Wij gaan ieder jaar op citytrip. We vinden het super om te doen en al zeker voor je relatie. Persoonlijk vind ik dat je als koppel ook eens het recht hebt om enkele dagen alleen te zijn. De eerste maal was onze dochter 9 maanden oud, het jaar erop was ze al een jaar ouder. Ze had er geen enkel probleem mee, het is toch altijd leuk om eens bij oma en opa te kunnen logeren. Als jij je er goed bij voelt en je kinderen hebben er geen probleem mee om ergens te gaan logeren, dan zou ik het zeker doen. Wij vonden het als koppel echt deugd doen om er eventjes tussen uit te zijn. ' s Avonds dachten wij wel vaak aan onze dochter maar overdag ben je zo danig in de weer en op pad dat je er niet zo vaak aan denkt. Voor ons is het dit jaar geen citytrip ( wij trouwen in juli) en we gaan dan 10 dagen weg met ons gezinnetje. Maar volgend jaar zijn we zeker terug weg.
Hier binnenkort ook weer een nachtje weg zonder kids, verheug me er nu al op Voor een stedentrip zou ik max 3 nachten gaan, sowieso zou voor mij 3 nachten de max zijn. Denk zelfs 2, maar als het iets verder weg zou zijn zou ik 3 net trekken zonder heimwee denk ik Soms (in tijden van gebroken nachten, veel gehuil, gezeur etc) denk ik wel eens 'we gaan een weekje met zijn tweetjes naar de zon!' maar dat is na een halve dag weer over haha! Zou ik niet kunnen denk ik. Misschien als ze wat groter zijn. Ben trouwens wel een week naar Canada geweest laatst, maar toen was papa thuis. Vind ik toch anders.
Nee nooit gedaan en ga het ook nooit doen. 1 nachtje vind ik lang genoeg. Ik heb het heerlijk met mijn man alleen op vakantie maar ik ga dan constant iets om me heen missen. Als de kinderen over 20 jaar uit huis zijn dan hebben we tijd met z'n 2e. Maar voor nu heb ik daar totaal geen behoefte aan. Een Vakantie is niet compleet zonder mijn kinderen.
Hier ook nog nooit gedaan. Kleine is ook nog nooit een nachtje weg geweest. We slapen wel vaak bij mijn ouders als wij iets hebben maar dan slapen wij er zelf ook. Ik zou het opzich wel een keer leuk vinden maar ik denk dat ik dan zeker NIET met het vliegtuig zou gaan. Stel je voor dat we neer storten dan zijn we er ineens alle twee niet meer. En ja ik weet dat vliegen de veiligste manier van vervoer is maar ALS er dan iets gebeurt is het gelijk goed fout en blijft kleine alleen achter. Voor ons zou het dan Parijs, Londen, Brussel oid worden. Hoelang? Geen idee, niet té lang!
Wij gaan vrij regelmatig samen een nachtje (of soms twee) weg; heerlijk! Het is voor onze relatie ook heel fijn om eens ongestoord te kunnen kletsen en genieten. Met de kinderen is het heerlijk, maar draait toch alles om hen. Je kunt het gewoon niet overal over hebben en 's avonds als ze op bed liggen hebben we vaak onze eigen dingen te doen of zijn we te moe om diepe gesprekken te hebben. Stedentrip hebben we nog nooit gedaan, we zijn altijd redelijk in de buurt. De kinderen zijn dan bij mijn ouders. Mijn ouders wonen niet om de hoek dus als zij oppassen breng ik ze vaak en dan brengen zij ze de volgende dag terug. Zo is het gegroeid dat het logeren makkelijker werd. De eerste keer was mijn oudste negen maanden en toen heb ik niet echt genoten van mijn avond 'vrij'
Heb m'n zoontje nog nooit ergens laten logeren. Zou het nu ook nog niet zo snel doen. Hij wordt nog vaak wakker s nachts en dan wil ik degene zijn die hen troost. Misschien over een paar jaar...
Hier is ze met 1,5 1 nachtje naar mn ouders geweest en wij 1 nachtje hotel. Maar vond het zelf erg moeilijk. Vorige week is ze 2 nachten bij mn ouders geweest. 1e dag ivm operatie en kwamen we pas s avonds thuis. Volgende dag zijn mijn ouders hier s middags geweest met haar en is ze weer met hen meegegaan. Mn man moest die dag erna weer werken en ik kon nog niet voor haar zorgen. 1e nacht vonden we prima, 2e waren we blij dat ze er weer was. Was hier s avonds zo stil en leeg. Dochter heeft zich prima vermaakt en had haar misschien weinig uitgemaakt als ze langer was gebleven. 2 nachten is voor mij de max.
Wij zijn weleens 1 nachtje weggeweest. Gewoon een hotel in Nederland. Dat vind ik geen probleem, mijn dochter slaapt prima ergens anders. Ze logeert ook wel eens bij opa en oma als wij bijv 's avonds weg moeten. Dat vind ik fijner, hoeven mijn ouders niet verplicht op te blijven tot we weer thuis zijn en hoeven wij niet zo op de tijd te letten. Maar een stedentrip zou ik dan weer niet doen, dat gaat om meerdere nachten en geeft mij een vakantiegevoel. En ik heb altijd gezegd, wil niet zonder mijn dochter op vakantie. Ik ga september trouwen, en de huwelijksreis wordt dan ook iets waar we alledrie van kunnen genieten
Wij zijn vorig jaar zomer naar Londen geweest van donderdag tot maandag. Was eigenlijk netg 1 nacht te lang, maar wat hebben we genoten van de quality-time samen. Dit jaar zal het er niet van komen denk ik, maar dat komt wel weer. Ook gaan we zo af en toe een nachtje naar Amsterdam (max 1 keer per jaar). Lars gaat dan meestal naar 1 van de opa's en oma's en daar geniet hij zo van!!! Heb het altijd het moeilijkst bij het weggaan, maar daarna gaat het wel weer. En Lars, die maakt het niets uit...
iedereen heeft hier zijn eigen idee over sommige hebben het over.... er recht op hebben???als ouders je doet het wel of je doet het niet je moet je er wel prettig bij voelen mijn mening....ik heb de hele wereld overgeweest met zijn tweetjes en nu zijn we met zijn 3tjes en gaat ze lekker mee en nee dat vinden wij niet vervelend ze hoort bij ons
idd, kinderen hebben ook het recht om lekker thuis bij hun ouders te zijn, i.p.v. bij de oppas. Zo kun je het ook stellen nl. Ik vind dat je als ouders dat recht helemaal niet hebt.
Helemaal mee eens ! Ik moet er niet aan denken om zelf lekker naar het buitenland te gaan en dat mijn kinderen naar de oppas gaan, tuurlijk zullen ze het leuk hebben daar maar als er iets gebeurd dan ben je echt niet zo even binnen een half uurtje weer bij ze. Nee ik heb er voor gekozen om voor kinderen te gaan en doe dan ook alles samen met de kids...
Als je er als ouders behoefte aan hebt om even weg te gaan en het is goed te regelen met oppas is het geen probleem. En het lijkt mij lekker om even weg te gaan, max 2 nachten.
Ik heb het wel gedaan, toen ik alleen de oudste nog had. Die is zo goed als thuis bij opa en popo(passen al op sinds hij 1 is en ik naar school moest. Hij heeft daar zijn eigen speelgoed, zijn eigen kamer, opa en popo zijn dol op hem en hij op hun, school(dus ook vriendjes) is twee straten verderop dus hij kent de hele buurt) dus kon hem daar gerust achterlaten. En ik kon dan een weekeindje stappen, gek doen, alle dingen die ik laat sinds ik hem heb(vanaf mijn 16e). Toen hij ruim twee was voor het eerst, paar keer gedaan. Steeds 3 nachtjes, 1x 4 nachtjes toen was hij al 6. Wel elke avond bellen anders hield ik het niet vol, en tussen de middag vaak ook eventjes. Ben in Parijs, Antwerpen, Portugal en Rome geweest. Nu willen we binnenkort samen een weekeindje Parijs doen maar ik kan de jongste echt moeilijk loslaten. Manlief wil twee nachtjes maar ik ben er nog niet uit. Als we het doen wel voor de baby er is en mijn bekkeninstabiliteit erger wordt, zal dus snel moeten. Daarna lijkt mij weer lastiger. Dan zouden we ze moeten verdelen over de opa's en oma's want drie is wel veel maar of ik dat ga trekken? Weet het nog niet zo goed. Zien we dan wel!
Ik vind dit wel een vreemde uitspraak hoor. Waarom hoort een kind bij zijn ouders? Een kind is niet je bezit. Als hij/zij later 18 is, en het huis uit gaat, heb je dus helemaal geen eigen leven omdat je alles om je kind(eren) heen hebt opgebouwd? Zit je daar als ouders...
minny, heb er ook niks op tegen als mensen het wel doen, dat ieders eigen keuze. Waar ik moeite mee heb is als mensen praten over: recht hebben op...
Wij hebben het tot nu 2 x gedaan.Een eerlijk gezegd het was heerlijk! Wel hebbben we ons mannetje echt enorm gemist, veel over hem gepraat en veel naar o&o gebeld. Maar het was zo fijn om weer even man en vrouw te zijn, tijd voor elkaar, veel te praten, uit te slapen, te borrelen en uit eten te gaan, zonder na te denken over schema's en tijden. Het hoeft voor mij echt niet elke maand. Maar zo 1 of 2 x per jaar een paar dagen vinden wij fijn en belangrijk voor onze relatie. Dit is voor iedereen natuurlij kanders, maar ik merk met ons kleine mannetje, allebei een drukke baan, veel familie en een groot sociaal leven, sporten etc dat we soms wat langs elkaar heen leven en dan komen we echt aan elkaar toe