Hoi Meiden, Ik ben nu bijna 20 weken zwanger en begin dus wat meer over mn bevalling na te gaan denken. Ik weet al heel lang dat ik een ruggeprik wil,omdat ik gewoon het nut van pijn niet inzie,en ik geen hel van een bevalling wil. Ik weet dat er een kans is op complicaties,maar die neem ik voor lief,alleen nu las ik bij iemand dat haar ruggeprik te hoog zat. en dat ze dus zowat geen adem meer kon halen en hierdoor in paniek raakte. Daar dit in een heel oude post stond, kon ik het daar niet meer vragen,dus nu maar hier. Maar hoe vaak gebeurt zoiets nou ? Ik heb last van lichte paniekaanvallen in bepaalde situaties, en dan ben ik altijd bang geen lucht te krijgen ( ik heb een trauma opgelopen na een duikongeval) dus toen ik dit las, was ik al gelijk een soort van in paniek. Van ohjee stel dat dat bij mij gebeurt wat dan? zien ze dat gelijk,hebben ze dat door? wat gebeurt er dan? kunnen ze de medicatie gelijk stop zetten zodat je weer normaal kan ademhalen ? Ik hoop dat er hier iemand is die een antwoord heeft of ervaringen met een te hoog gezette ruggeprik. Alvast bedankt voor de info
Het blok kan te hoog komen. Ik weet de cijfers niet uit mijn hoofd maar bij een epiduraal komt het veel minder voor dan bij een spinaal. Ik heb nog nooit meegemaakt dat we iemand moesten beademen of dat het blok zo hoog zat dat de patient het echt benauwd kreeg. Maar als je echt er erg bang voor bent denk ik dat je sneller kan schrikken van het gevoel als het blok bij de onderkant van je ribben komt. Belangrijk is toch gewon om rustig te blijven. Ik vind het wel bijzonder dat je nu al zo stellig bent dat je ondanks de risico's en zonder een wee te voelen al zeker weet dat je epiduraal wilt. Het lijkt wel gewoon te worden om voor de weeen een epiduraal te nemen. Bizarre ontwikkeling, maar goed. Indien het blok te hoog komt zetten ze de pomp even uit of lager. Het kan wel even duren voordat het nare gevoel weg is. Hoelang het is is afhankelijk van de medicatie die ze gebruiken. Jij merkt het vaak eerder dan dat het te zien is aan de gemeten parameters. Ze blijven je een half uur in de gaten houden om te controleren hoe het gaat met de verdoving. Zelf heb ik ervaring met een te hoog blok bij een spinaal (bij bevalling krijg je een epiduraal). Ik kon zelf niet meer voldoende ademen en ben dus wel beademd terwijl ik wel wakker was (ik wilde absoluut niet om die reden onder narcose). Dit gebeurt normaal niet hoor. Na een half uur kon ik weer zelf voldoende ademen en na anderhalf uur had ik geen zuurstof meer nodig. Ik ben zelf rustig gebleven omdat ik wist dat het weer weg zou gaan. Het is even vervelend maar ik was er ook niet bang voor. Dus je kan het niet echt vergelijken met jou situatie. Ik vraag me af of het topic wat je gelezen hebt niet toevallig over een spinaal ging? Want bij een epiduraal zie ik het echt nooit gebeuren. Het opspuiten doe je ook geleidelijk om dit te voorkomen namelijk.
Hoi wachtende, Bedankt voor het snelle antwoord, Waarom ik die ruggeprik wil,omdat ik zo min mogelijk pijn wil voelen, als het niet hoeft. Ik neem bij de tandarts per slot van rekening ook een verdoving tegen de pijn,en een asperine als ik hoofdpijn heb. Tja ik weet dat iedereen er anders over denkt,maar ik heb geen zin in pijn als het niet hoeft of gedeeltelijk voorkomen kan worden. Ik weet niet welke van de twee dat was,maar ik denk gewoon een epiduraal,omdat het niet tijdens een keizersnede gebeurde maar bij een normale bevalling. Wat betreft het rustig blijven, ik ben bang dat dat echt niet lukt, ik heb tijdens een duiktrip, lucht tekort gehad op 10 meter diepte, nou das geen pretje en sindsdien tja heb ik last van paniek aanvallen ( niet vaak maar toch) en dan ga ik een soort van hyperventileren en bang niet te kunnen ademen. Je zou kunnen zeggen,meid als je bang bent voor die ruggeprik neem je hem toch niet, maar ik zie ook enorm op tegen de pijn
Tja lastig. Als je zwanger word moet je er toch echt wel rekening mee houden dat het pijn gaat doen hoor. Er zijn een paar gyn die al vroeg een epiduraal laten geven en dan moet je ook het geluk hebben dat de anesthesioloog hieraan meewerkt. Het beste is om toch een epiduraal te nemen tijdens heftige weeen, zeker als je bang bent dat deze te hoog zal komen. Als jij nog geen goede weeen hebt moet de anesthesioloog blind verdoving gaan geven, het effect is niet goed te meten. Je hebt immers geen pijn dus je kunt niet voelen of de pijn weggaat. Verder kan het dan zo zijn dat als de weeen komen het blijkt dat maar 1 kant verdoofd is. Op je zij gaan liggen is dan vaak al te laat en heb je feitelijk dus niets aan de epiduraal. Ik vind het toch wel beangstigend dat het geen zin hebben in pijn belangrijker is dan de gezondheid van het kind. Nou moet ik ook zeggen dat ik er misschien anders tegen aan kijk. Als ik 24uurs dienst heb waarin je het echt druk hebt en soms gewoon geen slaapt krijgt en je word midden in de nacht weer gebeld voor een epiduraal bij iemand die nog geen wee gevoeld heeft...nou dan gaan mijn nekharen wel even overeind staan hoor. En ik zou mijn kind ook nooit risico laten lopen omdat ik bang ben voor pijn, maar dat is mijn mening. Waarom sta je niet open voor andere vormen van pijnstilling die dit risico niet hebben ?
Misschien omdat die niet werken? Tenminste, de pethidine en het pompje deden bij mij helemaal niets. Ik heb bij mijn eerste een ruggeprik gehad nadat ik in een weeenstorm terecht was gekomen. Het stelt echt niets voor, zeker niet als je weeen hebt. Prikken was zo gedaan, pijn was direct weg en ik heb ook geperst met de prik, ideaal! Ik had geen bijwerkingen, geen kunstverlossing, geen prik die niet goed gezet was enz. Wachtende, ik begrijp dat je je antwoord als professional geeft? Dat is echt fijn want dat geeft een keer een andere kijk! Aan de andere kant kan bij zoiets intens als bevallen ook angst een heel grote rol spelen en dan kan een vroege ruggeprik ook erg fijn zijn. Weet alleen niet of dat mag, maar kan me het wel voorstellen als dat wordt gevraagd. Angst kan een bevalling immers ook tegenhouden. Aan de andere kant als het alleen om angst gaat kan een pompje ofO ook helpen. Helot niet tegen de pijn maar maakt je wek stoned.
Oh ja canter nog 1 ding, zou het wel met je vk bespreken, maar het is niet te voorspelken hoe je je bevalling beleeft. Dit staat sowieso los van hoe het verloopt! Lees er niet teveel over en denk er niet teveel over na. Het is goed te doen en je komt erdoorheen. Laat je niet leiden door angst. Ga er onbevangen in, en weet dat als je het echt wil de ruggeprik er is, en dat het meestal goed gaat
De epidurale vond ik ook 2x niks omdat ik tegelijk rug-, buik- en beenweeën had. Die kreeg ik niet meer opgevangen, dus het was een verlichting zeg! Maar ik heb gewacht tot het niet meer ging, nu ga ik dat op dezelfde manier doen. Misschien gaat het zo snel vooruit dat je geen tijd hebt voor epidurale, hou daar ook rekening mee he.
Laat je niet gek maken door al die praatjes over 'risico's voor je kindje'! Die zijn namelijk klein. Ik begrijp trouwens niet waar iemand de euvele moed vandaan haalt om te suggereren dat een moeder die op voorhand kiest voor een epiduraal de gezondheid van haar kind op het spel zet. Dat het voor sommige mensen (en dan ook nog iemand die blijkbaar in de gezondheidszorg werkt!) toch zo moeilijk is om iemand in haar waarde te laten. Dat gezegd hebbende zal de bevalling toch eerst begonnen moeten zijn (inclusief weeën) voor je een epiduraal kunt krijgen. Sommige vrouwen vinden de pijn goed te houden, zeker in het begin. En vaak kun je er ook beter tegen met de gedachte in het achterhoofd dat als het niet meer gaat, je een epiduraal kunt krijgen. De kans dat het blok te hoog komt is echt heel erg klein. Maar als je gevoelig bent voor paniekaanvallen, kan het helpen om bijvoorbeeld wat ontspanningsoefeningen te leren. Die kunnen je ook zonder hoog blok erg goed van pas komen tijdens de bevalling!
Hoi, Ik heb een ruggenprik gehad tijdens de spoed keizersnede...anders als dus een ruggenprik bij de weeen. Maar bij mij was het blok te hoog, ik kreeg idd bijna geen adem. Eng...dat klopt maar er word goed mee om gegaan. Ik kreeg direct zuurstof in mijn neus, en er werd tegen me gepraat om me af te leiden van het niet goed kunnen ademen. Het heeft tot op de verkoever geduurd voordat het een beetje zakte, maar ja ze kunnen die niet aanpassen omdat hij 1 maal word gezet, hij moet weg zakken. Dat gebeurde na nog een half uurtje op de verkoever geloof ik...na de keizersnede enz al af was gemaakt. Moet zeggen ik heb ook paniek aanvallen, en een luchtweg probleem. Ik ben snel benauwd en heb hiervoor ook een puffer. Maar er werd zo goed mee om gegaan en ik werd zo gerust gesteld en tsjah toen ik me kind zag was dat niet meer belangrijk hihihi. Vond het achteraf wel eng, spannend en heel moeilijk omte verwerken (meer keizersnede spoed enz) maar de ademhaling heb ik niet extreem eng gevonden...het was er...en ik werd goed opgevangen. En het ging weer weg...punt. Kwam helemaal goed! succes met bevallen!! en niet meteen denken ik neem een ruggenprik...zie het als het komt, bespreek het met je VK zodat ze weet dat je als je dat aangeeft dat ook kan krijgen....en neem de bevalling verder zoals het komt!
bedankt meiden, Ik wil ook niet gelijk die prik erin bij de eerste wee,maar wel gewoon als het te wordt zeg maar, En net wat jullie zeggen tuurlijk denk ik aan de gezondheid van mn kindje , maar de risico`s zijn zo klein dat die er last van krijgt door de ruggeprik. Het ging mij er meer om wat er gebeurd dat stel hij zit inderdaad te hoog wat gebeurd er dan? ik hoop in elk geval dat ik dat niet hoef mee te maken. Misschien vind ik de weeen prima te handelen en heb ik de ruggeprik niet nodig,dat kan ook , of ik heb de pech dat mn ontsluiting al te ver is en hij niet meer mag tja wie weet.
De risico's zijn inderdaad klein, maar als het je gebeurt ben je toch goed zuur. En als je op voorhand zegt dat je ondanks de risico's preventief een epiduraal wilt neem je risico's. Dat is niet mijn mening maar gewoon de keuze die gemaakt word. Ik wil alleen maar duidelijk maken dat je veel minder risico loopt als je gewoon afwacht hoe het gaat en pas als het nodig is een epiduraal neemt. De kans dat de angst van TS werkelijkheid word is dan een stuk kleiner. Er is nu een trend aan het onstaan om een epiduraal te nemen voordat de weeen beginnen. Hier zijn natuurlijk uitzonderingen waarin het goed is om te doen, echter geen zin in pijn hebben is geen goede reden hiervoor. Ook zorgverleners mogen trouwens een mening hebben hoor. Ik zeg niet dat je geen epiduraal moet nemen, absoluut niet. Ik vind dat er soms te lang gewacht word om het voor te stellen aan de patient ! Maar een epiduraal op voorhand nemen, ik vind het knap als jij een anesthesioloog kan vinden die daar een goed argument voor kan verzinnen.
Zal je altijd zien dat je e ruggeprik wil en dat je ontsluiting al te ver is ( dan krijg je hem niet meer)
TS, als je nou in plaats van je over dit soort dingen druk te maken, geestelijk goed voorbereidt en oefeningen leert om de ww op te vangen, heb je a) misschien wel helemaal geen epiduraal nodig en b) een veel fijnere bevalling! Als je je er al op instelt dat het zo verschrikkelijk wordt en je zoveel pijn gaat krijgen, dan zal dat ook zo zijn! Maar dat is voor een deel aan jezelf!
Lieverd, die anesthesiologen doen niet anders dan epidurale en spinale verdovingen plaatsen, de kans ik echt heel klein dat ze te hoog zitten. Je krijgt 'm overigens pas als de weeën krachtig genoeg zijn dat ze voor ontsluiting zorgen, meestal bij 3/4 cm omtsluiting. Je kan wel van tevoren eens langs gaan bij de anesthesie en daar je vragen stellen. Moet je even aan je VK vragen hoe dat in z'n werk gaat, ik denk dat je dan eerst op consult moet bij een gyn.
Ik heb in totaal 4 ruggeprikken gehad. Bij mijn eerste 2 en bij de tweede. tijdens de bevalling zelf heb ik beide keren een epiduraal gehad. Dat ging prima, alleen 1 keer was slechts de helft verdoofd. Ik heb beide keren een ruggeprik gevraagd omdat ik een weenstorm door de inleiding niet trok. Vantevoren wilde ik het niet, maar ik was er toen erg blij mee. Bij de ks van de oudste had ik een ook een spinale (bevalling eindigden beide keren in een ks), ging prima. Bij de ks van de jongste is de spinale ruggeprik tijdens de ks idd te hoog gezet. Ik raakte daar in het begin ook van in paniek, omat je het gevoel krijgt dat je niet volledig door kunt ademen. Ik werd echter heel goed begeleid door de anesthesist. Mijn hoofdeind werd wat omhoog gedaan en er werd mij uitgelegd dat het puur gevoelsmatig was en dat ik echt genoeg zuurstof kreeg. Ik werd heel goed in de gaten gehouden, ik mocht een kapje op met extra zuurstof, maar dat wilde ik niet ivm misselijkheid. Het was wel een beetje eng, maar nadat ze mij wat gekalmeerd hadden, lukte het mij wel weer om rustig te blijven en door te ademen. Maar goed, de kans dat dat gebeurt is dus maar klein en helemaal bij een epiduraal, die je vaak krijgt tijdens een bevalling.
Het kan echter ook nooit kwaad om je vantevoren al wat in te lezen over de voor/nadelen van een ruggeprik zodat je voorbereidt bent. Dat had ik niet gedaan, want ik stond er hetzelfde in als jij, maar na een weenstorm door een inleiding was ik erg blij met de ruggeprik. Ik wist daar alleen vantevoren helemaal niets over.
Bedankt voor weer wat reacties, ja tuurlijk bereid ik me voor op het opvangen van weeen en dat soort dingen,het is niet dat ik me alleen maar bezig houd met die ruggeprik, Ik was gewoon benieuwd naar ervaringen, en inzicht van mensen die misschien het al mee gemaakt hadden. Ik denk juist omdat ik er van uit ga dat het vershrikkelijk veel pijn gaat doen , het me meevalt ?? ( of is dat wishfull thinking haha) Ik weet het,je weet niet van te voren hoe het lopen gaat,en dat is iets waar ik slecht tegen kan,dus ik wil van te voren zoveel mogelijk diverse scenario`s doorgenomen hebben ( in mn hoofd ) Nouja beetje een controlfreak hier. Die dit soort dingen dus heel moeilijk kan loslaten
Ik heb een epiduraal gehad bij de bevalling, dat ging goed. Zat gewoon normaal zeg maar. Ik vond alleen wel dat het snel was uitgewerkt! Ik had al een hele nacht rug en beenweeen gehad toen ik de ruggeprik kreeg en effectief heb ik maar een paar uur geen pijn gehad. Daarna kwam het weer terug. Toen nog een beetje bij gekregen, maar ook dat was snel weg. Daarna voelde ik alle pijn weer, maar kon ik niet goed bewegen met alle slangen die ik had (ruggeprikinfuus, gewoon infuus, katheter, band om mijn buik). Dat was best naar. En bij mij kwamen de persweeen niet op gang, maar bleef ik de been en rugweeen houden. Toen hebben ze me best lang laten liggen voor ik zelf mocht persen.
Misschien heb je mijn post gelezen. (onder een andere naam dan) want bij mij is de ruggenprik op een gegeven moment te hoog geschoten. Ik ging eerst heel erg rillen en trillen, toen had ik het gevoel dat ik niet meer adem kon halen en dacht echt dat het heel erg verkeerd met me ging. Ze hebben toen gelijk het infuus met de opwekkers op 0 gezet en de ruggenprik uit. Heel langzaam daarna weer opgebouwd en toen ging het wel goed. Ze hebben wel continu gecontroleerd of hij niet te hoog kwam, dmv van ijskompressen op je huid leggen en dan aangeven of je het wel/niet voelt. Ik heb trouwens mijn ruggenprik gekregen voordat het infuus met opwekkers aangesloten was. Dit ivm ernstige BI. Ik vond de 'verlamming' behoorlijk heftig. Ik kon absoluut niets meer bewegen, mijn benen vielen tijdens het persen ook gewoon naar de zijkant. Ik kon me ook niet omdraaien in m'n bed, waardoor ik soms heel lang op 1 kant lag en dat deed dan best pijn. Tijdens het persen hebben ze de ruggenprik aan laten staan. Ik heb dus zó'n anderhalf uur 10 cm gehad. Toen was mijn dochter ver genoeg naar beneden gezakt en kon ik haar op gevoel (voelde absoluut geen persweeen) er uit persen. Dat was binnen 10 minuten gebeurd. Ik had 1 klein minischeurtje en pas na het hechten hebben ze de ruggenprik uitgezet. Het heeft bij mij nog 6 uur geduurd voordat ik weer kon staan en lopen.
Dus wel... zoals je gelezen hebt is het bij mij met epiduraal dus echt gebeurd. Het blok zat al op borsthoogte terwijl het daarvoor echt bijna elke 10 minuten gecontroleerd was. Het ging opeens heel snel en was niet te voorkomen geweest...