sorry was niet zo snel met reageren en toen ik o reageren had gedrukt stond haar nieuwe berichtje er. ik zit te zp-e op mn foon.
Grappig, toevallig hadden mijn man en ik het hier 2 dagen geleden nog over. 1. Waaah! 2. Hoe heb je zo stom kunnen zijn! 3. Diep ademhalen, me verontschuldigen dat ik hem/haar stom heb genoemd, en een goed gesprek aangaan en de opties bespreken. Waar mijn kind ook voor kiest, ik zorg ervoor dat hij/zij volledig achter die optie staat, en ik zal hem/haar daar volledig in steunen. Verder zullen mijn man en ik zeker proberen om deze situatie te voorkomen (voorlichting, condooms, dochter aan de pil, etc), maar we weten allebei dat lust ervoor zorgt dat je eventuele consequenties uit het oog verliest. Dus wat dat betreft zullen we proberen niet teveel te oordelen, en we hopen ook dat ons kind nooit bang zal zijn om dit soort dingen aan ons te vertellen.
@mamamanuela; Mijn reactie was niet alleen op jou gericht hoor, meer in het algemeen en het hele verhaal wat boven mijn reactie stond, daar schreef ook iemand iets over "hup het huis uit". Het was dus helemaal niet aanvallend bedoeld naar jou toe, ben het voor een deel wel met je eens.
hihi als ik nu terug lees is mijn eerste reactie ook beetje hard haha maar zo is het denk ook wel in het echt denk echt dat ik hem ga flippen maar mijn kinderen het huis uit gooien voor zo iets nooit hihi was ook niet aanvallend bedoelt hoor hihi ben geen hatelijk persoon
Haha ik zie t nu echt zo voor me he,....maar zo zou ik ook reageren! Zou never nooit mijn zoon het huis uit trappen hiervoor...zal wel vroeg beginnen met sexuele voorlichting...maar of dat helpt?? Enige wat ik dan hoop is dat ik ze nooit hoor hahaha
Ik ben wel blij dat er wat dat betreft wel het een en ander is verandert in 20 jaar. Ik lees eigenlijk alleen maar dat de moeders hun kind zullen steunen, op de enkeling na waar de man het kind de deur uit wil zetten dan...
zoals mijn vriend toen riep met zn grote mu*l. nou dat gaat niet gebeuren zolang ik nog leef. ik denk ook niet dat hij dat zou doen hoor als het erop aankwam maar het maakte me wel flink pissig toen hij dat zei. ook omdat ik toen vroeg van ow en als M. vader werd op die leeftijd..komt hij met zo een verschrikkelijk puberachtig lachje en zei toen,, he dan geef ik em een schouderklop en zeg ik goed gedaan jongen:x was overigens wel een grapje hoor maar schoot mij in het verkeerde keelgat
eerst gesprek met de kinderen dus de aanstaande ouders dan evt ook met de ouders van de partner. abortus is geen optie vind ik en ik zou dan alle hulp aanbieden die nodig is.
En als je kind nou wel voor abortus kiest, wat zou je dan doen? Het is natuurlijk wel uiteindelijk haar (of hun) keuze en leven. Dit vraag ik overigens gewoon uit interesse hoor, voordat het weer verkeerd overkomt.
maar die keus kan je niet voor je dochter maken. ik ben erg tegen abortus maar het is toch echt mijn dochter die die keus moet maken. ik zal haar zoveel mogelijk ervan proberen te weerhouden maar het de beslissing ligt bij haar, he tis niet mijn lichaam
ik zou in eerste instantie schrikken en denk ik ook wel eventjes boos zijn maar daarna. 1 steunen wat ze ook beslissen 2 als ze het houden eerst een opleiding afmaken en een mbo doen. 3 die kleine komt wel groot. zit is er op te wachten met 37/39 oma te worden? nee maar gebeurt het komt het vast groot daar ben ik niet bang voor.
Denk dat ik het stiekem wel leuk zou vinden. Zou het veel erger vinden om te horen dat me dochter abortus heeft gehad dan dat ze het houd. Ik zou wel van haar eisen dat ze 100 procent de verantwoordelijkheid neemt, en het kind niet zomaar bij mij laat en ondertussen uitgaat. Want anders had ze maar beter op moeten passen.
Ik ben ook best geinteresseerd in het antwoord op deze vraag. Persoonlijk vind ik dat je je dochter niet kan dwingen om wel/niet een abortus te ondergaan.
Oh jeetje, daar zou ik niet blij van worden. Natuurlijk zal ik mijn kind steunen, maar ik zou het wel heel vervelend vinden. Ik hoop toch echt dat m'n kind verstandiger/verantwoordelijker is dan zo jong zwanger te raken. Ik heb echt liever dat ze thuiskomen met de mededeling homo/lesbisch te zijn.
ik zou denk ik heel goed er over praten , en ja het is ook afhankelijk hoe de situatie dan is, erg moeilijk om daar nu iets over te zeggen. dan zal waarschijnelijk zijn dat ze alletwee nog op school zitten, thuiswonend...ja... denk dan miss toch om het weg te laten halen. Want dan als ze het toch willen houden de zorg op oma komt.. en ik zou niet zeggen dat we dat niet willen doen, maarja, dat is natuurlijk niet de bedoeling.