Hallo zal het even uitleggen Mijn Schoonmoeder past regelmatig op(steeds minder) en naar ons idee verwacht zei er te veel van. Zei wil volgens mij meer dan alleen oma zijn, dus opvoeden. Nu erger ik mij al best vaak aan haar omdat ze dingen doet wat ik niet wil. Ook over gehad met haar en vriendlief. Maar nu kwam ik er laatst achter dat ze met ons zoontje(bijna 1,5) bid. Vriend en ik zijn beide niet gelovig en doen er ook niks aan. Schoonouders wel nu blijkt dat als ze ons mannetje ontbijt geeft ze met hem gaat bidden hij moet ook echt de handjes vouwen. Wat moet ik hier mee? ik wil dit niet hebben, wil hem wel leren als hij groter is dat hij netjes stil moet zijn. Wat zouden jullie doen?
Ik zou een goed en rustig gesprek met haar aangaan samen met je man. Leg haar uit hoe jullie over het geloof denken. En vertel haar duidelijk dat jullie niet willen dat zij jullie zoontje min of meer dwingt om te bidden.
Geef duidelijk aan wat je wel/niet wil! Jullie zijn de opvoeders en niemand anders. Bid je schoonmoeder normaal ook voor het eten? Mijn schoonouders zijn namelijk ook gelovig en bidden altijd voor het eten. Mijn dochter ziet dit en wil nu vaak ook meebidden. Ik vind dit prima, want het is haar eigen keus.
Ja mijn schoonmoeder bid altijd. Maar als ze mijn zoontje ontbijt geeft eet zij zelf niet dus bid ze alleen voor/met hem! en hij is nog geen 1,5 he.
Als je een andere volwassene langer dan een paar uurtjes laat oppassen, en zeker wanneer dit met regelmaat is, dan kun je er niet om heen dat er ook opvoedkundige zaken zullen gaan spelen. Natuurlijk moeten jullie aangeven wat jullie wel en niet willen en zij moet daar naar luisteren? Maar in alle eerlijkheid, wat is er nou erg aan even de handjes vouwen? Je kindje zal het gewoon zien als weer een ander ritueel en daar is toch niets mis mee? Ik zou me er persoonlijk niet druk om maken en bijvoorbeeld zeggen dat het prima is maar dat hij het niet MOET. Als schoonmama niet bevalt dan moet je niet laten oppassen, dat is jouw verantwoordelijkheid en keuze.
Tsja, aan de ene kant vind ik dat ze jullie regels moet respecteren. Als jullie het echt niet willen, dan is dat zo. Aan de andere kant denk ik: Wat kan het voor kwaad? Zelf heb ik op een christelijke basisschool gezeten en moesten we ook bidden, terwijl wij dat thuis verder helemaal niet deden en ook niks met het geloof hebben. Nog steeds niet trouwens, maar dat terzijde. Je kindje zal het gewoon gaan vinden dat hij bij opa en oma moet bidden voor het eten en dat het thuis niet hoeft. Maar het blijft natuurlijk jullie keuze hoe je dit wil.
Ach, baat het niet dan schaadt het niet, toch? Voor hem heeft het geen inhoudelijke betekenis en hoort het gewoon bij één van de rituelen die je bij oma wel doet en thuis niet. Op de peuterspeelzaal zingen ze straks een liedje voor het eten en drinken terwijl je dat thuis ook niet doet. Ik zou er niet te zwaar aan tillen, het is echt geen schadelijke gewoonte ofzo.
Hier ben ik het mee eens. Misschien kan er verschil gemaakt worden met waar ze op dat moment zijn. Bij je schoonmoeder thuis wel bidden voor het eten, omdat het er daar bij hoort (dan hoort het dus ook bij haar huis zegmaar) en als zij bij jullie thuis oppast niet, omdat dat ritueel thuis niet 'geldt' ?
Dit is een van de elementaire keuzes die ouders maken in de opvoeding van een kind. Voeden wij ons kind religieus op of niet... en dat hangt natuurlijk samen met of je zelf gelovig bent. Ik vind bidden voor het eten een stap te ver. Een bijbelverhaal voorlezen weer niet omdat dat onder algemene ontwikkeling valt wat mij betreft. Ik zou haar zeker zeggen dat ze zich niet met jullie opvoeding moet bemoeien en dat ze niet met je kind mag bidden. Laat ze zich beperken tot vertellen over de figuren uit het oude testament. Daar kan hij een hoop van opsteken.
Ik persoonlijk zou liever hebben dat ze samen bidden dan dat er uit de bijbel wordt voorgelezen. Bidden is dan inderdaad gewoon een "ritueeltje", zonder verdere betekenis voor een kind. Uit de bijbel voorlezen vind ik dan weer een brug te ver. Al hangt het er natuurlijk ook wel vanaf met welke intentie het wordt verteld, wordt het als "sprookje" verteld of als "waargebeurd verhaal". Maar ik veronderstel dat gelovige mensen meer vanuit het tweede standpunt zullen vertellen en daar zou ik dus echt niet blij mee zijn.
Ik zou zeker niet willen dat mijn schoonmoeder met mijn kind zou bidden (of een bijbels verhaal zou lezen..). Wij zijn niet gelovig en wil dan ook absoluut niet dat anderen in een 'opvoedende' rol dit zou 'gebruiken'. Sterker nog, het zou voor mij een reden zijn voor een stevig gesprek en mocht er geen gehoor aan gegeven worden, niet meer oppassen. Maar goed, mijn mening. Als je het niet wil, gesprek aangaan.
Ik zou ook niet willen dat mijn schoonmoeder met mijn dochtertje gaat bidden, of uit de bijbel voorlezen. Wij doen dit niet, en ook uit een bepaalde overweging. En dat moet net zo goed gerespecteerd worden als mensen die wel bidden. Als ik zelf ooit een keer een bijbelverhaal voor zou lezen (vraag me nu af wanneer maar goed) dan zou ik het meer als verhaal lezen en erbij vertellen dat dit misschien echt gebeurd is, sommige mensen denken dat het echt gebeurd is andere mensen niet.
Ik zou zeggen dat je het niet wilt klaar.. Mijn schoonmoeder bidt ook voor het eten, ik ben dit gewend en uit respect ben ik dsn stik en kijk naar beneden...mijn dochter doet dit ook...meebidden wil ik niet hebben maar mijn sm zou dit ook nooit zomaar gaan verlangen. Dus respect hebben dat oma het wel doet ... ja...meedoen ...nee
Nu je zoontje nog zo klein is, is het een onschuldig ritueel. Echter, wat ga je doen als hij ouder wordt? Wat wil je dan aan je zoon vertellen en ook belangrijk: wat gaat je schoonmoeder hem vertellen? Toen ik een jaar of 10, 11 was at ik iedere week bij mijn opa en oma. Daar werd ook gebeden voor het eten. Ik was toen oud genoeg om netjes stil te zijn, maar ik bidde zelf niet. Mijn ouders hebben bij niet religieus opgevoed. Jullie zoontje is nog jong, hij kan het onderscheid straks nog niet maken tussen wat waar/niet waar is en het lijkt mij voor hem ingewikkeld als papa en mama iets anders vertellen dan oma. Ligt er uiteraard ook aan hoe vaak hij haar ziet. Een gesprekje met je schoonmoeder lijkt mij op z'n plaats. Dat er bij je schoonmoeder thuis gebeden wordt voordat ze zelf gaat eten is prima, maar geef vooral aan wat jullie wensen zijn. Dan kan je schoonmoeder zelf aangeven wat ze ermee wil doen.
Dit dus. Ik zou ook met oma gaan praten en vertellen dat je dit niet wilt hebben. Zelf zou ik het absoluut niet willen en dat ook heel duidelijk maken.