Misschien moeten we maar stoppen met de hele discussie, hier komen we zo toch niet uit @TS, ben je er uit gekomen met je schoonmoeder?
Natuurlijk komt je kind met het geloof in aanraking, waar dan ook ter wereld. Maar een schoonmoeder die met haar kleinzoon gaat bidden terwijl ouders niet gelovig zijn is toch niet te vergelijken? Er mee in aanraking komen en iets opgedrongen krijgen is een groot verschil. Ik zou het ook prima vinden als mijn kinderen naar een kerk of moskee zouden gaan, maar dan wel het liefst met mij en in elk geval met toestemming van mij/ons. Als je zelf gelooft dan is het zo normaal en dan kan ik me voorstellen dat je al snel een reactie hebt van 'ach, wat geeft dat nou, kan toch geen kwaad' etc. Maar ik wil graag zelf bepalen hoe we omgaan met dit soort (geloofs)kwesties en mijn (schoon)ouders dienen dat te respecteren. En dat houdt onder andere in, niet gaan bidden met mijn kinderen. Dat heeft niks te maken met het vertrouwen in je kind, staat er helemaal los van. Het heeft te maken met wederzijds respect, wat naar mijn idee mist als je opvoednormen en waarden gebagatelliseerd worden. Niet fijn!
Jeetje wat een drama is dit hier geworden zeg. Ik vind het een hele normale zaak dat je over deze dingen nadenkt en dat je je afvraagt hoe je dit aan wilt pakken als je zelf geen geloof hebt, maar mensen die dicht bij jou en je kindje staan wel. @Ts: hoe was het gesprek?
Ben zelf niet gelovig opgevoed en heb er nu nog steeds niks mee, maar als mijn ouders/schoonouders wel gelovig zouden zijn heb ik er geen probleem mee als zij mijn dochter hun levenswijze laten zien. Als zij bidden voor het eten, geen probleem als ze mijn dochter mee laten bidden. Op een gegeven moment zal ze zelf wel vragen van waarom bij papa en mama niet en bij opa en oma wel. Dan is het vroeg genoeg om het geloof uit te leggen. En dan zou ik haar uitleggen dat bidden voor ons dus niet hoeft, wil ze dan niet meer, dan zou ik pas aan opa en oma vragen om het niet meer samen te doen.
Ok, draai het nou eens om: Jij gelooft niet en je kinderen wel. Jij gaat 1 dag per week op je kleinkind passen. Je kinderen willen perse dat je kind, ook al is het nog een baby, bidt bij het eten en slapen gaan. Wat doe jij dan op die dag dat je voor je kleinkind zorgt? Als je de logica volgt van oma mag niet bidden als ouders dat niet willen dan zul jij als atheïstische oma dus wel met je kleinkind moeten bidden als de ouders dat wensen.
In het geval van de TS haar kind wel. die krijgt dan van haar opa en oma mee dat die bidden en de ouders zelf niet. Dus ziet zij dat als iets wat haar grootouders uit gewoonte doen. Pas als je er veel over praat, ze ook wat meer begrijpen, gaan ze zien wat achter die gewoonte ziet.
Nou ja zeg! Doe es effe normaal ja! Waar dring ik hier mijn geloof op? Kom eens met voorbeelden? Geloof komt van binnenuit, dat kun je helemaal niet opdringen, en zelfs al zou het kunnen, het zou wel zo'n beetje het laatse zijn wat ik zou doen ja! Ik vind dat een aantal mensen hier overdreven allergisch zitten te reageren. 'stiekum'...'walgelijk'...dat zijn me nogal grote woorden zeg! het zou niet eens bij me opkomen om zoiets te zeggen over mensen die niet geloven! Volgen mij heeft de schoonmoeder van TO niet eens door dat ze iets ongewensts doet. En dan nog, dan bidt ze met dat kind...so what? Haar eigen zoon is er ook niet gelovig van geworden, dus het lijkt me sterk dt dat bij haar kleinkind wel gaatnlukken. Het lijkt me eerder dat TO gewoon op zoek is naar een stok om de hond te kunnen slaan. Wees dan gewoon eerlijk tegen oma en zet kind op een kdv, i.p.v. Dit gezeur, waar je oma waarschijnlijk ook nog eens veel verdriet mee doet.
dan laat je ze toch Zachtjes bidden? Of zelf't gebed opzeggen? Vinden mijn nichtjes geweldig om te doen.
Dat kan een baby toch helemaal nog niet? Maar zou jij als atheïstische oma met je kleinkinderen naar de kerk gaan als ze in het weekeinde bij je zijn als je gelovige schoondochter dat van je vraagt?
dirksmama; Hoe zou jij het vinden als jou kind iets doet wat jij niet wilt? Laat je 't dan toch toe omdat bv 't niet kwaad kan? TS vind 't gewoon niets dat oma dit in TS haar huis doet. Dat mag toch?? Ze heeft er geen goed gevoel bij. Dat moet ieder toch voor zich weten? Ieder mag toch zijn mening hebben! Dram niet zo door dat 't geen kwaad kan etc. Waarom moet 't kind Nou gelijk na kdv? Beetje kort door de bocht.
wat heeft 't überhout voor nut om te bidden met een baby? Bidden voor iedere fles. Gerum 't kindje. Nee.. Ik ga dan niet na de kerk. Maar zou best een bijbel na 't eten lezen. Ik geloof niet, en mijn kind Weet dat Hoop ik als ze kinderen heeft.
Overigens, ik geloof echt niet dat grootouders die een uk van 1,5 meezeulen naar de kerk dat nou doen om geloof op te dringen. Volgens mij doen ze dat om de klassieke oma-en-opa reden ze willen pronken met hun kleinkind!
maar TS ik ben benieuwd naar de reactie van je schoonouders? Want daar ging dit topic over...dus meiden....zullen we maar ophouden met deze zinloze discussie!
Mijn schoonouders hebben ook wel eens dingen met onze kinderen gedaan waar ik nou niet direct achterstond. Maar zolang het hun gezondheid niet in gevaar bracht ging ik daar niet moeilijk over doen. Ik respecteer mijn ouders en schoonouders als mensen die ouder zijn dan ik, die meer ervaring hebben dan ik, en die zielsveel van hun kleinkinderen houden en geen dingen zullen doen die hun kleinkinderen bewust in gevaar zullen brengen. Dus ja, ik laat echt wel eens dingen toe die ikzelf niet zou doen, als ze geen kwaad kunnen.
dat mag ook! Daar zijn 't opa en oma voor na de kerk gaan mag Esmée van mij best, maar alleen als ze 't zelf vraagt dus zelf Intresse toont. Maar niet stiekem meegenomen worden.. Zelfde als met 't bidden, als ze zelf zegt dat ze 't leuk vind, krijgt ze uitleg wat 't inhoud en kan ze die keuze zelf maken. Maar nu ze dat zelf nog niet kan maken wij die.
Ik snap het hele probleem niet. Ik geloof niet dat schoonmoeder dit expres achter de rug doet van de TO. Maar als ik in de schoenen zou staan van de TO zou ik zeker een gesprek hierover aangaan met schoonmoeder. In dit gesprek zou ik aangeven dat ik niet wil dat zij mijn kind actief betrekt bij het bidden. Zou toch niet moeilijk moeten zijn voor sm om te bidden, zonder dat kleinkind (actief) mee hoeft te doen. Ik zou nooit aan iemand vragen niet te bidden (ook in mijn eigen huis), ook al ben ik zelf atheïst. Is het kind nieuwsgierig en stelt het vragen, als hij of zij wat groter is, dan kan schoonmoeder altijd wat vertellen over haar geloof. En vindt het kleinkind het wel interessant wat oma doet en wil hij of zijn ook met de handjes gevouwen zitten, geen probleem. Maar dit is dan meer in een passieve manier.
Maar zo formuleerde ik het zelf ook. Laten zien dat jij bidt, prima. Uitleggen waarom je dat doet, omdat jij gelooft dat er dan iemand ergens is die naar je luistert etc (het geloof even kort samengevat ), ook prima. Kindje zelf laten bidden, als in zijn handjes vouwen en bijv voorzeggen wat hij/zij moet zeggen oid, nee. Behalve bijvoorbeeld als het kindje eens interesse toont en na overleg met de ouders. Anders geef je nl. in mijn ogen aan dat bidden ook voor het kindje "gewoon" is, of een gewoonte zou moeten zijn, en dus dat er van het kindje verwacht wordt, dat die het zelf ook doet. En dat kan in mijn ogen niet de bedoeling zijn. Dan laat je het kindje bidden terwijl die dat niet snapt, tegen zijn eigen opvoeding in etc. Lekker verwarrend toch?! Tenzij je het kindje wil bijbrengen dat bidden een gewoonte is in jouw huis, zoals schoenen uit bij het binnenkomen ofzo. En dat lijkt me toch ook niet de gedachte die een gelovig iemand bij bidden heeft. (Hoewel, je zou de gelovigen de kost moeten geven die allerlei rituelen uitvoeren rondom het geloof zonder er betekenis aan te hechten, dat heeft me altijd al verbaasd. Maar das een andere discussie.) Blijft wel een punt dat het voor SM waarschijnlijk heel moeilijk ligt om aan te zien dat het kindje zonder het geloof moet opgroeien. Dat lijkt mij ieg wel heel pijnlijk, als ze dan ook misschien echt gelooft dat het niet naar de hemel zal kunnen gaan etc. Dat lijkt mij ieg erg moeilijk om aan te zien, als ik me probeer te verplaatsen in de gelovige. En daarom een heel moeilijke discussie als je er principieel in staat. Het bidden dan maar als een "gewoonte" zien die verder niet zo schadelijk is, is dan misschien wel de weg van de minste weerstand kiezen. Goh, word er helemaal filosofisch van, zo op mijn werk Ben ook wel heel benieuwd of ze erover gesproken hebben en of dat een beetje ging...