Op mijn werk ging het niet zo lekker vandaag, ik kan mijn aandacht er slecht bij houden. Cliënt contacten gaan wel goed, maar vergaderingen en rapportages etc daar kan ik door de somberheid, de energie niet echt voor vinden. Verder de hele dag hoofdpijn gehad, en dat heb ik eigenlijk al dagen. Vanavond hadden we een huis vol bezoek en toen ging het wel beter.
Ahh, zit iedereen bij elkaar op facebook. Vandaar dat het hier al een tijdje rustiger is dan voorheen. Zit zelf niet op facebook.
Uhm.. Ik heb wel facebook maar wil nog wel wat vriendjes erbij hoor. Dus jusi.... Y30 knuffel voor jou meissie! Angelica hoe gaat t nu meis?
Thanks meiden, ben idd al begonnen aan de paracetamol. Die 6 per dag heb ik ook wel nodig helaas. Gisteren even overleg gehad met de VK en dat kon geen kwaad. Normaal 's ochtends geen koorts, maar pas later, maar vanochtend al 37,9, dus dat belooft wat vandaag. Maar even aan de ouderwetse middeltjes als natte doekjes op mijn voorhoofd enzo. Dikke knuff voor iedereen. Wel virtueel dan...
@Mykelti: Beterschap meis! Ziek zijn is nooit leuk,maar als je zwanger bent is het helemaaaaal niet leuk.Je bent maar beperkt met wat je in mag nemen natuurlijk.Hopenlijk gaat het snel beter! @Y30: afleiding is altijd goed voor een mens.Ik herken het sombere gevoel heel goed.Na mijn miskramen heb ik dat ook erg gehad,gelukkig is het wel weer over gegaan.Ik heb in het verleden een zware depressie gehad en je blijft dan toch angstig dat het weer terig komt.Kan je er met je man goed over praten? Ik vind het ook heel fijn dat je hier alles van je af kan praten.Gelukkig kan ik dat met mijn mannetje ook. Hou je taai meis,probeer wat leuke dingen te doen van het weekend.
* even van me afschrijven* Ik baal wel zo ongelofelijk van een van mijn huisartsen (ook van enkele andere -para-medici die ik het laatste jaar een handje heb mogen geven) .. ik heb het lang voor hem opgenomen en geprobeerd het allemaal te verklaren maar het is me nu gewoon teveel geworden. Ben boos! Vorig jaar december ben ik bevallen van ons overleden dochtertje. Dat is allemaal prima begeleidt! Nog steeds alleen maar positieve herinneringen aan. Nadat ze geboren was reageerde mijnlichaam zoals elk lichaam reageert op een baby, alleen had ik die dus niet. Mijn borstel stonden op ploffen. Het enige wat ik als advies kreeg was; Strakke bh en strak hemdje. En dat hielp.. best wel Links had ik aardig wat melk (kleverig) maar dat hield snel op. 3 maanden en twee operaties aan mijn BM later (nalatigheid??) kreeg mijn moeder te horen dat ze voor de tweede keer borstkanker had. Schrikken. Ik ben licht hypochondrisch dus dat was genoeg om weer extra alert op mijn lichaam te zijn. Die bosten zijn altijd gevoeliger gebleven. In mijn lage weerstand situatie na operaties en mentale situatie verloo rik de controle en raakte in paniek. Ik naar de huisarts met pijnlijke borsten en tepel. Kwam bij arts J. die heeft gevoeld, gekeken en stelde me gerust maar adviseerde me wel een mammografie voor de zekerheid. Gedaan, en dat was goed. Helaas bleef li borst steeds af en aan pijnlijk. In de zomer (ik was e rniet gerust op, bleef pijnlijk en ik zag ineens korstjes) toch weer naar de ha. Ik kwam nu nij arts R. Detail: Arts R heeft mij gezien vlak voor Pim* overleed en ik ws de bof had.. en mij toen (ten onrechte? niemand weet de echte oorzaak) gerustgesteld naar huis gestuurd. Arts R heeft wederom gekeken, gevoeld en hij zag niet raars. ja maar.. die korstjes dan, alleen links? Welnee.. dat heeft iedereen weleens. Ik heb nog gevraagd of dat iets te maken kon hebben met de borstvoeding waar ik nooit in begeleid ben.. maar nee dat kon het niet zijn. heb de vk gebeld.. ook zij zei dat dat vast niet daardoor kwam. Wel was ik er inmiddels zo door geobsedeerd dat ik er iets mee wilde en moest doen. De hele dag checken maakte me gek! Hij vond het wijs om met iemand te gaan praten. Psycholoog dus. Daar vanaf oktober 1-2 keer per maand geweest. Gedragstherapie. Maar.. zo heb ik tig keren aangegeven: Ik weet dat ik het doe. Ik ben al bewust.. allen ik krijg het niet onder controle omdat ik steeds steken voel! Toch braaf naar de sessies gegaan in de hoop dat dat het dan maar oploste, en ik moet zeggen best prettig gesproken. Ook over Pim* Ik merkte dat de psych (jonge vrouw, behoorlijk stevig) kleurde als het over Pim* en mijn bevalling ging. Ik vroeg me zelf af of ze het ook had meegegmaakt ofzo, het raakte haar. Ik had me voorgenomen om het haar te vragen. Ik voelde me er zelf wat opgelaten bij.. Afgelopen dinsdag: Ik nogmaals naar de huisarts. Nu (eindelijk) weer bij Arts J Ik wilde persee dat hij keek, voelde en als hij het ook niet wist wilde ik naar het zkh. Dit maakte me gek! Wat zegt hij: Ik zie dat je een infectie aan je tepel hebt, ik denk eens schimmel.. vind je het gek dat je gevoelige tepels hebt en steken voelt.. *stunned* Kon best me bv te maken hebben. Als er iets iets achtergebleven bijv.. Hij gaf me een receptje mee voor een zalf en HET IS VERDORIE GEWOON OVER NU! Heb hier een jaar (!) over gedaan.. tig keer naar ha geweest voor half burn-out versleten.. en ik heb het al die tijd juist gehad. Oke.. gelukkig geen kanker of iets ergs.. maar ik had wel degelijk pijn. Verder zei ha ook dat gedragstherapie voor mij ws niet geschit is. Hij raade me eerder ontspaningstherapie aan, en heeft me een folder over ceasar therapie meegegeven. Deze doet ontspannings therapie en psych somatische oefen therapie. Veel beter, wan tik wil iets doen.. geen stomme therapie en modellen die ik toch wel weet.. Later die octend: afspraak bij Psych (stond al) Ik had haar een poos niet gezien. Ze haalt me uit de wachtkamer en ik zag het meteen.. zwanger! Ze is vrij stevig dus de buik wat laat zichtbaar.. zegt ze Dit is ons laatste gesprek want ik ben zwanger. *kleurde* Oh.. hadden we daar nog niet over gesproken?? Ik moet je overdragen naar mijn collega... WAT EEN TRUT! Zit me weken therapie te geven, laat me praten over mijn gevoelige punt tav zwangeren.. knikt meelevend en begrijpend en dan zegt ze dit??!! Ik was echt perplex! Heb braaf de sessie afgemaakt. En heb gezegd dat ik wel zou bellen voor een nieuwe afspraak. Mooi niet dus! Ik heb me dus door huisarts, vk, psych gewoon laten sturen naar kanten waar ik helemaal niet heen hoefde, heen wilde.. Vrijdag mag spriaal eruit (bij huisarts J) en ik heb net gebeld voor een dubbele date want ik wil dat dit bekend is. Wat een geblunder. Ik weet van mezelf dat ik een nuchtere harde ben, maar ze hadden me kunnen breken.. ik ben al dagen emotioneel.. dat is goed want ik heb nu heel helder wat ik wil, en niet wil.. Maar ik ben perplex over zoveel gestuntel.. Ik ben hypochonder.. dat klopt. Maar keer op keer krijg ik de bevestiging dat ik MOET opletten. Ik MOET er bovenop zitten anders gaat het mis.. Sorry voor mijn lange klaagzang.. Maar ik ben zo benieuwd hoe jullie dit zien (eerlijk!!) Ligt het nou aan mij? Of is er echt geklungeld..
@Leonieke: Het is me nogal wat.Ik heb je verhaal gelezen en kreeg al snel het gevoel dat er wel erg aangeklungeld is! Een schimmel is vrij simpel te ontdekken voor een huisarts en ik vind het eerlijk gezegd onbegrijpelijk dat je er zolang mee gelopen hebt. Ik zeg altijd: volg je gevoel! Ook dat blijkt uit je verhaal van de psycholoog.Je voelde je al niet prettig bij haar omdat je het gevoel had dat ze kleurde als je over Pim sprak en de bevalling.Daar gaat het al mis.Je gevoel waarschuwd je al en blijkbaar was dat gevoel goed.Ik kan me voorstellen dat je hier een rotgevoel bij hebt.Ze had jou eerlijk moeten zeggen dat ze zwanger was,dan schep je vertrouwen. De stap naar de psycholoog is vaak al groot en je gooit daar al je privezaken en gevoel op tafel.Als er dan zo gehadndeld word,is het logisch dat je je belazerd voelt. Ik vind dat je groot gelijk hebt als je dit aan gaat pakken en naar voren gaat brengen. Ik heb zelf ook bij een psycholoog gelopen en ook zij heeft mijn vertrouwen heel erg geschaad.Ik ben ook niet meer terug geweest bij haar.Als je wilt weten wat dat precies was,moet je me maar even een pbtje sturen. Ik heb in het verleden ook te maken gehad met een huisarts die zei dat ik borstontsteking had,hij handelde dat telefonisch af.Ik moest acuut stoppen met borstvoeding geven want anders kon het wel zo zijn dat hij mijn borst moest open snijden zei hij Ik dacht: die vent is gek!! Ik had niet het idee dat het borstontsteking was,dus bleef gewoon borstvoeding geven,maar bleef wel erge pijn houden.In het weekend naar een vervangende arts geweest en bleek dus ook (gewoon) schimmel te zijn.Simpel te behandelen en het was zo over. Net als bij jou. Meis,ga doen wat je gevoel je geeft! Gaat dit bespreken en openbaar maken,want jij zit hier mooi mee en voelt je niet voor niets zo down. Hou je taai meis,dikke knufff
Thnx allemaal.. lief! Hoop, ik pb je van de week misschien wel ff. Ik ga zo een paar dagen naar buitenland.. maar moest het even van me afschrijven.. lucht op moet ik zeggen
Denk niet dat ik er iets mee ga doen. Althans niet naar de psych toe. Ik denk dat ze zich lullig genoeg voelt gezien haar dieprode kleur dinsdag.. net goed! Bizar dat jouw arts borstonstekingen via de telefoon kan constateren.. Ook een schimmel dus.. wat kan dat zeer doen zeg! Die steken trokken echt heel mijn borst door! Je hebt dus wel moeten staken met BV.. wat naar.. Maar goed.. schimmel daar komt dus vaker voor.. goed dat ik het weet dat dat ook kan.. Gelukkig maar.. want ik dacht gelijk het ergste natuurlijk ..