Hallo allemaal, Ik weet nu twee dagen dat ik zwanger ben. Ik had verwacht dat ik een gat in de lucht zou springen. Ik ben wel blij, maar gewoon niet uitbundig. Misschien omdat ik me nog niet echt zwanger voel. Op een beetje duizeligheid na heb ik verder niet veel symptomen nog. Ik weet, die gaan nog wel komen, ben pas 5/6 weken, maar toch. Ik ben gewoon niet uitbundig van blijheid . We zijn een jaar bezig geweest dus het is absoluut gewenst en gepland (ook al was het niet gepland, dan nog was het welkom hoor). Ik weet dat ik verschrikkelijk veel liefde in me heb om aan dat kleine wondertje te gaan geven. Meer dan het aankan waarschijnlijk. En toch spring ik nog niet een gat in de lucht. Ik zit niet op een roze wolk. Ik ben blij. Maar dat is het. Ik snap er niets van Ben ik nou raar? Heeft iemand dat wel gehad? Dit is onze eerste overigens. Dank je. Ik moest het even van me afschrijven.
Nee je bent niet raar, je bent zwanger ik ben nooit in de gloria geweest zullen we maar zeggen (heb zowel een geplande als ongeplande zwangerschap gehad), wel gewoon blij, maar niet in extase. Roze wolk is mij onbekend (zowel tijdens zwangerschap als daarna) Maar ik ben verder ook een heel nuchter persoon en niet heel snel gek te maken. Je hoeft je in ieder geval geen zorgen te maken, het is allemaal normaal. Oh en gefeliciteerd!!
Gebruik de zoekfunctie maar eens in de forumonderdeel je bent echt niet de enige hoor. En nee je zit vaak niet direct op die roze wolk, het is vaak ineens heel onwerkelijk. Kijk er ook niet raar van op wanneer je ineens gaat twijfelen of je er wel goed aan doet om zwanger te willen worden etc. Gefeliciteerd en probeer toch te genieten!!!
Ook nooit een gevoel van uitbundige vreugde gehad...wel verbazing en verbijstering.... en dat terwijl ook hier het kindje meer dan gewenst is..
gefeliciteerd met je zwangerschap! En nee, je bent niet raar. Het is ook zo'n verandering dat het vaak ook even duurt voordat je het beseft. En wat je zegt, daarnaast merk je nog niks aan jezelf. Zwangerschap hoeft geen roze wolk te zijn, dat is voor iedereen anders. natuurlijk hoop ik voor jou dat die zeker gaat komen maar ik geloof er niet zo in. Ik ben in het begin erg ziek geweest. na 20 weken ging het eindelijk wat beter met de misselijkheid en werd ik mij ook steeds meer bewust van de bewegingen van de kleine. Uiteraard ga je op den duur ook spulletjes kopen en dan zul je merken dat het toch echt is! (althans dat had ik). Ga je dus vooral niet schuldig voelen. Je hebt 9 maanden te tijd om te wennen
Veel vrouwen voelen zich niet onmiddellijk zwanger, bij sommige duurt het echt weken! Dat komt vooral omdat je je zelf nog niet echt zwanger voelt. Je krijgt pas een echte buik al je 4 maand zwanger bent en dat zal al véél helpen voor je gevoel! Ik merkte bij mijn vriend trouwens dat hij pas écht besefte dat hij papa werd, toen mijn buik voor hem duidelijk zichtbaar was! Ohja, na je eerste echo zal je je al veel meer zwanger voelen!
Oh gelukkig. Dat lucht op. Ja net als jou MMeke ben ik een heel nuchter persoon. Ik ben blij maar niet in de gloria zoals dat zo mooi gezegd wordt (moest ik even hartelijk om lachen ). Je hoort soms inderdaad van die roze wolk, en dat mensen volledig omdraaien naar alleen maar zwangerschap en baby toe. Nu moet ik zeggen dat mijn moeder dat ook niet had en ik lijk erg op mijn moeder. Dus daar zal het wel vandaan komen haha. Blij dat ik niet gek ben in ieder geval. @Hopmarjanneke: over dat twijfelen. Dat is dus ook heel herkenbaar. Ik ben een enorme 'denker'. Analyseer echt alles wat los en vast zit. Denk nu af en toe al: de verantwoordelijkheid, wat voor wereld zetten wij straks dat kleine wondertje in. Hoe ga ik het volbrengen om er een volwaardig mensje van te maken dat zich in deze wereld kan redden. *zucht*. Als dat nog 9 maanden zo gaat beloofd dat wat haha . Dank jullie wel. Ben blij te zien dat ik niet de enige ben in ieder geval.
Mijn vriend zat te gamen naast mij toen ik de test voor zijn neus legde. Hij keek ernaar, vroeg wat het was, ik zeg 'ik ben zwanger'. Hij gaat zo weer door met gamen. Ik was me een partij pissed off . Achteraf snap ik het wel. Inmiddels is ie helemaal bijgedraaid. Heeft zijn ouders in Griekenland al in extase gebracht en loopt de hele dag 'Mammaka en Babbas' te roepen Als het eenmaal zover is dat de rest van de wereld het weet gaan er geheid een paar van hun stokje. Die hadden nooit van mij verwacht dat ik zou omdraaien in mijn gevoel.
Wat hebben wij vrouwen toch mooie momenten om onze kerels te vertellen dat we zwanger zijn. Ik heb de mijne gewoon wakker gemaakt 2 dagen voor vaderdag en op vaderdag zelf nog een keer, hij was toen beide keren wel heel erg wakker en heel erg blij, maar dan nog Ik was wel helemaal blij vanaf de eerste test, maar ook gelijk bang dat er iets mis zou gaan en vanaf 20 weken kwam de roze wolk zo'n beetje (20 weken echo was goed) Dus wie weet komt het nog. Misschien ook niet, maar wat maakt het uit? Als je de beeb maar alle liefde geeft zodra die er is, dan is er niks aan de hand
Haha, inderdaad. Ik ben ook gewoon een hark in die dingen. Plus dat die Griek van mij echt soms weinig snapt van dit soort dingen. Hij is in alles bijzonder intelligent, maar als het om dit soort dingen gaat....... Ik had van allerlei moois bedacht. Ik wilde sokjes halen daar de test in doen etc. etc. Maar uiteindelijk kom ik dan weer zo bot uit de hoek lol. Ik ben ook nog wel een beetje bang hoor dat het mis kan gaan. Het is mijn eerste keer en ik val in de categorie 'oudere' moeder met mijn 38 jaar. Ik heb heel bewust gewacht. Wilde absoluut zeker zijn dat ik er ook echt aan toe was. Liever dan wat later. Wat liefde betreft, daar zal het niet tekort aan komen. Ik heb in die 38 jaar zoveel opgespaard dat het daar niet aan kan ontbreken .
Ik had dat ook hoor en nog steeds die moeder gevoelens heb ik nog steeds niet, wel dat ik gezond eet en leef maar ook bij de echo ja het ziet er goed uit maar heb nooit een traan gelaten. En dan heb ik nog het idee dat ik moet wennen aan het idee dat het een jongetje is wij dachten dat we alleen maar meiden konden maken..dacht iedereen in onze omgeving trouwens en die omschakeling duurt bij mij even. En nu krijgt mijn vriendin die al een dochter heeft weer een meisje en wat ben ik jaloers zeg. Je gevoelens zijn normaal kijk maar naar die presentratrice nikkie plessen zij liet ook weten tijdens de zwangerschap geen FEELING te hebben met het kindje, de een ervaart het toch anders als de andere. Komt goed meis, Liefs
Dank je wel! Heb jij al wel meisjes dan? Of is/was dit ook jullie eerste? Mijn vriend wil weten of het een jongetje of een meisje wordt. Mijn moeder ook want 'ik moet de vrouwen van de kerk aan het breien zetten' . Maar ik weet het niet. Eigenlijk maakt het me niet zo heel veel uit dus ik denk dat we het wel voortijdig weten haha.
ik neem er af en toe even de tijd voor om er bij stil te staan. even bewust aandacht aan mn buik geven als ik onder de douche sta ofzo. dat helpt me wel. het moment van de test was samen met mn man en toen was ik wel in extase. maar inderdaad, het leven gaat gewoon door, ik heb ook niet heel veel last van kwaaltjes en een buik zie ik ook nog niet, dus ja... maar ik weet uit mn eerste zwangerschap dat die roze wolk langzaam boven je hoofd komt hangen. de echo's doen, zwangerschapskleding kopen, babyspulletjes kopen, etc... ik vond het uiteindelijk geweldig om zwanger te zijn!! geef jezelf de tijd en maak gewoon af en toe wat tijd om stil te staan bij je zwangerschap.
Dit is ons eerste kindje maar had zo gehoopt op een meisje, klink ik nou verwend? het zal allemaal wel goed komen je weet ook nog niet wat er in je groeit dus je weet je gevoel ook nog niet. Als het er straks is weet je niet beter meer en wil je niets anders meer.
ik ben blij da thet zo ver is, maar had ook verwacht dat ik de polonaise door de kamer zou lopen. Ik voel me goed, weinig kwaaltjes en ben vrolijk. MAar om te zeggen dat ik al op een baby wolkje zit? Komt waarschijnlijk als je hem gaat voelen enz..
Ik was heel blij met de posi test, kon het totaal niet geloven, maar extase? Nee hoor. Heb me de eerste weken vooral zorgen gemaakt of het allemaal goed zou gaan (had bijna geen kwaaltjes, dus weinig bevestiging). Pas na de termijnecho ging het wat meer leven bij mij, dan zie je m echt bewegen, dat is heel gaaf. Maar nu die ook weer 1.5 week geleden is ben ik weer terug in het zorgen maken over of alles goed gaat
wij waren al een half jaartje bezig toen ik zwanger raakte.. had hiervoor al een vmk gehad dus mijn gevoel was ook dat ik niet te vroeg moest juigen.. maar met deposi test in mijn hand heb ik toch wel even gejankt en gedacht oohh shit..wat heb ik gedaan... dit kan ik allemaal niet..dat hele moeder zijn enzo.. dat is heel normaal hoor meid! je word er een betere moeder door juist door te twijfelen en je dingen af te vragen...geen 1 moeder is zo zeker dat ze alles kan en goed doet..zeker met de eerste niet! jou roze wolk komt wel.. waarschijnlijk pas rond je eerste echo .. dat had ik ook... toen kon ik pas echt blij zijn! was gelijk verliefd!
het is niet een en al roze wolk... en dat vergeten mensen vaak mensen horen en leze verhalen en voelen zich haast verplicht op een roze wolk te zitten waardoor als dit (even) niet is ze zich zo schuldig voelen!!! je moet wennen, er spookt ineens van alles door je hoofd kan ik t wel, oehjee wil ik t wel (terwijl je tevoren al bedacht had te willen) komt t wel goed etc etc etc dan voelt ook niet iederee zich altijd goed... en idd het leven gaat door... leg je erbij neer er zijn momenten dan twijfel je of is t gewoon ff gewoon en komen momenten dan vind je t heel speciaal en ik denk ook als t kind er is hoor, hier is t mn 1e maar ik bereid me wel voor.. het is niet allemaal roze wolk! jaaa geweldig een kleintje tuurlijk... maar hallo... pijn bij n bevalling natuurlij.... slapeloze nachten waarin je ineens je ritme om moet gooien ineens een grote verantwoordelijkheid en niet "even" tijd voor mezelf en " even" en rondje met de hond of "even" dit... nee dat wil niet meer zo... dus er zijn geweldig mooie momenten! een echo, shoppen voor spulletjes de kamer maken alles! maar niet ALLES is meteen roze wolk hoor! dus voel je niet schuldig als je dat niet voelt....
Die roze wolk ben ik nog niet echt tegengekomen. In ieder geval niet bij mijn eerste zwangerschap en ook nu is het geen knalroze (blauwe) wolk hoor. Moet ik wel zeggen dat ik de eerste weken echt doodeng vond. Bij de eerste al, en bij de tweede helemaal (ik dacht steeds maar dat het me vast niet gegund was om twee keer geluk te hebben). Pas na de eerste echo's durfde ik er echt in te geloven.
Ik ook nooit... Ik blijf altijd op mijn hoede, totdat de kleine gezond in mijn armen ligt... Ik voel er zeker wat voor en bij, maar er moet zoveel gebeuren voor het eindproduct zeg maar...