@ Bibi Spam nog een een foto van je mooie mannetje als je wilt?!?! @ Anita En wil Thijn ook wel weer eens zien
hoe gaat het met jou? Begint het nu al een beetje te komen of houdt je lichaam je nog even in spanning?
anita wat een leuke foto's zeg! mooie foto dat jij je manneke de fles geeft. echt heel puur! serindipity ben ook wel benieuwd hoe het nu bij jou is.
hey meiden, Hier nog geen verandering helaas het bloeden wordt heel langzaam ietsjes meer en soms heb ik flinken menstruatie krampen, maar het zet gewoon niet door Woensdag heb ik een echo (die stond al gepland en heb ik laten staan) ik wil even weten wat de gyn zegt... en ben benieuwd of ik toevallig al iets verloren ben... maar zelf denk ik van niet! Ik zit steeds vaker te denken aan medicatie, want ik wil nu gewoon verder... Ondertussen ben ik gewoon aan het werk... soms snap ik niet waarom... m'n leidinggevende die weet ik welke situatie ik zit (tenminste de situatie van voor de laatste echo)... zij wist dat ik naar de ha ging vanwege bloedverlies, en er vervolgens nooit meer over beginnen hoe het is gegaan of hoe het met mij gaat... en ze vond het allemaal zo erg voor me!! Yeah right!! Ik word er steeds meer boos over, gewoon verwachten dat je werkt... en geen medeleven of interesse tonen! Ik denk dat ik morgen nog ga werken... en dan woensdag na de echo me ziek meldt... ik hoop dat ik snel medicatie kan krijgen, over 1,5 week ben ik jarig... ik weet niet of ik nou moet wachten dan, of juist moet zorgen dat ik dan het ergste gehad heb... Nouja goed... altijd nog aan het afwachten dus
anita, wat een gave foto's zeg! Thijn is echt een leuk ventje Ah lieve Ser, wat een rotsituatie dit De onzekerheid, en de bloedingen blijven maar aanhouden... Pfff ik word soms helemaal emotioneel als ik je berichtje lees. En dan geen begrip en steun op je werk... Een hele dikke knuffel vanaf hier! Hoe dubbel mijn gevoel nu is, wil ik deze foto niet onthouden: Mijn groeiende buikkie met 16+1
Hey meiden, Maandagavond heeft het eindelijk doorgezet... wat een hel!! Het is me erg tegen gevallen en heb m'n "bevallings"verhaal op papier gezet... hier komt tie: Bevallingsverhaal 13-2-2012 Inmiddels ben ik 9.4 weken zwanger van onze tweeling, waarvan we sinds week 8 weten dat ook het 2de hartje niet meer klopt. Emotioneel ben ik er ondertussen vrij rustig onder, de klap heb ik inmiddels wel achter de rug. Ik ben er klaar voor, het mag van mij nu wel opgang komen na 3,5 week bloedverlies voel ik me lichamelijk ook steeds zwakker worden. Al een paar dagen heb ik menstruatie gevoel, en al een paar dagen denk ik, nu zal het wel doorzetten maar helaas, steeds zakt het weer af! Sinds vanmiddag heb ik lage rug pijn, het voelt een beetje als voorweeën net als bij Evi ook voelt het als of mn hele onderkant er uit komt haha, maar dat lijkt mij niet zo gek na 3,5 week zwaar ongesteld zijn! Ach het zal vast wel weer niet doorzetten, zo voel ik me nu al zon 4 dagen. Om 18:22 besluit ik toch maar even om mijn inval collega te berichten, misschien kan ze voor me werken als het toch in eens door gaat zetten dan is het alvast maar geregeld! Al denk ik nog steeds niet dat het door gaat zetten, maar dan heb ik haar tenminste achter de hand ik heb namelijk ook een vroege dienst, dat is eigenlijk totaal niet handig nu zit ik me te bedenken. Terwijl ik nog wat heen en weer sms met mn collega besluit ik om 18:37 toch dat ik morgen thuis blijf, de buikpijn wordt nu wel heel erg!! Dit zet vast door en nog geen 3 minuten later merk ik dat de buikpijn nu heel erg snel, veel meer pijn gaan doen het voelt echt een beetje aan als weeën! Ik moet me op mn ademhaling gaan concentreren en afleiding van de tv heeft geen zin meer, alles gaat langs me heen! Niet veel later voel ik wat stromen ik ren naar de douche, dan maar onder de douche de weeën opvangen, daar kan het bloed in ieder geval gewoon stromen. Ik ben blij dat het doorzet, maar wat een pijn en wat een bloed!! Als ik naar beneden kijk, ziet het er echt uit als na de bevalling van Evi al die stolsels, al dat bloed ik kan niet meer blijven staan van de pijn! Op handen en knieën wiebel ik heen en weer, zoals ik dat bij de zwangerschapsgym ooit had geleerd, dat komt nu wel van pas met de hete straal op mijn rug, lukt het me aardig om de weeën weg te puffen! Wat wel anders is als bij een echte bevalling de weeën gaan niet helemaal weg ze blijven ergens op de helft hangen om vervolgens weer in volle sterkte terug te komen! Heel zwaar, want zo kan ik niet even op adem komen! Het voelt qua pijn als of ik op 2/4 cm ontsluiting zit had van te voren niet kunnen bedenken dat het bijna een echte bevalling zou worden! Ik ben het zat onder de douche, ik wil op bed liggen maar hoe?! Als dit nog uren gaat duren ik kan toch niet al die tijd nog onder de douche blijven staan?! Dat houd ik niet vol Okay de douche maar uit.. en dan stap voor stap bekijken! Ik droog me af en zie hoe het bloed letterlijk uit me blijft druppelen in snel tempo, langs mn benen, op de grond, op de muur gedver! Hoe ga ik in mijn onderbroek komen zonder dat alles meteen weer onder het bloed zit?!?! Auke komt me helpen okay handdoek tussen mn benen en een boxershort aan met 2 kraamverbanden erin Hopelijk houdt het zo eventjes, als ik ga liggen stroomt het vast minder hard het lijkt minder te worden! Pff gelukkig even op adem het zal vast zo weer terug komen, want ik heb nog geen vruchtje gezien! Alleen een grote stolsel, maar dat is naar mijn idee veelste klein geweest om iets te kunnen zijn! Het is inmiddels 20.00 uur. Ondertussen sms ik mijn andere collegas dat het eindelijk is doorgezet en dat het flink tegen valt! Ook sms ik mn vriendin om te vragen of ze toevallig nog de spullen heeft van het kraampakket die je over had! Zon matje zou nu wel handig zijn, anders zit straks het bed ook onder! Een belletje van mijn vriendin, ze heeft nog wat matjes en wat kraamverbanden ik ben heel blij als ze zegt dat ze er nu meteen aan komt! Kan Auke gelukkig bij mij blijven, want ik heb hem nu echt nodig! Ik loop nog even naar de badkamer (ik wilde alle bebloede spullen in de was doen) het is kwart voor 8, maar terwijl ik bij de badkamerdeur sta voel ik iets heel groots naar beneden zakken tussen mn benen! Met grote ogen kijk ik naar Auke: ik voel iets groots tussen mn benen!! Dit is het!! Ik kan vervolgens alleen nog maar zeggen: hoe bizar, hoe bizar, dit is gewoon een echte bevalling Ik stop het in een pot en ik had ergens gelezen dat de placenta gewoon blijft doorgroeien als het kindje is overleden in je buik, en als ik er naar kijk van wat er in de pot zit, bedenk ik me dat dat best eens waar zou kunnen zijn! Ik had het me heel anders voorgesteld, veel kleiner de placenta is zon 15/20 cm groot het ziet er heel vies uit, maar tegelijkertijd vind ik het heel bijzonder! Het vruchtzakje is nog heel gebleven en ligt als een grote doorzichtige knikker van ongeveer 2 cm in de placenta! Als je goed kijkt kan je door al het bloed heen een mini mini kindje zien zitten nouja kindje ik noem het nog steeds een alien haha! Het zit nog veilig in het vruchtwater in het mini vruchtzakje hoe bijzonder! De bevalling gaat weer verder, ik ga terug op bed liggen de weeën komen in alle hevigheid terug ik begin te huilen dit is niet een halve bevalling, dit is een hele bevalling met g*dver echte weeën. Ik ga op mn zij liggen zodat Auke mn rugweeën kan weg masseren! hoger, lager, hoger schat je bent het verleerd, het helpt niet!! Heen en weer wiegend en puffend probeer ik de weeën op te vangen! Inmiddels lijken het weeën bij een ontsluiting van 6 cm ik merk dat mn lichaam precies zo reageert als bij mn vorige bevalling mn hele lichaam trilt, ik heb het ijskoud maar zweet me te pletter en ik ben misselijk, heel misselijk ik moet steeds bijna overgeven! Ik reageer ook hetzelfde als toen ik hoor mezelf dezelfde dingen zeggen: mensen mensen wat een pijn jongens jongens jongens. Inmiddels komt mn vriendin binnen, het zal bijna 9 uur zijn geweest denk ze schrikt als ze me zo ziet! Zij had ook niet verwacht dat het bijna een echte bevalling is, maarja wie wel? Ik ben blij met de kraamverbanden en het matje voor op mn bed zo kan ik in ieder geval op bed blijven liggen! Ze geeft me wat afleiding soms kan ik tussen de weeën door nog wat lachen, maar ik kraam ook veel onzin uit! Ze vraagt of ik wil dat ze weg gaat ik kan het niet voor haar beslissen ergens wil ik rust, maar merk toch ook dat het me iets van afleiding geeft! Ze heeft ook paracetamol voor me meegenomen ik weet alleen niet of ik die mag nemen, ik had iets gelezen over dunner wordend bloed dat mag niet tijdens een miskraam, want dan verlies je te veel bloed! Auke belt de huisartsenpost, ik mag wel-geteld 1 paracetamol nemen en als het na een uur niet beter gaat, moet hij terug bellen! Ik denk nog: 1 paracetamol?!?! Als of dat gaat helpen hallo!!! Ik heb weeën om de minuut!!! maar neem toch braaf de paracetamol in Evi wordt helaas wakker ik kan haar er echt niet bij hebben en ik heb Auke nodig voor de steun!! Gelukkig neemt mn vriendin Evi mee naar de woonkamer ik hoor haar op de achtergrond enthousiast lachen gelukkig dat gaat goed! Mn weeën worden heviger bij elke wee denk ik kan het nog heviger en dat blijkt te kunnen ik klamp mezelf helemaal vast aan mn matras, knijp hem helemaal fijn als of dat iets is wat helpt! Ik krioel alle kanten op de weeën gaan nauwelijks weg! Om de 1 a 2 minuten komen ze en inmiddels zo pittig dat ik moeite krijg om ze weg te puffen! We besluiten om mijn moeder te bellen, want als dit zo de hele nacht nog door gaat, moeten we oppas hebben voor Evi mijn vriendin kan hier ook niet de hele nacht blijven! Auke hangt weer op: ze moet nog even haar koffie op drinken en dan komt ze (ik was even vergeten dat ze visite had), waarop ik zei: Tuurlijk, wie gaat er g*dver dr koffie opdrinken als je dochter ligt te bevallen?!?!?! Na een kwartiertje komt eindelijk mn moeder die neemt het over van mn vriendin maar mn vriendin besluit ook te blijven!
De weeën lijken inmiddels weeën van 8 cm ontsluiting, ik weet niet waar ik het zoeken moet ik probeer steeds andere houdingen aan te nemen, maar niks lijkt nog te helpen! Het weg puffen gaat nu echt bijna niet meer het lijkt meer op spugen dan op puffen de emmer heb ik ook steeds vaker nodig, maar kan het steeds nog net weg slikken! Van ellende wil ik de douche nog 1x uitproberen tussen een wee door loop ik naar de badkamer, ik word duizelig en alles wordt zwart mn hoofd even naar beneden gebogen en dan kunnen we weer, maar eenmaal in de badkamer zak ik al weer door mn knieën! Ik kreun het uit, ik huil en Auke komt kijken moet ik je helpen? zegt hij! Nee ik wil weer terug naar bed, dit is ook niks! Opgerold met een kussen op mn buik, zit/lig ik op mn knieën te kreunen, ik hou het niet meer en Auke besluit om het ziekenhuis weer te bellen we mogen komen! Met veel irritanties moet ik mezelf toch proberen aan te kleden doe deze broek van mij maar aan zegt Auke nee kan ik nog maar net uitbrengen doe deze nou maar aan!! nee kan ik weer, nog net zeggen! ik kan jouw trainingsbroek niet vinden, dus doe die van mij nou maar aan!! nee, even wachten!!!!! Als de wee eindelijk weg is, doe ik zijn trainingsbroek aan en een trui ik wil me nog 1x verschonen, want ik voel dat mn 2 giga kraamverbanden alweer vol zijn! Ik loop naar de wc en voel me helemaal duizelig worden Op de wc denk ik dat ik het 2de vruchtje ben verloren (achteraf bleek dit een flinke stolsel te zijn geweest) de weeën lijken minder vaak achter elkaar te komen fijn!! Eindelijk op adem komen!! Auke gaat nog even snel tanken, want natuurlijk is nu net de tank leeg handig!! Maar toen ik klaar was op de wc, nog geen wee ik loop naar de woonkamer nog geen wee ik voel me beter!! Sterker nog, ik voel me helemaal hieper van al de adrenaline!! Als Auke terug komt heb ik nog steeds geen wee gehad en sta ik nog helemaal te stuiteren van alle natuurlijke pijnstillers die nog door mn lijf gieren!! Ik voel me letterlijk zoals na de bevalling van Evi zo raar! Blij en voldaan dat het allemaal achter de rug is!! Het is inmiddels half 12 Ik bel het ziekenhuis dat ze niet meer nodig zijn, de assistent vraagt nog een aantal dingen zodat het zeker is dat ik niet te veel bloed ben verloren. Auke en ik zijn moe mn moeder en vriendin gaan weg en wij gaan naar bed! Dat was me nog eens een avond Eenmaal in bed moet ik in eens nodig plassen en nog geen 5 minuten later in bed moet ik weer plassen en weer 5 minuten later moet ik alweer nodig plassen!! Als of mn lichaam het heeft opgespaard maar bij de laatste plas voel ik weer iets groots naar beneden komen, ik kan het nog net opvangen voor het in de wc valt! Het 2de vruchtzakje inmiddels is het half 1 s nachts na 6 uur is eindelijk de bevalling echt voorbij! Bij de huisarts 15-2-2012 Ik zeg tegen mn huisarts dat het me behoorlijk tegen is gevallen had niet verwacht dat het kon voelen als een echte bevalling! Hij bevestigt dat een miskraam inderdaad een echte bevalling is! Toen ik aangaf dat ik eigenlijk wel de helft van de pijn had verwacht, als van een echte bevalling begon hij te lachen: ja sorry, weeën zijn weeën!! Maar je hebt nu niet het hoofdje voelen staan!! Haha Nee gelukkig niet de persweeën zijn me bespaard gebleven!
zo heftig meid, ik heb het ook gehad en januari 2010 en dat was een vmk. maar ook weeen en een bloed! niet normaal. dat ik toen zij dit is een miskraam terwijl ik niet wist dat ik zwanger was. aan de hand van bloed wat van te voren was geprikt kwam het inderdaad naar voren dat ik zwanger was op het moment van bloedprikken. was ik dus toch niet gek. sterkte met alles meid.
jeetje wat heftig dit. Ben er gewoon sprakeloos van... Ik wil je heel veel sterkte wensen, en als je graag wilt praten, alsjeblieft, laat het dan weten. Kan me voorstellen dat je alle steun kan gebruiken. Dikke knuffel voor jullie!
@ Anni Ik zeg alleen... succes met bevallen he meis Ik wist in eens weer hoe het was, dat zette me tijdens de weeen wel weer aan het denken over een 2de... maar een uur daarna was ik het alweer vergeten hoor scheelde dat het wat korter was en ik niet uitgescheurd was hahaha
Oh meis met kippenvel lees ik je verhaal! Wat bizar dat het een bevalling is. natuurlijk het moet eruit maar dat het zo heftig is jeetje dat had ik ook nooit gedacht. Dat had de huisarts weleens mogen vertellen. En wat bizar dat de placentagewoon door groeit en dat je het kindje ziet zitten. Wat heftig zeg! Zag je dat bij de tweede ook? Misschien een rare vraag maar wat heb je met de vruchtjes gelaten? Sorry weet niet hoe ik het anders móet omschrijven. Hoe ben je er nu onder? Lijkt mij een heftig ervaring...lief dat je vriend, mama en vriendin je zo hebben gesteund en bij je waren. Ben echt onder de indruk van je verhaal. Heel veel sterkte meis. All had hier nog niet gereageerd op serendipity en lijkt of ik zo weer kom aanwaaien maar ser en ik whats appen ook ik ga binnekort weer op jullie reageren. Heftige tijd gehad mannetje weg, van mijn werk bijna overspannen door giga werkdruk. Morgen komt mijn mannetje voor 12 dagen terug.
@ Laurise Ook al hadden we geen contact via facebook of whats app, jij mag altijd komen aanwaaien Veel plezier met z'n 3tjes zo leuk!! En idd dubbel... dat las ik al maar eerst genieten!!
laurise, geen probleem als je komt aanwaaien meis! Je hebt wel meer aan je hoofd denk ik zo? Wat fijn dat je mannetje morgen thuis komt! Geniet lekker weer met je gezinnetje! Ser, ik vind je verhaal zo heftig. Ik moet even de tijd nemen om het op me in te laten werken. Waarschijnlijk doen de hormonen iets te veel hun werk... Ik reageer verder netjes van de week, maar kan nu even niet de goede woorden vinden...
@ Anni Ow meissie, sorry, wist niet dat het je zo aangegrepen had!! Je voelt je nu echt verdrietiger dan ikzelf hoor!! Ik ben totaal niet meer verdrietig en ben alleen maar blij dat het achter de rug is... En over de bevalling... dat kan iedereen!! Ik ben alleen iedereen aan het stangen sinds m'n collega zegt: "Als jij het kan, dan kan iedereen het"... waarop ik zeg: "tijdens de bevalling, ga je aan me denken " Ik hoop niet dat ik je bang hebt gemaakt, want dat was echt niet mijn bedoeling! Ik voel me goed, rustig en blij... ik hoop jij snel ook weer!! *knuf*
@ Anni Jeetje alweer 16.5 week!!!! Gaat je buikje al langzaam groeien?? En voel je je kindje al bewegen???