Misschien een compleet nutteloos topic, maar dan ben ik het toch maar kwijt, misschien ervaringen?? Het is nu 1,5 week geleden dat ik een miskraam gehad heb. Vanochtend kwam ik in de super een tante van man tegen, die ook weet wat er gebeurd is. En ze vroeg: en hoe gaat het nu?? Dat vond ik lief en begon te vertellen dat het eigenlijk elke dag wel wat beter gaat en het een plekje gaat krijgen. Ik verwachtte een reactie van: o fijn voor jullie of zoiets. Maar wat zegt ze: ja, ik dacht al hoelang blijft ze daar in hangen. Ik bedoel je kunt er toch niet over bezig blijven Tis verdorie 1,5 week geleden. Waar zit het gevoel van sommige mensen.
nou ik vind na een week en half dat je het recht hebt om verdrietig te zijn !! ik vind het een beetje respectloos van je tante .
Ik weet uit ervaring (2 miskramen) dat mensen niet weten wat ze tegen je moeten zeggen en dat ze denken je te helpen door een beetje 'hard' tegen je te zijn.. Bij mijn eerste miskraam van 9 wk werd er door iemand gezegd heb je iets zwaars getild ofzo? en bij de 2e 6wk, werd er gezegd ow het waren maar 6 weken als het later was was het erger... Tja moet ik hun nou tekst en uitleg geven? Laat ze lekker.. je hebt het al zwaar genoeg.. Sterkte he meid..
Trouwens schiet me nog een binnen... 'ach jullie zijn nog jong je wordt vast nog eens zwanger...' eh bedankt?!
Ik praat niks goed hoor, zou er ook erg verdrietig om zijn... Maar die tante is misschien wel van een generatie ouder en toen werden miskramen vaak erg doodgezwegen. Dat hoorde erbij en liet je achter je... Misschien komt haar reactie daar vandaan?? Ik vind dat je de tijd moet nemen, bij de 1 een week bij de ander een jaar, om je verdriet een plek te geven! Sterkte!!
Ik denk zelf ook dat de generatie er mee te maken heeft, na mijn miskraam vorig jaar mei reageerde mijn moeder met, ach kind, je hebt toch al 2 gezonde kinderen? En ik weet 100 % zeker dat ze dat echt niet gemeen bedoelde, maar op zo'n moment komt het wel heel rot over, heel veel sterkte in ieder geval
Kid2009, wat een rotopmerkingen ook Over de generatiekloof, ik weet natuurlijk niet hoe oud jullie en juliie ouders zijn maar mijn schoonmoeder bijvoorbeeld heeft ook een miskraam gehad en daar werd helemaal niet geheimzinnig over gedaan, die is 56. Ik heb meer het idee dat het bij onze oma's zo ging? En deze tante van mijn man is toevallig een nakomertje, zij is 44.
Daar wordt het wel wat anders van ja Mijn moeder wordt dit jaar 70 is wel wat anders als 44, ik ben zelf 37 en zou zo iets dus echt niet zeggen vind het belachelijk hoor want je hebt gewoon verdriet en dat moet slijten
Deze kreeg ik gewoon op een operatietafel te horen voor een curretage Bij een andere curretage lag ik achter een gordijn te luisteren naar een verpleegkundige die trots haar echo fotos aan haar collegas aan het showen was...en dat het een knulletje was enz....ze kwam later haar excuses aanbieden, maar klote was het wel. Op een andere curretage lag ik op de kraamafdeling naar de baby s te luisteren die pasgeboren waren en ik lag aan de weeopwekkers om de baarmoedermond te openenen...kwam er een mevw binnen die de bloemen kwam verzorgen Tijdens een feest hier op het dorp kwam een vrouw die niet wist dat het mis gegaan was zeggen dat ik niet moest drinken dat zou niet goed zijn voor de baby. En idd de echte dooddoeners, joh het was nog zoooo pril, was nog niet eens een kindje....dat wordt het pas na 3 maanden! Je wordt er hard van moet ik zeggen. Het gaat op een gegeven moment langs je heen als zelfbescherming. Mensen die het niet zelf meegemaakt hebben kunnen niet begrijpen wat we moeten/moesten verwerken! STerkte!
Oh en in Gent, goed bedoelt..... Ennu vastbijten like n pitbull je weet dat het goed gaat komen, miskraamkes komen nou eenmaal voor...
ohhh wat een opmerking zeg! idd niet erg lief! maar hou je eraan vast dat mensen die zoiets niet hebben meegemaakt er geen idee van hebben wat voor impact het heeft! rotopmerkingen komen helaas vaak voor..helemaal rot als het van iemand is waarvan je steun verwacht.. dikke knuffel meid!
Ukoldaatje, zo jij hebt ook al wat rottige dingen gehoord, maar van die vpk vind ik echt schofterig. Daar zou ik later misschien nog wel iets meegedaan hebben. Erg zeg!!
Helaas tulip erg herkenbaar.. Zo heb ik er ook nog een paar gekregen; * Wat fijn dat het er zelf uit is gekomen! Hoef je tenminste geen curettage. * Gelukkig is het er vorige week uit gekomen ander had je nu gezeten he! (gister op mijn trouwerij). Echt niet te geloven hoe mensen kunnen reageren. Ze zullen het wel niet slecht bedoelen maar zulke opmerkingen komen echt binnen! Ik heb dan liever dat je niks zegt maar goed.
In mijn omgeving weet eigenlijk bijna niemand het dat ik een miskraam heb gehad.... Ik ben net 2 dagen ziekgemeld geweest en als mensen erom vragen was het migraine. Het gaat helemaal niemand wat aan vind ik.
onze ouders en broer en zus hadden wij het al vertelt, was natuurlijk al bijna 9 weken. Verder hebben wij het tegen niemand vertelt, maar ik ben het vruchtje verloren op de dag van de crematie van man's oma. Ik ben er toch heen geweest voor mijn man, maar was een wrak natuurlijk. Een neef van man kwam naar hem toe om te vragen of het met mij wel goed ging, omdat ik er zo slecht uitzag. Toen heeft man het uitgelegd, hij heeft een goed contact met zn neef en een andere tante ving dus wat op.
Ik denk dat het vooral de vraag is of mensen het zelf meegemaakt hebben of niet. Zowel mijn oma als een aantal tantes die het allemaal zelf hebben meegemaakt, riepen: Neem de tijd om tot rust te komen en aan te sterken. Mijn tantes zijn allemaal in de 50, begin 60. Mijn oma is 92... dus leeftijd is het dan toch niet. Het zijn toch vaak de mensen die het zelf niet mee hebben gemaakt en niet bijzonder empathisch begaafd zijn, die dit soort opmerkingen maken. Ik laat het maar langs me heen gaan en probeer de goede bedoeling er achter te pakken... O, en bij mensen wat dichterbij, zeg ik het wel, als er een opmerking geplaatst wordt waar ik niets mee kan. Niet aanvallend, maar ik geef het dus wel aan als er dingen gezegd worden die steken, in plaats van troosten. Want als mensen niet horen dat hun opmerkingen kwetsen, houden ze er iig niet mee op
Ik heb gelukkig niet zo'n heel erg lompe reacties gekregen, maar wel goedbedoelde die ook nergens op slaan. Na mijn 1e mk: - Aaah je bent nog jong! Het komt wel goed. - Wees maar blij dat het nu mis is gegaan, anders was het een gehandicapt kind geweest. Na mijn 2e mk: - Mijn buurvrouw/nichtje/tante heeft ook 2 mk's gehad, maar uiteindelijk heeft ze wel 3 gezonde kinderen! - Ah joh, 3 maal is scheepsrecht, de volgende keer gaat goed. - Je hebt toch al een kind, wees daar maar blij mee. Na mijn 3e mk kwamen deze opmerkingen bijna niet meer voorbij gelukkig.