@ Mien Had ook niet verwacht dat het gewoon een echte bevalling zou zijn hoor... toen ik m'n huisarts dit hoorde bevestigen dacht ik echt: "waarom heb je me niet gewaarschuwd?!" Ik snapte ook echt niet dat ze dit mensen alleen laten doen... en idd ik voelde me na de "bevalling" ook zo slap en zere benen van alle spier spanning!! Ik weet nu pas dat het echt voelt als een bevalling, alleen in mijn geval dus korter... en qua pijn dus tot 8 cm... ipv 10 Hoe is het met jouw herstel??? Hier gaat het echt beter... nog wel moe, maar voel me echt beter... heb trouwens ook foto's genomen van het vruchtje... zal ze binnenkort ff in m'n album zetten voor de mensen die interesse hebben
De verloskundige zei tegen mij gisteravond dat de meeste het wel heftiger ervaren dan een heftige ongie nou ik vond het veel heftiger dan een heftige ongie. Ik snap zelf ook niet zo goed dat ze dit op deze manier doen dan kan het wel de meest natuurlijke manier zijn maar ik vond het gewoon te heftig allemaal. Ze morgen je best wat meer inlichten over hoe zwaar het is en eigelijk vind ik ook dat ze wel een zwaardere pijnstilling mogen geven voor dit want je hebt verschrikkelijke pijnen en eigenlijk is het voor niks alleen omdat het er uit moet en je hebt er verder niks aan. Als ik dit ooit zelf nog een keer mee maak ik hoop het niet natuurlijk maar dan ga ik denk ik voor de curretage. Het gaat hier ook wel beter ik ben wel erg blij dat ik deze week nog in de ziektewet zit dan kan ik het even gewoon lekker rustig aan doen. Ik had geen tijd om het vruchtzakje op te vangen het lag al in de wc ik had het opzich wel willen begraven in de tuin maar ja vanwege de harde vorst kon dat gewoon niet. Gelukkig dat je al een stuk beter voelt dan knap je vast snel lichamelijk op.
Moet je trouwens nog terug voor een nacontrole of alles er netjes uit is gekomen? Ik heb trouwens nog best wat buikpijn vanmiddag dacht ik dat het klaar was met bloeden maar nu net toch weer wat stolseltjes. Ik vind je verhaal ook erg heftig om te lezen hoor het is niet niks als je een miskraam krijgt ik heb er eigenlijk nooit zo bij stilgestaan dat dat zo heftig zou zijn.
@ Mien Ik hoef niet meer terug te komen, de ha zei dat wat ik vertelde het waarschijnlijk allemaal wel er uit is gekomen... dat gevoel heb ik ook wel! Ik heb nog amper stolsels en heb alleen nog lichte menstruatie kramp... moet jij nog voor een echo?? Heb jij nog veel buikpijn?? Zal anders toch even om een echo vragen als ik jou was... Ik stond er ook van te kijken dat de ha meteen bevestigde dat het een bevalling is... had ik niet verwacht (hij is normaal best nuchter) de huisarts waarbij ik de echo had, had idd ook alleen gezegd... wat krampen en wat meer bloedverlies als anders... niks gezegd over weeen ofzo Het was trouwens echt nog een hele operatie om het vruchtje uit het vruchtzakje te halen hoor het is veel kwetsbaarder dan ik dacht... het viel zo uit elkaar :S gelukkig eerst een foto van kunnen maken! Daarna heb ik het doorgespoeld :S ik baalde ook, maar het was letterlijk uit elkaar gevallen echt een brrrr gedachte
mensen met een sterke maag... ik heb een foto van het vruchtje in m'n fotoalbum geplaatst... als je goed kijkt zie je een ruggengraadje... heel apart
Ik heb je verhaal gelezen, heftig zeg! Zo had ik het me nooit voorgesteld. Mijn vmk was niet meer dan een middagje krampen en de volgende ochtend een vruchtzakje in de wc. En dat was 'maar' 3 weken eerder. Wel stoer dat je nog geprobeerd hebt het vruchtje uit het vruchtzakje te halen, ik heb daar wel respect voor hoor! Ik zal zo de foto even gaan kijken, de wetenschapper in mij vindt dat toch stiekem ook heel interessant, hoe triest het eigenlijk ook is....
@Serendipity, Ik moet morgenochtend (vrijdagochtend) naar de gyn terug voor nacontrole of alles er goed is uitgekomen ik hoop het wel namelijk. Ik heb wel buikpijn niet zo erg als afgelopen vrijdag natuurlijk maar fijn is het ook weer niet. Dacht dat gister over was het bloeden maar nee nu kwam er weer helder bloed en af en toe een kleine stolsel nog. En dan wil ik ook weer wat afspreken over de clomid. Ik heb je foto bekeken ziet er wel mooi uit hoor dat is niet in me opgekomen dat dat te doen ik heb het enkel van de buitenkant bekeken. Kan me voorstellen dat het niet zo makkelijk was om het eruit te krijgen. Ik vind eigenlijk wel dat ze je beter mogen voorbereiden van wat je te wachten staat dat je soort van weeen gaat krijgen. Ik wist niet hoe weeen voelde maar nu wel.
@Serendipity, jeetje meis wat een verhaal!! Er komt heel veel bekend voor, ik had er ook totaal niet bij stil gestaan dat je echt weeen zou krijgen en dat er een placenta die zo groot was uit zou komen. Ik dacht achteraf ook "had me dat allemaal even verteld" Maar goed, ik ben heel blij voor je dat het nu achter de rug is meis, lichamelijk! Heel veel sterkte nog!
Probleem is alleen dat je vooraf weinig zinnigs kunt zeggen over hoe heftig een miskraam gaat verlopen en dat dat per keer ook weer kan verschillen. Hoe verder je bent, (hoe ver de zwangerschap daadwerkelijk heeft kunnen vorderen), hoe heftiger doorgaans een miskraam, (qua pijn en weeen), maar dat HOEFT weer niet perse zo te zijn. Maar VK's en huisartsen die zeggen dat het wat heftiger is dan een menstruatie, die weten duidelijk niet waar ze het over hebben. Mijn gyn heeft me de eerste keer wel goed voorbereid: ik moest het zien als een mini-bevalling, (en dat klopte, weeen vergelijkbaar met de ontsluitingsweeen bij Thirza. Goed te doen in mijn beleving overigens, omdat persweeen pas echt heel vervelend zijn). En het zou handig zijn als van alle opties even uitgelegd wordt, of een folder meegegeven, over wat je kunt verwachten. Dat gebeurt nu niet, de uitleg wel, maarja... onthoud dat maar eens allemaal zo gauw als je hoofd omgaat van het verdriet )
De huisarts waarbij ik de echo had, zei tegen mij ook... krampen, iets erger als menstruatie... Dat mijn eigen huisarts toegaf dat het echt een bevalling was, daar stond ik van te kijken, hij wist duidelijk wel waar hij het over had! Ik voelde me echt begrepen... Mijn 2de vruchtje zag er heel anders uit als het eerste vruchtje... het 2de weefsel was meer een harde klont iets kleiner als een kiwi, achter af gezien moet je wel cm's ontsluiting hebben, wil je zoiets verliezen... dus eigenlijk heel logisch allemaal! Het voelde voor mij echt als 8 cm ontsluiting aan het eind... persweeen heb ik dan weer niet als pijnlijk ervaren, allen het persen zelf weer wel Ach... zo beleeft iedereen de bevalling weer anders! Ik moet wel zeggen dat m'n trauma van deze korte bevalling een stuk minder heftig als als de trauma van de echte bevalling
@ Mien Ik heb ook te hard geroepen hier, ik verlies nu ook weer aardig wat bloed en heb ook nog echt wel buikpijn... volgens mijn ha kon het 10 dagen duren nog, als ik daarna nog bloedde moest ik wel voor een echo!
@Rozemarijke, Die gene die zeggen dat het iets heftiger is dan een mesntruatie die weten zeker niet waar ze het over hebben. Ik vind het zeker een mini bevalling al weet ik dan niet hoe een echte bevalling is. Goed hoor dat jouw gyn de eerste keer goed heeft voorbereid dat zou iedereen moeten doen en die folder vind ik ook GEEN gek idee dan weet je een klein beetje wat je te wachten staat. @Serdendipity, Balen dat je nu ook weer bloed verliest ook buikpijn weer hebt. 10 dagen nou dan heb ik nog stuk of 5 dagen te gaan ongeveer bah:x. Hoe gaat het verder met je? Ik zat ook te denken dat je met een miskraam wel een paar cm ontsluiting krijgt vanwege dat het vruchzakje eruit moet komen. Daar had ik totaal niet overnagedacht ik een paar cm ontsluiting zou gaan krijgen hoor.
@ Mien Ja 10 dagen is wel een hele lange menstruatie he maarja, we hebben het ergste gelukkig achter de rug!! Vanmiddag hier weer wat grotere stolseltjes verloren en daarna de buikpijn gelijk weer minder... Verder gaat het eigenlijk heel goed met me... lichamelijk nog wat zwak, maar emotioneel gaat het boven verwachting... ik heb weer zin om te beginnen aan een nieuwe ronde en voel me er zelfs rustiger onder als in december, toen we hadden besloten er weer voor te gaan! Ik ben gedwongen om even stil te staan en blijkbaar was dat even goed voor mij ??? al had ik dit natuurlijk liever niet willen mee maken! Ik vind dat ik me emotioneel beter door deze miskraam heb geholpen dan door de miskraam van 4.6 weken... heel bizar!! Komt misschien omdat ik nu meer tijd had om aan het idee te wennen dat het fout zou gaan... Mijn 2de vruchtje was een groot hard rond iets... een soort opgerolde placenta van bijna een kiwi groot... kan je na gaan hoeveel cm ontsluiting dat geweest moet zijn!! Ik had idd ook gedacht dat alles gewoon in kleine stukjes er uit zou komen... wel grote stolsels, maar dan zacht die door een klein gaatje kunnen aan ontsluiting heb ik ook nooit gedacht... maar dat moet wel, dat kan niet anders natuurlijk..
@Serendipity, Ja 10 is wel lang maar idd het ergste is nu achter de rug hopelijk stop het bij ons snel met bloeden. Goed om te horen dat het boven verwachting met je gaat en dat je zin hebt om met een nieuwe ronde te beginnen. Daar ben ik nog niet echt mee bezig. Dit wilt denk ik niemand mee maken zoiets maar ja dat heb je jammer genoeg niet voor het zeggen. Dan krijg je idd best wat cm ontsluiting erg appart als je er over nadenkt.
@Serendipity, Hoe is het nu met je? Is het bloeden al wat minder en je buikpijn? Gaat het een beetje met je? Ik ben gisterochtend naar gyn geweest kwam ik daar had ze me vorige week niet in de afsprakenlijst dacht nee he. Ze zei ik zet je er wel even tussen maar dan moet je wel even wachten. Na 1 uur gewacht te hebben was ik eindelijk aan de beurt was ook niet mijn eige gyn maar dat geeft opzich niet zo. Mijn status was ook nergens te vinden ik dacht dat gaat lekker dan. Dus zelf even verteld wat er was gebeurd allemaal. Dus hij even met inwendige echo gekeken en alles was gelukkig net schoon er was niks achter gebleven. Nog even gevraagd dat het zo lang duurde mijn miskraam hij oh dat is normaal ik dacht je zou het zelf is moeten ondergaan dan piep je wel anders grrrr. Ik moet even 1 ongie afwachten en dan mag ik weer met clomid beginnen. Was daarna gelijk super sago.
Nouja, mijn dochter had een hoofdomtrek van 43 cm, (om over de omtrek van het lijfje nog maar niet te spreken), wat toch echt door 10 cm ontsluiting heeft gepast Dus je hoeft minder ontsluiting te hebben dan de omtrek van dat wat je verliest, iig.
Nou zijn er dus wel degelijk vrouwen die bij een miskraam niets heftigers hebben dan enkel wat ze bij een menstruatie hebben, enkel dat bloedverlies vaak wat meer is. Dus totale onzin is het ook weer niet. Mijn gyn gaf dat toen ook wel aan, maar dat ze bij mij dus wel een mini-bevalling verwachtte, omdat ik op dat moment 14 weken zwanger was. De tweede miskraam, (met cytotec), was fysiek gezien een eitje. Veel minder last zelfs nog dan van een menstruatie.
Wauw.. Ik zie mijn miskraam met angst en beven tegemoet. Ik word nu al gek van het wachten. Het komt stapje voor stapje. Het gaat erg langzaam, nog geen helder bloedverlies. Steeds een beetje meer buikpijn.. Dank je wel voor je verhaal en de foto! Het helpt me erg bij de voorbereiding en nu weet ik wat me waarschijnlijk te wacht staat.
@Serendipity, goed dat je je verhaal zo hebt neergezet. Echt belachelijk dat vrouwen niet wat beter worden voorbereid op een miskraam. Ik weet wel uit ervaring dat het erg kan verschillen. De twee keren met 8 weken (opgewekt met medicatie) was het wel prima te doen. Een hele heftige menstruatie idd. Maar hoe raar, mijn eerste mk met 5 weken was vreselijk, echt weeen inderdaad. Terwijl er echt niet veel onsluiting nodig was! Het heeft de halve nacht geduurd en ik het het als heel heftig ervaren. Nu verwacht ik weer een mk, hoop toch op snel een heftig. Want dat lange gewacht vind ik ook slopend...
De miskraam was echt verschrikkelijk! Wist niet dat het zo erg zou zijn. Het begon op 21 februari 's ochtends om half 6. Toen werd ik wakker, omdat ik een beetje bloedverlies had en ik wist dat het begonnen was. Ik heb vanaf het begin mega vieze grote bloedproppen verloren. En het ging maar door! Het was ongelooflijk. Alle 2 minuten op de wc en weer 3 bloedproppen weg. Het is geen stolsel meer te noemen. Vies gevoel ook, elke keer dacht ik: hoe kan zoiets uit mij komen? Steeds maar weer? Zat mijn baarmoeder dus al vol met bloed? Had de huisarts dat de vrijdag er voor niet al moeten zien? In ieder geval: rond 12u moest ik weer dringend naar de wc. Ik moest al rustig aan doen, voelde me zo slecht! Halverwege mijn gang naar het toilet moest ik echt gaan zitten, het ging niet goed. Mijn vriend heeft me opgetild en naar de wc gedragen. Hier ben ik volledig weggedraaid, hij heeft me uit wanhoop in mijn gezicht geslagen om me bij te krijgen. Ik weet hier niets meer van! We zijn naar het ziekenhuis gegaan en daar moest ik meteen blijven. Hoe de arts ooit had kunnen zeggen dat ik het af kon wachten? Ze waren daar echt boos. Vooral als je al 13 weken bent kan dit echt niet meer, zeiden ze me. In het ziekenhuis heb ik een curretage gehad en moest ik een nacht blijven. Het was zo verschrikkelijk om dit door te moeten maken, niet alleen psychisch, maar ik wist niet dat het lichamelijk zo zwaar zou zijn. Ik wil iedereen bij dezen een curretage aanbevelen, want dit wil niemand doormaken..