Helemaal super, dat ziet er goed uit. BD onder controle, flowmeting goed....jouw kindje gaat nog nergens heen
Ik ben het helemaal met Juul eens... stel je vragen gewoon aan de zaalarts of arts-assistent, want je eigen gyn zie je niet meer op de afdeling. Bij ons liep ook 1x of 2x per week een gyn mee met de visite lopen. Maar wacht vooral niet! Inderdaad alles opschrijven wat je wilt vragen... en vraag ook door, mijn ervaring is is dat ze erg summier zijn met informatie geven, tenzij je er zelf naar vraagt en anders gewoon aan de verpleegkundige dingen vragen, die kunnen je soms ook veel vertellen.
Ik moet echt veel assertiever zijn, morgen eerst een gesprek met de maatschap werkster, misschien kan zij mij daar mee verder helpen. Tjonge, zo had ik me het allemaal niet voorgesteld..
Jeetje wat is dat schrikken! Maar gelukkig slaat de medicatie aan het gaat het naar omstandigheden goed, toch? Kan me heel goed voorstellen dat je had gehoopt dat alles anders was gelopen, dus daar mag je flink van balen. Maar probeer ook een beetje rustig te worden en je tijd 'uit te zitten', dat is het beste, ook voor je kindje. Ik heb niet hetzelfde meegemaakt, maar toen Lisa een sonde kreeg en niet meer aan de borst dronk (terwijl dat zó goed ging in het begin), ben ik erg boos en verdrietig geweest. Maar heb het op een gegeven moment los gelaten, ze deed het verder prima en daar ging het om. En het gaat er ook om dat het met jouw kindje goed gaat . Ik probeer je gevoel niet te bagatelliseren hoor, want kan me goed voorstellen dat het zwaar is, je mist je oudste, maakt je zorgen om je jongste en daarbij ben je hoogzwanger natuurlijk supergevoelig. Ik hoop in ieder geval dat het goed blijft gaan en je kindje nog een paar weken blijft zitten. Ik kende iemand die een kindje had gekregen bij 35 weken en dat was even schrikken (kwam helemaal onverwacht), maar die mocht na een paar dagen al naar huis, want hij deed het super.
Nee meid, zo stel je je laatste weken niet voor he! Dat gevoel heb/had ik precies zo. In het ziekenhuis moet je idd echt heel mondig zijn en alles vragen wat je maar wilt weten. Het is echt geen pretje om in het ziekenhuis te liggen, maar op een gegeven moment ging ik er ook wel aan wennen en gaf ik me maar over aan het idee dat ik daar zou moeten blijven liggen tot de geboorte... geen idee toen dat ie al zo snel zou komen... Goed trouwens dat je longrijpingsspuiten hebt gekregen, het is puur uit voorzorg... mocht die kleine eerder komen dan heb je hem/haar er alleen maar mee geholpen! En nu lekker slapen jij!
Toch pre-eclampsie....kut.. Sorry! Ben nu 32.5 en de kleine is groter dan dit, maar ik weet niet zoveel van prematuurtjes, hoe bereid je je hier op voor?
ooooo had hier net een heel verhaal neergezet druk ik op een verkeerde knop, alles foetsie! Nog een keer: Het is helemaal niet raar om met een maatschapelijk werker te gaan praten. Er over praten is juist heel goed. Heb nog een tip voor je: houdt een dagboekje bij van alles wat je hoort en meemaakt op een dag. Ook kun je hier eventuele vragen inzetten die je bezig houden. Zo hoef je ze niet steeds in je hoofd te houden maar kun je ze er bij pakken als er een arts of verpleegkundige komt. Ook is zon dagboekje goed voor de verwerking en goed om later nog eens door te lezen want er zullen veel dingen aan je voorbij gaan in de molen waar je nu in zit. Ik spreek uit ervaring. Hier een jongetje geboren met 32 weken en nu een gezonde/vrolijke kleuter van 4 jaar. Niks meer aan te merken. Hoop dat je wat aan mijn tips zult hebben... Sterkte en een dikke knuffel~!
Goed idee, ga mijn man opdracht feven een dagboek te halen, en blijf positieve verhalen sturen, geeft me echt een boost!
Op Hyves vind je trouwens ook meerdere hyves over pe. Mss heb jet er iets aan. Hier kun je bijvoorbeeld je vragen kwijt... HELLP Syndroom, Pre eclampsie, Zwangerschapsvergiftiging Hyve - hyves.nl (dus niet alleen info over hellp maar ook over pe!!)
Met PE kun je nog een hele tijd rondlopen hoor, ik heb met mijn dochtertje 6 weken gelegen! Dus dat je nu PE hebt betekent niet dat je kindje per se al heel snel komt! Maar 32+5 en een kindje dat gewoon lekker zelfs wat voor ligt op groei, dat moet wel gek gaan als dat niet goed komt. Op wat er nu allemaal gebeurt en nog gaat gebeuren kun je je eigenlijk niet voorbereiden. Laat de verpleging wat informatie aanleveren over ingeleid worden en over een KS, zodat je je op die twee manieren een beetje voor kunt bereiden. En vraag of jij en je man een rondleiding mogen over de afdeling neonatologie. Als je kindje te klein wordt geboren moet die waarschijnlijk in de couveuse, en dan weet je al een beetje hoe dat eruit ziet en ken je alle piepje van de laarmen en zo. Dan overvalt je dat niet zo.
Moontje: heel veel sterkte! Ik heb bij mijn eerste PE/HELLP gehad. Zij is met 31 weken gehaald en had 5 weken groeiachterstand. Maar dankzij de longrijping heeft zij geen beademing gekregen! En nu is ze 3 jaar en helemaal gezond Dat je je dochter nu moet missen is natuurlijk heel verdrietig, maar hoe langer jij nu kan blijven liggen met de baby in je buik, hoe eerder jullie allemaal samen thuis kunnen zijn. Je zit echt al op een mooie termijn en al helemaal als de groei voorloopt! Iedere dag in de buik scheelt er 2 in de couveuse (hebben ze mij toen gezegd). Dus effectief is het echt beter om zo lang mogelijk te liggen! Zolang de flow goedzit zullen ze niet heel snel ingrijpen, mits je bloeddruk en bloedwaardes natuurlijk ook meewerken. Hou vol! En hou inderdaad een dagboek bij. Het geeft een rustmoment op de dag (om te schrijven) en voor later is het heel waardevol. Het is verbazingwekkend hoeveel je vergeet...
Ja ze zat nu al bovern de 2 kilo.. De eerste was ook een grote.. De maatschapelijk werkster kont zo, ben best zenuwachtig...
Dat is een goede opmerking... Ik ben heel plotseling gevallen met 34 weken, het gaat nu goed met mijn mannetje. En ik had na de bevalling ook heel erg dat gevoel. Ik had geen tijd om me van te voren zorgen te maken, en ik snap heel goed dat jij in dat ziekenhuis bed ligt te piekeren. Heb je alle tijd voor... Maar als je kindje geboren wordt, krijgt hij alle zorg die nodig is. Ik heb een heel goed gevoel aan de zorg voor mijn kindje over gehouden op de kinderafdeling. Je kan ook eens vragen of je met de kinderarts mag praten over wat er gaat gebeuren mocht hij nu geboren worden.
Heb je wat gehad aan het gesprek met de maatschappelijk werkster? Het het andere topic gaat gewoon verder en in deze wordt niet meer in geschreven? Dan hier ook nog maar een knuffel (haha) toi toi toi!
Ik mag misschien naar huis! Al mijn waardes zijn normaal en mijn bloeddruk is stabiel! Ik geloof er geen zak van, verschillende gyn's hebben gezegd dat ik hier moest blijven tot de geboorte, maar het gaat nu zo goed... Morgen meer..
Kan prima hoor, en dan zul je veel controles krijgen met BD en regelmatig 24-uurs urine, en vaak bloed prikken....maar in het ziekenhuis kunnen ze nu ook niet veel voor je doen. Helemaal super! Wel zorgen dat, als het doorgaat, je iets regelt voor je dochtertje want je moet dan echt rust nemen, en kunt niet de hele tijd voor een peuter zorgen.
Ik kan me voorstellen dat je de schrik erin hebt! Mijn vliezen braken met 29,5 weken en na longrijping en bedrust heb ik het tot en met 31,2 weken weten te "rekken". Toen liet mijn placenta los en moest Luc met een spoedkeizersnee ter wereld komen. Ik weet nog goed dat ik de eerste dagen steeds moest huilen bij de gedachte dat de baby te vroeg zou komen en in een couveuse moest. Ik was bang dat het hechtingsproces daardoor verstoord zou worden en ik minder goed een band met de kleine zou kunnen opbouwen. Ik heb me wel meteen goed ingelezen op internet. Je zou ook een neonatale afdeling kunnen bezoeken om alvast een beeld te krijgen. Heb ik niet gedaan overigens, wilde er niet te veel bij stilstaan. Maar vanaf het moment dat Luc geboren was doen ze er daar alles aan om je goed te betrekken bij je baby en mag je het, als de gezondheid van de kleine het toelaat, elke dag lekker knuffelen. Huid op huid contact, buidelen noemen ze dat. Heerlijk was dat! En alle verzorging mag je ook zelf doen. Het is inderdaad niet leuk. De roze wolk is er niet, in het begin maak je je alleen maar zorgen en is het eng om je baby uit de couveuse te halen. Maar na een week waren we eraan gewend en op het laatst waren we experts en zetten zelf de monitor uit en koppelden de bewakingsdraden af bij het uit de couveuse halen. In totaal heeft Luc 5,5 weken in het ziekenhuis gelegen, maar doet het nu al bijna 5 weken supergoed thuis. Sterkte met alles en ik hoop dat jouw kleine nog lang in je natuurlijke couveuse mag blijven.