ik wou thuis, dat is namelijk net zo veilig als in het ziekenhuis. maar ik heb toch een verplaatste thuisbevalling gehad.In het ziekenhuis met eigen verloskundige en partner.Heerlijk rustig.Niemand kwam de kamer in, niet meteen aan allerlei snoeren en een infuus.Niks van dat alles.Ook geen pijnstilling omdat ik dat niet wou.Gewoon alles zoals ik wou. 10.30 3cm, 13.30 9cm,14.00 in ziekenhuis, 14.15 vliezen gebroken, 15.15 Seth geboren.18.15 stonden we weer buiten 18.30, waren we weer thuis. Ik ben niet gescheurd, niet geknipt, geen keizersnee, geen pijnstilling en geen weeenopwekkers enz.Helemaal niks. Bevallen met 41.3weken.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en dat heb ik als erg positief ervaren. We hadden een privé-kamer, met een keukentje en douche. Ik kon gewoon rondlopen waar ik wilde (op dat moment geen enkele behoefte aan overigens, maar het idee was leuk ), ik zat niet vast aan monitoren o.i.d. Mijn eigen vk begeleidde de bevalling en er verplegend personeel was vriendelijk en kundig. Wat betreft de veiligheid: ik begrijp nooit zo goed waarom de meningen daar zo verdeeld over zijn. Natuurlijk is het ziekenhuis veiliger, je hebt in noodgevallen immers alle voorzieningen bij de hand. Omdat de hartslag van mijn zoontje wegviel moest hij met spoed met de vacuümpomp worden gehaald. Binnen 5 min stond er toen een gyn aan mijn bed om het klusje te klaren. Ik wil er liever niet aan denken wat er gebeurd zou zijn als ik thuis was. Het allerbelangrijkste bij je keuze blijft echter toch je eigen gevoel denk ik. Als jij je prettiger voelt bij thuis, dan zou ik zeker daar voor kiezen, dat is ook mijn reden voor een ziekenhusbevalling geweest. Het is allemaal zo persoonlijk.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en dat wil ik bij ooit nog een kindje zeker weer! Ik wist eerst ook niet wat ik wou.....Maar in het ziekenhuis is prima me ''bevallen''. (Ik had trouwens op het eind ook geen keuze meer aangezien ik ben ingeleid). Ik vindt het juist in het ziekenhuis vertrouwder dan thuis. Vooral als er iets fout gaat heb je alle medische dingen in de buurt en ik woon 20 tot 30 min van het ziekenhuis af. En geen zooi ervan thuis haha! Volgende keer kies ik weer voor het ziekenhuis.
Ik heb er ook heel m'n zwangerschap over getwijfeld en pas op het laatste moment (bij 8cm ontsluiting) m'n keuze gemaakt: we blijven thuis. Op dat moment voelde het voor mij het prettigst. Alles ging prima, dus waarom nog spullen pakken en naar ziekenhuis gaan? Uiteindelijk konden we na 1,5 uur persen alsnog naar het ziekenhuis i.v.m. een niet vorderende uitdrijving (ja, ik hoorde dus ook bij de 50% vrouwen), en persweeën in de auto is geen pretje, maar op dat moment boeide me het allemaal niet meer zo. Nog een uur later is de kleine met een knip en de vacuüm geboren in het ziekenhuis. Op dat moment riep ik heel hard: bij een volgende gaan we gelijk naar het ziekenhuis! Maar nu het weer wat dichterbij begint te komen ben ik toch weer omgedraaid naar een thuisbevalling. Ik vond het zo heerlijk om gewoon lekker in m'n eigen huis tussen m'n eigen spulletjes te zijn. Het moraal van het verhaal: je hoeft nu nog lang geen keuze te maken. Kan ook echt nog wel op het laatste moment, hoe je je op dat moment voelt en waar je je prettig bij voelt. Bijkomend voordeel is dat het ook geen teleurstelling is als je toch naar het ziekenhuis moet, of doordat het ineens zo snel gaat, toch thuis bevalt.
Ik heb ook pas tijdens mijn eerste bevalling de keuze gemaakt. Het vorderde allemaal niet zo en ik wilde toen toch pijnstilling. Toen zijn we naar het zkh gegaan. Uiteindelijk toch veel bloed verloren dus voor de volgende twee bevallingen had ik medische indicatie. Ik had op zich liever thuis bevallen, maar uiteindelijk was ik heel blij dat ik toch voor het zkh gekozen had, anders had ik op het laatste moment nog naar het zkh gemoeten. Ik zou het gewoon tijdens de bevalling beslissen dan kan je kijken wat op dat moment het beste voelt. Met weeen in de auto is niet zo erg als je denkt.
Aangezien 50% inderdaad alsnog in het ziekenhuis beland, lijkt het mij fijn om dat maar vast te zijn. Ik ga dus in het ziekenhuis bevallen. Heb geen zin om thuis te beginnen, en dan alsnog halverwege naar het zieknhuis te moeten rijden. Bovendien is daar meteen zuurstof te beschikking voor je baby, en thuis niet, mocht je het nodig hebben. Ik kan me dus ook niet vinden in de mening dat thuisbevallen net zo veilig zou zijn.
Hier absoluut in het zkh, beide keren gedaan en nu ook, sterker nog de laatste keer kwam de ontsluiting weer niet om gang zodra de knoop werd doorgehakt om mij alvast naar het zkh te sturen kon ik me blijkbaar overgeven, na een kwartier er te zijn had ik opeens 8 cm ontsluiting en binnen het kwartier was de kleine geboren. Voor mij geeft het heel veel rust dat mijn kindje en ik in veilige handen zijn als er wat mis is. Maar ieder zo zijn ding....ben je al naar een info avond geweest?
Je begint sowieso thuis en meestal ga je pas bij een centimeter of 5/6 ontsluiting naar het ziekenhuis. En de vk heeft ook een zuurstofkoffer bij
Iedere vk heeft een fles zuurstof in haar tas zitten, dus ook thuis kan je kindje direct zuurstof toegediend krijgen. Onder de 50% vallen ook de vrouwen die halverwege de thuisbevalling tóch pijnstilling willen. Bovendien leidt een ruggenprik tot vaker 'ingrijpen' met bijvoorbeeld een vacuumpomp. Dat wil dus niet zeggen dat er ook een vacuumpomp nodig was geweest als je thuis was bevallen. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat er geen verschil in veiligheid zit tussen thuis en in het ziekenhuis bevallen. Bij een gezond kindje en een goed vorderende bevalling is het thuis in die zin zelfs veiliger, dat je je kindje niet blootstelt aan alle 'ziekenhuis-bacteriën'. Als je thuis wilt bevallen heeft de vk het snel genoeg in de gaten als het niet goed gaat, en dan kun je alsnog ingestuurd worden natuurlijk. Ik ben vorige keer thuis bevallen, en wil dat nu weer doen. Ik kan me thuis naar mijn idee beter ontspannen dan in het ziekenhuis. Ook moet je de eerste uren weeën toch thuis opvangen, en ik zie het niet zitten om zonder concrete aanleiding 20 minuten met weeën in de auto te moeten zitten. Vorige keer stond ik binnen een uur na de bevalling onder mijn eigen douche, en kon ik daarna lekker mijn schoon opgemaakte bedje weer in. Enne, dat beeld van de 'zooi' die een thuisbevalling met zich meebrengt: dat wordt allemaal opgeruimd voordat je er erg in hebt. Het is echt niet zo dat ze maar een beetje in het rond lopen te 'flatsen', haha! De vuilniszakken lagen vorige keer bij wijze van spreken al in de container toen ik goed en wel in de gaten had dat mijn zoontje al geboren was!
Ik weet niet of jeje keuze wel moeten basseren op de mooie bevallingen van je moeder want dat zegt allemaal nietzo veel over jou komende bevalling. Ik zelf had ervoor gekozen om te bevallen in het ziekenhuis. De reden hiervoor was dat ik het idee had dat het veiliger was voor mij en de baby. Ik heb wel een heel goed ziekenhuis gekozen, had de keuze tussen twee. Dus verdiep je daar ook goed in mocht je voor het ziekenhuis kiezen. Toen ik klaar bleek te zijn om te bevallen thuis moest ik nog naar het ziekenhuis, dat was best heftig vond ik. De auto stopte er 3 keer mee onderweg! (deed hij anders nooit) Eenmaal in het ziekenhuis moesten we via de spoed deur naarbinnen want hij was voor bezoek al dicht. Waarna we door een heel donker gedeelte in het ziekenhuis hadden gelopen met weeen en al waar niemand was, ik vond het dood eng! Eenmaal bij de bevallings ruimtes voelde ik me wel op me gemak, de kamer was super ruim en ik mocht douchen en alles wat ik maar wilde. We waren 21:45 in het ziekenhuis en ze was er al om 23:54 dus ik heb niet veel kunnen doen verder want het ging erg snel. Ik heb me tijdens de bevalling wel erg veilig gevoelt maar ik vond het ook fijn dat ik mijn eigen vk had die ik al 9 maanden kon onderhand. Daarna mochten we naar de uitslaapkamer. Dat vond ik allemaal wat minder, ik was liever in mijn eigen bed met mijn eigen spulletjes enzo. Ik heb dus de hele nacht wakker gezeten met de kleine in mijn armen. En ben dus 0,0 tot rust gekomen die nacht. Mocht ik weer zwanger raken vraag ik me eigenlijk af of ik het ziekenhuis wel haal. Alles bij elkaar had namelijk maar 4 uur geduurt. 2 uur weeen toen bellen en toen 2 uur ziekenhuis, toen was ze er al. Ze is mijn eerste kindje en ik vraag me af hoesnel de tweede eruit ploft. Ik zou er denk ik niet weer voor kiezen om in het ziekenhuis te bevallen. Ik had trouwens zelf nog nooit in het ziekenhuis gelegen en was 23 toen ik beviel. Verder ook geen medische reden om daar te bevallen.
Knippen mag een vk wel hoor! Mijn moeder is ook bij alledrie haar thuisbevallingen ingeknipt. Een pomp heeft ze inderdaad niet.
Ik zou voor ziekenhuis gaan. Maar dat heeft met mijn eerste bevalling te maken. Alles ging prima, vlot bevallen in 5,5 uur, maar mijn baarmoeder trok niet samen. Gevolg: fluxus, 1,5 liter bloed verloren. Opgehaald met ambu, papa en evy er achteraan naar ziekenhuis. Evy had ook veel bloed binnen gekregen en is door de kinderarts meteen gezien en haar maagje is gespoeld. Va Roan ben ik bevallen in het ziekenhuis. Dat vond ik een superervaring. Om 12:00 daar, om 17:00 thuis. Ondanks infuus met medicatie voor het samentrekken van de baarmoeder, toch 700 cc bloed verloren. Had ik dus niet thuis willen hebben, dan was het weer te veel bloedverlies geweest.
Bij de eerste kreeg ik bij 12 weken zwangerschap de keus van de gyn om bij hem of bij de vk onder controle te staan. Toen gekozen voor de gyn, en daarmee dus direct voor een ziekenhuisbevalling. En da's me dus echt absoluut niet goed bevallen. Heb 18 uur op een bed gelegen aan - op een gegeven moment - 6 kabels. Ik kon geen kant op, had been en rugweeën, die ik niet kon opvangen hierdoor. Meerdere keren om pijnstilling gevraagd, eerste keer moest ik maar gaan douchen, tweede keer moest ik maar in bad, en na het verrot schelden van de vk dat ik NU pijnstilling wilde, kreeg ik zo'n remifentanil pompje, wat niet werkte.. Het persen duurde maar 25 minuten, en madam was een sterrenkijkertje (en ik had niet eens echt persweeën). Bevalling is begeleid door 2 vk, die ik nog nooit had gezien. Gyn kwam paar uur na de geboorte ff langs. Nu sta ik deze zwangerschap weer onder controle bij de gyn (mocht van hem bij de vk, mocht van m'n internist bij de vk, en werd door de vk weer naar de gyn gestuurd ivm m'n gewicht). Ga volgende week m'n geboorteplan bespreken met de gyn, maar ik wil deze keer gewoon thuis bevallen. Alleen als er echt een medische reden, dus als mijn gezondheid of die van de baby in 't gedrang komen, ga ik naar 't ziekenhuis. En da's nog geen 5 minuten rijden van ons huis (en in geval van nood met een ambu hooguit 2 minuten).
Ik zou de vorige keer poliklinisch bevallen in het ziekenhuis, toen we daar met 5 cm ontsluiting aankwamen en mijn vliezen werden gebroken bleek dat mijn dochtertje in het vruchtwater had gepoept. Het was dus maar goed dat we in het ziekenhuis waren want anders hadden we alsnog kunnen gaan. Verder ging de bevalling prima alleen duurde het persen te lang waardoor de hartslag van mijn dochtertje niet meer goed herstelde na de wee en is ze gehaald door de gyn met een vacuum. Dus ja, ik was erg blij dat we in het ziekenhuis waren. Sowieso is de kraamafdeling hier erg mooi met kraamsuites met een eigen badkamer en keuken. En dus ga ik bij deze tweede weer poliklinisch bevallen.
Wij hadden er voor gekozen in het ziekenhuis te bevallen olv onze eigen vk. Ben erg blij dat we niet thuis zijn gebleven; na een uur persen, bleek dat er een pomp nodig ging zijn en ben ik dus overgedragen aan de gyn. Als we thuis waren gebleven, hadden we dus met spoed naar het ziekenhuis moeten gaan, tijdens hevige persweeen etc. Lijkt me echt vreselijk!
Thuis. Bij de eerste geen moment getwijfeld. Door mn werk in de kraamzorg vind ik de thuisbevallingen sowieso al erg bijzonder. Ik vond het fijn dat ik steeds in een andere ruimte kon zijn. Zo ben ik wel tig keer naar de wc geweest, onder de douche gestaan, beval bed gelegen, ons eigen bed, etc. Zo de zwaarste uren doorgekomen. Verder was het gewoon fijn om niet weg te hoeven, na de bevalling en douchen in je eigen bed te kruipen, baby naast je, heerlijk! Wat ik ook een voordeel vond is dat ik geen keuze had voor pijnstilling. 't Was megazwaar en had in het ziekenhuis waarschijnlijk om pijnstilling gevraagd maar diep in mn hart sta ik daar niet achter. Het lijkt me verschrikkelijk om in het ziekenhuis te moeten bevallen dus hopelijk straks gewoon weer thuis. Wil dit keer voor een badbevalling gaan. Hier trouwens wel 1,5u geperst maar geknipt en met een hoop duwwerk is ze eruit gekomen. Naar mijn idee wordt er in het ziekenhuis vrij snel een vacuumpomp gebruikt. Komen tenminste veel vrouwen thuis met een knip en waar een pomp is gebruikt.