vraag op tijd om een lactatie deskundige om je te helpen en te adviseren.

Verder goed naar je eigen lichaam luisteren, ik herstel gelukkig redelijk snel ben nu thuis en ben alweer behoorlijk beweegelijk.

Als je uit het ziekenhuis word ontslagen, en ze melden niets over pijnstilling (is bij mij niet meer over gesproken) dan of er even naar vragen, ik heb het met de kraamhulp besproken en slik nog een paar keer per dag 2 paracetamolletjes.

Van de verpleging in het ziekenhuis kreeg ik de tip om op de dag van ontslag smorgens naar huis te gaan, dan heb je nl nog de hele middag de kraamhulp. Als je aan het eind van de dag thuis komt, komen ze je settelen en dan zijn ze weg en sta je er gelijk alleen voor.

Ik heb mensen (op de opa's en oma's na natuurlijk) pas 2 dagen na thuis komst gemeld dat we thuis waren, zo konden we eerst even settelen en wennen aan de nieuwe situatie. Voor iedereen wil komen kijken.

En het allerbelangrijkste GENIET!!!!! Geloof me het is het mooiste moment!

 

Het aller aller belangrijkste is dat je jezelf niet gek moet maken.
Er is altijd iemand bij je die je gaat helpen.
Probeer de tips voor de houding goed op te volgen.
Je moet met een bolle rug gaan zitten en de schouder goed laten hangen. Dus als het ware jezelf over je buik heen leggen. Dit kan lastig zijn als je echt een grote buik hebt. Probeer het zo goed mogelijk...je kan het nu al een paar keer oefenen.
Lukt het niet om te ontspannen ? probeer eens te wiebelen met je tenen, meestal ontspannen de spieren in je rug zich dan.

Mocht het gebeuren dat de verdoving wat hoog komt raak niet in paniek. Ik heb het helaas 15 dec ook gehad dus ik weet precies hoe het voelt (geen sectio hoor). Blijf rustig en concentreer je op je ademhaling. Vaak zakt de verdoving weer een eind als het kindje eruit is. Je kan dan eventueel wat zuurstof erbij krijgen om het wat makkelijker te maken. Belangrijk is dat je het aangeeft als je vingers gaan tintelen. Heel soms als je van de stress aan het hyperventileren bent zul je ook tinteingen in je vingers krijgen, dat heeft dan niets met de verdoving te maken.
De ruggenprik zelf valt echt mee, dat is minder erg dan het infuus (mits je kan ontspannen). Toen mijn verdoving zo hoog kwam zei ik gewoon tegen mezelf ' dit kan maximaal een half uur tot drie kwartier duren' . Moet je nagaan hoe schuldig mijn collega zich voelde die de spinaal gezet had...dat vond ik nog het ergste...dat hij zich zo rot voelde

In het geval dat er nog pijn is zal er soms lachgas worden gegeven. Een andere optie is narcose maar dat heeft niet de voorkeur. Het duurt ongeveer 15 tot 20 minuten voordat het kindje er is, daarna kun je ook nog extra pijnstilling krijgen aangezien het kindje er dan uit is.

Nou ik hoop dat je er wat aan hebt, als je toch nog vragen hebt stel ze gerust hoor.

Heel veel succes !

 

Ik heb een spoed en een geplande keizersnee gehad. De meeste tips heb je al gehad. Je vraagt naar pijn tijdens de ks. Misschien wist je het al, maar je hebt dus 2 soorten ruggeprikken: epiduraal en spinaal. Een epiduraal wordt gebruikt als pijnstilling tijdens een bevalling. Ik had bij de oudste een epidurale ruggeprik toen de bevalling na 24 uur ZH spoed werd. Ze hebben toen de epidurale een beetje opgetopt en zijn toen begonnen. Voor mij werkte die verdoving nog niet goed genoeg, maar er was geen tijd...men moest door! Hierdoor heb ik behoorlijk veel gevoeld van de ks.

Ik heb deze angst bij de 2e besproken. Een spinaal is echt heel anders. Mijn onderlijf was echt compleet verdoofd en ik kon niks bewegen in tegenstelling tot de epidurale.
Ik heb niks gevoeld van de ks (behalve het trekken en duwen).
Zo hoort het dus te gaan en die ruggeprik krijg jij.
Probeer idd rustig te blijven en geef aan als je je raar gaat voelen.

Bedenk van te voren wat belangrijk voor jou is. Bij mij was dat bijv. dat ik de oudste niet naakt bij me heb gehad en dat de bv pas na 14 uur in gang is gezet (door de spoedks, ik van de wereld na 36 uur bezig en zij op kinderafdeling)
Bij de jongste is ze na een uur weer uitgekleed, bij me gelegd en een half uurtje daarna ging ze op zoek naar eten!
Geef ook aan als je man de navelstreng wil doorknippen (dat is nl. niet overal gewoon na een ks!) en laat veeeeeel foto's maken.
Tenslotte: probeer ook te genieten! Succes!

 

Dank je voor de toelichting! Ik vind het altijd wel interessant om te weten hoe dat nou in z'n werk gaat.
Bij de eerste ks kreeg ik gelijk een mep in mn gezicht van de anesthesist toen ik mn ogen dicht deed (alles draaide en was zo benauwd toen, dus wilde slapen). De kleine was er op dat moment nog niet uit, maar ik mocht écht niet slapen. Waarvoor zou dat geweest zijn?

Ik geloof dat dat hier rond half 11 's ochtends was. KS was gepland om half 2, maar ik ging pas veel later richting de ok omdat er een paar spoedjes tussen kwamen.

Gelijk dus een tip, pin je niet vast op de 'exacte' tijd maar denk gewoon mijn kindje komt in ieder geval vandaag.

 

ik denk dat je die mep kreeg zodat je bewust de geboorte van je kindje meemaakte.

Ben bij de twee ks heel akelig geweest door de spinaal, bloeddruk ging volledig op zijn gat en na dat dochterlief eruit was kreeg ik een fikse bloeding waardoor ik opeens heel veel pijn had. de gyn en anastesist bleven voortdurend tegen me praten. Mocht zelfs de placenta zijn maar daar had ik even geen behoefte aan, voelde me zo beroerd.

 

Een mep in het gezicht geven doe ik niet aan hoor.
Ze wilde je duidelijk wakker houden maar het klinkt een beetje vreemd.

De navelstreng doorknippen zal meestal niet kunnen hoor. Er is geen tijd voor en het brengt de steriliteit in gevaar. Als het zou kunnen zou ik er zelf om die reden ook niet voor kiezen.

Pin je inderdaad niet vast op die tijd. Het programma van de gyn is het meest onderbroken programma. Er is vaak ook een spoed kamer maar helaas lijken de spoedsectio's en bloedingen zich altijd te clusteren waardoor je dus in moet breken op het normale programma. (of er is simpelweg geen extra gyn meer over).

 

Bij de eerste ks was de anesthesist ook echt een l*l. Toen er nog geen sprake was van een ks kwam ie met op de verlosafdeling een epidurale geven. Toen gedroeg ie zich al als een enorme hork.
'Gelukkig' na de eerste ks vaker op de operatietafel gelegen en ontdekt dat niet alle anesthesisten zo zijn en dat er ook hele lieve tussen zitten.

 

Gelukkig
Ach overal heb je van die figuren rondlopen...
Die kom je alleen liever niet op 1 van je meest kwetsbare momenten tegen.

 

Hoi,

Ik weet niet of je het al achter de rug hebt en je kindje inmiddels in je armen maar ben wel benieuwd straks naar hoe het allemaal gegaan is. Sta zelf ook op de lijst voor een geplande keizersnede (over 4,5 tot 6,5 weken). Vind het best spannend en ga ook nog proberen om een geboorteplan te schrijven. Heb wel wat ideeen van wat ik wel of niet wil en ga het zeker wel op papier zetten. Het is even de vraag of de ruggenprik gaat lukken (meerdere rugoperaties gehad) en of ik er dus wel of niet bij kan zijn. Hoop heeeeel erg van wel want er zelf niet bij zijn lijkt me best vervelend.

Is je beeb er nog niet dan heel veel succes met de komende keizersnede en geniet daarna van je kindje!!

S0fie

 

Succes hoor vandaag!

@ Wachtende: Wilde even kwijt dat ik het echt bijzonder vindt dat je, ondanks dat je al zolang moet wachten op een zwangerschap, je zo meedenkend bent hier. Respect hoor!

 

Ben erg benieuwd hoe het gegaan is !


@mamajuli2008: Dat is erg lief van je. We hebben gisteren de eerste IUI gehad en ik heb goede hoop dat de IUI ons verder zal helpen Het blijft een bijzonder iets om mee te maken. Ik zit nu wegens een operatie thuis (al 10 weken blegh) en ik mis het echt hoor !