Er is iemand die ik van langer geleden ken en toen was er ook altijd iets aan de hand, altijd klagen, altijd ziekenhuisbezoekjes, ze had allerlei aandoeningen, noem het op en ze had het (of kreeg het een week later) in ieder geval altijd klagen dat ze van alles had en dokter weer ging bellen en meer onderzoeken eisten als ze niks vonden.. Nu zoveel jaar later (ken haar van school) heeft ze kids..al tijdens zwangerschappen (heb haar op hyves) was het bij alle kids van alles en nog wat, allemaal klachten en daarvoor wilde ze ook weer naar ziekenhuis...maar weinig leuks gelezen, vrijwel niks anders dan klagen en dat ze weer van alles mankeerde.. (voor zwangerschappen trouwens ook, allerlei ziektes etc etc) bevalling was heel moeilijk etc etc, ze wilde van tevoren bij alle zwangerschappen al medische hulp want had ze nodig en stond ze op, dat ze die zou krijgen.. nu bij alle kids ook weer alleen maar niks anders dan ziek, ziekenhuisbezoeken, ze eist nu weer dat artsen meer doen, en dat haar kindern van alles mankeert...als er dan bijv iets van exceem of kma is geconstateerd dan schrijft ze dit meteen 100x op.. echt waar: alleen maar slechte dingen wat ik lees, heel af en toe lees je iets van weekendje weg geweest ofzo maar dan staat er bijna altijd wel bij vermeld: nu iets minder last gehad, of was wel heel vermoeiend en moet nu de komende weken bijkomen.. Ik heb wel vaker gedacht van: alweer negatieve verhalen?? maar nu ik terugdenk aan vroeger, dat ze toen ook altijd zulke ziekverhalen had, en ziekenhuisbezoekverhalen etc etc (vooral als ze dan misschien iets zou hebben dan zegt ze het wel 100 x) denk ik dat ze misschien iets heeft waardoor je het leuk/fijn vindt als je daar allemaal aandacht voor krijgt? Veel mensen zetten nl neer: oh wat erg, sterkte etc etc..en daar reageert ze dan ook weer op.. als je neerzet dat je dat zelf ook hebt meegemaakt bijv, of dat je eigen kind ook zoiets heeft, dan reageert ze niet (mijn kids hebben trouwens verder niks hoor, alleen 1 had vroeger een allergie en wou toen tips geven maar werd geen respons op gegeven toen..) Eigenlijk best wel erg dat ze dat zo doet, want echt: het klinkt allemaal zwaar overdreven en klinkt echt als aandachttrekkerij..mensen die echt wat mankeren, of de kinderen daarvan, zullen het denk ik ook wel neerzetten maar in een andere toon, en ook juist heel veel leuke dingen neerzetten, omdat je blij en dankbaar bent voor de momenten dat het wel goed gaat en er even geen ellende is.. Dus wat denken jullie,bestaat dat eigenlijk, soort geestelijke ziekte waarbij je dit soort aandacht vraagt?(en dus ook echt naar ziekenhuis gaat etc, en als ze niks vinden eist om meer onderzoeken etc etc) Vind het wel erg hoor, vooral voor de kids
Bedoel je dit ? Münchhausen by proxy - Wikipedia. Ik zeg niet dat degene die je beschrijft het heeft.
Ja zo'n ziekte bestaat. Twee als ik het goed heb. De een is Hypochonder. Dat is iemand die altijd denkt dat er iets aan de hand is. Dat is overigens een aandoening die niet onderschat moet worden want ook al vinden wij het overdreven, die mensen beleven die angsten levensecht. Dan is er nog een andere vorm maar daar wordt de aandacht vooral via de kinderen gevraagd. Die ziekte heet 'Munchausen by Proxy'. Ook daar geldt weer dat wij het vaak lacherig afdoen, maar die mensen echt een heel ernstige aandoening hebben. Ze vragen weliswaar aandacht via de kinderen, maken soms zelf de kinderen ziek om maar aandacht te krijgen maar willen die aandacht puur en alleen voor zichzelf. Heel verdrietig eigenlijk als je zoiets hebt. Kleine correctie na 'Wachtende' haar linkje. Het hoeft niet over je kinderen te gaan. Het gaat om 'derden'. Sorry.
Dat bestaat ja, heet munchhausensyndroom als het over jezelf gaat en munchhausen by proxy als je dit doet bij je kinderen of anderen in je omgeving. Maar dan hebben we het dus echt over een psychiatrische stoornis. Weet niet of zij hier aan voldoet of dat ze gewoon alles 'erg voelt'.
Münchhausen by proxy - Wikipedia dit gaat over munchhausen by proxy en je zou hypochonder ook eens kunnen googlen.
Weet alleen van Muchhausenvonproxy af ( weet niet of ik het goed schrijf ) Maar dat heeft vaak ergere gevolgen dan dit. Wie weet is er echt wat met haar en doet ze dit niet om aandacht te trekken. En vind ze het fijn om steun te krijgen vandaar de berichtjes op hyves etc.
ja die muchhausen by proxy heb ik ff gedacht maar dan maak je je kinderen (bijv) zelf ziek..ik weet eigenlijk wel zeker dat zij dit niet zal doen..(al verwacht je zoiets natuurlijk nooit van iemand die dit wel doet) Zij ziet idd in allerlei kleine dingetjes wel iets..al denk ik ook niet dat zij het als heel erg ziet, maar dat ze het gewoon fijn vind dat mensen zeggen: oh wta erg etc etc..het zijn ook allemaal niet super erge dingen hoor,maar alles wat ze kan bedenken zo ongeveer haalt ze aan...kan ook gewoon griep zijn( *** is flink ziek, veel diarree, zo zielig!) . Dus ik denk dat het haar om de aandacht gaat als ze verteld dat zij of haar kinderen iets hebben..(het zij een klein griepje bijv) Maar begin me nu echt te irriteren aan steeds maar weer die negatieve toon! Nooit eens (of bijna nooit dan) een leuk stukje over haar kinderen ofzo, er als er iets gewoon staat dan staat er toch altijd weer een stukje in wat negatief is.. Ik reageer er dus maar niet meer op, omdat ik echt het idee heb dat ze het fijn vind om aandacht hierover te krijgen
Bestaat er ook een ziekte dat een persoon denkt dat ie helemaal niks heeft? Zoals mijn vader, die heeft dwarslæsie. Maar die wilt helemaal niks! Geen ziekenhuis bezoeken, niet revalideren, geen medicijnen slikken en wilt ook geen rolstoel :S
Zo'n meisje zat ook bij mij op de basisschool vroeger. Die moeder praatte haar en haar broertje allerlei allergieën aan; op een gegeven moment zou ze zelfs allergisch voor kraanwater zijn! Nou dat kreeg ze gewoon hoor (welliswaar in een leeg pak barleduc) en er was echt niks aan de hand. En op de middelbare school moest ze met krukken lopen van haar moeder. Maar dat kind had er zelf ook de balen van en dumpte die dingen dichtbij de kapstok en nam ze weer mee als school uit was. Die moeder had immers toch geen grip op wat er op school gebeurde. Ik kan eerlijk gezegd geen medelijden hebben voor mensen met münchhausen by proxy. Ook al is het een ziekte, ze doen kinderen of cliënten vaak erg leed aan. Soms gaat het zo erg dat ze hen verminken of brandwonden laten oplopen. Een of andere gek die een vrouw verkracht vanwege een stoornis is toch ook gewoon ontzettend verkeerd bezig. Ze krijgen als ze gepakt worden dan toch niet voor niets naat hun TBS gevangenisstraf!
Mijn schoonzusje heeft ook zoiets als Hypochondrie! (zegt ze). Pfff, wordt je af en toe zo moe van! Ze heeft van alles, maar uiteindelijk niks.
Zonder dat je bovengenoemde ziektes als hypochondrie of MbP hebt kan je ook gewoon psychisch niet lekker in je vel zitten en dan op deze manier aandacht krijgen. Daar hoeft niet perse een psychiatrische stoornis aan vast te zitten. Kijk, er zijn mensen die vreten zich vol, er zijn mensen die snijden zichzef. Daarbij, als je psychisch niet lekker in je vel zit heeft dat enorm veel invloed op je lichamelijke gesteldheid. Dan kan je best echt buikpijn hebben, maar dit heeft dan geen lichamelijke oorzaak maar psychisch, net als hoofdpijnen en gewrichtspijnen.
Ja zo'n ziekte bestaat. Wel gevaarlijk als ze dit heeft en met kinderen... Maar je hebt gewoon mensen die het leuk vinden om altijd ziek te zijn en maar lopen te klagen en te klagen. Hier in mijn dorp woont ook zo'n iemand die was al aan het vertellen dat ze dood zou gaan zo ziek was ze, ik heb wel eens gezegd tegen haar: ja ik ga ook dood!.. ooit hier was ze niet blij mee toen haha. Maar een valkuil is met dit soort mensen, als er echt eens wat is dan gelooft niemand hun. een vriendin van mijn moeder was ook altijd ziek, zwak en misselijk. uiteindelijk geloofde niemand haar meer ook de artsen niet en toen kreeg ze kanker! en niemand geloofde haar meer, ook de artsen niet. Diagnose te laat dus gesteld en zij is dus overleden aan kanker. Ik denk dat dit soort mensen geestelijk hulp nodig hebben van een goede psychiater
dit heet eigenwijsheid! nee zo'n oma heb ik, ze kan niet meer lopen maar wat hebben wij moeten praten om haar eindelijk in een rolstoel te krijgen! en wat geniet ze nu weer, weer lekker naar buiten toe e.d. Sommige mensen zijn zooooo eigenwijs of schamen zich er voor dat ze in een rolstoel moeten zitten of achter een rollator moeten lopen. Ze zijn gewoon te trots dan.
Ik kan me nog herinneren dat mijn zus vroeger op school een vriendinnetje had die ook zei dat ze vanalles mankeerde. De ergste dingen, waaronder k*nker. Mijn zus was hier heel erg door overstuur, maar er bleek later van haar verhalen niets waar te zijn. Dit was geloof ik zelfs op de middelbare school, dus het kan al vroeg beginnen.
Als ze die ziekte echt heeft dan durf ik wel te wedden dat ook zij er moe van wordt en het liever niet zou hebben.
klinkt als mijn oma die zegt ook al jaren; 'ik heb niet zo lang meer'. heeft zichzelf diabetes aangepraat etc. en de dokter weet hiervan en schrijft haar placebo medicatie voor, omdat ze persee medicijnen wil. dat is toch erg!? maar mijn oma heeft een erg verleden van psychische mishandeling, zorgen voo haar zwaar geestelijk gehandicapte tweelingzus vanaf dat ze klein was etc. dus denk dat het daar (deels) door komt. maar word af en toe wel een beetje gek van haar zielige verhalen (hoor dit al vanaf dat ik me kan herinneren...)
nou dat munchausen by proxy moet je echt niet onderschatten. Ik ken iemand wiens man dit had en dat kindje is daardoor overleden... Als je dit vermoedt zou ik het wel in de gaten houden
lijkt mij een typisch gevalletje van hypochonder i.s.m aandachtstekortstoornis of ze g**lt gewoon op artsen en ziekenhuizen
Vorig jaar heb ik een boek gelezen over een vrouw met MbP, en zij had al een kindje verloren en nu had zij weer een baby en elke was zij ziek; als haar moeder of iemand anders eens oppaste op het kind , mankeerde het niks en soms werd zij dezelfde nacht met spoed opgenomen in het ZH. Achteraf zijn ze dmv camera bewaking op de ziekenkamer er achter gekomen dat de moeder het kind zelf ziek maakte. En inderdaad zij vond een bepaalde arts heel leuk. Maar het oudste kind had zij dus ook ziek gemaakt en die is er echt aan overleden. Echt heftig. En ja ik heb ook een schoonzus die altijd van alles mankeert en als iemand anders dan iets gaat vertellen over ziektes dan heeft zij dat ook altijd zelf al gehad en zij weet allerlei namen van medicijnen enz. en eigenlijk neemt zij alle gesprekken zo weer over en gaat het weer om en over haar. Ik kan er ook slecht mee omgaan en ik ontloop haar dan ook. Maar ik denk dan maar ik zou absoluut niet met haar willen ruilen want zij maakt het voor zichzelf en haar gezin het er niet makkelijker op.