Ik ben gisteren met spoed met een hoge bloeddruk en eiwitten in de urine opgenomen.. De ctg van de kleine was vrij vlak, echo was wel goed al was er wel iets met de vaten, maar nog niet dat ze er last van heeft. Ik ben nu 32 weken ver en doodsbenauwd, ze loopt wel een weekje voor qua groei, maar ze is nog zo klein. Ik ben zo bang dat ze het niet meer fijn heeft in mijn buik en dat ze haar gaan halen.. Daarnaast hebben ze gezegd dat ik misschien hier moet blijven totdat ze geboren wordt en ik mis mijn dochter nu al zo... Ben echt van streek nu.
Natuurlijk ben je van streek! Hier reken je niet op en het overkomt je ineens en dan is er zoveel dat op je af komt, helemaal logisch en een dikke knuffel voor jou! Maar even praktisch misschien een hart onder de riem: Mijn dochtertje was 33+2 toen ze werd geboren en lag enorm achter op de groei (dus dysmatuur) en ze is nu een geweldige bijna 3-jairge peuter puber met een grote mond Natuurlijk is je kindje nu nog zo klein dat je er nerveus van wordt, maar ze ligt voor op groei en als je voor deze 32 weken nog geen problemen verder hebt gehad is er een heel goede kans dat, mocht ze nu al gehaald moeten worden, ze een super goeie start heeft. Als je nog langer moet blijven liggen omdat je niet acuut bent is het de moeite waard om te vragen of ze een thuismonitoring programma hebben in jouw zkh. Ik heb met mijn dochtertje vanaf 27 weken bedrust moeten houden maar mocht dat gewoon lekker thuis doen in het thuismonitoring programma, dan mis je je dochtertje en man ook minder. Heel veel sterkte, laat het een beetje over je heen komen, schrijf alle vragen en onzekerheden die je hebt op en stel ze aan de verpleging en de artsen (of aan ons )
Bedankt voor je reactie.. Nee in doetinchem...ik hoop gewoon dat mijn gyn snellangskomt, hij isvaak heel duidelijk...
Jep, goede controle door een gyn is wel erg belangrijk, een vlak CTG is minder goed als dat steeds zo zou zijn heb ik begrepen, het is wel belangrijk dat jij en je kleintje dus goed in de gaten worden gehouden! In principe ben je daarvoor in het zh natuurlijk op het juiste adres Ook voor jouw gezondheid met hoge bloeddruk etc is het wel belangrijk dat ze jou goed in de gaten houden! Probeer je daar dus maar bij neer te leggen voor nu, als dat lukt. Het is nu belangrijk dat je rust hebt en goed verzorgd wordt. Wel heel vervelend dat je nu van thuis weg bent natuurlijk, hoe oud is Eefje? Kan ze vaak bij je langskomen voor de afleiding en om lekker met je te knuffelen? Vraag ook of je van thuis lekker dingen kunt krijgen om de tijd gezellig door te komen, boeken, laptop, handwerkjes als dat je ding is etc. Succes!
Dank je wel, ctg was nu beter, onderdruk van 90 weer na 95.. Zucht.. Eef is nu 2.5, ze komt nu elke avond langs..
Snap dat je je dochter enorm mist maar houdt in je achterhoofd dat je nu in goede handen bent... Beter zo dan dat ze je naar huis sturen en er iets mis blijkt te gaan. Wil je veel sterkte wensen.
Oei dat zal schrikken zijn geweest! En je dochter missen is echt akelig, dat kan ik me ook nog herinneren toen ik in het zh lag. Iedere dag dat afscheid nemen... Ik hoop dat je ukkie het nog even volhoud daarbinnen!
Oh nee, niet leuk! Moet een spannende periode zijn nu... Ik hoop dat je kleine ukje nog tijdje veilig in je buik kan blijven. En moest het toch ineens dringen... dan ben je in ieder geval al op de juiste plaats. Ik duim voor jullie!
Lieve Moontje, ik snap heel goed dat je enorm geschrokken bent en bang bent dat je kleintje nu al geboren wordt. Mijn zoontje is met 32,1 weken geboren en is nu 18 weken. Ik lag trouwens in Arnhem. Heb je ook al longrijpingsspuiten gehad? Die heb ik wel gelijk gekregen... voor het geval dat... en wat was ik blij dat ik die gehad heb zeg... daardoor is het voor onze kleine man allemaal een stuk makkelijker en beter gegaan. Onze zoon was 46 cm en 1890 gram en eigenlijk vonden wij hem helemaal niet zo klein (er lagen veel kleinere kindjes op de couv.afdeling). Ik kan natuurlijk niet je angst wegnemen, maar wat ik je wel kan zeggen is dat 32 weken al heel wat is hoor en dat het eigenlijk (bijna) altijd wel goed komt met die kleintjes. Alles wat na 30 weken geboren wordt, worden vaak gewone gezonde kindjes. Misschien kan je aan de verpleegkundige vragen of jij en je man een keer mogen kijken op de couveuse-afdeling. Wij zouden dat toen ook doen, maar hebben daar uiteindelijk geen tijd meer voor gekregen, toen kwam die kleine er al aan... Ik ben toen ook voor langere tijd opgenomen. Lag al 4 weken in het ziekenhuis toen ik ging bevallen (via keizersnee)... is niet fijn, maar je bent daar wel op de meest veilige plek voor jou en voor je kleintje. Houd dat maar in gedachte! Tuurlijk super moeilijk, vooral als je nog zo'n klein hummeltje thuis hebt lopen, maar je moet nu vooral aan jezelf en je baby denken... neem je rust! Dat is echt heel belangrijk nu! Mijn kamergenootje in het ziekenhuis was toen met zwangerschapsvergiftiging opgenomen en hun kleintje is uiteindelijk met 33 weken geboren en doet het nu supergoed! Ik kan dit nu achteraf allemaal zeggen... dat het eigenlijk wel meevalt (voor die kleintjes dan)... maar je gaat zelf gewoon door een hele hectische en stressvolle tijd. Je bent bezorgd over de apparatuur waar je baby aan ligt en alle piepjes en alarmpjes die je hoort... maar zelfs dat went weer. In het begin keek ik alleen maar naar de monitor als ie weer een alarmpje had... maar nu weet ik dat dat gewoon met zijn prematuriteit te maken had en niets ernstigs betekende... die alarmpjes heeft hij zelfs op de medium care nog gehad... Meid, ik wou dat ik je onzekerheid kon wegnemen. Ik hoop maar dat die kleine het nog even wil volhouden bij jou! Als je vragen hebt, stel ze gerust! Knuffel!!!
Lieve meiden, wat moet ik zonder jullie? Lindinha, je berichtje doet me zo goed.. Heel erg bedankt. Ik wil vanaales schrijven, maar heb een beetje een emotionele avond gehad, dus ben bekaf... Heb gevraagd of ik morgen met de maatschappelijk werkster mag praten, is dat vreemd? Mijn bloeddruk was weer 130- 90 dus dat was weer positief.. Morgen meer..
hoi moontje bah ik kan me voorstellen dat je angstig bent ik heb het ook meegemaakt mijn verhaal: ik was 31 weken en 5 dagen zwanger toen op mijn werk plotseling mijn vliezen braken. toen ging het best vlot ik werd met ambulance naar zh gebracht en kreeg meteen een onderzoek (of het vruchtwater was wat ik verloor) en toen dat idd bleek kreeg ik meteen longrijpingsinjecties voor het kindje mijn vliezen braken rond 9.00u en om 00.13u is ons zoontje geboren 1962 gram (best goed gewicht) hij is op 3 okt 2008 geboren op 9 nov mocht hij naar huis hij deed het meteen al goed en we zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. de kans op overleven is met 32 weken heel groot hoor het gekke is dat ik op een of andere manier wist dat het goed ging komen, misschien omdat ik reeds eerder 2 premature geboortes in de familie had meegemaakt en wist hoe het er aan toe ging heel veel sterkte met de bevalling en een goede start voor je dochtertje spinnekop
Met een maats.werker praten is helemaal niet raar hoor.... vind het juist super goed van je. Heb net na de geboorte ook 1x een gesprek gehad, maar was toen zo in de weer met ons mannetje dat ik er daarna niet meer geweest ben... met als gevolg dat ik er nu nog best wel mee zit allemaal. Heb daarom ook weer een afspraak gemaakt voor morgen. Het is ook allemaal niet niks... Hoop dat je een beetje kan slapen meid!
ook ik heb in het ziekenhuis gelegen,de december maand ,de ene dag nog aan het wekr andere dag volledige bedrust in ziekenhuis met eiwitten en bloerdruk van 145/95 soms uitschieters boven de 100. ik heb het me toen niet in het begin gerealiseerd dat het "gevaarlijk"was voor zowel mij als de kleine uk. ik kon maar aan 1 ding denken, ik wil naar huis. naarmate ikd aar langer lag en een paar keer flink spannend geweest emt hoe ik me voelde realiseerde ik het me, ik had een enorm risico en moest het beste ervan maken.uiteindelijk is mijn kleine man met precies 37 weekjes ingeleid omdat ik er zelf enorm om gezeurd had. achteraf had hij beter een paar daagjes nog langer kunnen blijven zitten want hij had wat opstart probleempjes.hij woog 2600 gram en nu 6 weekjes later 4200 gram! Hij krijgt borstvoeding uit een flesje, in de eerste weken had hij te weinig energie om uit de borst te drinken. Vind zelf het juiste "knopje" en probeer je tijd in het ziekenhuis voor jezelf wat aangenaam te maken. realiseer je waarvoor je het doet en dat je dalijk een prachtig kindje in je armen mag sluiten.
Meid het is ook eng wat je nu doormaakt!! Ik kan er over meespreken. Ik ben 2 weken geleden bevallen met 35 weken zwangerschap van een mooi meisje van 45 cm en 2090 gram na zwangerschapsvergiftiging. Ik had het al vanaf 27 weken en had bank/bedrust. De beste tip die ik je kan meegeven is (makkelijker gezegd dan gedaan) probeer zo rustig mogelijk te blijven. Geniet van de bezoekjes van man en dochter. Als dit lukt dan kan je bloeddruk er van kalmeren. De termijn die je nu bent is al heel goed. waarschijnlijk gaan ze het nog wat proberen te rekken al dan niet met medicatie. Elke dag extra is weer een dag in de pocket. Vraag eventueel ook naar longrijpingsinjecties voor het geval dat. Ik heb ze ook gehad en ik denk echt dat dat een van de reden is dat ze het nu zo goed doet. Hele dikke knuffel!!
Helaas kwam daarachter het nieuw dat ze voor de zekerheid gaan beginnen met longrijpingsmedicatie.. Ik heb zoveel vragen, maar krijg telkens een andere gyn.. Ik zou zo graag met mijn eigen gyn willen praten, ik heb zoveel vragen..
Als je opgenomen bent heb je niet meer je eigen gyn, die zit allen op de poli aan je toegewezen. Op zaal heb je de gyn van dienst, en in een opleidingsziekenhuis is dat vaak een arts-assistent. Schrijf je vragen op en vraag ee gesprek aan met de zaal arts, deze kan het ook beantwoorden. En in de meeste ziekenhuizen (maar vraag het voor de zekerheid even na) hebben de gyns een wekelijkse evaluatie van de opgenomen gevallen en de behandeling die ze daarbij doen, en daar zal je gyn waarschijnlijk het voortouw bij nemen. Maar wacht niet op je eigen gyn! Voordat die dienst heeft kan je misschien al bevallen zijn. Gewoon aan de zaalarts vragen! Fijn trouwens dat de meds aanslaan. Ik zou me geen zorgen maken over de longrijpingsspuiten hoor, dat is gewoon een standaard voorzorgsmaatregel en betekent niet dat je morgen al bevalt. Alles kan, maar het is meer een 'zekerheid voor alles' actie waar ze nu nog genoeg tijd voor hebben.