ben ik het helemaal mee eens! ons kindje liet ruim 5 jaar op zich wachten. niets gepland...het was wel een ideaal moment: bevalling in de zomer toen ik vakantie had! (ivm werk). nu kan het me helemaal niet schelen wanneer het zou komen. We willen sinds kort voor een 2e gaan ook gezien mn leeftijd...maar ik hoop dat het dit keer wel snel raak is...ik heb hoop aangezien wij geen aanwijsbaar probleem hadden. het was puur psychisch vermoed ik... wij zijn dus al bezig...
OOk ik voelde er zo snel na de bevalling niets voor. heb ook een vervelende tijd gehad: ruim 5 jaar gewacht op zwangerschap, wel een super zwangerschap tot en met 8 maanden. hoge bloeddruk, spoedKS, kindje 10 dagen couveuse...daarna borstvoeding bijna 15 maanden en ik werd pas weer na 13 maanden ongi. Toen voelde het nog niet goed om te beginnen. maar sinds ons mannetje 15 maanden is wel! nu is hij 19 maanden en zijn we er vorige maand voor gegaan. niet gelukt maar hopelijk deze maand wel!lijkt me ook zo fijn om weer een kleintje te hebben en een brusje voor ons zoontje. ik ben zelf enig kind en heb het erg gemist... ons zoontje slaapt nog onrustig. onze nachten zijn nog best gebroken, maar we hebben al wel een tijdje best tijd voor elkaar zeg maar is wel handig voor een kinderwens hahaha!het is wat meer op planning zeg maar...verder is ons mannetje heel gezellig en wel ondernemend maar ook heel vrloijk en het is allemal makkelijker en georganiseerder zodat we een tweede nu wel 'aandurven'!
Wanneer heb ik in godsnaam gezegd dat ik een voorkeur heb voor WANNEER het kindje komt?! Ik heb alleen gezegd dat ik de winter wil OMZEILEN, dus januari en februari, omdat ik dat geen prettige periode vond. Dit heeft helemaal niks te maken met dat ik ervan uitga dat het meteen raak is. En afgezien daarvan, omdat andere mensen problemen hebben met zwanger raken (wat me vreselijk lijkt) mogen anderen geen hoop hebben dat het niet al te lang duurt...?!
Hi Mukkie, hier ook nog slapeloze nachten soms, maar op de een of andere manier kunnen we het veel beter hebben, ik voel me ook meestal niet erg moe ofzo, het went wel, minder slapen. En vaak wisselt het af, 2 weken onrustig en dan weer slaapt hij 2 weken lekker door. Bij jou ook zo? Of altijd onrustig slapen?
Ja heel erg rare reactie, ik heb alleen gezegd dat ik een periode wil omzeilen, dat betekent helemaal niet dat je iets voor lief neemt of dat je denkt dat het zomaar te plannen is...het is hetzelfde als dat je zou zeggen ik begin er NU niet aan omdat ik geen inkomen heb ofzo, gewoon dat de timing niet goed is, en wat de reden daarvan is hoef ik ook eigenlijk niet te verantwoorden, snap niet waarom ik dit nu wel zit te doen maar goed
Ik snap de reacties van Mukkie e.a. wel. Als het zo lastig is en je moet zo lang op je gewenste zwangerschap wachten dan maakt het je niet uit wanneer het komt ALS het maar komt. Dan verkeren 'wij' (als in; diegene die 'makkelijker' zwanger mogen raken) in een luxe positie om het enigsins te kunnen plannen. En snap daarom de reactie van MinnieJ ook heel goed. Als je zo'n nare ervaring hebt in die maanden, en je hebt de luxe om het te plannen, dan kun je best de maanden 'overslaan' die ervoor zorgen dat je in die maanden uitgerekend bent enzo. Dat snap ik ook wel. Laten we vooral elkaar in hun waarde laten en er een leuk topic van maken X ps: Morgen ochtend m'n Mirena eruit! Oh, vind het weer zo spannend, hoop niet dat het erg gevoelig is, te drukke werkdag morgen...pff.....
Woezel ik ben jaloers op je, nou... niet het spiraal gedeelte hihi, maar dat je dus al aan de slag kunt, spannend! Ik zou het liefst ook al NU beginnen, ook omdat ik denk dat het misschien wel langer kan duren dan ik hoop. Vooral omdat ik een trage schildklier heb en dit na de zwangerschap is verergerd, ik ben soms wel bang dat dit opeens toch iets zal doen nu met mijn vruchtbaarheid, maar goed, time will tell. Ik blijf positief !
Woezel, spannend hoor. Als de Mirena eruit is, mag je er dan ook meteen voor gaan of moet je dan nog even wachten? Ik denk dat het wordt plannen gewoon gevoelig ligt bij veel vrouwen. Kinderen krijgen en hebben heeft niks met plannen te maken. Maar als je aan het begin staat geeft het in elk geval een gevoel van zekerheid, dan lijkt het net alsof je er zelf nog een eigen in breng in hebt.
@ Flipske: weet niet of we meteen er voor mogen gaan, moet ik even vragen, denk het wel... Kinderen mogen krijgen is inderdaad een kwestie van een zegening dat je ze mag krijgen. Dat is zeker waar!
een voorkeur is niets mis mee. volgens mij heeft iedereen best een voorkeur, maar in praktijk gaat het vaak anders haha! ik kan me voorstellen dat gezien je ervaring, je de winter wil omzeilen. als jij je daar beter bij voelt is dat natuurlijk je goed recht!het kan nl best zo zijn dat je snel zwanger raakt en in een keer raak is ook mogelijk uiteraarrd. Wij hebben er dus heel lang over gedaan (natuurlijke wetg gekomen) maar ook wij hebben nu de hoop dat het deze keer wel snel raak is! misschien dat we nu niet lang hoeven te wachten, dat zou heel mooi zijn! die hoop is nog steeds bij ons te vinden ik hoop dat het straks bij jullie ook heel snel raak is, want wachten is het ergst...
het slapen is nooit anafgeborekn maar ook wij kunnen het beter hebben nu...idd het went! denk dat dat de natuur van moeders is haha! Nu gaat het de ene keer beter dan de andere keer maar daar maak ik me nu niet druk om. mocht ik deze maand zwanger zijn geraakt, dan zal ons zoontje ruim twee jaar zijn als het tweede kindje geboren wordt dus dan zijn we weer wat maandjes verder!en misschien is een tweede kindje een makkelijke slaper?
hihi hopelijk! Dat is het grappige als je al een kind hebt, je realiseert je hoe zwaar het soms ook kan zijn en denkt; zal de volgende makkelijker zijn, of juist helemaal niet slapen!! Maar ja, laten we maar positief zijn en ervan uit gaan dat het kindje of evenveel of meer zal slapen Ik denk altijd maar, het is niet eeuwig zo, ooit zal hij niet meer 's nachts wakker worden en gezellig bij ons komen liggen, en dan zal ik er zeker weten droevig om zijn Mukkie het lijkt me vreselijk om lang te moeten wachten, ik was daar heel bang voor, ik ben schildklierpatient en je leest de engste verhalen over onvruchtbaarheid bij een slecht werkende schildklier, ik voelde me echt in de prijzen gevallen dat ik binnen 2 mnd zwanger was !
En ik hoop dat het deze snel raak voor je is Mukkie!! Dat verdien je zeker, iedereen verdient dat. Weet je waar ik zo boos om kan worden, van die mensen die dan gaans zeggen; je bent er teveel mee bezig. Iemand zei ooit tegen mij, ja bij jou gaat het vast niet lukken want je bent er zo mee bezig. En in mijn schoonfamilie zit dus iemand die al 9 jaar bezig is, en dan blijft iedereen nog tegen haar zeggen; het komt omdat je er teveel mee bezig bent. Oeg zo boos kan ik daarom worden, dus alsof het haar eigen schuld is, echt idioot!
Ik betrap mijzelf er ook wel op dat ik het teveel aan het plannen ben. We kunnen alleen plannen wanneer we beginnen denk ik en niet wanneer het geboren word. Hoewel ik liever niet in April uitgerekend zou zijn.. Dan zijn er al teveel mensen jarig.. maar als het zo uitkomt, dan zou het me niks uit maken! Mijn zus kreeg het ook voor elkaar precies in April te bevallen. Iedereen natuurlijk: hoe krijg je het voor elkaar! hihi
Precies, je weet zelf wanneer je niet wil (of kan) beginnen vanwege praktische of emotionele overwegingen, mocht het meteen raak zijn...en die kans is er ook nog altijd
er teveel mee bezig zijn kan niet anders als je de wens hebt zwanger te raken volgens mij...het is wel zo dat als je bijna dwangmatig aan het plannen bent, je zeker niet relaxt bent en stress en zwanger raken gaan niet echt samen. dat wil niet zeggen dat je niet zwanger raakt alleen is het prettiger om relaxter je zwangerschap in te gaan. tegen iemand zeggen die al zo lang bezig is: je bent er teveel meebezig, is idd nogal hard. vreselijk ondoordacht... het is zeker geluk dat je zo snel zwanger was! dat komt tegenwoordig niet veel meer voor zie ik om me heen.ik hoop dat wij niet zo lang meer hoeven te wachten, want ik wil dit niet nog een keer meemaken...ik zou dit weekend ongesteld moeten worden. heb tot gisteren wel steekjes en pijn in mn buik gevoeld. geen pijn in mn borsten maar dat heb ik sinds de borstvoeding niet meer gehad (ik had het elke maand voor mn bevalling met ongsteld worden...nu niks meer!!!) ik ben zwaar emo, huilen enzo. dus zal wel ongesteld worden...ik vrees dat we weer een tijd moeten wachten en ik weet niet of ik het weer kan: hoop, verwachting, vrees en weer teleurstelling elke maand...
Hey wat grappig om te lezen dat jij dat ook hebt!! Ik dus ook! Ik had voor de zwangerschap altijd pijnlijke borsten rond/na de ovulatie, dit hoorde helemaal bij mijn cyclus, en toen ik zwanger was bleef die pijn dus ook toen ik overtijd was, tot zo'n 8 weken. Nu heb ik nooit meer enig gevoel in mijn borsten, ze zijn altijd gewoon gevoelloos en zacht, dat heb jij dus ook? Emotioneel zijn zegt overigens niks, de dag dat ik de positieve test in handen had fietste ik duivels huilend van werk naar huis en ik weet nog dat ikt oen dacht; ik ben zo emotioneel en zo bozig, ik kan dus niet zwanger izjn. Nou en ik deed die test bij thuiskomst, en ik was in shock; positief! De symptomen lijken dus allemaal erg op elkaar, prille zwangerschap of menstruatie. Maar heb je die gevoelige testen in huis? Sensitest heb ik op mijn NOD dik positief getest. Ik vind het zo grappig dat ik hier nu weer mee bezig ben, na de bevalling dacht ik echt; dit doe ik nooit meer, bijzonder he hoe je die pijn helemaal vergeet. Ik herinner me ook helemaal niet meer de pijn van het moment dat hij eruit kwam, wel van de weeen, dat ze zo gemeen opkwamen en dat ik dacht dat ik dood ging...maar zelfs die pijn kan ik me niet helemaal meer voor de geest halen.
Oh Mukkie, wat spannend voor je zeg! Ik heb nooit echt 'last' van mijn menstruatie gehad, niet emotioneler, pijnlijke borsten, niks, dus verschil voelde ik ook niet met toen ik zwanger was. Weet wel dat toen ik de test deed ik dacht 'wat gek, ik voel dus echt helemaaaaaal niks anders dan anders aan mijn lichaam...' pffff Maar goed, sinds vanochtend is m'n spiraal eruit (wat viel dat mee zeg! bijna niks van gevoeld...) En nu is het wachten op m'n eerste echte ongi... Kijken hoe m'n lichaam het allemaal weer op gaat pakken... Ben benieuwd.... En wat betreft de pijn van de bevalling, dat weet ik ook niet meer zo. wel de weeen (storm!) inderdaad, wat een hel was dat. Maar verder, nee, de pijn is wel een beetje 'weggezakt' X
Hihi...hopelijk weten we GAUW weer hoe het voelt! En ik had ook voor de rest helemaal geen kwalen tijdens mijn zwangerschap, niet misselijk, niks, alleen wel wat moe de eerste 3 maanden, en huilerig
hahahaha Nou later in de zwangerschap kreeg ik wel meer kwaaltjes hoor... Ben toch wel een paar weken goed misselijk geweest en heeeeeel erg moe. Maar echt in het begin, nee, toen niks anders... Hahaha hopelijk weten we inderdaad snel weer hoe het voelt hihihih