zit dus niet alleen in deze situatie heb geen schoonouders meer jammer genoeg ook niet meer leren kennen.mijn ouders zien we ook niet meer heb me het leven zuur gemaakt me zus wilde me zus niet meer zijn(is sinds een maandje weer goed)gelukkig!!oja en ze wilde me zoon bij me weg laten halen omdat het niet goed ging met me ja door hun me zwangerschap was niet leuk..ziekenhuis in en uit en ja mij zwart maken bij onbekende..en wilde de deur hier intrappen..ga er niet meer over zeggen bang voor mee lezers...als de kindjes ons vragen waar opa en oma zijn weet ik niet wat ik er op moet zeggen eigenlijk..me zus haar kindje ken me ouders nog geen eens..
@ bij overlijden: Ik zal zoals ik er nu over denk niet naar hun overlijden/begrafenis gaan. Waarom daar naar toe gaan terwijl ik hen bij leven niet wens te spreken?? Zie ik het nut niet van in. Ik las net dat iemand schreef dat ze uit het testament geschrapt is. Dat kan niet. Jammer voor je ouders, maar je hebt altijd nog recht op een kindsdeel Je kunt wel je erfenis weigeren Hoe doen jullie het eigenlijk bij overlijden van gezamenlijke dierbaren?
ik wilde mezelf onterven maar dat kan helaas niet. als mijn ouders te komen overlijden dan moet ik naar de rechter om dat te regelen.
Dat was ik. Hoorde van mijn zusje dat ze bij de Notaris mijn naam er uit hebben laten halen. En dat kindsdeel schenk ik met alle liefde aan mijn zusje
Daar zie ik wel een beetje tegen op.Ik heb nog één oma, en die is nu 80. Als zij komt te overlijden zullen we met zijn allen in een kleine ruimte zitten, en oma heeft niet echt familie meer dus zitten daar met hooguit 10 man. Kan je elkaar niet echt ontwijken he. Had het er pas met mijn zusje over, en zei toen dat mijn ouders maar voorin de zaal gaan zitten en dat mijn man en ik er dan maar een paar rijen achter gaan zitten.Toen zei mijn zusje heel lief dat ze dan wel bij ons komt zitten.
Ik heb ook nog een oma.Zij is 89.Na de contactbreuk ben ik haar altijd trouw blijven opzoeken( dit is 10 jaar geleden) maar op een gegeven moment (ong 2 jaar dat ik mn vader niet meer zag) belde ze op om te zeggen dat ze ook niet meer bij mij wilde komen omdat het haar te veel pijn deed omdat mn vader niet meer 'mocht' komen. Dit was natuurlijk weer typetje verkeerd geinformeerd maar ik besloot geen discussie of ruzie te gaan maken met dat oude mensje,en heb gezegd dat ze altijd maar 1 kant van het verhaal heeft gehoord (van mn pa) en dat het zo niet gegaan is maar dat ik haar keuze respecteer. Nu wordt ze natuurlijk steeds ouder en er komt een moment dat ze zal overlijden.Ben benieuwd of ik een kaart krijgt oid.Ik denk het niet.Maar als dat wel zo is vraag ik me ook af of ik moet gaan of niet.Dat zal emotioneel heel moeilijk worden denk ik.Ik wil wel heel graag maar durf niet....erg he. Maar je zal daar maar staan tussen die kant van de familie die je al zo lang niet meer gezien en gesproken hebt.Moeilijk,moeilijk.
Ja idd. Zelf zie ik mijn oma helaas niet zoveel.Woont hier 45 min. vandaan en met twee kinderen ga je niet zo makkelijk even langs. maar bellen af en toe en stuur regelmatig een kaartje en foto's van de kinderen. Als zij komt te overlijden dan ga ik zeker ( hoe bang ik ook ben )omdat ik weet dat ik spijt krijg als ik geen afscheid ga nemen,maar blijf wel een paar rijen weg bij mijn ouders.Ga daar dus niet in het rijtje zitten.
Hier geen contact met mijn ouders...en ook niet met me schoonouders. Mijn zoontje weet niet wat n opa & oma is of inhoud. Mocht hij er ooit na vragen, zal ik in een voor hem begrijpbare taal uitleggen hoe de vork in de steel steek. Verder denk ik dat mijn zoontje niets tekort komt zonder zijn opa's en oma's! Toevallig zijn die van ons nog in leven...en hebben we om div. redenen geen contact. Maar er zijn zoveel kindjes die groot worden zonder opa en oma...omdat ze niet meer in leven zijn. Ik zeg wel altijd, ik wil niet zeggen dat ik niet meer van me ouders hou..tuurlijk hou ik nog van ze. Maar er is zoveel gebeurd en idd ook het vele "ja en ame"....heeft ons doen besluiten dat we beter af zijn zonder contact..dan met contact. Klinkt nu heel kort door de bocht misschien, zoals ik al zei, er is veel aan vooraf gegaan.